Είναι εύκολο να προσάψει κανείς στους νέους, ότι διακατέχονται από απάθεια για την πολιτική ζωή.
Εξάλλου, ποιος θα τους αδικούσε; Ξύλινος λόγος, τετριμμένα, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και μια γενιά, η οποία είδε και βλέπει τα όνειρά της, να περιορίζονται στα κλειστά δεδομένα μιας χώρας που την είχαν ονειρευτεί αλλιώς.
Συχνά σε συζητήσεις με νέα παιδιά, θα διακρίνεις απογοήτευση και πεσιμισμό. Ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει; Και όμως, υπήρξε ένα κομμάτι αυτής της νέας γενιάς που αποφάσισε να μη βαδίσει σε κλειστά μονοπάτια.
Μια γενιά νέων παιδιών, οι οποίοι αποφάσισαν να μείνουν στη χώρα, να παλέψουν και να βοηθήσουν τον τόπο τους. Είναι εκείνη η γενιά που αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει κομματικές νεολαίες και μηχανισμούς, αλλά να δοκιμάσει έναν άλλον δρόμο.
Είναι εκείνη η γενιά που αποφάσισε ότι απέναντι στον πολιτικό κυνισμό, την απάθεια και την πολιτική ακινησία θα προτάξει τη δημιουργικότητα και την προσφορά. Μακριά από τα στενά καλούπια των κομμάτων, την προηγούμενη δεκαετία, γαλουχήθηκε μια γενιά στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Βάδισε τον δικό της δρόμο. Εκείνον της αξιοπρέπειας και της αδιάκοπης προσπάθειας για αλλαγή. Εκείνον που θυμίζει ότι το να ζεις στην πόλη, σημαίνει να είσαι πολίτης της και άρα να συνδιαμορφώνεις την πολιτική της.
Μια νέα γενιά που μέσα από τον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη, στις δύσκολες στιγμές της πατρίδας μας, αυτές που δυστυχώς πλέον βιώνει συχνά, υψώνει το ανάστημα της προσφοράς και της ανιδιοτέλειας. Σε όλη τη χώρα αναπτύχθηκαν κατά τόπους Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας, ως φάροι ελπίδας, καθώς μια νέα γενιά ανθρώπων, όχι πολιτικών, αλλά πολιτών, θα προβάλλουν το μήνυμα του διαλόγου και της από κοινού δημιουργίας.
Μια γενιά που αποφάσισε να μην βλέπει τραγωδίες, αλλά να σηκώσει το βάρος της ευθύνης. Μιας γενιάς, η οποία αντιλαμβάνεται ότι το να είσαι νέος, δεν σε απαλλάσσει από το καθήκον της άμεσης ή έμμεσης συμμέτοχής στα κοινά. Το να είσαι νέος σημαίνει να ανήκεις σε μια ποιοτική γενιά. Μια γενιά που δεν ξεχνάει ότι η νεότητα είναι παρεμβατική και συνάμα δημιουργική, χωρίς να είσαι προσβλητική ή αμετροεπής.
Ευτυχώς στον Δήμο μας, υπάρχουν αρκετά νέα παιδιά. Ικανά, με γνώσεις και πείρα. Τα οποία στελεχώνουν όλες τις δημοτικές παρατάξεις. Είναι στο χέρι όλων των νέων παιδιών σήμερα, με τη συμμετοχή τους, να προκαλέσουν την πρώτη μεγάλη αλλαγή. Να ψηφίσουν νέα παιδιά, με νέες ιδέες, με όρεξη και μεράκι. Είναι στο χέρι τους να αποκτήσουν φωνή.
Είμαστε μια γενιά που σφυρηλατήθηκε μέσα σε μια σκληρή δεκαετία, αυτή της οξείας κρίσης που βιώσαμε, επιστέγασμα της οποίας ήρθε και αυτή του κορονοϊού. Είμαστε πλέον ανθεκτικοί, καταρτισμένοι και γεμάτοι όρεξη για δουλειά. Δώστε μας την ευκαιρία.
Σπύρος Κατσικαρώνης
Εκπαιδευτικός
Υποψήφιος Διδάκτορας Θεολογίας ΑΠΘ
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον Σύγχρονο Δήμο
