Mahmoud Khalil
19 Mαρτίου 2025
Στις 14 Μαρτίου, περίπου εκατό άτομα συνελήφθησαν στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης για την κατάληψη του Πύργου Τραμπ που προωθήθηκε για να απαιτηθεί η απελευθέρωση του Μαχμούντ Χαλίλ, του παλαιστίνιου φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια που κρατήθηκε από τις αρχές μετανάστευσης των ΗΠΑ.
Οι περισσότεροι από τους συλληφθέντες φορούσαν κόκκινα μπλουζάκια που έγραφαν «Οι εβραίοι λένε να σταματήσετε να οπλίζετε το Ισραήλ». Υπάρχει ζωή πέρα από τον Τραμπ
Ονομάζομαι Μαχμούντ Χαλίλ και είμαι ένας πολιτικός κρατούμενος. Σας γράφω από ένα κέντρο κράτησης στη Λουιζιάνα, όπου ξυπνάω στο κρύο του πρωινού και περνώ μακρές μέρες δίνοντας μαρτυρία για τις σιωπηρές αδικίες που λαμβάνουν χώρα εναντίον πολλών ανθρώπων που στερούνται την προστασία του νόμου.
Ποιος έχει το δικαίωμα να έχει δικαιώματα; Σίγουρα δεν είναι τα ανθρώπινα όντα που συνωστίζονται σε αυτά τα κελιά. Δεν είναι ο σενεγαλέζος που συνάντησα ο οποίος στερήθηκε την ελευθερία του για ένα χρόνο, με τη νομική του κατάσταση σε ένα κενό και την οικογένειά του έναν ωκεανό μακριά. Δεν είναι ο 21χρονος κρατούμενος που συνάντησα, ο οποίος πάτησε το πόδι του σε αυτή τη χώρα σε ηλικία εννέα ετών, για να απελαθεί στη συνέχεια χωρίς καν μια ακρόαση.
Η δικαιοσύνη ξεφεύγει από τα περιγράμματα των μεταναστευτικών δομών αυτού του έθνους.
Στις 8 μαρτίου, με συνέλαβαν πράκτορες του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας-Department of Homeland Security που αρνήθηκαν να παράσχουν ένα ένταλμα και πλησίασαν στη γυναίκα μου και εμένα καθώς επιστρέφαμε από ένα δείπνο. Τα πλάνα από εκείνη τη βραδιά δόθηκαν στη δημοσιότητα. Πριν καταλάβω τι συνέβαινε, οι αστυνομικοί μου πέρασαν χειροπέδες και με ανάγκασαν να μπω σε ένα αυτοκίνητο χωρίς σήμανση. Εκείνη τη στιγμή, η μόνη μου ανησυχία ήταν η ασφάλεια της [γυναίκας μου] Noor. Δεν ήξερα αν θα την έπαιρναν και αυτή, δεδομένου ότι οι αστυνομικοί την είχαν απειλήσει ότι θα τη συλλάβουν επειδή δεν με εγκατέλειψε. Το DHS δεν μου είπε τίποτα για ώρες: δεν ήξερα την αιτία της σύλληψής μου ή αν κινδύνευα με άμεση απέλαση. Στο 26 Federal Plaza κοιμήθηκα στο κρύο πάτωμα. Τις πρώτες πρωινές ώρες, οι αστυνομικοί με μετέφεραν σε άλλη εγκατάσταση στην Ελίζαμπεθ, στο Νιου Τζέρσεϊ. Εκεί κοιμήθηκα στο πάτωμα και μου αρνήθηκαν μια κουβέρτα παρά το αίτημά μου.
Η σύλληψή μου ήταν μια άμεση συνέπεια της άσκησης του δικαιώματός μου στην ελευθερία του λόγου, ενώ υπερασπιζόμουν την αναγκαιότητα μιας ελεύθερης Παλαιστίνης και τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα, η οποία επαναλήφθηκε πλήρως το βράδυ της δευτέρας (17 μαρτίου). Με την κατάπαυση του πυρός του ιανουαρίου να έχει πλέον διαρρηχθεί, οι γονείς στη Γάζα κουβαλούν για άλλη μια φορά πολύ μικρά σάβανα και οι οικογένειες αναγκάζονται να επιλέξουν ανάμεσα στην πείνα και τον εκτοπισμό και τις βόμβες. Είναι ηθική μας επιταγή να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την πλήρη ελευθερία τους
Γεννήθηκα σε έναν καταυλισμό παλαιστινίων προσφύγων στη Συρία σε μια οικογένεια που εκτοπίστηκε από την πατρίδα της κατά τη διάρκεια της Νάκμπα του 1948. Πέρασα τα νιάτα μου εκεί κοντά αλλά μακριά από τη χώρα μου. Μα το να είσαι παλαιστίνιος είναι μια εμπειρία που ξεπερνά τα σύνορα. Βλέπω ομοιότητες στις περιστάσεις μου με τη χρήση της διοικητικής κράτησης από το Ισραήλ –φυλάκιση χωρίς δίκη ή κατηγορία– ώστε να στερεί τους παλαιστίνιους από τα δικαιώματά τους. Σκέφτομαι τον φίλο μας Omar Khatib, ο οποίος κρατήθηκε στη φυλακή χωρίς κατηγορίες ή δίκη από το Ισραήλ ενώ επέστρεφε στο σπίτι του μετά από ένα ταξίδι. Σκέφτομαι τον διευθυντή του νοσοκομείου της Γάζας και τον παιδίατρο Dr. Hussam Abu Safiya, ο οποίος συνελήφθη αιχμάλωτος από τον ισραηλινό στρατό στις 27 δεκεμβρίου και ο οποίος σήμερα παραμένει σε ένα ισραηλινό στρατόπεδο βασανιστηρίων. Για τους παλαιστίνιους, η φυλάκιση χωρίς μια δίκαιη δίκη είναι κοινή πρακτική.
