Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Ο καλός χρόνος πρέπει να αρχίζει με την αναγνώριση των ασυγχώρητων απροσεξιών και λαθών. Ακριβός φίλος που με διαβάσει ανελλιπώς μου γράφει ότι πάλι καλά που δεν «έγραψες ότι το φουάγκρα παρασκευάζεται από το θιβετιανό λάμα»! Ομολογώ ότι ποτέ δεν δοκίμασα αυτό το ακριβό εδώδιμο που παρασκευάζεται από συκώτι πάπιας ή χήνας, που οι πτηνοτρόφοι χρησιμοποιούν σωλήνα για να τις μπουκώνουν με λίπος για να παχαίνουν. Το βρίσκω ολίγον τι βάρβαρο. Και επειδή το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», αναγνωρίζω ότι ο Ιρλανδός πατριώτης δεν ήταν διαμαρτυρόμενος αλλά ένα μαχητικός καθολικός.
Πριν σας ευχηθώ καλό χρόνο,Σας εύχομαι με τον καινούργιο χρόνο 2023 να είσθε υγιείς και καλοδιάθετοι, παρόλο ότι η εποχή μας δεν είναι ιδανική γιαχαρές και πανηγύρια. Άς είναι! Μετά τις παρατεταμένες αργίες των μεγάλων εορτών, των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, του Πάσχα, της κοιμήσεως της Θεοτόκου, η επιστροφή στην καθημερινότητα είναι δύσκολη. Ακόμη πιο δύσκολη είναι για τους δημοσιογράφους αφού η επικαιρότητα βρίσκεται εν μέρει εν υπνώσει, εάν αφαιρέσουμε τον φόνο στο Παρίσι των τριών Κούρδων (εν συνεχεία λεπτομέρειες).Ειδικά, δυο-τρεις ημέρες μετά τα μεθεόρτια, οι σχολιάζοντες τα συμβάντα αναμένουν με αδημονία την επάνοδο της καθημερινότητος. Στις παραμονές εορτών περιορίζονται να αναφέρουν μόνο τα έκτακτα, εξαιρετικά περιστατικά παρόλο ότι γνωρίζουν ότι με την συνεχή και λεπτομερή επαναληπτικότητα ελλοχεύει ο κίνδυνος να κουράσουν τον εφημεριδοφάγο, τον ακροατή και τον θεατή της TV. Θα αναρωτηθείτε, γιατί αυτές οι γραμμές εν είδει εισαγωγής για ένα γεγονός, λυπηρό μεν αλλά όχι και απίθανο της παλαβής εποχής που ζούμε, ιδιαιτέρως στις μεγαλουπόλεις της τεταραγμένης Ευρώπης. Διότι η Γαλλία συνεκλονίσθη τις τελευταίες ημέρες. Ασφαλώς θα το διαβάσατε στον αθηναïκό Τύπο. Παραμονή Χριστουγέννων, Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου, ένας συνταξιούχος σιδηροδρομικός 69 ετών «απωλέσας τας φρένας» του σκότωσε με πυροβολισμούς τρείς Κούρδους, μεταξύ των οποίων μια γυναίκα που σύχναζαν στο μορφωτικό τους κέντρο ευρισκόμενο στο 10ο διαμέρισμα των Παρισίων εκεί όπου συναντιούνται οι Κούρδοι και έχουν τα εστιατόριά τους …οι Τούρκοι. Σύμφωνα με την εφημερίδα Λε Μόντ δεν επρόκειτο μόνο για την στόχευσητου μορφωτικού κέντρου αλλά και για την έδρα Κόμματος των εργατών του Κουρδιστάν (ΠΚΚ)στην Γαλλία. Εξ ου και η σημειωθείσα ένταση των διπλωματικών σχέσεων Παρισίων) Αγκύρας και η κλήση του Γάλλου πρεσβευτού από το τουρκικό υπουργείο. Στις διαδηλώσεις των Κούρδων στην γαλλική πρωτεύουσα, οι παρευρεθέντες στην πορεία μπορούσε να αντιληφθεί ότι υπήρχαν κούρδικα πλακάτ που αναφέρονταν στις σχέσεις του δολοφόνου με την Τουρκία. Το τελευταίου επεισόδιο μπορεί να επιδεινώσει τις σχέσεις, ήδη τεταμένες, μεταξύ των σχέσεων των δυο χωρών.
Τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών αφιέρωσαν σχόλια επί σχολίων σε συνεχείς εκπομπές (24, 25, 26, 27 Δεκεμβρίου) στην προσωπικότητα του δολοφόνου. Ο ίδιος ανεγνώρισε ότι ήταν μανιακός ρατσιστής και έτρεφε παθολογικό μίσος όχι βεβαίως έναντι των εγγενών, ντόπιων Γάλλων και γενικότερα των Ευρωπαίων αλλά αποκλειστικώς μόνο των ξένων, κυρίως των μουσουλμάνων που μετανάστευσαν για διαφόρους λόγους π.χ. για καλλίτερη τύχη ή λόγω πολιτικών αιτιών όπως οι δολοφονημένοι Κούρδοι. Ανεγνώρισε επίσης ότι είχε επιτεθεί κραδαίνοντας ένα σπαθί σε ένα καταυλισμό μεταναστών και γι’ αυτόν τον λόγο καταδικάσθηκε, αφέθηκε όμως ελεύθερος στις 13 Δεκεμβρίου. Ομολόγησε επίσης ότι πριν από τους πυροβολισμού στο κουρδικό ίδρυμα, οπλισμένος με σαρανταπεντάρι Colt είχε μεταβεί στο εργατικό και κατοικούμενο από πολλούς μετανάστες προάστιο Σαιν Ντενίς, αλλά μη βρίσκοντας εκεί πολλά άτομα επέστρεψε στο Παρίσι και εξετέλεσε τους τρείς Κούρδους. Οι οργανώσεις των τελευταίων βρίσκονται εν αναστατώσει, διότι, υποστηρίζουν, δεν πρόκειται μόνο για ένα απομονωμένο ρατσιστικό έγκλημα και αλλά αφήνουν να εννοηθεί ότι η Τουρκία ευθύνεται για την αποτρόπαια πράξη που συνέβη στην πρωτεύουσα της Γαλλίας. Κατηγορούν επίσης το Παρίσι ότι ενώ τους παρακολουθεί επισταμένως δεν τους προστατεύει επαρκώς.
Οι τρείς φονευθέντες, μεταξύ των οποίων μια γυναίκα εκτιμώντο πολύ από τους συμπατριώτες τους. Η Εμινέ Καρά ήταν υπεύθυνη του κινήματος «οι Κούρδισσες γυναίκες στη Γαλλία» και ηγωνίζετο για την απόδοση τιμών και την απελευθέρωσή τους των ομοεθνών της. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Δημοκρατικού Συμβουλίου των Κούρδων ήταν υπεύθυνη όχι μόνο του γυναικείου κινήματος των Κούρδων στην Γαλλία αλλά και σε όλο τον κόσμο. «Λαμβάνοντος αυτού υπ’ όψιν δεν ήταν ένα στόχος που ελήφθη τυχαίως», διευκρίνισε ο εκπρόσωπος. Πριν την σκοτώσει ο ρατσιστής. Η Εμινέ είχε επιφορτισθεί με την απόδοση τιμών επ’ ευκαιρία της επετείου 10 χρόνων από την δολοφονία τριών γυναικών Κούρδων εν μέσω Παρισίων, είχε δε το ίδιο τέλος με τις ομοεθνείς της.
Ο έτερος δολοφονηθείς, ο τραγουδιστής Μίρ Περβέρ, ενοχλούσε πολύ τον Ερντογιάν και γι’ αυτό αναγκάστηκε να εξοριστεί στη Γαλλία, εν συνεχεία μιας δίκης και φυλακισθείς για αμφισβήτηση της τουρκικής εξουσίας. Τέλος ο τρίτος περνούσε πολύ χρόνο στο κούρδικο κέντρο και συμμετείχε σε όλες τις διαδηλώσεις υπερασπίσεως των συμπατριωτών του.
