Λίγες μόνο ώρες έμεινε στη Καβάλα το πολυτελές κι εντυπωσιακό κρουαζιερόπλοιο Riviera. Λίγες από τη μια, αρκετές από την άλλη ώστε όλους να τους επηρεάσει. Αυτούς που πιστεύουν στη τουριστική ανάπτυξη του τόπου τους επηρέασε θετικά. Όσους τα βρίσκουν σκούρα με την οικονομική κρίση αρνητικά. Τους λοιπούς –ας τους πούμε αδιάφορους- τους επηρέασε με τρόπο απροσδιόριστο. Και έτσι και αλλιώς. Όλη η πόλη ασχολήθηκε με το θέμα, μίλησε για το πλοίο και τους επιβάτες του. Ο ακριβής απολογισμός θα γίνει από εδώ και πέρα. Θα έχει απ’ όλα. Αισιοδοξία, ελπίδα, χαμόγελο. Αλλά και γκρίνια, καταγγελία, αρνητισμό.
Έτσι συμβαίνει πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα. Περί του αρχικού και βασικού γεγονότος θα αναπτυχθεί μια ολόκληρη συζήτηση. Η οποία «χωράει» τους πάντες και τα πάντα. Κι αυτούς που πανηγυρίζουν αλλά κι όσους διαδηλώνουν. Ναι, χθες το απόγευμα που το Riviera αποχώρησε για τον επόμενο του σταθμό η Καβάλα επέστρεψε στους συνήθεις ρυθμούς. Μία διαδήλωση στη πλατεία Ελευθερίας, μια δεύτερη στο Δημοτικό Κήπο.
Απ’ όλα όσα έγιναν κι αφορούν το Riviera ξεχωρίζουμε τα ακόλουθα: Τον τρόπο που το Λιμεναρχείο δημιούργησε πρόβλημα στο πλοίο αφού του υπέδειξε για να «δέσει» ένα εντελώς ακατάλληλο σημείο στο λιμάνι. Χωρίς επισήμως να γίνει γνωστό το παραμικρό (μόνο μια εντελώς αόριστη δήλωση του προέδρου του ΟΛΚ), δημιουργήθηκε μείζον ζήτημα. Ο καπετάνιος δεν δέχονταν τις οδηγίες του Λιμεναρχείου. Υποχρεώθηκε να τις ακολουθήσει αφού άλλη επιλογή δεν υπήρχε. Μακάρι αυτό το θέμα να ξεχαστεί γρήγορα διότι υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούνταν λόγος το Riviera να μην ξανάρθει στη πόλη.
Ξεχωρίσαμε επίσης την διακριτικότητα των Καβαλιωτών. Μόλις είδαν δωρεάν φαγητό στη πλατεία Καπνεργάτη, έσπευσαν να μπουν στη σειρά και να εξυπηρετηθούν. Όταν κατάλαβαν ότι η δράση είναι στοχευμένη (και το κέρασμα επίσης) απομακρύνθηκαν, αφήνοντας τους τουρίστες μόνους τους.Αυτοί προσέρχονταν με το σχετικό υφάκι στον χώρο της εκδήλωσης. Τους επηρέαζε όμως η μελωδία του Χατζηδάκη (που εύστοχα επέλεξαν οι αρμόδιοι), τα τραγούδια του Θεοδωράκη. Άφηναν στην άκρη τους τύπους, λικνίζονταν και χόρευαν την ώρα που δοκίμαζαν το ελληνικό ούζο. Την ελιά και την κολοκυθόπιτα.
Είδαμε τουρίστες να μιλούν (ή να προσπαθούν να μιλήσουν) με ντόπιους. Οι περισσότεροι από τους οποίους δεν γνώριζαν αγγλικά. Κι ενώ οι Καβαλιώτες ήθελαν να εξυπηρετήσουν, να πουλήσουν, να διευκολύνουν κτλ δεν είχαν τη δυνατότητα λόγω γλώσσας. Μια πόλη που θέλει να κινηθεί τουριστικά πρέπει να «εκπαιδεύσει» κατάλληλα τους ανθρώπους της ώστε οι περισσότεροι να ξέρουν και να μιλούν έστω μια ξένη γλώσσα.
