Ομάδα 40 περίπου ατόμων, κάτοικοι του Περιγιαλίου οι περισσότεροι, παρακολούθησε τη Δευτέρα τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Είχε ενεργό συμμετοχή στις πρώτες 3 ώρες αυτής, επηρέασε την συζήτηση που ήταν (μία ακόμη φορά) συζήτηση για τους πρόσφυγες. Δεν του «ταιριάζει» η κουβέντα για τους πρόσφυγες του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας. Το φέρνει σε δύσκολη θέση, γίνεται αφορμή να εκφραστούν ακραίες απόψεις. Καμιά φορά και ρατσιστικές. Οι απόψεις αυτές εκφράζονται από ανθρώπους που –κακώς- φοβούνται. Εκφράζονται επίσης από λίγους ανθρώπους που συμπαθούν τον εθνικισμό. Δεν γνωρίζουμε αν όντως είναι φασίστες. Πάντως κάπου εκεί καταφεύγουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν (όπως θεωρούν) τα σημεία των καιρών. Σημαντικότερο και δυσκολότερο των οποίων είναι η οικονομική κρίση και οι συνέπειες της.
Ο απλός και πιεσμένος από τις καταστάσεις έλληνας πολίτης ψάχνει να βρει από κάπου να πιαστεί. Δεκτές οι αδυναμίες και οι υπερβολές του. Ακόμη και τα ακραίου περιεχομένου ξεσπάσματα του. Δεν είναι το ίδιο με τον διαβασμένο, τον προετοιμασμένο και συνειδητά επικίνδυνο. Οφείλουμε αυτό να το ξεχωρίσουμε αφού όλοι όσοι δεν θέλουν τους πρόσφυγες στο Περιγιάλι (στο στρατόπεδο) δεν είναι όλοι ίδιοι. Προχθές για παράδειγμα. Σε αυτό το γκρουπ των 30-40 ανθρώπων. Κάποιοι δεν γνώριζαν, άλλοι γνώριζαν καλά τι έκαναν. Είναι αυτοί που παλαιότερα συμμετείχαν στην Πατριωτική Κίνηση, είναι αυτοί που στράφηκαν εναντίον των Τούρκων και των Βούλγαρων που επισκέπτονται την Καβάλα. Είναι αυτοί που ψήφισαν και στήριξαν τη ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Σε ένα τέτοιο κλίμα έγινε η τριών ωρών συζήτηση για το αν πρέπει ή όχι οι πρόσφυγες να μετακινηθούν στο στρατόπεδο. Η άγνοια μαζί με τον φόβο, η νέα μορφή ενός εξίσου επικίνδυνου φασισμού κι ένας λαϊκισμός. Φοβερά ενοχλητικός. Οι όρθιοι έκαναν την αρχή. Κι οι καθιστοί δίστασαν να αντισταθούν. Άλλοι (καθιστοί) το ευχαριστήθηκαν κι άλλοι δείλιασαν. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οφείλουμε να σημειώσουμε την εξαίρεση. Τρία ονόματα μόνο. Άρης Βέρρος, Νίκος Μουρτασάγας και Σωτήρης Σωτηριάδης. Μόνο αυτοί οι τρεις είπαν «όχι» στον φόβο. Στήριξαν το «όχι» στην ξενοφοβία. Κράτησαν ψηλά τις δημοκρατικές διαδικασίες, τις ανθρώπινες ευαισθησίες και δικαιώματα. Μόνο αυτοί οι τρεις.
Η διοίκηση του Δήμου ας πούμε ότι έχει μια δικαιολογία (;). Το ότι έπρεπε να απαντήσει στον ενοχλητικό Μάκη Παπαδόπουλο. Σχεδίασε την αντίδραση των κατοίκων, τους χρησιμοποίησε για τον συγκεκριμένο σκοπό. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων ήταν η καλή αφορμή προκειμένου να δούμε ξανά το ίδιο έργο. Όπως πρόσφατα με τους εργαζόμενους του Μαρινόπουλου. Ο Μάκης Παπαδόπουλος δεν κρύφτηκε, αντέδρασε με επίθεση στην επίθεση που δέχονταν. Κάπως έτσι το βασικό σχέδιο δεν βγήκε, δυστυχώς όμως όλα αυτά ευνόησαν τον ρατσισμό. Τον οποίο τον είδαμε να κυκλοφορεί στην αίθουσα, τον ακούσαμε πολλές φορές στη συνεδρίαση. Ήταν μια κακή συζήτηση, μια κακή στιγμή του δημοτικού συμβουλίου. Θυμηθήκαμε τις αρχικές απόψεις της διοίκησης για το μνημείο των Καβαλιωτών Εβραίων. Περίπου πριν έναν χρόνο. Τότε υπήρξε μια δεύτερη ευκαιρία και το πράγμα κάπως διορθώθηκε. Δεν είμαστε σίγουροι ότι το ίδιο θα γίνει τώρα.
