Γράφει για την «Καθημερινή» ο Νίκος Βατόπουλος:
Στην Καβάλα, είναι σχεδόν έτοιμο προς παράδοση το έργο της αποκατάστασης της Μεγάλης Λέσχης.
Είναι ένα από τα κτίρια-κομψοτεχνήματα της καβαλιώτικης μπελ επόκ και μαζί με τα λοιπά μέγαρα, ανάμεσά τους και το Δημαρχείο της Καβάλας, σχηματίζει ένα μέτωπο σπάνιας ποιότητας και αισθητικής, ενδεικτικό των ρευμάτων και των επιρροών που δέχθηκε η πόλη πριν από το 1912.
Με ξεναγό τον δήμαρχο Καβάλας Θεόδωρο Μουριάδη, παρατηρώ το μεγαλείο του κτιρίου. Εξωτερικά είναι φανερό ότι εμπνέεται από το κτίριο της Musikverein της Βιέννης, έργο του Θεόφιλου Χάνσεν από τον ώριμο 19ο αιώνα (με χορηγία Νικολάου Δούμπα).
Υπάρχει το ίδιο πνεύμα και παρόμοια χρωματική βεντάλια (με κρεμ και ροδί) και το εντυπωσιακό μέγεθος του κτιρίου, χτισμένου την περίοδο 1909-1910, δείχνει και τον πήχυ της φιλοδοξίας εκ μέρους των κτητόρων του. Ως αρχιτέκτων αναφέρεται ο Α. Γκρεκός.
Χτίστηκε από τη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυριών Καβάλας για να στεγάσει τη Λέσχη Ελληνικής Κοινότητας Καβάλας. Και ήταν προφανώς μία κίνηση μεγαλείου και ισχύος εκ μέρους της ελληνικής κοινότητας στα τελευταία χρόνια της οθωμανικής διοίκησης στην Ανατολική Μακεδονία.
Το κτίριο της Μεγάλης Λέσχης συνδέεται με την κοινωνική και οικονομική ιστορία της πόλης. Στέγασε τράπεζες (Τράπεζα Αθηνών, Ιονική Τράπεζα), μετά τον πόλεμο χρησιμοποιήθηκε για λίγα χρόνια ως Στρατιωτική Λέσχη, και από τη δεκαετία του ’80 έως το 2003 ως Δημοτική Βιβλιοθήκη.
Είναι ευτύχημα που η Λέσχη είναι κομμάτι μιας αρχιτεκτονικής προθήκης που φανερώνει τους ανοικτούς εμπορικούς και ιδεολογικούς διαύλους της πόλης με την Κεντρική Ευρώπη επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ολόγυρα διασώζεται ικανός αριθμός καπναποθηκών.
Πιο κάτω είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο (που χρήζει πλήρους ανακαίνισης και επανέκθεσης). Υπάρχει, δηλαδή, εν δυνάμει ένας σημαντικός πυρήνας πολιτιστικής αναβάθμισης και οικονομικής ανάπτυξης.
