Προδομένος από το Δ.Ν.Τ. αισθάνεται ο ΥΠ.ΟΙΚ., όπως δήλωσε στη Βουλή, κατά τη ψήφιση του κρατικού προυπολογισμού 2017, διότι αυτό απαιτεί πρωτογενή πλεονάσματα από το 2018 3,5%, καθώς και μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ. Εάν ο ΥΠ.ΟΙΚ. αισθάνεται έτσι ο Ελληνικός Λαός, που πολλάκις έχει προδοθεί τη τελευταία επταετία, αλήθεια πως πρέπει να αισθάνεται; Γεγονός είναι ότι δεν αισθάνεται το ίδιο με αυτόν και το καταδεικνύουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Μήπως πρέπει να αισθάνεται ευγνωμοσύνη προς τη κυβέρνηση το 60% των συνταξιούχων, οι οποίοι θα λάβουν άπαξ ψίχουλα φιλανθρωπίας τις εορτές από το πλεονάζον ματωμένο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016; Πιστεύουμε αντιθέτως ότι αισθάνονται προδομένοι και εξαπατημένοι, τόσο από τις προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού, όσο και από τις βάρβαρες περικοπές που έχουν υποστεί, σε ό,τι τους ανήκει δικαιωματικώς, από το 2009.
Ποιός άραγε μπορεί να πανηγυρίζει γι’ αυτό το άπαξ καταβαλλόμενο “βοήθημα”, όταν σε αυτούς που απευθύνεται, έχουν υποστεί πολλαπλάσιες αφαιμάξεις στο εισόδημά τους και οι συντάξεις αυτών, έως και του ακαθορίστου μέλλοντος, είναι συντάξεις πείνας; Τι να τη κάνει την ασπιρίνη ένας ακρωτηριασμένος; Να του περάσει ο πονοκέφαλος; Να σχηματίσουν από τα ξημερώματα ουρές στα Α.Τ.Μ.; Είναι αυτό άραγε εκείνο το οποίο πραγματικά αξίζει στους απόμαχους του αγώνα της ζωής, οι οποίοι στη δύση της ζωής τους, δίνουν με όση αξιοπρέπεια τους απέμεινε, το σκληρό αγώνα της επιβίωσης; Πραγματικά γι’ αυτό το “βοήθημα” όλα τα έτη της παραγωγικής τους ζωής, έδιναν τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά τους ταμεία; Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να χρυσώσει το χάπι των συντάξεων πείνας του 60% των συνταξιούχων, αυτό δεν παύει να είναι μία ληγμένη ασπιρίνη, της οποία το αναλγητικό αποτέλεσμα είναι μόνο στιγμιαίο, μπροστά σε εκείνη τη ζωή που αφιέρωσαν στη παραγωγική διαδικασία και ούτε καν σταγόνα, μπροστά στον ωκεανό των παρακρατηθέντων υπέρ των ταμείων τους ασφαλιστικών εισφορών.
Την ίδια στιγμή πανελλήνια συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αθήνα, πραγματοποιούν οι συνταξιούχοι τη Πέμπτη 15 Δεκέμβρη. Είμαστε μαζί τους.
Πραγματικά θα πρέπει να πανηγυρίζουν και οι κάτοικοι των νήσων του ΒΑ Αιγαίου, επειδή αναστέλλεται προσωρινώς η αύξηση του Φ.Π.Α. σε αυτά, όταν έχει αποδειχθεί εμπράκτως ότι αδυνατουν να σηκώσουν περαιτέρω το βάρος των προσφυγικών ροών; Τη στιγμή που δεν υπάρχουν στοιχειώδεις υποδομές υποδοχής των προσφύγων, όταν αλλάζει η φυσιογνωμία της καθημερινής τους ζωής, όταν οι ενδοπροσφυγικές συγκρούσεις, οι οποίες είναι αναμενόμενες, γίνονται καθημερινό φαινόμενο και όταν οι κάτοικοι αυτών έχουν αναπτύξει οριακές αντοχές και ανοχές; Άλλη μία ασπιρίνη λήξασα προσφέρεται ως ανταμοιβή εν είδει χρυσωμενού χαπιού, σε πολίτες που έδειξαν αλληλεγγυή, έσωσαν ζωές και ανέδειξαν παγκοσμίως το μεγαλείο του Ελληνικού Λαού, όταν εκ προμελέτης η Ευρώπη τους έκλεινε τα σύνορα και επίσης σχεδιασμένα η Τουρκία τους έστελνε και τους στέλνει στην ακροβασία μεταξύ ζωής και θανάτου. Την ίδια στιγμή αυτά τα νησιά μας, έχουν υποστεί καίριο πλήγμα στην οικονομική τους ζωή, ένεκα της τραγικής μείωσης του τουρισμού σε αυτά.
Οι ληγμένες ασπιρίνες δεν είναι λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που δημιούργησε, διατήρησε και ανέπτυξε και αυτή η μνημονιακή κυβέρνηση. Οι πραγματικές λύσεις απαιτούν όντως πολιτική βούληση λύσεων, οι οποίες θα έρθουν μέσα από τη ρήξη και ανατροπή των πολιτικών εκείνων και που δημιούργησαν ανθρώπους οι οποίοι παλεύουν για την επιβίωση τους. Απαιτείται μία ανθρωποκεντρική πολιτική προς όφελος του Λαού και όχι η σημερινή βαρβαρότητα, η οποία τους εξοντώνει καθημερινώς όλο και περισσότερο.
Αυταπατώνται οικτρά όσοι θεωρούν ότι ο Ελληνικός Λαός θα εκλάβει τις ληγμένες απιρίνες ως χρυσά χάπια, διότι αυτός ο Λαός έχει μάθει να διακρίνει πλέον. Η πολιτική των ληγμένων ασπιρίνων δεν οδηγεί σε ίαση, ούτε καν σε πρόσκαιρη βελτίωση του ασθενούς δεν βοηθά. Ο Ελληνικός Λαός χρειάζεται πολιτική ίασης της ύφεσης, των μισθών και συντάξεων πείνας και την προληπτική ιατρική να εφαρμόζεται ως κόρην οφθαλμού στα νησιά μας του ΒΑ Αιγαίου.
“40. Είπεν ο αββάς Ησαίας'[….] 42[….] όστις λαλεί άλλο καί έχει άλλο έν τή καρδία αυτού εν πονηρία, η λειτουργία τού τοιούτου ματαία εστί’ μη κολληθής τινι τοιούτω, ίνα μή σπιλώση σε έκ του ιού αυτού τού μεμιασμένου” ( Το Μέγα Γεροντικόν Τόμος Γ Κεφάλαιο Ι Περί διακρίσεως. Εκδόσεις Γυναικείο Ιερόν Ησυχαστήριον ¨Το Γενέσιον της Θεοτόκου” Πανόραμα 1997. σελ. 58 και 60)
Γιώργος Καλεάδης
Πρόεδρος Πυρικαύστου Ελλάδας
οικονομολόγος, συγγραφέας