Όταν το πλοίο έφθασε κι οι πρώτοι τουρίστες αποβιβάστηκαν έτυχαν θερμής υποδοχής από καμιά 10αριά οδηγούς Ταξί. Οι τουρίστες ζήτησαν τα αυτοκίνητα να τους μεταφέρουν στην Παναγία, στους Φιλίππους ακόμη και στο Νέστο. Από τους 10 οδηγούς Ταξί μόνο οι δύο μπορούσαν να συνεννοηθούν. Οι άλλοι δεν ήξεραν αγγλικά και δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το κόστος του δρομολογίου αλλά και τις λεπτομέρειες της διαδρομής.
Το κεντρικό λιμάνι της Καβάλας «Απόστολος Παύλος» πρέπει έγκαιρα να προμηθευτεί νέους και σύγχρονους προσκρουστήρες. Αυτοί που διαθέτει είναι προηγούμενων εποχών. Αναφερόμαστε στα παλαιά ελαστικά αυτοκινήτων που κρέμονται κοντά στη θάλασσα ώστε να διευκολύνουν τα πλοία. Η εικόνα των παλαιών ελαστικών να παίζουν το ρόλο των προσκρουστήρων δεν είναι κι η καλύτερη.
Θα μπορούσαμε επί ώρα να αναφερόμαστε σε πολλές ακόμη παρόμοιες εικόνες και ιστορίες, όλες από τη χθεσινή άφιξη και παραμονή του Riviera. Σταματούμε εδώ ευχόμενοι τέτοια πλοία να έρχονται συχνότερα. Υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες. Με καλό καιρό, τους τοπικούς φορείς σε πλήρη ετοιμότητα, τους επιβάτες να έχουν ελεύθερο χρόνο και να γυρίζουν (για να γνωρίσουν όσο μπορούν) στο κέντρο της πόλης μας. Κι αν χθες ο τζίρος της αγοράς δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα, δεν πειράζει. Αυτό δεν θα συμβεί αμέσως, με το πάτημα ενός κουμπιού. Θα γίνει σιγά σιγά αλλά θα γίνει.
Αφήστε που η παραμονή στο λιμάνι της Καβάλας τέτοιων πλοίων δίνει στη πόλη τουριστικό κύρος, το οποίο το έχει μεγάλη ανάγκη. Παραδείγματος χάρη οι Βαλκάνιοι που έτυχε χθες να είναι στη πόλη για τις διακοπές τους χάζευαν το Riviera ως κάτι που δεν περίμεναν να συναντήσουν στην Καβάλα, κάτι που έβλεπαν πρώτη φορά στη ζωή τους. Βούλγαροι, Ρουμάνοι αλλά και Τούρκοι σταματούσαν στις παρκίδες του Αγίου Σίλα και φωτογράφιζαν την Καβάλα από ψηλά. Με το Riviera να δεσπόζει στις συγκεκριμένες τους εικόνες.
Συζήτηση για το Riviera έγινε και στο Facebook. Αφού διαβάσαμε πολλά και διάφορα, αφού είδαμε ένα σωρό ωραίες φωτογραφίες, καταλήξαμε στο σχόλιο του Δήμου Τουλκίδη. Σύντομο αλλά καλό: «Όταν υπάρχουν άνθρωποι, που ακόμα και για την επίσκεψη του υπερπολυτελούς κρουαζιερόπλοιου ‘Reviera’ στο λιμάνι της Καβάλας με 1500 επιβάτες, βρίσκουν κάτι πικρόχολο να πουν, τότε καταλαβαίνεις το μέγεθος της μιζέριας μας».
