Τρεις φωτογραφίες από τις τελευταίες ημέρες του 2017 στο κέντρο της πόλης. Παραμονή πρωτοχρονιάς κι η κίνηση στο κέντρο της πόλης ήταν αυξημένη. Ευτυχώς προσωπικό της Τροχαίας την ρύθμιζε, όσον αφορά τη διασταύρωση Ι. Δραγούμη και Ομονοίας. Σε άλλα κεντρικά σημεία ενώ έπρεπε, δεν υπήρχε τροχονόμος αλλά ούτε δημοτικός αστυνομικός.
Πολύς κόσμος και στην παραλία. Ήταν επισκέπτες της πόλης που με τη βοήθεια του καλού καιρού έκαναν την βόλτα τους στη λιακάδα. Μια βόλτα με έντονη τη μυρωδιά και την παρουσία της θάλασσας.
Η φωτογραφία έξω από το τραπεζικό κατάστημα την Παρασκευή 29 Δεκέμβρη δείχνει μια αναμονή, μια ουρά αναμενόμενη. Τα ίδια επικράτησαν στις τράπεζες της πόλης και χθες.
==================================================
Την προηγούμενη εβδομάδα έγιναν πολλές δηλώσεις, διατυπώθηκαν αρκετές απόψεις κι εκτιμήσεις. Όπως πάντα, υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα λόγια των αιρετών εκπροσώπων μας. Οι διάφοροι επώνυμοι της πόλης και του Νομού άλλοτε περιγράφουν «άσπρο» και αισιόδοξο κι άλλοτε «μαύρο» και καταστροφικό.
Στη μέση αυτών των «διασταυρούμενων πυρών» βρίσκονται οι συνήθεις ύποπτοι. Οι πολίτες. Οι οποίοι μπερδεύονται, απορούν, στο τέλος δυστυχώς παύου να ασχολούνται. Δεν ασχολούνται αν και θα έπρεπε, αφού πολλά από τα θέματα τους αφορούν άμεσα.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Εμμανουηλίδης και Μορφίδης) υποστήριξαν μεταξύ άλλων, ότι η Κυβέρνηση με την πολιτική της το 2017 «… άνοιξε νέες προοπτικές για τη χώρα». Μία μέρα μετά ο Νίκος Παναγιωτόπουλος υποστήριξε ότι αυτή η προσέγγιση είναι «…αφήγημα παραμύθι». Είπε επίσης ότι δεν υπάρχει έξοδος από τα μνημόνια όσο κυβερνά η πολιτική συμμαχία των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Οι βουλευτές επέρριψαν ευθύνη στη Δήμαρχο επειδή το 2017 τίποτα απ’ όσα είναι υπό διεκδίκηση δεν είχε θετική εξέλιξη. Η Αναστασία Ιωσηφίδου υποστήριξε το αντίθετο. Όπως τόνισε υπάρχει έτοιμο σχέδιο αξιοποίησης του παλαιού νοσοκομείου αλλά δεν υπογράφει για την έγκριση του ο αρμόδιος υπουργός.
Οι βουλευτές επικαλέστηκαν μελέτη του ΤΕΕ, σύμφωνα με την οποία ο ΤΑΡ δεν περνά από τα Τενάγη. Ο Θέμης Καλπακίδης δήλωσε (με στοιχεία που όπως είπε διαθέτει), το αντίθετο. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πανηγύρισαν για τη δικαίωση των απολυμένων της ΒΦΛ ενώ ο Νίκος Παναγιωτόπουλος περιέγραψε έναν συμβιβασμό που μπορούσε να γίνει πιο νωρίς.
Η Δήμαρχος Δήμητρα Τσανάκα δήλωσε ότι επί των ημερών της έγιναν και γίνονται δημοτικά έργα. Ο Κωστής Σιμιτσής έσπευσε να την ειρωνευτεί: «Οδηγούσα κοντά στο λιμάνι κι όταν την άκουσα κόντεψε να μου φύγει το τιμόνι. Κινδύνευσα να πέσω στη θάλασσα». Η κ. Τσανάκα περηφανεύτηκε στο δημοτικό συμβούλιο για την καλή οικονομική κατάσταση του Δήμου Καβάλας αλλά ο Μάκης Παπαδόπουλος εκτιμά ότι «…όλο και περισσότεροι πλέον περιμένουν να τελειώσει αυτή η -δυστυχώς- «χαμένη» πενταετία για την πόλη μας».
