Αναλυτικές, επίσημες, οριστικές ανακοινώσεις δεν έγιναν ακόμη. Μόνο κάποιες «σκόρπιες» δηλώσεις, τις οποίες «ενισχύουν» πολλές και διάφορες φήμες. Ευρισκόμενοι εντός του «σκηνικού» υποθέτουμε. Τα σχόλια μας έχουν αυτό το κουσούρι, στηρίζονται σε υποθέσεις. Παρόλα αυτά θα τα αποτολμήσουμε αφού κάποια μυστικά της αγοράς και του Επιμελητηρίου, αν και άρχισαν ως μυστικά, στο τέλος έγιναν «μυστικά» μιας ολόκληρης πόλης!
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Καβάλας προκάλεσαν συνάντηση του Γιάννη Παναγιωτίδη με το Μάρκο Δέμπα. Σε αυτήν την συνάντηση φέρεται να έγινε συμφωνία, η οποία περιγράφεται να είναι υπέρ του Μάρκου Δέμπα. Η συμφωνία μάλλον έχει «βάθος», αλλά αυτό δεν το γνωρίζουμε. Καταλαβαίνουμε αντίθετα ότι η συμφωνία προβλέπει υποψήφιο πρόεδρο στις εκλογές του Δεκέμβρη τον Μάρκο Δέμπα.
Πρόκειται για μεγάλη έκπληξη η διαφαινόμενη υποχώρηση (υπό όρους;) του Γιάννη Παναγιωτίδη. Συνήθως (σε όλες τις άλλες εκλογές) συμβαίνει το αντίθετο. Οι φίλοι γίνονται πρώην φίλοι, φανατικοί αντίπαλοι. Ως που στο τέλος «χάνουν» και οι δύο. Πολύ περισσότερα από αυτά που είναι το διακύβευμα των οποιοδήποτε εκλογών. Οι «εμφύλιοι πόλεμοι» έχουν τη δική τους ιστορία και δυναμική στην πόλη και τον Νομό. Ο συγκεκριμένος, όπως καταλαβαίνουμε, αποφεύχθηκε.
Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο τότε μπράβο και στους δύο. Περισσότερα συγχαρητήρια σε αυτόν που έκανε την πρώτη και μεγαλύτερη υποχώρηση. Αξίζει- εκτός από τα συγχαρητήρια- ειδικής μεταχείρισης από τον «κερδισμένο». Πρέπει να τον σεβαστεί και να τον τιμήσει, αφού τέτοιες υποχωρήσεις δεν γίνονται κάθε μέρα.
Η προσπάθεια ναι μεν θα έχει έναν υποψήφιο πρόεδρο αλλά θα είναι κοινή. Των δύο αρχικά, όλων των υπόλοιπων (υποψηφίων της ομάδας) στη συνέχεια. Η προσπάθεια πριν και πάνω απ΄ όλα πρέπει να «δεθεί» κοινωνικά, πρέπει να ξαναγίνουν ομάδα όσοι προσωρινά βρέθηκαν ο ένας απέναντι από τον άλλον.
Όλα αυτά είναι πολύ δύσκολα. Δεν είναι μόνο οι δυο τους. Είναι κι ένα σωρό άλλοι, οι οποίοι ηθελημένα ή άθελα θα δοκιμάσουν με τη στάση τους τη συνεργασία. Ουσιαστικά τη συμφωνία. Την οποιαδήποτε συμφωνία. Αν όλοι οι εμπλεκόμενοι αποδεχθούν τους όρους των δύο, αν ο σεβασμός επεκταθεί κι η συνεργασία εδραιωθεί τότε (και μόνο τότε) θα βρουν την άκρη τη σωστή. Ώστε και οι δύο να είναι ικανοποιημένοι.
Οι συμφωνίες (αν πρόκειται για τέτοια) υπάρχουν για να τηρούνται. Για να συμβεί τούτο πρέπει να είναι συγκεκριμένες, να παρουσιάζουν τη δέουσα αντοχή. Ευχόμαστε λοιπόν αυτό να γίνει πράξη προκειμένου Δέμπας και Παναγιωτίδης να δείξουν σε ένα σωρό άλλους ότι εκτός από τον καυγά και τη διαμάχη (για ψύλλου πήδημα) υπάρχει κι ο δρόμος της συνεργασίας.
Δεν θα συνεδριάσει το δημοτικό συμβούλιο την προσεχή Δευτέρα όπως πολλοί αναμένουν. Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες ο σχεδιασμός της πρώτης «Φθινοπωρινής» συνεδρίασης αφορά την ερχόμενη Πέμπτη 31 Αυγούστου ή την μεθεπόμενη Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη.
