Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Μεθαύριο, Τρίτη 28 Μαρτίου, τα συνδικάτα στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων καλούν εκ νέου τους Γάλλους στη συνεχή 10η διαδήλωση μετά πορείας κατά του κυβερνητικού νομοσχεδίου συντάξεων.
Η προηγηθείσα την 23 τρέχοντος συγκέντρωσε σύμφωνα με την CGT 3,5 εκατομμύρια σε όλη την Γαλλία και ήταν, σύμφωνα με την αστυνομία, η μεγαλύτερη που έλαβε χώρα στο Παρίσι στη διάρκεια της οποίας σημειώθηκαν επεισόδια (κυρίως καιόμενοι κάδοι απορριμμάτων) λόγω ανεξέλεγκτης (;) παρουσίας ταραχοποιών αντιεξουσιαστικών στοιχείων αποκαλούμενων «Μαύρο μπλόκο».
Η τηλεόραση, για να στρέψει το κοινό εναντίον των διαδηλωτών, επέμενε ιδιαιτέρως φορτικά στις εδώ και εκεί εκδηλωθείσες πυρκαγιές προχείρως στημένα οδοφράγματα. Οι ιστορικοί παρισινοί τόποι κοινωνικών διαμαρτυριών, οι πλατείες Βαστίλλη, Ρεπουμπλίκ, ως επίσης και εκείνη τυπικά εμπορικοτουριστική της Όπερας κατελήφθησαν στις για 9η φορά από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών.
Εικοσι-τέσσερις ώρες νωρίτερα, πληροφορούμασταν χάρη σε μια σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης ότι πλέον των 70% Των Γάλλων δήλωσαν ότι δεν τους ικανοποίησαν οι απαντήσεις του Μακρόν στην τηλεόραση οι αφορώσες τις συντάξεις.
Για να καλμάρει τους ο πρόεδρος της χώρας υπεσχέθη ότι θα λάβει μέτρα ούτως ώστε οι μεγάλες επιχειρήσεις που πέτυχαν υπερκέρδη να διαμοιράσουν ένα μέρος αυτών στους εργαζόμενους. Ίδωμεν…Η γαλλική συντηρητική κυβερνητική εφημερίδα Λε Φιγκαρό, που αντιστοιχεί χονδρικά στην ελληνική Η Καθημερινή, διεπίστωσε ότι ο πρόεδρος απέτυχε στην προσπάθεια του να πείσει τους συμπατριώτες του για την ορθότητα των αποφάσεών του και βρίσκεται μακράν εις το να θέσει ένα τέρμα στην κρίση των συντάξεων.
Για την κομμουνιστοφέρνουσα Ουμανιτέ ο Μακρόν με την άκαμπτη στάση του έβαλε καύσιμα στο κινητήρα των συνδικάτων, ενώ η έχουσα φήμη μετριοπαθούς και συμβιβαστικής εφημερίδος Λε Μόντ υπογράμμιζε ότι ο Μακρόν επιμένει πεισματωδώς στην μη απόσυρση του νομοσχεδίου του.
Δυο ημέρες μετά την απόρριψη (20 Μαρτίου) από την Βουλή της προτάσεως δυσπιστίας που κατατέθηκε από την αντιπολίτευση (278 ψήφοι ενώ απαιτούνταν 287 για να γίνει δεκτή), και μια ημέρα πριν τις ογκώδεις διαδηλώσεις της περασμένης Πέμπτης κατά της απορριθμήσεως των συντάξεων, κυβερνητικοί κύκλοι άφησαν να εννοηθεί ότι ο Μακρόν δεν θα προβεί σε α) διάλυση της Βουλής, β) δεν θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό και γ) απέκλεισε την διοργάνωση δημοψηφίσματος.
Και ξεκαθάρισε, κορωνίδα των συντηρητικών απόψεων του περί δημοκρατίας, ότι: «το πλήθος (γαλλιστί la foule) δεν έχει ουδεμία νομιμοποίηση, απέναντι του λαού ο οποίος εκφράζεται δια μέσου των εκλεγμένων του». Με άλλα λόγια: πηγαίνετε στις δουλειές σας, μη διαδηλώνετε καταλαμβάνοντας τους δρόμους, φιμωθείτε εθελουσίως, οι άλλοι μιλούν για σας.
Ο Μακρόν δήλωσε μετά τις διαδηλώσεις το απόγευμα της Παρασκευής ότι διατίθεται να συναντήσει τα συνδικάτα. Στη τηλεοπτική επέμβαση απέκλεισε κάθε προοπτική που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο, έστω και στενό, για μια λύση των πολυάριθμων προβλημάτων της γαλλικής κοινωνίας. Χαρακτήρισε τους διαδηλωτές ανατρεπτικούς και αγνοούντες το αβέβαιο μέλλον των συντάξεων και εξαπέλυσε ένα μπλα-μπλα για το μέλλον των γαλλικών θεσμών.