Από το Facebook και το επόμενο. Καβαλιώτισσα έκανε βόλτα στο λιμάνι, όπου συνάντησε το πρόσφατο και ολοκληρωμένο έργο του Δήμου (προς το τείχος και το Ιμαρέτ). Σχολιάζει: «Πολύ όμορφη η βόλτα (σήμερα την ανακάλυψα)που ξεκινάει από το πάρκινγκ του τελωνείου και φτάνει ως τη θάλασσα. Έγινε απλή και καλαίσθητη αξιοποίηση του χώρου. Φαίνεται ότι υπάρχει δουλειά ακόμα αλλά η αρχή πολύ καλή, έχουμε ανάγκη από ωραίες βόλτες στην πόλη μας και όσο γίνεται περισσότερο πράσινο! Μια βρυσούλα που υπάρχει έτρεχε νερό αν δεν το γνωρίζουν οι υπεύθυνοι, κρίμα είναι να σπαταλιέται το νερό, δημιούργησε και μια λιμνούλα».
Στο τέλος της εβδομάδας πραγματοποιούνται στη Χωράφα οι καθιερωμένες πολιτιστικές και μουσικές εκδηλώσεις του Καλοκαιριού. Το περιεχόμενο των οποίων δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστό. Περί της προβολής των εκδηλώσεων κυκλοφόρησαν ήδη καταπληκτικές αφίσες που πραγματικά διαφημίζουν τις δράσεις του συλλόγου της Χωράφας. Μπράβο για την αφίσα, ξεχωρίζει απ’ όλες τις υπόλοιπες που είδαμε αυτό το διάστημα.
Στο πρόσφατο απολογισμό του αεροπορικού σόου ο Πάνος Γεωργιάδης ζήτησε του χρόνου να βρεθούν χορηγοί, για να στηρίξουν οικονομικά τη διοργάνωση. Φέτος (αλλά και τα δύο προηγούμενα χρόνια) έγιναν προσπάθειες, χωρίς αποτέλεσμα. Φυσικά και έχει δίκιο ο κ. Γεωργιάδης. Ένας μεγάλος ιδιώτης χορηγός μπορεί να «εκτοξεύσει» τη διοργάνωση αλλά και ο ίδιος ο χορηγός να επωφεληθεί. Βλέπουμε ας πούμε το φεστιβάλ Πλάϊ στο Κύμα. Αν και δεν είναι παρά ένα συνηθισμένο συναυλιακό γεγονός, έχει τέτοιο χορηγό. Μια μπύρα.
Αυτό το παράδειγμα πρέπει να ακολουθήσει το σόου. Στο ερώτημα ποιος θα βρει τον χορηγό ή ποιος θα πείσει έναν χορηγό από τους πολλούς υποψήφιους που θα βολιδοσκοπηθούν, η απάντηση είναι απλή. Αυτή είναι δουλειά ενός ειδικού. Κι όχι του διευθυντή του επιχειρησιακού μέρους του γεγονότος. Τρία χρόνια τώρα δεν υπήρχαν ειδικοί. Μόνο ο Πάνος Γεωργιάδης. Ο οποίος τα κατάφερνε με τα ζητήματα του σόου, δεν τα κατάφερε όμως με την ανεύρεση των απαραίτητων χορηγών.
Με βασικό σύνθημα «Δώσε ζωή είναι στο αίμα σου» οργανώνεται στις 6 Αυγούστου στο εργοστάσιο της ΒΦΛ η πρώτη εθελοντική αιμοδοσία των εργαζομένων. Πρόκειται για πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζόμενων που θα γίνει στο ιατρείο του εργοστασίου. Καλή επιτυχία.
Μέχρι προχθές παρακολουθούσαμε τις γκρίνιες από την Αλεξανδρούπολη επειδή αποχωρεί από το αεροδρόμιο Δημόκριτος η εταιρία Aegean. Τώρα υπάρχει συνέχεια, η οποία επί του παρόντος δεν αφορά την Καβάλα: Μέχρι τις 13 Οκτωβρίου 2013 θα συνδέει την Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο με την Αθήνα η Olympic Air, αφού θα ανακοινώσει άμεσα την διακοπή των πτήσεων αυτών. Παράλληλα την 30η Σεπτεμβρίου διακόπτει τις πτήσεις και προς Ρόδο. Σε επιστολές που ήδη έχουν αποσταλεί από την εταιρία σε συνεργάτες της, αναφέρονται τα εξής: ” Αγαπητοί συνεργάτες,Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι, από την 14η Οκτωβρίου 2013 οι πτήσεις από Αθήνα προς Ηράκλειο και από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη διακόπτονται.