Ο Γιάννης Κανίογλου από τη Νέα Πέραμο, υπερασπίζεται με ανάρτηση του τον βουλευτή Γιάννη Εμμανουηλίδη. σε σχέση με το γνωστό στο πανελλήνιο τροχαίο υλικών ζημιών. Γράφει λοιπόν: «Νομοταγείς κανιβαλλίστε ελεύθερα. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλλέτω! Κανείς σας δεν πήγε ανάποδα σε μονόδρομο δεν παραβίασε σηματοδότη στοπ διάβαση πεζών δεν στάθμευσε για 5′ σε διάβαση πεζών. Εντάξει τα δημόσια πρόσωπα παύουν να είναι άνθρωποι μόλις εκλεγούν. Αν τον συναντήσετε στον δρόμο να του τα πείτε κατάμουτρα Πώς τόλμησες να κάνεις αναστροφή ρε;».
Την Τρίτη πήρε εξιτήριο από το Νοσοκομείο της πόλης ο τραυματίας πρώην βουλευτής και υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης. Κατά τη διάρκεια της σύντομης νοσηλείας του δέχθηκε την επίσκεψη (μετά ευχών) τόσο από τον διοικητή Τάσο Καρασαββόγλου όσο και από τον γιατρό και περιφερειακό σύμβουλο Αρχέλαο Γρανά.
Αφιερωμένη στη Ζωή Λάσκαρη ήταν την Τρίτη το βράδυ η παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης που δόθηκε στο Φρούριο. Αυτό ανακοίνωσε στο τέλος της ο γνωστός ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς. Ο κ. Πιατάς ευχαρίστησε για την φιλοξενία του σχήματος στην Καβάλα τόσο τη Δήμαρχο όσο και τους κυρίους Πετρόπουλο και Γκόνη.
Μετά από σύντομες διακοπές λόγω του Αυγούστου, συνεδρίασε πάλι προχθές το απόγευμα το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου των εργαζομένων (σήμερα απολυμένων) στη ΒΦΛ. Είναι δύσκολο πράγμα η υπομονή (ειδικά όταν είσαι άνεργος) αλλά αυτή –και ως χάρισμα- συνεχίζεται. Από την 1η Σεπτέμβρη η δικαστική απόφαση που δικαιώνει 56 απολυμένους μπορεί να εκτελεστεί.
Αυτό όπως φαίνεται προετοιμάζεται. Προσεκτικά, μεθοδικά, χωρίς… δελτία τύπου. Έχουν να κάνουν με μια εταιρία που σε γενικές γραμμές δεν πληρώνει. Δεν πληρώνει τη ΔΕΗ, δεν πληρώνει τη ΔΕΠΑ. Οι απολυμένοι έχουν μια προτεραιότητα κι ένα προβάδισμα σε όσα διεκδικούν. Αυτό το προβάδισμα στηρίζεται στην υπέρ τους δικαστική απόφαση. Όπως ακούμε ετοιμάζονται να παίξουν φουλ επίθεση! Πολύ καλά θα κάνουν εφόσον ζητούν ότι τους δίνει μια δικαστική απόφαση για την οποία περίμεναν πολύ καιρό.
Αν οι ανακοινώσεις των ΑΝΕΛΛ Καβάλας είναι αληθινές (που μάλλον είναι) τότε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ετοιμάζεται να ιδιωτικοποιήσει και το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα. Απευθύνεται σε πολύ ισχυρούς επενδυτές, δεν ξέρουμε αν τέτοιοι ενδιαφερόμενοι όντως υπάρχουν. Πάντως η τοπική αυτοδιοίκηση δεν λαμβάνει μέρος στη διαδικασία που πάλι ξεκίνησε.
Μοιάζει αδιανόητο αλλά είναι αληθινό κι οριστικό. Ο Δήμος Καβάλας ουδέποτε διεκδίκησε το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα. Κάποτε ο τότε Δήμος Φιλίππων είχε δείξει μια τέτοια διάθεση αλλά σήμερα Δήμος Φιλίππων δεν υπάρχει. Για τα δεδομένα μιας Κυβέρνησης «πρώτη φορά Αριστερά» είναι ιδεολογικά ανεπίτρεπτο αυτό που πάει να γίνει. Πλην όμως θα γίνει (ή θα επιχειρηθεί να γίνει) κανονικά.
Την ίδια στιγμή διαβάζουμε ότι στην Αθήνα συμβαίνει κάτι ανάλογο με το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οργανώσεις και Κινήσεις Πολιτών ζητούν αυτό να μετατραπεί σε μητροπολιτικό πάρκο ενώ αντίθετα οικονομικοί παράγοντες έχουν έτοιμα σχέδια κατασκευής ακόμη και ουρανοξυστών! Δηλαδή το κεφάλαιο βρίσκει ένα σωρό ελεύθερα γήπεδα για να παίξει μπάλα. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες κι ιδεολογίες μόνο «σε λόγια να βρισκόμαστε».
Κι εδώ στην Καβάλα μιλούσαμε κάποτε για Μητροπολιτικό Πάρκο. Εννοούσαμε το στρατόπεδο Ασημακοπούλου. Υπήρξαν ομόφωνες ή σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, σύμφωνα με τις οποίες όλο το στρατόπεδο μετατρέπεται σε πάρκο αναψυχής. Λέγανε τότε «… το μεγαλύτερο των Βαλκανίων».
