Με λένε Μελίνα Μπίλια. Είμαι 82 ετών (άσχετα που λέω 75). Μόλις τελείωσα το πρώτο μου βιβλίο, το [Σχεδόν] Ημερολόγιο μιας 82χρονης, που έγραψα με τη βοήθεια της Μανίνας Ζουμπουλάκη και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Γιατί σηκώνομαι από το κρεβάτι μου κάθε πρωί; Πώς περνάω τον χρόνο μου; Μη βιαστείτε να πείτε «πολύ που με νοιάζει» γιατί πριν να το καταλάβετε καλά καλά θα ψάχνετε για τιπς, μια και εκεί που είστε ήμουνα κι εδώ που είμαι θα έρθετε. Με λίγη τύχη…
Στο βιβλίο αυτό, αποκαλύπτω το Νόημα της Ζωής, το οποίο δεν θα σας πω ποιο είναι, γιατί αλλιώς δεν θα διαβάσετε το βιβλίο. Και όταν διαβάσετε το βιβλίο και δείτε ποιο είναι αυτό νόημα, μην πάτε και το πείτε σε όλον τον κόσμο, γιατί θέλω να με διαβάσουν όσο περισσότεροι γίνεται (και ποιος ξέρει αν θα προλάβω να βγάλω κι άλλο βιβλίο;)…
Η συγγραφέας
Η Μανίνα Ζουμπουλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα και γράφει από τα 10. Σπούδασε στην Αμερική Ιστορία της Τέχνης και Σωματική Αγωγή. Στα περιοδικά γράφει από την αρχή της δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα χωρίς διακοπή. Έχει μεταφράσει αρκετά βιβλία και έχει δουλέψει στο ραδιόφωνο ως παραγωγός. Έχει γράψει επίσης σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος κυκλοφορούν τα βιβλία της Πώς να γράψεις, Ευτυχία, Φερμουάρ, Αόρατα Κορίτσια, Κάτι μου κρύβεις και Άκουσέ με. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
