Καλημέρα σας.
Ευτυχής για την επανασύνδεσή μου με τους αναγνώστες της στήλης «Απόψεις» της Πρωινής εις την οποίαν η μη γραφή και δημοσίευσή, λόγω θερινής παρουσίας επί τρίμηνον εις την γενέτειρα, την Καβάλα, διατάραξε την τόσο επιθυμητή ψυχαγωγική καθημερινότητά. Ήμουν αναγκασμένος να μένω στο σπίτι λόγω δυνατών πόνων στα ισχία, ούτε θαλάσσια λουτρά που ο παραμικρός θαλάσσιος κυματισμός και το βάδισμα επί της μετατοπιζόμενης άμμου μ’ έκαναν να χάνω την ισορροπία, ούτε μακρινοί περίπατοι στην δασώδη τοποθεσία Σταυρός που επιβλέπει το νότιο μέρος της πόλεως και τον κόλπο της, ούτε η συνήθης επίσκεψη στον ανατολικώς πάλαι ποτέ υπάρχων Κουλέ, ούτε, τέλος, το αραιά και πού πραγματοποιούμενο βάδην στο μακρύ μονοπάτι δυτικώς της μονής του Αποστόλου Αγίου Σίλα. Η τηλεόραση όπως και στη Γαλλία ήταν ανυπόφορη, μόνη ελπίδα ψυχαγωγίας και ενδιαφέροντος για τα διεθνή θέματα ήταν οι αθηναïκές εφημερίδες και αυτές δυστυχώς έφταναν αργά, όχι όπως στα χρόνια 60, γύρω στις 11 πμ, στον αεροδιάδρομο του Αμυγδαλεώνος.
Επιστρέφοντας στη χώρα του Βίκτορος Ουγκώ, ήλπιζα να βρω κάτι το μη αναμενόμενο. Απαγοητεύθηκα: εκτός απροόπτου γεγονότος, για τους τρείς εναπομένοντες μήνες του 2023 και για την προσεχή τετραετία 24-25-26-27, διαπίστωσα ότι η εδώ πολιτική κατάσταση επικεντρώνεται στους πολλάκις άνευ ενδιαφέροντος κλασσικούς διαξιφισμούς μεταξύ των υπευθύνων των πολιτικών κομμάτωνγια την προεδρική εκλογή του …2027(Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι). Οι πολιτικοί ηγήτορες επαναλαμβάνουν τα ήδη γνωστάπολιτικάντικαχιλιοειπωμένα επιχειρήματακαι, και αναφέρονται ολιγότερο συχνά στη ανοδική πορείατων τιμών στα είδη διατροφής. Μόνο την παρελθούσα εβδομάδα η εσπερινή εφημερίδα Λε Μοντ εδέησε να τιτλοφορήσειότι «η ακρίβεια ξεπερνά κατά πολύ την κυβέρνηση”.Τις πιο«ζουμερές»και ενδιαφέρουσες πλην ατέρμονες συζητήσεις μπορείς να τις ακούσειςστα καφενεία–μπιστρόαπό απλούς θαμώνες οι ποίοι αναρωτιούνται εάν μπορεί να κερδίσει η Λε Πέντην προεδρική εκλογή του 2027…
Από τις μέχρι τούδε δημοσκοπήσεις ουδείς ακριβής αριθμός μας επιτρέπει να υποθέσουμε μια νίκη της ευτραφούς και ξανθής ηγέτιδοςΜαρίνΛέν, κατέχουσα όλο και περισσότερο μια ιδιαιτέρως εμφανή θέση στο πολιτικό παλκοσένικο. Άς παραδεχθούμε όμως ότι οι περιοδικώς δημοσιευόμενες δημοσκοπήσεις μας αφήνουν να υποθέσουμε ότι η θυγατέρα του Ζαν Μαρί Λε Πέν επέτυχε να γίνει αποδεκτή από πολλούς Γάλλους. Δεν αποτελεί πλέον μίασμα για του απλούς δημοκράτες που δεν έκρυβαν την γνώμη τους εδώ και μερικά χρόνια δηλώνοντας δημοσίως ότι «μακριά από εμάς αυτό το ναζιστικό μόρφωμα».Παρ’ όλο ότι επισήμως δήλωσε την υποψηφιότητά της για το 2027, ένα αχνογραφούμενο εμπόδιοορθώνεται μπροστά σε αυτή την πιθανότητα. Το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό «Αλυσοδεμένο Παπί» της 20ης Σεπτεμβρίου πληροφορούσε τους πολυπληθείς αναγνώστεςτου ότι ο διορισθείς προ ετών υπ’ αυτής της ιδίας πολιτικός εκπρόσωπος του κόμματός Εθνικός Συναγερμός, νέος και ευφραδής Μπαρτέλλα(Bardella) θέτει υπό ερώτηση (αμφισβήτηση;) την ανωτερότητα της Μαρί Λε Πέν ηττηθείσα σε τρείς προεδρικές εκλογές. Είναι πιθανό, γράφει το σκωπτικό«Παπί», ότι εάν ο Μπαρντέλλα θριαμβεύσει στις ευρωπαïκέςεκλογές την άνοιξη του 024τότε το φυσικό η (Λε Πέν) γρήγορα θα αποδιωχθεί με καλπασμό.