Ως που ήρθε η κρίση και πολλά ακόμη. Σήμερα διεκδικούμε το μεγαλύτερο μέρος του στρατοπέδου αλλά δεν έχουμε αποσαφηνίσει πως θα το αξιοποιήσουμε. Αν δηλαδή σήμερα το πρωί μας έδινε τα στρέμματα ο Στρατός, δεν θα ήμασταν και τόσο έτοιμοι να τα αξιοποιήσουμε. Σίγουρα δεν θα κάναμε εκεί το μεγαλύτερο πάρκο αναψυχής των Βαλκανίων. Αυτές οι σκέψεις είναι περασμένες- ξεχασμένες…
Θυμηθήκαμε με την ευκαιρία μια άλλη έκταση που κι αυτή δεν λέει να αξιοποιηθεί. Χρόνια και χρόνια τα περάσαμε με … παραμύθια για την ανάπτυξη της ώστε να αναπτυχθεί ο τόπος. Εννοούμε την Αλάνα της Νέας Ηρακλείτσας. Κάποτε ζητούσαμε να γίνει εκεί και ενυδρείο. Πληρώσαμε για μελέτες ενυδρείου που σήμερα βρίσκονται στα σκουπίδια.
Διαμαρτυρηθήκαμε που ο ΕΟΤ είχε άλλα σχέδια. Μάθαμε ότι η έκταση πήγε στο ΤΑΙΠΕΔ και σε άλλες εταιρίες του δημοσίου. Ως που πάψαμε να ασχολούμαστε αφού διαπιστώσαμε ότι με την προνομιακή Αλάνα δεν ασχολείται κανείς στην Αθήνα. Τότε δώσαμε προτεραιότητα σε άλλες ιδιωτικοποιήσεις, πρόσφατα χαρήκαμε που ιδιωτικοποιήθηκε η κατοικία του Στρατηγού!
Αυτό που δεν θέλαμε, αυτό στο τέλος γίνεται. Όποτε γίνεται. Κι επειδή η στασιμότητα και η απραξία μας ενοχλούν, ευχόμαστε κάτι να γίνει κι ας είναι των ιδιωτών. Είχαμε άλλα σχέδια για την Αλάνα, για το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα, ακόμη και για τα Λουτρά των Ελευθερών. Κουραστήκαμε να περιμένουμε, εγκαταλείψαμε την προσπάθεια κι αφήσαμε την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει άνευ αντιπάλου γνήσια καπιταλιστικές ιδιωτικοποιήσεις.
Όταν αυτός που νοικιάζει, μισθώνει, αξιοποιεί είναι κάποιος γνωστός μας (συμπολίτης που τον ξέρουμε καλά και τον εμπιστευόμαστε), πανηγυρίζουμε μαζί του. Δεν φταίμε εμείς που αλλάξαμε. Και για αυτό ευθύνεται απολύτως η οικονομική κρίση. Είναι τα μνημόνια που μας κάνουν άλλους ανθρώπους. Αλλάζουμε τους στόχους μας, τα πιστεύω μας, στο τέλος δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας. Είναι τόσο πολλοί οι συμβιβασμοί που δεν τελειώνουν ποτέ…
Ο δραστήριος τοπικός σύλλογος Πνοή μας εύχεται καλό Φθινόπωρο και μας ανακοινώνει την πρώτη εκδήλωση μετά το Καλοκαίρι. Αφορά πρωτοβουλία του Κέντρου Ξένων Γλωσσών και Πληροφορικής « Easy Learning» της κ. Β. Κονδυλίδου. Μαζί με την σελίδα στο facebook «Μένουμε Καβάλα» συγκεντρώνουν σχολικά είδη για τις οικογένειες της πόλης που έχουν ανάγκη. Αυτά θα μαζευτούν στη διεύθυνση του φροντιστηρίου (Α’ πάροδος Π. Μελά 4) και μετά θα δοθούν στην Πνοή.
Αναδημοσιεύουμε από το διαδίκτυο το παράπονο (μαζί με τον θυμό) επαγγελματία της πόλης. Ο έλεγχος στην επιχείρηση του ήταν ,όπως καταλαβαίνουμε, η αφορμή να φύγουν οι πελάτες: «Στις 11 ακριβώς απόψε το βράδυ η αστυνομία στο μαγαζί. Τι να κάνουν τα παιδιά, την δουλειά τους κάνουν. Με φωνάζουν από μακριά και πάω. Του δείχνω με πολύ ευγένεια όλα τα χαρτιά που μου ζήτησαν. Όλα οκ. Τι έγινε τους ρωτάω, καταγγελία για τη μουσική μου λένε. Η πελατεία αρχίσει σιγά σιγά να φεύγει! Λοιπόν θέλετε πόλεμο; Θα τον έχετε! Όλα τα μαγαζιά δίνουμε ζωή στην περιοχή και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας την πάρει. Πόσες οικογένειες τρώνε ψωμί… Πόσα δίνουμε στο κράτος και στον Δήμο. Ποιόν ενοχλούμε σε παρακαλώ ,θέλω απάντηση».
