Η χθεσινή ηλιοφάνεια μαζί με τη γενικότερη βελτίωση του καιρού επέτρεψε στους ανθρώπους να βγουν επιτέλους από το σπίτι τους. Να κυκλοφορήσουν. Αρκετοί- όχι όλοι- προσπάθησαν κι επανήλθαν σε γνωστές καθημερινές τους δραστηριότητες. Τα πράγματα ήταν χθες σαφώς καλύτερα έστω κι αν τα περιμέναμε αλλιώς. Πολύ πιο ζεστά. Εφόσον η βελτίωση του καιρού συνεχιστεί σήμερα, θα εξελιχθεί θετικά η διαδικασία προσαρμογής κι επιστροφής στα γνωστά μετά την πρωτοφανή κακοκαιρία. Υπό αυτές τις συνθήκες καταλαβαίνουμε ακόμη καλύτερα τι προηγήθηκε. Διαπιστώνουμε πόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα αφού χιόνιζε τρεις μέρες, την τελευταία και τρίτη στη σειρά μέρα χιόνιζε περίπου 10 ώρες. Χωρίς σταματημό.
Θα περάσει καιρός μέχρι να ξεχάσουμε. Θα παίξουν ρόλο οι συνθήκες των επόμενων ημερών. Ξεμπερδέψαμε με τον Χειμώνα ή θα υπάρξει ανάλογη συνέχεια; Το ημερολόγιο δείχνει 13 Γενάρη άρα είναι αρκετά νωρίς να «δούμε» κάτι άλλο (π.χ. την Άνοιξη). Συνεχίζουμε την υπομονή ελπίζοντας ότι ο καλός Θεός δεν θα μας επιφυλάξει άλλες παρόμοιες δυσάρεστες εκπλήξεις. Αυτές των προηγούμενων ημερών αρκούν…
Θα πρέπει να επαινέσουμε την πρωτοβουλία του συμπολίτη επιχειρηματία Αντώνη Αντωνίου, τη δωρεά του προς το Δήμο Καβάλας σε μεγάλη ποσότητα αλατιού. Όπως είδαμε αξιοποιήθηκε αμέσως. Το αλάτι της δωρεάς μοιράστηκε κυρίως στην αγορά ώστε από χθες να αρχίσει η επιχείρηση καθαρισμού των κεντρικών πεζοδρομίων. Σε αυτή συμμετέχουν οι επαγγελματίες. Κάθε ένας κάνει το αυτονόητο. Καθαρίζει μπροστά από το μαγαζί του. Κάτι αντίστοιχο ας πούμε ότι έγινε ή θα γίνει και στις συνοικίες. Εκεί κάθε πολίτης πρέπει να βγει από το σπίτι του ώστε να καθαρίσει την είσοδο αυτού. Με την προϋπόθεση να μπορεί όπως επίσης να υπάρχει (από το Δήμο Καβάλας) διαθέσιμο αλάτι.
Θα την βρούμε την κανονικότητα, είναι σίγουρο. Θα επανέλθουμε δριμύτεροι ή τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε για κάτι τέτοιο. Δεν θα ξεχάσουμε τις τρεις προηγούμενες ημέρες. Άραγε θα διδαχθούμε από τα λάθη μας; Αυτή η απορία ισχύει για όλους. Στην Ελλάδα ενώ υπάρχει ακόμη και σχετική παροιμία, «έπαθα κι έμαθα» ,δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τους έλληνες. Αν κάθε λάθος είχε και αυτή την πλευρά και παράμετρο, είναι σίγουρο ότι μέχρι τώρα θα είχαμε διορθωθεί. Θα είχαμε αλλάξει σε πολλά. Αντίθετα μας είναι ευκολότερο να μεταφέρουμε αλλού τις ευθύνες μας. Παλιά όταν χιόνιζε έφταιγε ο κακός Δήμαρχος Σιμιτσής. Πιο παλιά ο Εριφυλλίδης. Τώρα φταίει η Τσανάκα…
Έχουμε ξαναγράψει ότι η διοίκηση του Δήμου έκανε λάθη. Υπάρχει αρκετός χώρος για κριτική ως προς τις ενέργειες, τις προτεραιότητες, το γεγονός ότι ξέμεινε προσωρινά από αλάτι. Η συζήτηση περί της κακοκαιρίας είναι άδικο να αρχίσει από αυτά. Πρώτα θα μνημονεύσουμε τα καιρικά φαινόμενα, αμέσως μετά τα λάθη μας, στο τέλος θα υπάρξει ευκαιρία να κουβεντιάσουμε τα λάθη των άλλων. Ειδικά των υπηρεσιών- αρχών- αιρετών.
Όταν προ μηνών αρρώστησε ο Τάσος Χατζηαναστασίου υπήρξε η εντύπωση ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αρχικά έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ο Τάσος Χατζηαναστασίου είχε το … πρώτο του ημίχρονο με τον καρκίνο. Τον πολέμησε, φάνηκε να βγαίνει νικητής. Η ασθένεια δεν είπε την τελευταία της λέξη. Επανήλθε δριμύτερη λυγίζοντας τον επί 30 και πλέον χρόνια δημοτικό σύμβουλο Καβάλας. Χθες τον αποχαιρετίσαμε. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Ο Τάσος Χατζηαναστασίου έδωσε πολλές φορές κοινωνικές εξετάσεις και όλες τις πέρασε με πολύ καλό βαθμό.
