Λίγες μόνο ημέρες μετά την ανάρτηση – καταγγελία της γιατρού του Νοσοκομείου Καβάλας Κλαίρης Λαμπίρη, η συνάδελφός της Μαρία Βάλτου, εντατικολόγος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου των γιατρών του ΕΣΥ Ν. Καβάλας, επιβεβαιώνει και υπερθεματίζει στα όσα είχε ισχυριστεί η κ. Λαμπίρη!
Σημειώνει τα προβλήματα από την έλλειψη προσωπικού. Περιγράφει το τι πέρασαν οι εργαζόμενοι στη ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας και τελικά παραπέμπει σε απόφαση που θα παρθεί σύντομα για την ικανοποίηση ή όχι του αιτήματος πραγματοποίησης εφημεριών στο Νοσοκομείο της Ξάνθης.
Η κ. Βάλτου αναφέρει ότι αναισθησιολόγοι του Νοσοκομείου κάνουν εδώ και μήνες εφημερίες σε αυτό των Σερρών! Η καθημερινότητα περιγράφεται ιδιαίτερα δύσκολη, δραματική από την κ. Βάλτου:
«Εμείς εδώ θεωρούμε ότι η δουλειά μας, στις συνθήκες στις οποίες γίνεται, και το αποτέλεσμα που έχει, αφορούν άμεσα τους πολίτες. Καθώς ο στόχος της, το κεντρικό της όραμα είναι ακριβώς η ζωή. Η υγεία και κατά συνέπεια η ευημερία και η αξιοπρέπεια τους. Θα σας πω κατ’ αρχήν ότι δεν υπάρχει καμία υπερβολή στα γραφόμενα της κ. Λαμπίρη, στην ανάρτηση της πρόσφατα.
Υπερβολικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αυτά τα οποία ζητούνται από μας να κάνουμε. Αλλά για να καταλάβει το ακροατήριό σας αυτό που σας λέω θα πρέπει να καταλάβει το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εμείς λειτουργούμε.
Πρέπει αναγκαστικά να το εξηγήσω. Εμείς εδώ, στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Καβάλας είμαστε μια πολυδύναμη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας με 12 κλίνες.
Με βάση τα πρωτόκολλα ασφαλούς λειτουργίας οφείλουμε και πρέπει να είμαστε οκτώ ειδικοί γιατροί. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε υπάρχουν οκτώ οργανικές θέσεις τέτοιων γιατρών. Θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι εδώ αυτήν την στιγμή βρισκόμαστε και εργαζόμαστε μόνο έξι γιατροί.
Επιπρόσθετα σε αυτό που σας λέω, με ό,τι συνεπάγεται για το πώς βγαίνει η εργασία (τακτική και εφημεριακή) θα πρέπει να σας πληροφορήσω ότι κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος του δεύτερου κύματος της πανδημίας –το οποίο είναι γνωστό το πόσο τραγικά εξελίχθηκε στο πανελλήνιο, στην ουσία ήταν το πρώτο κύμα που βιώναμε τόσο σοβαρά εδώ στην Ελλάδα– το Νοσοκομείο Καβάλας αναγκάστηκε εκ των συνθηκών να αναπτύξει 18 κλίνες εντατικής θεραπείας, τόσο covid όσο και non covid. Έχει σημασία αυτό που σας λέω.
Κι έχει σημασία το γεγονός ότι αυτές οι κλίνες αναπτύχθηκαν σε δύο ξεχωριστούς χώρους. Αυτό πρακτικά αύξησε κατακόρυφα τις ανάγκες εργασίας αλλά ταυτόχρονα αύξησε και τις ανάγκες της εφημέρευσης. Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών.
Σε ένα καθεστώς των 90 ενεργών εφημεριών. Ενεργής εφημέρευση γιατρού είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο γιατρός μπαίνει στο Νοσοκομείο το πρωί της μίας μέρας στις 8 και ολοκληρώνει στην καλύτερη περίπτωση την εργασία του την επόμενη μέρα το πρωί.
Αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Το λέω αυτό γιατί το νομικό καθεστώς που προστατεύει από συνεχή εργασία, ρεπό κτλ δεν είναι πάντα πρακτικά δυνατόν να εφαρμοστεί. Οπότε τις περισσότερες φορές ο γιατρός θα μείνει 36 ώρες εδώ.
Μέσα σε αυτόν τον χώρο (του Νοσοκομείου). Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεστε ο αριθμός των 90 αυτών εφημεριών για 6 ανθρώπους είναι ασύνδετος με την πραγματικότητα. Και παρά τη πολύτιμη βοήθεια, θέλω να ακουστεί αυτό στο κοινό, την οποία δεχθήκαμε από τους συναδέλφους τους αναισθησιολόγους (που είναι η πιο κοντινή ειδικότητα σε αυτό το οποίο κάνουμε) αλλά και από κάποιους χειρουργούς.
Που ήταν πραγματικά αξιοσέβαστο αυτό που έκαναν. Που ήρθαν και μας βοηθήσανε. Παρόλα αυτά ο αριθμός των εφημεριών που αναγκαστήκαμε να κάνουμε κάποιες φορές έφθανε και τις 14 το μήνα! Ξεπέρασε με κάθε δυνατό τρόπο οποιαδήποτε νομοθεσία. Είτε Ευρωπαϊκή, είτε Ελληνική. Και τροποποίησή της.
Η οποία αφορά τον τρόπο ασφαλούς εφημέρευσης των γιατρών. Οι 14 εφημερίες το μήνα αφορούσαν την περίοδο Νοέμβρη έως και Ιανουάριο. Αυτές οι 14 εφημερίες το μήνα σημαίνει πρακτικά πως ζούσαμε στο Νοσοκομείο! Δεν μπορώ να το περιγράψω με άλλο τρόπο. Ο χρόνος που πηγαίναμε στο σπίτι μας κάποιες φορές ήταν κάτω κι από το 12ωρο.
Με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό το πράγμα. Τον κίνδυνο για την υγεία μας κτλ. Πρέπει επίσης να ακουστεί ότι όλοι την κάνανε αυτήν την θυσία. Π.χ. το νοσηλευτικό προσωπικό, εξίσου λίγο κι αυτό.
Εμείς ουσιαστικά βάλαμε πίσω τον εαυτό μας με όποια αυταπάρνηση μας επέβαλλε ο όρκος και η συνείδηση μας. Το κάναμε αυτό για να σώσουμε ότι σώζονταν από αυτό το πράγμα που συνέβαινε. Σημειώνω ότι είναι κάτι που γίνονταν χωρίς κανονικές άδειες, δεν φέρει για αυτό ευθύνη η δική μας διοίκηση. Ήταν μια κεντρική εντολή η αναστολή των κανονικών αδειών.
Αυτές οι 14 εφημερίες γίνονταν και χωρίς καμία άλλη ειδικού τύπου άδεια. Η οποία εκ του νόμου είναι απαραίτητη.
Από τη στιγμή που θα την αιτηθούμε. Ωστόσο κανείς εδώ δεν τη ζήτησε ποτέ. Συναισθανόμενος την κατάσταση. Βάζοντας μπροστά τους ανθρώπους αυτούς που στα χέρια μας βλέπαμε τον κίνδυνο που διέτρεχαν. Όλα αυτά έχουν συνέπειες. Όλο το προσωπικό εδώ ζει σε συνθήκες υπερεξάντλησης.
Σε συνθήκες burn out εδώ και πάρα πολύ καιρό. Τώρα λοιπόν και πάνω σε αυτές τις συνθήκες που καλπάζει ένα τρίτο κύμα, δραματικά μάλιστα. Ανεβαίνουν τα νούμερα καθημερινά. Δεν ξέρουμε από πού μας έρχονται οι εισαγωγές. Και πάνω σε μία συνθήκη που δεν ξέρουμε που θα καταλήξουμε… Να κάνω και μία παρένθεση.
Στο Νοσοκομείο Καβάλας όποια ύφεση υπήρξε αλλού, εδώ δεν έγινε ποτέ υπαρκτή πραγματικότητα. Αυτό γιατί ενώ όλα τα υπόλοιπα Νοσοκομεία αποφορτίστηκαν από την φροντίδα των περιστατικών των covid και επανήλθαν κατά το δυνατό στη φυσιολογική τους λειτουργία, εμείς παραμείναμε.
