«Εάν η επανάσταση που χρειάζεται η χώρα είναι η επανάσταση της κοινής λογικής, τότε αυτή ξεκινάει σήμερα εδώ! Και το λέω αυτό γιατί οι περισσότερες από τις ρυθμίσεις που έχουμε μπροστά μας προς ψήφιση είναι αυτονόητα λογικές. Είναι κοινά αποδεκτές. Και είναι κοινωνικά απαιτητές».
Με αυτόν τοντρόπο ξεκίνησε την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής ο Βουλευτής Π.Ε. Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μακάριος Λαζαρίδης, στη συζήτηση για το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, διατάξεις για την ψηφιακή διακυβέρνηση και άλλα επείγοντα ζητήματα».
Αιτιολογώντας τον χαρακτηρισμό «επανάσταση», ο κ. Λαζαρίδης ανέφερε: «Επανάσταση, διότι απλούστατα βάζουν στο επίκεντρό τους τον πολίτη. Διότι βάζουν τέλος σε στρεβλώσεις που του έκαναν τη ζωή ποδήλατο. Κάτι που, δυστυχώς, διέλαθε της προσοχής της προηγούμενης Κυβέρνησης».
Το δεύτερο σημείο στο οποίο στάθηκε ο κ. Λαζαρίδης είναι όπως είπε: «…πρόκειται για ένα νομοθέτημα συνέπειας λόγων και πράξεων. Σήμερα, νομοθετούμε αρκετές από τις Οι εμβληματικές προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού μας, Κυριάκου Μητσοτάκη. Και με αυτό τον τρόπο αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ότι υπάρχουν και πολιτικοί που αυτά που υπόσχονται, αυτά τα κάνουν και πράξη. Έτσι κερδίζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών. Έτσι αποκαθίσταται η αξιοπιστία της πολιτικής. Έτσι πλουτίζει η Δημοκρατία».
Συγκεκριμένα αναφορικά με τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ο κ. Λαζαρίδης τοποθετήθηκε ως εξής: «Από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αντιλαμβάνομαι ότι αγνοείτε ένα πράγμα. Κυβερνησιμότητα των Ο.Τ.Α. σημαίνει σταθερότητα. Και σταθερότητα σημαίνει ικανότητα εφαρμογής προγράμματος. Και αυτό συνεπάγεται την υποχρέωση λογοδοσίας προς τους πολίτες. Άρα, ο κύκλος της δημοκρατικής διαδικασίας ολοκληρώνεται ομαλά. Σε εσάς, βέβαια, που είστε οπαδοί του ρητού του Μάο ‘μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση’ αυτό δεν είναι αρεστό. Σας χαλάει τη μαγιά. Εσείς, που επενδύετε στην αστάθεια προφανώς και δεν θέλετε να αλλάξει κάτι. Εμείς, που επενδύουμε στη σταθερότητα, με την πρωτοβουλία μας αυτή απλά διορθώνουμε την ανακολουθία του νόμου σας 4555 μεταξύ της εκπεφρασμένης λαϊκής βούλησης και της κατανομής των εδρών (γεγονός που καθιστά τον αιρετό άρχοντα έρμαιο σκοπιμοτήτων, ενδεχόμενης συνδιαλλαγής, ίσως και εκβιασμών). Τα αλλάζουμε προς όφελος των πολιτών και της κοινωνίας για την οποία εσείς δήθεν ενδιαφέρεστε.
Αναφορικά με το πανεπιστημιακό άσυλο ο κ. Λαζαρίδης διερωτήθηκε: «Είναι αυτό το Πανεπιστήμιο, για το οποίο «ματώνει» οικονομικά κάθε ελληνική οικογένεια να στείλει το παιδί της. Είναι αυτό το Πανεπιστήμιο που θέλουμε; Το λέω γιατί δεν είναι ούτε μία ούτε δύο φορές που η μεγάλη μου η κόρη η Εβελίνα και οι συμφοιτήτριες-συμφοιτητές της δεν έχουν καταφέρει καν να μπουν ή πολύ περισσότερο να κάνουν μάθημα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών λόγω φαινομένων βαριάς παραβατικότητας. Και μιλάω για εμπόριο ναρκωτικών, παραεμπόριο, τη χρήση του πανεπιστημίου ως ορμητήριο ή καταφύγιο και βάση οργάνωσης και υποστήριξης εγκληματικών ενεργειών. Έχει αυτό καμία σχέση με το άσυλο ιδεών.»
Και ολοκλήρωσε την παρέμβαση του με μια συναισθηματική αναφορά, αναφορικά με το νέο του θεσμικό ρόλο: «Είναι πολύ σημαντικό για έναν νέο βουλευτή, και ειδικότερα έναν βουλευτή της ελληνικής περιφέρειας να συμμετέχει στη συγκεκριμένη νομοθετική διαδικασία. Και αυτό απλούστατα γιατί θα μπορώ να πάω στα καφενεία της Λεκάνης, της Ελευθερούπολης, της Χρυσούπολης, του Ποδοχωρίου και να πω εκεί στο φίλο μου τον Νίκο, τον Βασίλη, τον Ανδρέα, τον Αλέκο: Να! Ορίστε που το κάναμε αυτό για σας. Όπως ακριβώς το είχαμε εξαγγείλει. Χωρίς αλλά και αν!»