Γνώριζε να επικοινωνεί με τον κόσμο. Συνομιλούσε με όλους πρόθυμα. Δεν επέτρεψε στην εξουσία να τον επηρεάσει, κυρίως να τον αλλάξει. Ποτέ δεν σήκωσε τη μύτη του ψηλά. Ήταν απλός, κοντά στα προβλήματα, ήξερε τους Καβαλιώτες, τον ήξεραν κι αυτοί. Η διαδρομή του δεν είχε μεγαλεία και υπερβολές. Με τον τρόπο του βοήθησε την πόλη αλλά κυρίως τους ανθρώπους της. Ήταν σταθερά δίκαιος, πάντα «προσγειωμένος», συνεχώς ειλικρινής. Στο τέλος αγαπητός απ’ όλους. Και από αυτούς (τους πολλούς) που τον ψήφιζαν και από αυτούς που δεν τον ψήφισαν ποτέ στη ζωή τους.
Για τον Τάσο Χατζηαναστασίου έγραψαν πολλοί. Ξεχωρίζουμε το κείμενο του Θόδωρου Παπαδόπουλου: «Ο Τάσος ήταν ένας δυναμικός, δραστήριος και τίμιος άνθρωπος που λάτρευε την οικογένεια του και τα αδέρφια του. Ήταν ερωτευμένος με την τοπική αυτοδιοίκηση και την πόλη στην οποία προσέφερε τα μέγιστα. Θα τον θυμάμαι σαν έναν πολύ καλό φίλο. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του». Ο Γιώργος Γερομάρκος: «Ένας υπέροχος, αγνός άνθρωπος, ευπατρίδης της τοπικής αυτοδιοίκησης. Καλό Ταξίδι Τάσο». Ο Πέτρος Πετρόπουλος: «Την περίοδο 1994-1998 ως Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας στην αντιπολίτευση με επικεφαλής τον αείμνηστο Δημήτρη Τουλκίδη και με Δήμαρχο τον Λευτέρη Αθανασιάδη συνεργάστηκα άριστα με τον Τάσο. Έναν άνθρωπο που διακρίνοντας για την δημιουργικότητα του, την μεγάλη του αγάπη για την Καβάλα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και βέβαια για την ειλικρίνεια του. Πάντα είχες να πάρεις κάτι από την εμπειρία του η οποία ήταν πολύτιμη για τους τότε νεαρούς Δημοτικούς Συμβούλους που ήμασταν εμείς εκείνη την 4ετία».
Τελευταία τον θυμόμασταν, τον μνημονεύαμε για μια ιδιαίτερα πετυχημένη ατάκα του. Προερχόμενη προφανώς από την δημοτική του εμπειρία και δη αυτή του αντιδημάρχου. «Αυτός (ανέφερε όνομα υπαλλήλου) δεν προσφέρει δουλειά ούτε 100 ευρώ το μήνα» έλεγε και γελούσε. Με το συγκεκριμένο σχόλιο αναφέρονταν τόσο σε έναν συγκεκριμένο όσο και σε πολλούς. Υπαλλήλους του δημοσίου που απολάμβαναν την μονιμότητα και φυσικά δεν δούλευαν. Λούφαζαν συνεχώς και διαχρονικά. Προσπάθησε να τους αλλάξει. Δεν τα κατάφερε. Στο τέλος μόνο τους σχολίαζε κι αυτό το έκανε προσεκτικά, χαμηλόφωνα. Όπως συχνά συμβαίνει με τις αλήθειες στην Ελλάδα. Τις συζητάμε μεταξύ μας αντί να τις φωνάξουμε δυνατά.
Η ΔΕΥΑΚ είναι ιδιαίτερα γνωστή για την τσαπατσουλιά της και τις μισές της δουλειές. Τα έχουμε γράψει πολλές φορές, την ώρα που ο πρόεδρος της εκδίδει δελτία τύπου με αντίθετο περιεχόμενο. Η πραγματικότητα εκδικείται όσους ωραιοποιούν καταστάσεις από τις οποίες επιζητούν δικό τους όφελος.
Δεν θα γράψουμε για την τρύπα που δεν σκέπασαν ποτέ στο πρόσφατα κατασκευασμένο πεζοδρόμιο της Ερυθρού Σταυρού, στο ύψος του πάρκου Φαλήρου. Ούτε για την άλλη τρύπα, μπροστά σε είσοδο πολυκατοικίας επί της Τενέδου. Θα μεταφέρουμε την εμπειρία κατοίκων της οδού Τριπόλεως. Εκεί η ΔΕΥΑΚ εργάστηκε για να επισκευάσει βλάβη στην ύδρευση. Την διόρθωσε και έφυγε χωρίς να κάνει αποκατάσταση. Άφησε ενθύμιο στην γειτονιά μια ακόμη τρύπα. Οι κάτοικοι της περιοχής τηλεφωνούσαν κι η ΔΕΥΑΚ όλο υπόσχονταν αλλά δεν επανήλθε ποτέ. Ως που ήρθε η κακοκαιρία.
Παγωνιά μαζί με χιόνι έδρασαν στην τρύπα της οδού Τριπόλεως. Ένα σωρό σπίτια δεν έχουν νερό. Οι θιγόμενοι κάτοικοι είναι ιδιαίτερα ενοχλημένοι αφού εκτιμούν ότι για όλα φταίει η ΔΕΥΑΚ κι η δουλειά που δεν ολοκλήρωσε…
