Το ίδρυμα «Αγία Μαρίνα» το είχαμε ξεγράψει από καιρό. Η απαισιοδοξία μας ήταν δεδομένη, στηριγμένη σε όσα μας έλεγαν συνεχώς κι επιμόνως αυτοί που χθες το πρωί συσκέφθηκαν στο γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη. Όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι, προέβλεπαν συγκεκριμένα πράγματα για τη χθεσινή συζήτηση. Προέβλεπαν απόφαση διάλυσης του χωρίς καμία ειδικότερη λύση ή προοπτική. Κι όμως χθες σημειώθηκε έκπληξη, μπορεί να μεσολάβησε και κάποιο θαύμα. Όταν η σύσκεψη τέλειωσε άπαντες εμφανίστηκαν χαμογελαστοί κι αισιόδοξοι. Δεν βρήκαν μία, βρήκαν δύο λύσεις! Ή θα το απορροφήσει το δημόσιο ή ο Δήμος Καβάλας.
Χαιρόμαστε μαζί τους αλλά ταυτόχρονα διατυπώνουμε τις εύλογες απορίες μας. Γιατί αυτό που έγινε χθες δεν έγινε αρκετά νωρίτερα; Γιατί έκαμαν χθες σύσκεψη για το μέλλον της «Αγίας Μαρίνας» κι όχι πριν ένα χρόνο που το πρόβλημα πάλι υπήρχε; Έπρεπε να φθάσει το αβγό στον κ… προκειμένου να συμβεί το θαύμα που περιγράψαμε; Ή μήπως δεν ήταν θαύμα αλλά κάτι φυσιολογικό που για να προκύψει έπρεπε να ασχοληθούν σοβαρά, να ερευνήσουν προσεκτικά την υπόθεση;
Πιστεύουμε ότι συνέβη το δεύτερο. Τόσο καιρό- κάποια χρόνια τώρα- υποβάθμιζαν το πρόβλημα κι ασχολούνταν τάχα με σοβαρότερα. Έδιναν αναβολή σε ότι μπορούσαν να κάνουν. Κι όταν άλλος χρόνος δεν υπήρχε, τότε μόνο έκατσαν όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι. Προσήλθαν έτοιμοι να δράσουν κι έτσι μια ώρα μετά (μόνο μια ώρα μετά) ήταν σύμφωνοι κι είχαν δύο επιλογές!
Η Δήμαρχος περιαυτολογούσε κι έλεγε ότι ο Δήμος Καβάλας θα αναλάβει πάλι το μεγάλο βάρος. Η Μαρίνα Φιλιππίδου ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη αφού δεν περίμενε τόσο καλά νέα ενώ οι βουλευτές είχαν και έδειχναν την αυτοπεποίθηση του ισχυρού. Έμαθαν χθες ότι ακόμη κι αν η Θεανώ Φωτίου δεν βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, υπάρχει μια άλλη γυναίκα (η Δήμαρχος) εξίσου πρόθυμη.
Αν και χθες βρήκαν λύση εμείς θα προτιμήσουμε να τους ασκήσουμε κριτική. Θα γράψουμε ότι άργησαν για το αυτονόητο. Θα σημειώσουμε ότι όφειλαν αυτό που δρομολόγησαν χθες να το έχουν κάνει από πολύ καιρό. Τέλος, θα αμφισβητήσουμε ότι αγαπούν τα παιδιά του ιδρύματος τόσο πολύ όσο ισχυρίζονται. Ότι τα αντιμετωπίζουν με ευαισθησία και προσοχή. Αν αυτά τα μεγάλα λόγια ίσχυαν τότε το πρόβλημα του ιδρύματος θα έπρεπε να έχει λυθεί προ πολλού.
Κοντά στη χθεσινή σύσκεψη «σιγόβραζε» το άλλο μεγάλο πρόβλημα της Καβάλας, σε εξέλιξη 6 και πλέον μήνες τώρα. Το πρόβλημα της ΒΦΛ. Οι εργαζόμενοι που δεν έφυγαν και δεν απολύθηκαν, αυτοί ήταν έξω από την πόρτα όσων συζητούσαν για την «Αγία Μαρίνα». Ήταν φανερό ότι περίμεναν τη σειρά τους. Παρατήρηση πρώτη: Στο Διοικητήριο και χθες δεν ήταν οι απολυμένοι. Ήταν οι εργαζόμενοι. Διότι οι καιροί άλλαξαν. Στις προηγούμενες νέες εταιρίες η άδεια δόθηκε αμέσως και χωρίς καθυστερήσεις. Σε αυτήν- την 4η αν δεν κάνουμε λάθος- τον πρόλαβαν…
Οι ρόλοι άλλαξαν. Οι σίγουροι που τόσο καιρό εργάζονταν απερίσπαστοι βρέθηκαν στη δύσκολη θέση αυτών που είναι απολυμένοι. Τώρα οι εργαζόμενοι πιέζουν. Κοιτούν στα μάτια τόσο τους αιρετούς όσο και τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Θέτουν τα γνωστά μας διλήμματα: Ή θα δοθεί άδεια ή το εργοστάσιο θα κλείσει!
