Ήταν γνωστό και φυσικά αναμενόμενο. Παρόλα αυτά είναι είδηση και μάλιστα σημαντική. Ο Γιώργος Καλαντζής αυτήν την φορά και μετά από 34 συνεχόμενα χρόνια δεν είναι υποψήφιος βουλευτής. Με τη ΝΔ στο Ν. Καβάλας.
Μια αξιοπρόσεκτη πορεία που τέλειωσε οριστικά πρόσφατα όταν ανακοινώθηκαν οι 6 υποψήφιοι βουλευτές του Ν. Καβάλας (για τις εκλογές του Μάη) χωρίς το όνομα του. Χωρίς τη συμμετοχή του. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα (και αυτά των εκλογών του 2019) ο κ. Καλαντζής ήταν στις επιλογές των Καβαλιωτών με επιδόσεις που άλλοι θα ζήλευαν.
Η δισταυρία και η κατανομή των εδρών έπαιξαν το ρόλο τους. Όπως επίσης και η «κόπωση» του εκλογικού σώματος, το οποίο συχνά στρέφεται σε νέους υποψήφιους. Παντού και σε όλες τις εκλογές. Αργά αλλά σταθερά το πολιτικό δυναμικό ανανεώνεται, η σύνθεση της Βουλής αλλάζει.
Κάπως έτσι αποχώρησε ο Γιώργος Καλαντζής. «Αντιστάθηκε» όσο μπορούσε. Έκανε μεγάλη προσπάθεια και διαρκή εκλογικό αγώνα. Ρεκόρ του οι πολλοί σταυροί που έλαβε (σε εποχή μονοσταυρίας) στις εθνικές εκλογές του 2000.
Ο κ. Καλαντζής ανήκει στους ντόπιους πολιτικούς της δεκαετίας του ’90. Κυριάρχησε τοπικά και όχι μόνο, στο κόμμα από το οποίο προέρχονταν. Αναγνωρίστηκε κι από τους αντιπάλους, δικαιώθηκε, απογοητεύτηκε. Έκανε σωστές ενέργειες όπως φυσικά έκανε και λάθη. Θα ήταν σωστή η παρατήρηση ότι από πολιτικής πλευράς ξεκίνησε από το μηδέν.
Χάρη στην ευχέρεια που είχε να επικοινωνεί με κόσμο, «ξεπήδησε» από την κοινωνία (και δη της πόλης της Καβάλας) ως ένα εντελώς νέο πρόσωπο που στηρίχθηκε σε πολλές περιπτώσεις. «Παίζοντας» συνεχώς σε δύο ταμπλό, στην Αθήνα και στην Καβάλα, εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες. Τις αξιοποίησε.
Για αυτόν χαρακτηριστικότερη είναι η περιγραφή σύμφωνα με την οποία «άνοιγε» πόρτες. Το έκανε αυτό και σε μεμονωμένες περιπτώσεις πολιτών και ως προς τα συμφέροντα της Καβάλας. Υποσχέθηκε πολλά σε πολλούς, έκανε λιγότερα όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις. Ήθελε να κλείσει τον πολιτικό βίο ως υποψήφιος Δήμαρχος Καβάλας. Κοινής αποδοχής όπως έλεγε. Αυτός ο στόχος, ίσως ο μοναδικός, δεν υλοποιήθηκε.
Πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής , με απόφαση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ήταν στις εκλογές του 1989. Δεν εξελέγη. Αμέσως μετά διορίστηκε Νομάρχης Φθιώτιδας. Κι από εκείνη τη θέση ξεκίνησαν όλα όσα επακολούθησαν. Η καλύτερη του πολιτική στιγμή ήταν η εποχή που διετέλεσε υπουργός Μακεδονίας Θράκης. Τα έτη 2006 και 2007.
Ας θυμηθούμε επίσης τι άλλο κατάφερε αφού ήταν: Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ. Συντονιστής ΝΔ. Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Αντιπρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού της Βουλής. Αντιπρόεδρος ΟΚΕ Αθλητισμού της ΝΔ.
Μέλος της Γενικής Συνέλευσης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) για χρόνια. Μέλος των Επιτροπών Οικονομικών, Εξωτερικών και Άμυνας, Μορφωτικών Υποθέσεων, Κοινωνικών Υποθέσεων και ΔΕΚΟ της Βουλής. Ιδρυτικό μέλος της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ. Πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Ν.Καβάλας (1980-1983).
Γενικός Γραμματέας ΝΟΔΕ Ν.Καβάλας (1984-1986). Αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Α.Ο. Καβάλας (1984-1987). Υπεύθυνος τοπικής αυτοδιοίκησης ΝΟΔΕ Ν.Καβάλας (1986-1989). Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Καβάλας (1985-1990).
Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου. Πρώτος Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας (1986-1990). Νομάρχης Φθιώτιδας (1990-1993). Αντιπρόεδρος Κεντρικής Επιτροπής Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΝΔ.
*Φωτογραφία αρχείου από την προεκλογική περίοδο του 2015.
