Η γνωστή εταιρεία δημοσκοπήσεων MRB, σε μια έρευνα που έκανε και δημοσίευσε πρόσφατα, παρουσιάζει την άποψη των Ελλήνων για τους ξένους ηγέτες και τα αποτελέσματα που εμφανίζονται είναι πράγματι απρόσμενα.
Κανείς δεν θα περίμενε -για παράδειγμα- ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν (της Ρωσίας) να είναι ο συμπαθέστερος ξένος ηγέτης στην Ελλάδα, με 31,8% και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ δεύτερος με 29,8%.
Στους ηγέτες με τις περισσότερο αρνητικές επιλογές αντίθετα, συγκαταλέγονται πρώτος -ασφαλώς- ο Πρόεδρος Ερτογάν και ακολουθούν με μικρή διαφορά μεταξύ τους ο Νετανιάχου, ο Ζελένσκι και ο Πάιντεν, μ’ ένα ποσοστό αρνητικών επιλογών που πλησιάζει το 60%.
Μερικοί Συνέλληνες ντράπηκαν πολύ για την προτίμηση αυτήν των συμπατριωτών τους και τους έσυραν «τα εξ’ αμάξης». «Έχουμε τη ντροπή, είπαν, να ζούμε σε μια χώρα, όπου το 31,8% των πολιτών της έχει θετική γνώμη για τον Πούτιν.
Και τον ακολουθεί μάλιστα ο Τραμπ με 29,8%». Με τα καυστικά τους άρθρα τους κατακεραυνώνουν και τους κατατάσσουν στους Λακεδαιμονίους από το «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων» βάζοντας τους εαυτούς τους στους Έλληνες και ευτυχώς τους άλλους στους Λακεδαιμονίους σήμερα, παλιότερα υπήρχαν τοποθετήσεις πολύ χειρότερες και υβρίστηκες.
Άλλοι πάλι τους κατατάσσουν στο είδος των Ελλήνων που δε γνωρίζουν τι γίνεται έξω από την πόρτα τους και έχουν το θράσος να εκφέρουν τέτοιες κρίσεις, που αυτούς δεν τους αρέσουν. Δηλαδή μας λένε, ότι οι Έλληνες αυτοί, είδαν μια δημοσκόπηση και έτρεξαν να λάβουν μέρος, και βγήκαν τα δυσάρεστα -για τους άλλους- αποτελέσματα!
Τι να κάνουμε, υπάρχουν και αυτού του είδους δημοκράτες. Βγάζουν ανώδυνα το συμπέρασμα, ότι όλοι αυτοί είναι αντιδυτικοί και αντιευρωπαϊστές και τους εντάσσουν μάλιστα στα κόμματα της Ελληνική Βουλής, που οι αρχηγοί τους έχουν εκφρασθεί υπέρ της ειρήνης και της κατάπαυσης του ανθρωποφάγου πολέμου στην Ουκρανία.
Δεν κάνουν καν το κόπο να σκεφτούν γιατί γίνεται αυτή η επιλογή και επάνω σε πια γεγονότα εδράζεται ο αριθμός αυτών που έχουν αυτή τη γνώμη και οι αριθμοί δείχνουν ότι δεν είναι λίγοι για να ταυτίζονται σαν οπαδοί μόνο αυτών των αιρετικών για αυτούς κομμάτων.
Το βέβαιο είναι ότι αυτοί που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση αυτή, ήταν οι συνηθισμένοι Έλληνες της διπλανής πόρτας, που και ενημερωμένοι κατά μεγάλο ποσοστό ήταν, και γνώριζαν τι διαλέγουν, αλλιώς δε θα συμμετείχαν, δε θα ξόδευαν το χρόνο τους σε κάτι αδιάφορο γι’ αυτούς.
Εκφράστηκαν -πιστεύω- με μέτρο το συναίσθημα και έκριναν τον Πούτιν θετικά, έχοντας υπόψιν ότι όλη αυτή η καταστροφή και οι χιλιάδες νεκροί νέοι άνθρωποι, θα μπορούσαν να ήταν ζωντανοί, αν υπογράφονταν η συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, δύο μήνες μετά την έναρξη των συγκρούσεων με την ικανοποίηση των αιτημάτων της Μόσχας για μη ένταξη στο ΝΑΤΟ και τη μερικής αυτονομίας των Ρωσόφωνων περιοχών της Ανατολικής Ουκρανίας.
Παρόμοια σχεδόν συμφωνία έγινε και το 1961 μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Είναι γνωστό ότι το 1961, όταν η Ρωσία πήγε να εγκαταστήσει πυραύλους στην Κούβα, δεν το έκανε κατόπιν απειλής πολέμου με τις ΗΠΑ. Τότε συμφώνησαν για το απαράδεκτο και γλυτώσαμε τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τώρα!
Ο πόλεμος αυτός -κατάλαβαν φαίνεται οι «Λακεδαίμονες» ότι- γίνονταν για τα συμφέροντα άλλων με θύμα τον Ουκρανικό λαό. Η επιλογή πάλι του Ντόναλντ Τράμπ από αυτούς τους «Σαχλαμάρες, όπως τους αποκαλούν οι Ντροπαλοί», πιστεύω ότι έγινε επειδή ο νεοεκλεγής πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε κάποιες αλλαγές που ακούγονται με συμπάθεια από την πλειοψηφία των πολιτών.
Όπως για παράδειγμα η ειρήνη στην Ουκρανία, η προτεραιότητα της Αμερικής και του λαού της έναντι των άλλων. Θα γυρίσουν πίσω οι Αμερικανικές εταιρείες που είναι στην Κίνα, φέρνοντας πίσω τον πλούτο τους και δίνοντας δουλειά στους Αμερικανούς.
Όλα αυτά ακούγονται εύηχα για όλους και αυτά έδωσαν στον Τράμπ την προεδρεία στις ΗΠΑ και τη δεύτερη θέση στη δημοσκόπηση. Η πολιτική σε μια χώρα -ευτυχώς- δεν ασκείται με το θυμικό, αλλά με τη λογική.
Έτσι ο Μητσοτάκης ξεκαθάρισε από τη Λαπωνία όπου βρίσκεται: «Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία άνευ όρων. Έχει να κάνει με την Ουκρανία πότε θα έλθει σε διαπραγμάτευση με τη Ρωσία. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία θα είναι σε θέση ισχύος». Ο καθένας ηγέτης κρίνεται στην ιστορία για τις επιλογές του…
Παναγιώτης Φώτου