Μα εδώ το εργοστάσιο δεν έκλεισε όταν έφυγαν (στη συνέχεια απολύθηκαν) 180 έμπειροι εργαζόμενοι, θα κλείσει τώρα επειδή δεν δίδεται άδεια σε μια ακόμη νέα εταιρία; Όχι λοιπόν. Για χάρη μιας άδειας το εργοστάσιο δεν πρόκειται να κλείσει. Ίσως ο ιδιοκτήτης του να επιδιώξει να το κλείσει επειδή ντε και καλά η ΒΦΛ πρέπει να αποκτήσει κι άλλα «παιδιά». Καινούργιες εταιρίες που στο τέλος θα κάνουν το ίδιο πράγμα που έκανε κι η μητρική. Η αρχική.
Δεν είμαστε στο μυαλό του επιχειρηματία, δεν γνωρίζουμε τα σχέδια και τις επιδιώξεις του. Ξέρουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση το εργοστάσιο δεν κινδυνεύει να κλείσει. Υπάρχει ωστόσο το ενδεχόμενο αυτός που ιδρύει τις εταιρίες, αυτός να το κλείσει. Αυτός φυσικά θα λάβει την ευθύνη της απόφασης. Την οποία μάλλον προετοιμάζει αφού υπό τις παρούσες συνθήκες κι άλλη άδεια δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Παρατήρηση δεύτερη: Πρέπει να γίνει με τη ΒΦΛ ότι έγινε με το ίδρυμα «Αγία Μαρίνα»; Να φθάσουμε στο … αμήν προκειμένου να αρχίσει ένας πραγματικά ειλικρινής διάλογος; Μια σύσκεψη μέσω της οποίας θα βρεθεί λύση; Αν μπουν στην άκρη όλοι οι εγωισμοί που κακώς αναπτύχθηκαν το τελευταίο διάστημα, αν υπάρξει μια πραγματική διαμεσολάβηση τότε δεν θα είναι έκπληξη αν και για τη ΒΦΛ βρεθεί κοινός δρόμος. Δυστυχώς οι εκπρόσωποι μας αφήνουν για αύριο ότι έπρεπε να κάνουν χθες. Επειδή αυτό συνεχίζει να τους βολεύει προβλέπουμε τα δεδομένα να δυσκολέψουν κι άλλο. Με την γνωστή ιδιαιτερότητα, από εδώ και πέρα δεν θα διαμαρτύρονται όσοι έχασαν τη δουλειά τους αλλά αυτοί που την έχουν! Θα παρουσιάζουν δε το γνωστό επιχείρημα. «Θα χάσουμε τη δουλειά μας» θα φωνάζουν. Κάτι που το ακούγαμε συνεχώς στην έναρξη των κινητοποιήσεων, την Άνοιξη και το Καλοκαίρι του 2016.
Χθες ο Θόδωρος Μαρκόπουλος έκανε δηλώσεις κατά του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας κ. Α. Νεφελούδη. Όσο για το ποιος και πότε αποφασίζει περί της περιβόητης άδειας, ο αντιπεριφερειάρχης παρέπεμψε στη Διεύθυνση Ανάπτυξης.
Μας μπέρδεψε κι άλλο αφού οι του 5ου ορόφου παραπέμπουν τους ενδιαφερόμενους στον 2ο. Οι του 2ου ορόφου τους στέλνουν πίσω στον 5ο. Τέτοιες δυσκολίες και περιπέτειες οι 180 τις έζησαν πολύ καιρό πριν. Το έβγαλαν το… πανεπιστήμιο. Οι καιροί άλλαξαν κι έτσι στο ίδιο …σχολείο θα φοιτήσουν και θα ταλαιπωρηθούν κι αυτοί του αντίπαλου στρατοπέδου.