Τα συγκεκριμένα παραδείγματα είναι πρόσφατα και χαρακτηριστικά της κατάστασης που επικρατεί στον καθημερινό ενδιαφέρον δημόσιο διάλογο. Κάθε ένας λέει τα δικά του, έχει τα επιχειρήματα του. Με τέτοια όμως διαφορά απόψεων και τόσο αντίθετες δηλώσεις, πόσο ελκυστική είναι τούτη η διαδικασία;
Υποτίθεται ότι στο τέλος ο κάθε πολίτης έχει την υποδομή, ξέρει να καταλήγει στα συμπεράσματα του. Συμβαίνει άραγε κάτι τέτοιο; Μήπως η διαδικασία, με τους συγκεκριμένους όρους, καταλήγει σε κάτι ιδιαίτερα απωθητικό;
Θα μπορούσαν άπαντες να είναι πιο ψύχραιμοι και πιο ρεαλιστές. Θα ήταν προτιμότερο να διατύπωναν την κριτική τους, την άποψη τους, να παρουσίαζαν το έργο τους πιο αντικειμενικά. Καμιά φορά παραδεχόμενοι τα λάθη τους, άλλες φορές αναγνωρίζοντας το έργο της διοίκησης. Της κάθε διοίκησης.
Το αποφεύγουν. Κάθε ένας προσεγγίζει τα γεγονότα όπως τον συμφέρει, κι ας τα αδικεί. Να γνωρίζουν μόνο ότι σε αυτόν τον διάλογο διαρκείας δεν είναι μόνοι. Υπάρχουν ένα σωρό άλλοι που γνωρίζουν καλά, καταλαβαίνουν αρκετά και απορρίπτουν κάθε προσπάθεια το άσπρο να γίνει μαύρο!
Τώρα λοιπόν που είμαστε στην αρχή του νέου έτους, τώρα που υποτίθεται ότι κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα ας το συνδυάσουμε με μια τοπικής φύσεως συμφωνία. Να προσέξουμε, να σεβαστούμε περισσότερο την αλήθεια. Η αλήθεια είναι μία κι ας την πούμε όπως έχει. Είτε μας βολεύει, είτε όχι.
Στα της Κυβερνητικής πολιτικής πρέπει να δεχθούμε ότι η ασκούμενη πολιτική ήταν και παραμένει μνημονιακή. Αυτό γίνεται από μια κυβέρνηση που υποσχέθηκε το αντίθετο. Στο μεταξύ τα μνημόνια αύξησαν τα έσοδα, δημιούργησαν πλεόνασμα. Κι ενώ η Ελλάδα βρίσκει έναν άλλο δρόμο (προκειμένου από το ταμείο που πλέον διαθέτει να πληρώσει τα δανεικά), δεν συμβαίνει το ίδιο με τους έλληνες.
Οι περισσότεροι από τους οποίους χρεοκόπησαν κι ελπίζουν στην κοινωνική πολιτική και στα επιδόματα. Τα οποία ναι, εσχάτως αυξήθηκαν. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα αυτή η κατάσταση να αλλάξει άμεσα. Δεν θα βγούμε από το μνημόνιο ούτε το Καλοκαίρι, ούτε αν εκλεγεί Πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο οποίος θα συνεχίσει στην ίδια γραμμή με μια άλλη διαχείριση. Η οποία άλλη διαχείριση ελάχιστα επηρεάζει την ουσία.
Η διοίκηση του Δήμου Καβάλας οφείλει να μας εξηγήσει πως καταφέρνει να έχει αποθεματικό 10 εκ ευρώ (τουλάχιστον), γλιτώνοντας τις συνέπειες της κρίσης. Πρέπει να κάνει περισσότερα έργα, να τα εκτελεί γρήγορα ώστε αμέσως να επωφελούνται οι πολίτες. Η αντιπολίτευση έχει χρέος εκτός από κριτική να καταθέτει συχνότερα προτάσεις.
Κι όπου προκύπτει θετική δράση, να την παραδέχεται χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Η κ. Τσανάκα πρέπει να διεκδικήσει ακόμη καλύτερα, συστηματικότερα. Οι ευθύνες για τη στασιμότητα του 2017 σε ένα σωρό ζητήματα, μοιράζεται. Ένα μερίδιο φυσικά κι είναι της Κυβέρνησης ( το μεγαλύτερο όπως δείχνουν τα πράγματα) κι ένα ακόμη ανήκει στο Δήμο Καβάλας. Ο οποίος όταν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, πρέπει να επιμένει. Να επανέρχεται και όχι να ξεχνά, ετοιμάζοντας «φρέσκιες» δικαιολογίες.
