Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
«Λόγω ακρίβειας ξοδεύουμε για τα προς το ζειν με μέτρο και ανάβουμε τώρα με την ψύχρανση του καιρού την θέρμανση όσο το δυνατόν ολιγότερον. Τα πολιτιστικά, συνεμά, θέατρο, Λούβρο, εκθέσεις τα ξεχάσαμε εδώ και καιρό λόγω χρημάτων και ιού», μου έλεγε φίλος ενδιαφερόμενος για τα κοινά. Ήταν παλιός τυπογράφος όταν ακόμη η γουτεμβέργεια τυπογραφία ήταν Τέχνη. Μου είπε ότι είχε εμβολιασθεί, αλλά απέφευγε να είναι παρών εν μέσω πολυκοσμίας. Πιάσαμε κουβέντα περί Τύπου και COVID . Διεπίστωσα ότι παρ’ όλο ότι έβλεπε σχεδόν καθημερινώς στο γραφείο και δημοσίως κρεμασμένη στα κιόσκια την καθημερινή εφημερίδα «La Croix» (Ο Σταυρός) διαβαζόμενη από τους Γάλλους καθολικούς, ο ίδιος την άνοιγε σπανίως, που και που. Του έδειξα ένα δισέλιδο ενδιαφέρον ρεπορτάζ του καθολικού εντύπου για τις επιπτώσεις που είχε και έχει ακόμη η πανδημία επί της καλλιτεχνικής και ψυχαγωγικής δραστηριότητος. Σε ένα πλαγιότιτλο της δεύτερης σελίδος συμπύκνωνε επιτυχώς τις λαμβανόμενες χώρα επιπτώσεις που σημειούνται στον εν λόγω τομέα. Έγραφε: «Μάσκα, υγειονομική πιστοποίηση (ιατρικό-πάσο), οι επιβληθέντες στο κοινό περιορισμοί βιώνονται άλλοτε σαν εμπόδια (σ.σ. στην κουλτούρα) άλλοτε σαν ασφάλεια (ζωής)». Δύσκολα θα μπορούσε να αμφισβητήσει κανείς το αληθοφανές αυτής της διαπιστώσεως. Έλειπε βεβαίως από τα γραφόμενα ο παράγοντας της οικονομικής ευχέρειας που εξασφαλίζει μια μίνιμουμ συμμετοχή στην ψυχαγωγία…
Περί μάσκας: είναι ταυτοχρόνως εμπόδιο αλλά και προστασία. Τις προάλλες, εγκατέλειψα, με λύπη μια αίθουσα ζωγραφικής διότι κατόπιν περιπαικτικών σχολίων των λοιπών επισκεπτών, με αφορμή ότι δεν φορούσα με ορθό τρόπο την μάσκα, ειρωνεύοντο την παρουσία μου. Πράγματι, από αμέλειά μου δεν εκάλυπτε ολοκληρωτικώς το επάνω μέρος του προσώπου μου. Έφυγα χωρίς να ανταπαντήσω. Το μετάνιωσα διότι την επαύριο διάβασα τις κριτικές των εφημερίδων, που ήταν λίαν εγκωμιαστικές των εκθεμάτων. Ιδού λοιπόν που μπορεί να μας οδηγήσει ο σχολαστικός, άνευ μέτρου, σεβασμός ενός σωστού περιοριστικού μέτρου: να στερηθούμε, είτε λόγω προσβλητικών σχολίων τρίτων, την ευχαρίστηση και την απόλαυση που μας προσφέρει ένα πολιτιστικό γεγονός είτε, έστω και από απροσεξία και αμέλεια, να συμμετάσχουμε (χωρίς να το θέλουμε) στην δημιουργία απειλής της υγείας των άλλων.
Περί υγειονομικού πιστοποιητικού λαμβανομένου κατόπιν εμβολιασμού: Το μέτρο είναι σουρεαλιστικό, τουλάχιστον στην Γαλλία. Εδώ και καιρό, δεν μπορείτε να καθίστε σε μια από τις καρέκλες που βρίσκονται δίπλα σε ένα τραπεζάκι στον εξωτερικό χώρο μιας καφετερίας για να πιείτε π.χ. ένα καφέ. Γιατί; Διότι σύμφωνα με τον νομάρχη της περιοχής ενεργούντος κατόπιν κυβερνητικής αποφάσεως, είναι δυνατόν να σας απορρίψουν την παραγγελία ενός ποτού και δεν θα μπορέσετε έτσι να δείτε ένα ποδοσφαιρικό ματς ή τις ειδήσεις στην τηλεόραση εάν δεν έχετε υπό μάλης είτε στο κινητό σας, είτε τυπωμένο προς επίδειξη το πιστοποιητικό εάν σας το ζητούσουν! Αντιθέτως, στο μετρό, το λεωφορείο, το τραμ που είναι κατ’εξοχήν κλειστοί χώροι δεν είστε υποχρεωμένος να το έχετε, την μάσκα όμως πρέπει, και ορθώς, να την φοράτε διότι είναι υποχρεωτική. Η περίπτωση είναι τόσο παλαβή ώστε κατά την συζήτηση στην Βουλή το εν λόγω άρθρο ενεκρίθη με πλειοψηφία μόνον μίας (1) ψήφου (74 έναντι 73).
Κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων της, η Γερουσία της οποίας η πλειοψηφία τοποθετείται δεξιά της πολιτικής σκακιέρας, προέτεινε μια τροπολογία που οδηγεί στην οδό εξαφανίσεως αυτής της αποφάσεως που εξοργίζει πολλούς Γάλλους οι οποίοι καίτοι κάτοχοι του πιστοποιητικού, ή δεν πάνε από αντίδραση εκεί όπου απαιτείται, ή αρνούνται να το επιδείξουν π.χ. κατά την είσοδό τους σε ένα δημόσιο χώρο και τον εγκαταλείπουν ειρωνευόμενοι το αλαλούμ του μέτρου. Διαπιστώνοντας την αντιφατικότητα του γεγονότος, το πλείστον των εστιατόρων, των οποίων τα καταστήματα βρίσκονται στο κέντρο, αποφεύγουν να σας ζητήσουν το «χαρτί».
Επανερχόμενος στο κύριο θέμα, δηλ. τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που έγιναν και γίνονται παρ’όλον ότι η πανδημία είναι παρούσα, η καθολική εφημερίδα μας πληροφορεί ότι οι κινηματογραφικές αίθουσες υπεδέχθησαν 9 εκατομμύρια θεατών στη διάρκεια του μηνός Σεπτεμβρίου 2021, ήτοι +60% εν συγκρίσει με το 2020 αλλά ολιγότερους κατά 19,9% εν σχέσει με το 2019, τελευταίο κανονικό, νορμάλ έτος. Για τον γενικό αντιπρόσωπο της εθνικής επιτροπής κινηματογράφου η κατάσταση βελτιώνεται ολίγον τι αλλά παραμένει απροσδιόριστη για να μπορέσει κανείς να εξάγει συμπεράσματα. Κατ’αυτόν υπάρχουν εβδομάδες όπως εκείνη της προβολής του «Dune» (Ο αμμόλοφος) που έσπασε κάθε ρεκόρ το 2019 και άλλες, ιδίως εκείνες των με έντονη προσωπική σφραγίδα του σκηνοθέτη που μένουν αζήτητες. Η ελπίδα επανόδου σε μια πιο ευνοïκή κατάσταση δεν εγκαταλείπει τους κινηματογραφιστές αλλά, αναρωτιούνται, πότε; Σε τρεις μήνες, σε έξι; Επιθυμούν να ξαναγυρίσουν στο επάγγελμά τους όμως δεν θα είναι δυνατό να το κάνουν για μακρύ χρονικό διάστημα επί ζημία.
Οι επαγγελματίες του θεάτρου αμφιταλαντεύονται όπως και πολλοί άλλοι μορφωτικοί κλάδοι. Η χρηματοδότηση πηγαίνει σε αναγνωρισμένες αίθουσες που μπόρεσαν να υφάνουν δεσμούς εμπιστοσύνης με το κοινό. Ο Μάρκο Ντιμοντέ, ιδιοκτήτης πολλών ιδιωτικών θεάτρων τονίζει ότι δεν ήρθε ακόμη η ώρα της πλήρους δραστηριότητος, πλην όμως μια δυναμική τίθεται εν κινήσει. Διευκρινίζει ότι «εάν κατορθώσουμε να καλλιεργήσουμε την επιθυμία για ωραία θεάματα, οι άνθρωποι θα επανέλθουν. Ανήκει σε μας να προκαλέσουμε αυτό τον πόθο, αυτή την ανάγκη που είναι επείγουσα», καταλήγει.
Τέλος, όσον αφορά τις μορφωτικές περιηγήσεις που συνίστανται στις επισκέψεις των διαφόρων γνωστών ιστορικών τοποθεσιών και μνημείων, επετράπησαν από την 19 Μαΐου πλην όμως στο Παρίσι, λόγω απουσίας ξένων τουριστών, η εικών δεν ήταν η συνήθης των παρελθόντων ετών. Αντιθέτως τα γνωστά στον κόσμο μνημεία της επαρχίας επεσκέφθη πολύς κόσμος μέχρι τον Σεπτέμβριο σε βαθμό που διοργανώθηκαν «ημέρες πολιτιστικής εθνικής κληρονομιάς». Ο πρόεδρος του Κέντρου Εθνικών Μνημείων τονίζει ότι Αμερικανοί και Ασιάτες ήταν αυτή την χρονιά απόντες. «Σε εθνική κλίμακα υποδεχθήκαμε τον Σεπτέμβριο μόλις και μετά βίας 3 εκατομμύρια επισκεπτών, ίσως πιάσουμε ως το τέλος του χρόνου τα 4 έναντι 10 εκατομμυρίων στα τέλη του 2019», διευκρινίζει. Και επεξηγεί: αυτό σημαίνει ότι η Γαλλία έχασε 60% σε αυτόν τον τομέα και μέχρι 70 –75% σε εκείνον των μεγάλων πασίγνωστων παρισινών μνημείων». Το Παρίσι δεν είναι πια η πλέον επισκέψιμη πόλη του κόσμου…