Ως το μοναδικό Νοσοκομείο που δέχονταν και κοινά περιστατικά και περιστατικά covid της ευρύτερης περιφέρειας.
Άρα το προσωπικό αυτό δεν ηρέμησε ποτέ. Το προσωπικό αυτό δεν πήρε ανάσα ποτέ. Ακόμη κι όταν όλοι μιλούσαν για μία ύφεση του πράγματος, υπήρχαν Νοσοκομεία (μαζί και το δικό μας) που δεν επανήλθαν σε συνθήκες κανονικότητας. Δεν επανήλθαν σε φυσιολογικά ωράρια εργασίας. Στα νόμιμα, σε αυτά που προβλέπονται και έχουν σχέση και με την ασφάλεια της δουλειάς μας».
Για τις εφημερίες της Ξάνθης
Σχετικά με τις εφημερίες στο Νοσοκομείο της Ξάνθης είπε: «Αυτού του είδους το αίτημα (εφημεριών στο Νοσοκομείο Ξάνθης) που γίνεται για να υπερβούμε ακόμη περισσότερο αυτή την κατάσταση που σας περιέγραψα, είναι ένα αίτημα όπου πλέον γίνεται επισφαλής ο τρόπος της λειτουργίας μας.
Που ήδη ήταν, σε ένα τεράστιο οριακό σημείο. Γίνεται επισφαλέστατο πλέον και πρακτικά. Είναι ανθρώπινα, νομότυπα αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Θέλω να σας πω και κάτι ακόμη για το τι κάνει το Νοσοκομείο Καβάλας ώστε να το γνωρίζουν οι πολίτες.
Το Νοσοκομείο Καβάλας, ας μου επιτραπεί η έκφραση, δεν είναι ένα κοινό περιφερειακό Νοσοκομείο που εξυπηρετεί το Νομό. Το Νοσοκομείο έχει ιδιαιτερότητα επειδή διαθέτει κάποιες ιδιαίτερες κλινικές, οι οποίες λείπουν από τα υπόλοιπα Νοσοκομεία της περιοχής. Για παράδειγμα οι δύο Πνευμονολογικές, η Νευροχειρουργική.
Αυτές του οι ιδιότητες το κάνουν να έχει έναν μεγάλο αριθμό, κοντά στο ¼ των εισαγωγών του κι όχι μόνο στον covid. Στον covid έγινε χαμός- ας μου επιτραπεί η έκφραση- των περιστατικών που δεχθήκαμε απέξω.
Να δέχεται λοιπόν το ¼ των εισαγωγών του λόγω αυτών των ιδιαίτερων κλινικών και των παραπομπών από τα γειτονικά Νοσοκομεία και να στηρίζει τους ανθρώπους και από τους γειτονικούς Νομούς. Θέλω με αυτόν τον τρόπο να σας πω ότι αν καταρρεύσει το Νοσοκομείο Καβάλας με τις πρακτικές αυτές (προσπαθώντας να εξυπηρετηθούν εκ των ενόντων μετακινήσεις και να βουλώσουν τρύπες, ανοίγοντας τρύπες εδώ.
Γιατί αυτά δεν είναι λύσεις ουσιαστικές) αν λοιπόν καταρρεύσει το Νοσοκομείο Καβάλας τότε στην πράξη καταρρέει το ΕΣΥ στην Περιφέρεια της ΑΜΘ. Και δεν κινδυνεύουν μόνο άνθρωποι στην Καβάλα από ανεπαρκείς υπηρεσίες αλλά και από την υπόλοιπη Περιφέρεια.
Για το αν θα πάμε στην Ξάνθη για τις εφημερίες, να σας πω ότι είμαστε σε διαδικασίες συζήτησης για το πώς θα το αντιμετωπίσουμε. Όπως σας λέω ανακύπτουν και θέματα σοβαρά. Τα οποία έχουν να κάνουν με την ασφάλεια. Είναι θέματα συζήτησης, τα οποία τα έχουμε βάλει κάτω. Τα συζητάμε ως αρμόδια όργανα.
