Με ρωτάς να δεις το λόγο
που’ μαι πάντα πρωϊνός
δηλαδή προτού να φέξει
και φανεί ο ουρανός
Απορείς γιατί ξυπνάω
και σηκώνομαι νωρίς
πιο μπροστά και από τον ήλιο
που εσύ δεν το μπορείς
Με κοιτάς και αναρωτιέσαι
«τάχα μου για ποιόν σκοπό»
το λοιπόν, θα σ’ απαντήσω
και τι κάνω, θα σου πω
Ξεκινώ για να προλάβω
ν’ αγκαλιάσω την αυγή
και να αδράξω την ημέρα
μέχρι που να ξαναβγεί
Ένα πράγμα να θυμάσαι
στη ζωή τη βιαστική
κάθε της στιγμή πως είναι
μία και μοναδική!
Τέλης Ποθάκης
