“[….] λέγει αυτή ο Ιησούς’ Μαρία. στραφείσα εκείνη λέγει αυτώ’ ραββουνί, ό λέγεται, διδάσκαλε. λέγει αυτή ο Ιησούς’ μή μου άπτου[….]” ( Ιωάννης Κ 16-17)
-Μη μ’ ακουμπάς βρωμερέ Έλληνα!
Τάδε έφη Ραμσάουερ, Γερμανός πολιτικός, στο Μέγαρο Μαξίμου, μετέχων της συνοδείας Γκάμπριελ, αντικαγκελάριου της Γερμανίας, σε συνάντηση με τον ημέτερο πρωθυπουργό. Το είπε ο Ραμσάουερ σε Έλληνα φωτορεπόρτερ, ο οποίος καθώς εκτελούσε τα καθήκοντά του, διέπραξε το μέγα έγκλημα, να τον ακουμπήσει και να λερώσει δι’αυτού του τρόπου τη καθαρότητα της αρίας φυλής. Φαίνεται τα απόνερα του Γ Ράιχ, φτάνουν έως και το 2016.
Ο Χριστός βεβαίως είχε ήδη αναστηθεί και συναντά τη Μαγδαληνή στο Τάφο, ενώ ο Ραμσάουερ, μάλλον άλλου είδους νεκρανάσταση προσδοκά.
Αποτελεί όντως ύβρι προς την Ελλάδα η συγκεκριμένη στάση και μαρτυρά, το πως αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με την Ελλάδα κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί. Άραγε δεν θα έπρεπε ο συγκεκριμένος κύριος να αποτελεί για την χώρα μας persona non grata;
Εντός αυτού του κλίματος, έρχεται και η ανάπτυξη, καθίσταται έτι ορατή, από ποτέ άλλοτε.Την αντιλαμβάνεσαι από την χρεοκοπία δύο ελληνικών εταιρειών ( Μαρινόπουλος, Jet oil) και την απώλεια ακόμη μίας ζωής στο βωμό των Μνημονίων. Αποδεικνύεται πασιφανώς, ότι εκτός της αντιλαικής φύσης των Μνημονίων, αυτά στρέφονται απευθείας και εναντίον όχι μόνο των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, αλλά και των εκφραστών της εθνικής αστικής τάξης, τα συμφέροντα των οποίων βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των πολυεθνικών, τα οποία τα Μνημόνια εξυπηρετούν.
Πρέπει να είσαι εκ γενετής τυφλός, ή να έχεις απολέσει την όρασή σου, για να μη βλέπεις, ότι η πολιτική των Μνημονίων οδήγησε και οδηγεί σε εθνική καταστροφή, από την οποία ουδείς διαφεύγει.
Για πολλοστή φορά επισημαίνουμε, ότι οι άνω των 7000 αυτοκτονίες από το 2009,είναι πολιτικές δολοφονίες.
Ουδεμία έκπληξη θα μας προκαλούσε, εάν αυτές τις ημέρες που κλείνει ένα έτος από το υπερήφανο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού, στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, η κυβέρνηση αποφάσιζε να το εορτάσει. Διότι όντως από αυτή τη κυβέρνηση τα αναμένουμε όλα,ακόμη και να πανηγυρίσει ένα χρόνο μετά, τη μετατροπή του γενναίου ΟΧΙ,σε ένα υποτελές ΝΑΙ, να εορτάσει δηλαδή την, με αποκλειστικά δική της ευθύνη, μεταστροφή της βούλησης του Ελληνικού Λαού και να ακολουθήσει το δρόμο του 39% και όχι του 61%.
Μ’ αυτό το τρόπο μετατρέπεται η λογική των καιρών, σε λογική της εξουσίας, από την οποία απουσιάζει, η φαντασία, το όραμα, η πίστη, η θέληση, η αμφισβήτηση, η ρήξη, η αλλαγή και η ανατροπή. Μόνο όμως μία τέτοια εξουσία μπορεί να συγκινήσει και να έχει σύμμαχο τον Λαό, μία εξουσία η οποία θα διακονεί τον Λαό και όχι τις έδρες της. Διότι η όντως εξουσία, είναι λαική και έχει το σθένος της ρήξης, της σύγκρουσης, της αλλαγής και της ανατροπής.
Αυτή η εξουσία δεν είναι “μή μου άπτου”, αλλά είναι απτή, όπως απτός υπήρξε και ο αναστηθείς Χριστός στον άπιστο Θωμά, προκειμένου μέσω της αφής των πληγών Του να επαναπιστέψει. Μία λαική εξουσία, οφείλει να είναι απτή από τον Λαό, προκειμένου ο Λαός να πιστέψει σε αυτήν, να την αγκαλιάσει, να την υπερασπισθεί και να την αισθανθεί δική του εξουσία,άλλως η όποια εξουσία θα βρίσκει αενάως και εσαεί τον Λαό απέναντί της, ως φύσει και θέσει αντίπαλο. Όσο η εξουσία δεν εκφράζει τη λαική κυριαρχία, τόσο το μέγα χάσμα, εξουσίας και Λαού θα διευρύνεται. “[….]και επί πάσι τούτοις μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται, όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς μη δύνωνται, μηδέ οι εκείθεν προς ημάς διαπερώσιν[….]” (Λουκάς Ιζ 26)
“[….] Ο αγωνιστής της πρωτοπορίας είναι ο κατ΄εξοχήν ερωτικός άνθρωπος-υπάρχει μέσα στην πόση και στη βρώση του κόσμου, στην πράξη της ιστορίας, έχοντας επίγνωση της λειτουργίας του, της απελευθερωτικής καθημερινής πρακτικής του και των ορίων της[….]” (Κωστής Μοσκώφ “Δοκίμια” 1979, Εκδόσεις “Εξάντας” σελ. 127)
Γιώργος Καλεάδης
Πρόεδρος Πυρικαύστου Ελλάδας,
οικονομολόγος, συγγραφέας