Θα τα κάνουμε μία κουβέντα και στην προσεχή γενική μας συνέλευση. Ξέρετε δεν είναι μόνο από μας που ζητούνται παράλογα πράγματα. Έχουμε εδώ και μήνες εντολές μετακίνησης των αναισθησιολόγων μας…
Είναι κι αυτοί λίγοι, καλύπτουν μόνο το 50% των οργανικών θέσεων που υπάρχουν στο Νοσοκομείο, παλεύουν να εξυπηρετήσουν όλη αυτήν την κατάσταση που προανέφερα. Ήδη το Νοσοκομείο είναι αποδυναμωμένο. Ήδη θα πρέπει να λάβει υπόψη και η Διοίκηση μας το τι σημαίνει να το αποδυναμώσει κι άλλο. Στο μεταξύ το κύμα καλπάζει.
Οι απαιτήσεις για νοσηλείες είναι διαρκώς αυξημένες. Μπορώ να σας μιλήσω μετά λόγου γνώσης για το τμήμα το δικό μας. Και για να απαντήσω επί των δηλώσεων του κ. Διοικητή, εμείς θα περιμέναμε από τη Διοίκηση ανθρώπινα μία ενσυναίσθηση σε αυτά που σας περιέγραψα.
Θα περιμέναμε και μία ουσιαστική στήριξη. Αντιλαμβανόμενοι ότι όλα αυτά που προσφέρουμε αφορούν την υγεία των πολιτών.
Θεωρητικά, θέλω να πιστεύω, ότι όλα αυτά τα ξέρει ο κ. Διοικητής. Θα σας πω όμως ότι εγώ προσωπικά δεν έλαβα γνώση αν έχει κάποια λεπτομερή ενημέρωση κι αν πράγματι τα γνωρίζει. Αν δεν τα γνωρίζει εμείς είμαστε διατεθειμένοι ανά πάσα στιγμή να τον πληροφορήσουμε.
Είναι πολύ σημαντικά πράγματα αυτά κι έχει σημασία να πάρει θέση η διοίκηση μας. Και να μας προφυλάξει. Και για μας και για τις εργασιακές συνθήκες που βιώνουμε. Να προφυλάξει κυρίως τους ανθρώπους που εξαρτώνται από τις δικές μας υπηρεσίες».
Για τα αυξημένα περιστατικά
Η κ. Μαρία Βάλτου ρωτήθηκε τέλος για τα αυξημένα περιστατικά covid αυτήν την περίοδο στο Νοσοκομείο Καβάλας: «Είμαστε σε μια άνοδο ουσιαστικά του κύματος. Η οποία δεν ξέρουμε που ακριβώς θα πάει. Εδώ κλιμακώνεται το πράγμα καθημερινά. Μόλις την περασμένη εβδομάδα άνοιξε (στο Νοσοκομείο) ένας επιπλέον όροφος για νοσηλεία περιστατικών covid.
Ο οποίος φαίνεται να γεμίζει. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί. Εμείς σαν Μονάδα Εντατικής Θεραπείας είμαστε συνεχώς γεμάτοι. Μας μιλάτε για κάλυψη των 6 κλινών ΜΕΘ covid από τις συνολικά 7 που μπορούμε να διαθέσουμε.
Καθημερινά κεντρικά μας ζητούν να εξυπηρετήσουμε και αυτό το κομμάτι αφού κενές κλίνες ΜΕΘ δεν υπάρχουν.
Πλέον δεν υπάρχει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, όπως σας είπα ήδη, δεν μπορούμε να περάσουμε σε 12 κλίνες στη ΜΕΘ στο Νοσοκομείο. Αλλά και να τις είχαμε, μέσα σε λίγες μέρες θα γέμιζαν από τη ζήτηση που έχουμε.
Πρέπει να ξέρετε ότι από τον προηγούμενο Ιούνιο μέχρι και σήμερα οι αναισθησιολόγοι μας κάνουν εφημερίες και στο Νοσοκομείο Σερρών».