Πάντα πίστευα ότι το καθήκον μου δεν είναι μόνο να απελευθερώσω τον εαυτό μου από τον καταπιεστή, αλλά και να ελευθερώσω τους καταπιεστές μου από το μίσος και τον φόβο. Η άδικη κράτηση μου είναι ενδεικτική του αντιπαλαιστινιακού ρατσισμού που έχουν επιδείξει τόσο η διοίκηση Μπάιντεν όσο και εκείνη Τραμπ τους τελευταίους δεκαέξι μήνες, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες συνέχισαν να προμηθεύουν το Ισραήλ με όπλα για να σκοτώνει τους παλαιστίνιους και απέτρεψαν οποιαδήποτε διεθνή επέμβαση. Για δεκαετίες, ο αντιπαλαιστινιακός ρατσισμός έχει οδηγήσει τις προσπάθειες για επέκταση των νόμων και πρακτικών ηπα που χρησιμοποιούνται για τη βίαιη καταστολή των παλαιστινίων, των αραβοαμερικανών και άλλων κοινοτήτων. Γι’ αυτό ακριβώς στοχοποιήθηκα.
Καθώς περιμένω νομικές αποφάσεις που κρατούν σε αμφίρροπη κατάσταση το μέλλον της συζύγου και του γιου μου, αυτοί που επέτρεψαν να στοχοποιηθώ παραμένουν άνετα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Οι πρόεδροι Shafik, Armstrong και Dean Yarhi-Milo έθεσαν τις βάσεις για να με στοχοποιήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, πειθαρχώντας αυθαίρετα τους φιλοπαλαιστίνιους φοιτητές και επιτρέποντας στην ιογενή καταγγελία –που βασίζεται στον ρατσισμό και την παραπληροφόρηση– να ξεδιπλωθεί ανεξέλεγκτα.
Το Columbia με στόχευσε για τον ακτιβισμό μου, δημιουργώντας ένα νέο αυταρχικό πειθαρχικό γραφείο για να παρακάμψει τη δίκαιη διαδικασία και να φιμώσει τους σπουδαστές που επικρίνουν το Ισραήλ. Το Κολούμπια υποχώρησε-παραδόθηκε στις ομοσπονδιακές πιέσεις γνωστοποιώντας τα δεδομένα φοιτητών και φοιτητριών στο Κογκρέσο και ενδίδοντας στις τελευταίες απειλές της διαχείρισης Τραμπ. Η σύλληψή μου, η αποβολή ή η αναστολή τουλάχιστον 22 φοιτητών του Κολούμπια – σε ορισμένους αφαιρέθηκαν τα πτυχία τους εντός εβδομάδων από την αποφοίτηση – και η αποβολή του προέδρου των Student Workers of Columbia, Grant Miner, την παραμονή των διαπραγματεύσεων για τις συμβάσεις, είναι ξεκάθαρα παραδείγματα.
Αν μη τι άλλο, η κράτηση μου είναι μια απόδειξη της δύναμης του φοιτητικού κινήματος στη μετατόπιση της κοινής γνώμης υπέρ της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης. Φοιτητές και φοιτήτριες ήταν επί μακρόν στην πρώτη γραμμή της αλλαγής: ηγήθηκαν της εφόδου κατά του πολέμου του Βιετνάμ, ήταν στην πρώτη γραμμή του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα και ηγήθηκαν του αγώνα κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Και σήμερα, αν και η κοινή γνώμη δεν το έχει κατανοήσει ακόμη πλήρως, είναι φοιτητές και φοιτήτριες που μας καθοδηγούν προς την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Η διαχείριση Τραμπ με στοχοποιεί ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την καταστολή της διαφωνίας. Οι κάτοχοι βίζας, οι κάτοχοι πράσινων καρτών και οι πολίτες θα στοχοποιηθούν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Τις επόμενες εβδομάδες, φοιτητές, υποστηρικτές και αιρετοί αξιωματούχοι πρέπει να ενωθούν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα διαμαρτυρίας για την Παλαιστίνη. Δεν διακυβεύονται μόνο οι φωνές μας, αλλά οι θεμελιώδεις πολιτικές ελευθερίες όλων.
Γνωρίζοντας ότι αυτή η στιγμή ξεπερνά τις ατομικές μου συνθήκες, ελπίζω ακόμα να είμαι ελεύθερος να πάρω μέρος και να βοηθήσω στη γέννηση του πρώτου μου παιδιού.
Αυτή η επιστολή υπαγορεύτηκε τηλεφωνικά από το κέντρο κράτησης ICE (η ομοσπονδιακή υπηρεσία μετανάστευσης και επιβολής των τελωνείων) στη Λουιζιάνα, από τον Μαχμούντ Χαλίλ, όπου βρισκόταν από τη σύλληψή του στις 8 μαρτίου. Ο Χαλίλ, γεννημένος στη Συρία από παλαιστίνιους πρόσφυγες, υπήρξε βασικό πρόσωπο στις διαμαρτυρίες nelle proteste στο Columbia University ενάντια στον πόλεμο στη Γάζα την άνοιξη του 2024. Μετάφραση από Connessioniprecarie (τις οποίες ευχαριστούμε).
Μιχάλης ‘Μίκε’ Μαυρόπουλος Comune–info
