Μία αληθινά όμορφη βραδιά πραγματοποιήθηκε από τον «Σύλλογο Γυναικών Λιμεναρίων Θάσου» στο εξαιρετικό κατάστημα «Μπλιώνης». Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε ένα αφιέρωμα στη Γυναίκα στο οποίο προσκαλέστηκε από το Σύλλογο Γυναικών Λιμεναρίων και τη δραστήρια Πρόεδρό του Μαρία Χατζηπαναγιώτου και την Αντιπρόεδρο – Δημοσιογράφο Μαρία Σαλταρή, η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου η οποία έκανε μια ιστορική αναδρομή για την ημέρα. Ακολούθησε Μουσικό Πρόγραμμα επιλεγμένων ποιοτικών τραγουδιών από τους Τάσο Καλαφάτη, Αρετή Καλαφάτη, ενώ οι ήχοι από το σαξόφωνο του Κώστα Κιρκιζιώτη γέμισαν με μαγεία όλη την αίθουσα. Οι παραβρισκόμενες γυναίκες έμειναν έως αργά στο φιλόξενο κατάστημα «Μπλιώνης» και ένοιωσαν πραγματικά ότι γιορτάζουν. Μία ανθοδέσμη προσφέρθηκε στην κυρία Ανδρομάχη από τον Σύλλογο Γυναικών Λιμεναρίων.
«Είναι σήμερα στ’ αλήθεια, φίλες μου, τυχαίο που βρέχει; Η βροχή, τα δάκρυα, δεν φωλιάζουν πάντα στα μάτια της γυναίκας;» Αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν από την ποιήτρια η οποία αφιέρωσε στο τέλος και ένα ποίημά της σε όλες τις παρεβρισκόμενες.
Ευχόμαστε πάντα να γίνονται εκδηλώσεις που τιμούν τη σημερινή γυναίκα.
Αφιερωμένο στο σύλλογο Γυναικών Λιμεναρίων.
ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ….
Πολλά γραφήκαν για τις Όμορφες
τις Λυγερές, τις Αρχοντοκόρες,
άλλα τόσα για τις veatrikes, τις Θεατρίνες τις Βασιλοκόρες,
μα εγώ απόψε, θα σας μιλήσω για τις γυναίκες τις καθημερινές,
του μεροκάματου –τις μελισσούλες τις σιωπηλές –
τις γυναίκες που καταπιάνονται με του μαγκανοπήγαδου τις δουλειές,
τις γαζώτριες, τις ραφτούλες τις σκυφτές,
για τις γυναίκες του μεροκάματου, τις καθημερινές!
Τις κεντήστρες που κεντάν χρυσά προικιά,
τις γυναίκες στα εργοστάσια,
που’χουν τον θόρυβο απ’τις μηχανές, προίκα στ’αυτιά…
Για τις γυναίκες που δουλεύουν στα καπνά
τις Αγρότισσες που μπαίνουν ως τα γόνατα μες στη λάσπη…
Τιμή, στις Γυναίκες που δουλεύουν σιωπηλά,
τις υπαλλήλους στα γραφεία τα λογιστικά
που σκύβουν με συνέπεια κάθε μέρα πάνω στα χαρτιά!
Στις επιστημόνισσες στις Καθηγήτριες,
στις Δασκάλες που μεγαλώνουν με νέες Αξίες τα παιδιά!
Στις κομμώτριες που στέκονται όρθια και υπηρετούν την ομορφιά,
Τα Σάββατα, τις Αργίες, δεν τους λείπει ποτέ η δουλειά!
Τιμή στις Νοικοκυρές,
που ασχολούνται με χίλια μύρια, δίχως αμοιβές!
Τιμή στις γυναίκες που δουλεύουν, δίχως προβολείς,
κάνοντας απλά «το χρέος τους» όσο είναι νέες, όσο είναι νωρίς,
στις καμαριέρες –τις νεράιδες τις αφανείς –
τις λαντζιέρες που στοίβα πλένουν πιάτα βρώμικα…
τις φουρνάρισσες, τις ξενοδόχες , τις ταβερνιάρισσες!
Τις βιοπαλαίστριες που πουλάνε στα παζάρια απ’το πρωί
με μπρίο, με θάρρος, με υπομονή, την πραμάτεια
«στα τρία το ένα δώρο», γρήγορα που φεύγει η Ζωή!!!
Ω Γυναίκα Εργαζόμενη, παντοδύναμη, ηγεμονική!
Ω Γυναίκα η Θυσία Σου! Ω Γυναίκα η Μαγεία Σου!
Ω Γυναίκα η Αξία σου! Η Υπομονή Σου! Η Δύναμή Σου!
Χειροτέχνισσα, Οικοτέχνισα, Βιοτέχνισα.
Πολύπλευρη, Πολυσύνθετη, Πολύπτυχη.
Ατίμητε Βασάλτη!
Γυναίκα παντοκρατόρισσα
Γυναίκα περίοπτη Ανθηρή,
Πιστή στο χρέος σου, απλά ταγμένη στο «πρέπει» σιωπηλή!!!