Ως εκ τούτου, ο θυμός των συμπολιτών του οσημέραι μεγαλώνει. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις εγνώσθη την παρελθούσα Δευτέρα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, εκατοντάδες άτομα συγκεντρώθηκαν αυθόρμητα στην πλατεία Βωμπάν (Vauban), έδρα της κυβερνήσεως στο αριστοκρατικό 7ο διαμέρισμα των Παρισίων αποδοκιμάζοντα την πρωθυπουργό κ. Μπόρν.
Την ώρα που μιλούσε στη τηλεόραση, διαδηλωτές στην Μασσαλία, την Χάβρη την Ρεν, την Νάντη κατέβαιναν στους δρόμους, έτοιμοι για σκλήρυνση του κινήματος. Είναι ενδεικτικό το ρεπορτάζ δημοσιογράφου του ιδιωτικού καναλιού BFM-TV που γνωστοποίησε στους τηλεθεατές τα λόγια που του μετέφεραν συνδικαλιστές παρευρισκόμενοι αυτές τις ημέρες στις εκ των ένδον συγκεντρώσεις των εργαζομένων για το συνταξιοδοτικό.
Οι συνδικαλιστές άκουσαν τις απόψεις των μισθωτών οι οποίες συνοψίζονταν χονδρικά στα εξής: «Εάν τα κίτρινα γιλέκα απέσπασαν από τον Μακρόν περίπου 11 δισεκατομμύρια ευρώ, αυτό οφείλεται στις καθημερινές διαδηλώσεις και πρώτα απ’ όλα διότι τα έκαναν γυαλιά-καρφιά στα καταστήματα πολυτελείας των Ηλυσίων Πεδίων, σε εκείνα του Καρτιέ Λατέν και στην Αψίδα του Θριάμβου.
Εάν δεν σπάσεις, δεν έχεις τίποτα», υποστήριξαν οι εργαζόμενοι. Παραπλήσια φράση εκστομίζουν και οι Έλληνες: Εάν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν γίνεται. Αυτή η ριζοσπαστική άποψη, παρόλο την παρατηρούμενη από τους πολίτες συγκρατημένη στάση των συνδικάτων, κρίνεται εν τελευταία αναλύσει πιθανώς αναπόφευκτη.
Σε αυτή την οξυμένη κατάσταση προστέθηκε και η επιστράτευση των εν απεργία οδοκαθαριστών της πρωτεύουσας και εκείνη των εργαζομένων στα πετρέλαια, πλησίον της Μασσαλίας, που επιδείνωσαν έτι περαιτέρω την κοινωνική αναταραχή.
Οι Γάλλοι δια μέσου των κινητοποιήσεων τους για την λεγόμενη μεταρρύθμιση των συντάξεων, αμφισβητούν στην ουσία την περιφρονητική στάση, το τουπέ που επιδεικνύει ο Μακρόν έναντι των συμπατριωτών του, την απόρριψη του να δεχθεί σε συνομιλίες τα συνδικάτα ενώ στη συνέντευξή του δήλωσε ότι είναι ανοικτός σε συζητήσεις.
Απέφυγε να αναφερθεί λεπτομερώς στα σχέδια της Κομισιόν που δεν εγκαταλείπει (και που του επέβαλε) τα σχέδια εξισώσεως στο ίδιο χρονολογικό επίπεδο (από 64 στα 67 χρόνια) του δικαιώματος εισδοχής των εργαζομένων στις συντάξεις των λεγομένων ανεπτυγμένων χωρών.
Οι επαναλαμβανόμες εδώ καθημερινές διαδηλώσεις θυμίζουν αμυδρώς στους ηλικιωμένους Έλληνες την Αθήνα των ημερών του καλοκαιριού 1965, που έμειναν στην ιστορία με την ονομασία «Ιουλιανά», τότε που οι αποκληθέντες Αποστάτες έκλιναν το γόνυ τους στις βασιλικές διαταγές.
Πρωταγωνιστής εκείνων των γεγονότων υπήρξε ο Κων. Μητσοτάκης, ο «ρουσφετολόγος», πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, υποστηριζόμενος από την εφημερίδα «Ελευθερία». Ήταν οι ημέρες όταν ο αποθανών τέως βασιλεύς Κωνσταντίνος απέπεμψε τον νομίμως εκλεγέντα πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου τον αποκληθέντα αργότερα «Γέρο της Δημοκρατίας».
Στην θέση του διορίσθηκαν βασιλική θελήσει οι Αθανασιάδης-Νόβας ο επιλεγόμενος «γαργάλατα», λόγω ενός ποιήματος του, Η. Τσιριμώκος, ο «μασκαράς» εξ αιτίας των αλλεπαλλήλων αλλαγών των ιδεών του, το «γεροντοπαλλήκαρο» Στεφανόπουλος, ο άχρωμος υπηρεσιακός Παρασκευόπουλος, και τέλος στις 3 Απριλίου ο προφέσορας Παναγιώτης Κανελλόπουλος καταργηθείς 18 ημέρες αργότερα από την Χούντα, την 21η Απριλίου του 1967.
Επ’ ευκαιρία της αναφοράς στην Ελλάδα σημειώνουμε ότι την περασμένη Πέμπτη, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ ήταν παρών στο Παρίσι προς υποστήριξη των διαδηλωτών και απευθύνθηκε στους Έλληνες της γαλλικής πρωτεύουσας.