Τελικά θα πρέπει να το σκεφθούμε καλά, να αναρωτηθούμε αν όντως ισχύει. Οι απολυμένοι με αυτούς που συνεχίζουν να εργάζονται είναι στο αντίθετο, στο αντίπαλο στρατόπεδο ή κατά βάθος είναι στο ίδιο; Θα φανεί στο τέλος. Στο χειροκρότημα, που λέει και το τραγούδι.
Πριν από έναν χρόνο συζητούσαν για τα χρήματα του ΤΑΡ και τα έργα που η κοινοπραξία θα χρηματοδοτήσει τόσο στην Περιφέρεια όσο και στους Δήμους της ΑΜΘ. Έφθασαν τότε σε μια συμφωνία, την οποία ο Χ. Μέτιος προσπάθησε να θυμίσει στη διάρκεια της συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου την περασμένη Παρασκευή. Κι αυτός δεν ήταν σίγουρος. Η μοιρασιά θα γίνει υπέρ των Δήμων (αυτοί θα πάρουν τα περισσότερα) 60-40 ή 65-35. «Θα υπάρξει κι επιπλέον ποσό, ένα μαξιλαράκι…» κατέληξε ο κ. Μέτιος.
Εκείνη την εποχή ο Γιώργος Παυλίδης όντως είχε καταλήξει σε συμφωνία με τον εκπρόσωπο των Δημάρχων κ. Λαμπάκη. Το ερώτημα είναι αν αυτή θα τηρηθεί ή αν ο κ. Μέτιος το διαπραγματευτεί από την αρχή… Σε συνέχεια εκείνων των συνεννοήσεων (με ή χωρίς … μαξιλαράκι) κάθε Δήμαρχος γνώριζε το μερίδιο του. Π.χ. αυτός της Καβάλας υπολόγιζε κι υπολογίζει σε ποσό 1,1 εκ ευρώ.
Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Άγγελος Τσατσούλης χειρίζεται το θέμα του Βιοτεχνικού Πάρκου προκειμένου να γίνει η μεταβίβαση από την Περιφέρεια στον τοπικό φορέα. Όπως ακούμε το «αγκάθι» για να ολοκληρωθεί η συμφωνία δεν είναι άλλο από το δάνειο που έδωσε η Εθνική Τράπεζα. Εκεί έχει επικεντρώσει τις ενέργειες του ο κ. Τσατσούλης. Στην τράπεζα.
Σύσκεψη χωρίς δημοσιογράφους
Κατόπιν σωστής συνεννόησης λήφθηκε η αναμενόμενη και ευνοϊκή για την ουσία απόφαση. Η σύσκεψη για το ίδρυμα «Αγία Μαρίνα» έγινε χθες χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων. Αυτοί αποχώρησαν αμέσως μετά την έναρξη της. Έπαιξε κι αυτό το γεγονός τον ρόλο του.
Ελάχιστα πριν τα μ.μ.ε. αποχωρήσουν ο Αρχέλαος Γρανάς είπε στον Μητροπολίτη: «Σίγουρα θα πούμε και πράγματα που θα πονέσουν». Κι ο Μητροπολίτης του απάντησε: «Δεν κάνει …(να ακουστούν δημοσίως αυτά τα πράγματα)».
*Προσερχόμενοι στο γραφείο του κ. Μαρκόπουλου οι 3 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συνάντησαν τους εργαζόμενους της ΒΦΛ. Λίγα λόγια μεταξύ των δύο πλευρών. Μια «καλημέρα» κι ελάχιστα πέραν τούτου.
*Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος κλήθηκε από τον Αντιπεριφερειάρχη Θόδωρο Μαρκόπουλο και στις δύο χθεσινές συσκέψεις. Αυτή για το ίδρυμα «Αγία Μαρίνα» κι αυτή για το αρδευτικό του Νέστου. Λόγω υποχρεώσεων στη Βουλή απουσίαζε κι είχε ενημερώσει σχετικά. Την Κυριακή ο κ. Παναγιωτόπουλος ήταν στην εκδήλωση κοπής της βασιλόπιτας της ΝΔ Λάρισας.
Εθελοντής συνεργάτης
Στο γραφείο του Θόδωρου Μαρκόπουλου εγκαταστάθηκε προ λίγων ημερών ο Θανάσης Μήττας. Ανέλαβε συνεργάτης του, άτυπος και χωρίς μισθό. Ο κ. Μήττας ανέλαβε το ρόλο του «ζεστά», προσπαθεί να βοηθήσει όσο και όπου μπορεί. Ο κ. Μήττας συνταξιοδοτήθηκε από το ΤΕΙ όπου ήταν καθηγητής τον περασμένο Απρίλιο.