Από κυβερνητικής μεριάς, δεδομένου ότι ο Μακρόν δεν μπορεί, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να είναι υποψήφιος για τρίτη φορά, ήταν ήδη το 2017 και το 2022, τότε ποιος θα διεκδικήσει το 2027 την ανώτατη θέση της γαλλικής Δημοκρατίας ; Προ ημερών ο Λε Μόντ σκιαγράφησε τά πορτραίτα του υπουργού των Εσωτερικών και της Δημόσιας ΤάξεωςΝταρμαnένως επίσης και του συναδέλφου του της Εθνικής Παιδείας Αττάλ(DarmaninκαιAttal). Ο Νταρμανέν, πολέμιοςτης παράνομης μαζικής παρουσίας μεταναστών στο γαλλικό έδαφος προηγείται κατ’ ελάχιστο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις (που δεν δόθηκαν στ δημοσιότητα) του Αττάλ, του οποίου το σκορ αγγίζει εκείνο του Νταρμανέν. Ο τελευταίοςχαρακτηρίζεται σαν ο πρώτος μπάτσος-αστυνομικός της Γαλλίαςκαι δεν κρύβει την θέλησή του να είναι ο υποψήφιος του μακρονικού κόμματος, ο δε δεύτεροςτηρεί μια διακριτική ουδετερότητα, και σχολιάζοντας την δημοσκοπικήεγγύτητα της θέσης του χαρακτήρισε τις δημοσιευόμενες σφυγμομετρήσεις «σαν πλάκα». Ο Λε Μόντ προσθέτει ότι το λεχθένεν είδει αστείου δεν προκάλεσε ουδέν γέλιο στο υπουργείο Εσωτερικών.
Στην απέναντι πλευρά, στην πολυδιάσταση Αριστερά, ο Μελανσόνιδρυτής της Ανυπότακτης Γαλλίας (FranceInsoumise), ηλικίας 75 ετών, δεν έχει και τόσο αγαθές σχέσεις με τους φιλοδοξούντες να τον διαδεχθούν, οι οποίοι δεν κρύβουν τις εμφύλιες διαμάχες τους. Βεβαίως oπολύπειρος πολιτικός, εξαιρετικός ρήτωρ, μπορεί να ξαναβάλει υποψηφιότητα για τέταρτη φορά, αλλά το 2027 θα είναι 80 ετών και δύσκολα οι πιθανοί ψηφοφόροι του θα τον προτιμούσαν. Επιπροσθέτως οι σχέσεις του με τον γενικό γραμματέα του κομμουνιστικού κόμματος Ρούσσελ (Roussel o οποίος θα είναι υποψήφιος το 2027), βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο. Ένα μέλος της ηγεσίας της Ανυπότακτης Γαλλίας, παρομοίωσε τον τελευταίο με τον συνεργάτη των Γερμανών ονόματι Ντοριό (Doriot). Σημειωτέον ότι το Αλυσοδεμένο Παπί γράφει ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο Ρούσσελ είναι « στην Αριστερά ο άνθρωπος ο πλέον λαïκόςτης Γαλλίας». Ίδωμεν. Τέλος, οι συντηρητικοί της Δεξιάς, οι σοσιαλιστές και οι οικολόγοι διατηρούν σιγήν ιχθύος την προεδρική εκλογή του 2027…