Στη νέα χρονιά θα πορευτούμε όλοι μαζί. Όπως και σε τόσες προηγούμενες. Σεβόμενοι το πραγματικό γεγονός θα είναι ευκολότερο να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Όταν χρειάζεται να ενωθούμε. Λείπουν από τον τόπο μας οι κοινοί αγώνες. Η κοινά αποδεκτή ιεράρχηση, οι στόχοι που όλοι μαζί θα πετύχουμε.
Δεν διαθέτουμε οργάνωση. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε γιατί συχνά τα θέλουμε όλα. Μια προχειρότητα που συνάδει με την προχειρότητα όλων μας. Όλων των ελλήνων. Ένα βασικό πρόβλημα που όλοι μαζί πρέπει να ξεπεράσουμε. Για το δικό μας καλό.
Ο Βαγγέλης Παππάς τόσο ως επικεφαλής δημοτικής παράταξης, όσο και ως εκπρόσωπος των εργαζόμενων στα Πετρέλαια βγαίνει κερδισμένος από τη συμφωνία των απολυμένων με τη ΒΦΛ. Μαζί με τους συναδέλφους του στήριξαν από την πρώτη στιγμή την προσπάθεια. Τον καιρό των μεγάλων δυσκολιών και κινητοποιήσεων. Δεν είναι τυχαίο που οι απολυμένοι ευχαριστούν πρώτους και καλύτερους τους συναδέλφους τους στα Πετρέλαια.
Όλοι οι άλλοι (με εξαίρεση φυσικά τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ) ήταν μακριά… Οι απολυμένοι έχουν ακόμη και σήμερα παράπονα και από τον κ. Μαρκόπουλο και από την κ. Τσανάκα. Παραδέχονται τη βοήθεια του ΠΑΜΕ (κατ’ επέκταση και του Χρήστου Ποτόλια) και μέχρι εδώ.
Κενή παραμένει η θέση του αναπληρωτή διοικητή του Νοσοκομείου Καβάλας. Ας μη βιαζόμαστε να μάθουμε τον αντικαταστάτη του κ. Μάνου Θανόγλου. Πρώτα πρέπει να διευκρινιστεί αν η διαδικασία αρχίσει από την αρχή ή αν θα συνεχιστεί η προηγούμενη. Η οποία είχε πρώτο αναπληρωματικό του κ. Θανόγλου, υποψήφιο από την περιοχή των Σερρών.
Οι προεκλογικές εξελίξεις στο Δήμο Παγγαίου ξεπέρασαν κάθε άλλον Δήμο του Νομού. Κι η Καβάλα ωστόσο μοιάζει να ετοιμάζεται. Η κ. Τσανάκα δεν ήταν μόνη στις δύο βασιλόπιτες της Πρωτοχρονιάς. Τις εκδηλώσεις στο ΚΤΕΛ και στην Περιφερειακή Ενότητα παρακολούθησαν τόσο ο Κωστής Σιμιτσής όσο και ο Μάκης Παπαδόπουλος.
Στο ΚΤΕΛ ο κ. Σιμιτσής είχε την ευκαιρία να πει και δύο λόγια προς τους παρευρισκόμενους. Με αυτόν τον τρόπο έστειλε τα μηνύματα του για τις επόμενες δημοτικές εκλογές που θα γίνουν τον επόμενο χρόνο. Αν κοντά σε όλα αυτά προσθέσουμε πληροφορίες κι ανεπίσημες ενέργειες, θα βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ακόμη και σήμερα ο πρώην Δήμαρχος αναζητά τη γνωστή οριστική απόφαση. Θα είναι ή δεν θα είναι υποψήφιος δήμαρχος το 2019;
Αν ήταν στο χέρι της κ. Τσανάκα, θα τον προέτρεπε να είναι… Η Δήμαρχος προτιμά να παρακολουθεί και να ενημερώνεται αν και ο αντίπαλος της το 2014 την «ενοχλεί». Πρόσφατα μπήκε στα «χωράφια» της, ζήτησε να μην αλλάξει τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου.