Αναμενόμενο και φυσιολογικό το όχι μερίδας κατοίκων του Περιγιαλίου. Απαράδεκτα πολλά από τα επιχειρήματα τους. Κι όταν κάποτε τα ρατσιστικά σχόλια σταμάτησαν, μόνο τότε ακούστηκε κάτι που έως εκείνη την ώρα δεν το είχε σημειώνει κανείς. Κι αυτοί είναι άνθρωποι, δήλωσε σε δραματικό τόνο ο Άρης Βέρρος. Φυσικά και δεν τον χειροκρότησαν, όπως είχε γίνει με άλλες δηλώσεις και πρόσωπα νωρίτερα. Όλοι τον άκουσαν. Αμφιβάλλουμε αν τον κατάλαβαν. Η στιγμή δεν ήταν κι η καλύτερη για αυτές τις αλήθειες.
Ας συνοψίσουμε. Η κ. Δήμαρχος με την ομάδα της έριξε λάδι στη φωτιά μπας κι αυτή φουντώσει επαρκώς και κάψει τον κακό Μάκη Παπαδόπουλο. Ο Μάκης Παπαδόπουλος άφησε στην άκρη την μετεγκατάσταση των προσφύγων κι ασχολούνταν μόνο με την Δήμαρχο. Ο Κωστής Σιμιτσής έκανε την «Ανοιχτή Πόλη» ανέκδοτο (μιας και συμφώνησε με τις περισσότερες απόψεις των κατοίκων) ενώ ο Βαγγέλης Παππάς ήταν έτοιμος ακόμη κι εκείνη την ώρα να κλείσει κάθε πρόσβαση στο στρατόπεδο για να μην …μολύνουν την περιοχή οι πρόσφυγες. Ο Ποτόλιας απουσίαζε, κάτι ήξερε, κι ο Παράσχος Αγανικόλας μία ακόμη φορά μας έκανε να απορήσουμε που ακόμη δηλώνει ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος.
Όλοι αυτοί φαίνεται να συμφωνούν ότι οι πρόσφυγες δεν πρέπει ούτε προσωρινά να μεταστεγαστούν στο Ασημακοπούλου. Είναι όλοι τους έτοιμοι να στηρίξουν τις διαμαρτυρίες των κατοίκων του Περιγιαλίου. Κι όπως λέει για τον ΤΑΡ ο Θέμης Καλπακίδης, ραντεβού στο στρατόπεδο την ώρα της μεταφοράς όσων σήμερα «καίγονται» στο Εσκί Καπού. Οι προαναφερθέντες αιρετοί θα βρίσκονται στη πλευρά των κατοίκων, θα κλείνουν τον δρόμο να μην γίνει η μετακόμιση. Καλή τους αποτυχία. Μόνο αυτό έχουμε να τους ευχηθούμε.
Αργά το ίδιο βράδυ, στην ίδια συνεδρίαση, η αίθουσα άδεια από τους όρθιους. Έφυγαν για το σπίτι. Έμειναν μόνο οι καθιστοί. Συνέχισαν τη συνεδρίαση με διάθεση να διαγράψουν όσο γίνεται περισσότερο αυτά που προηγήθηκαν. Παραδόξως αργά το βράδυ έκαναν μια καλή κουβέντα σχετικά με το κατά πόσο η διοίκηση του Δήμου αντιμετωπίζει επιτυχώς την καθημερινότητα. Η κ. Τσανάκα ήταν ειλικρινής, παραδέχθηκε ότι ενώ θέλει δεν έχει το αποτέλεσμα που θα έπρεπε. Εξήγησε τους λόγους που την εμποδίζουν να κάνει το σωστό, να το κάνει γρήγορα. Ήταν σα να ακούγαμε τον προηγούμενο. Τον Κωστή Σιμιτσή. Όλοι οι από εδώ και πέρα Δήμαρχοι θα είναι ίδιοι. Οι προσπάθειες τους ίδιες κι οι αποτυχίες τους επίσης. Το σύστημα εκδικείται την τοπική αυτοδιοίκηση. Κι όπως σωστά παρατήρησε ο Άρης Βέρρος, της αφήνει μόνο τις εκδηλώσεις. Μόνο σε αυτές τα καταφέρνει και θα συνεχίσει να τα καταφέρνει.
Θαρρείς και πήρε έγκαιρα το συγκεκριμένο μήνυμα η διοίκηση του Δήμου Καβάλας, φέτος επιμένει σε αυτές. Έτσι αποζημιώνει τους δημότες. Έργα αργούν, ε και; Απαντά με φεστιβάλ, συναυλίες κτλ. Έργα αυτεπιστασίας δεν γίνονται. Ε και; Λαϊκά πανηγύρια στις γειτονιές, στην παραλία κτλ. Σουβλάκια θα ψηθούν μπόλικα, θα προσφερθούν στην ελκυστική τιμή του ενός ευρώ. Αυτός θα είναι από εδώ και πέρα ο δρόμος των δημάρχων. Αυτά τα έργα τους. Έτσι θα πρέπει να τους συνηθίσουμε στην Καβάλα, σε όλη την Ελλάδα. Σιγά σιγά προσαρμοζόμενοι στην σκληρή πραγματικότητα θα αφήσουν στην άκρη τα μεγάλα λόγια. Δεν θα διεκδικούν, δεν θα υπόσχονται και δεν θα σχεδιάζουν. Μόνο εκδηλώσεις θα οργανώνουν. Όπως αυτή που θα γίνει το τριήμερο στην πλατεία. Δαπάνη 15.000 ευρώ για αμέτρητους αγώνες μπιτς ράγκμπι!
Για την κεντρική πλατεία οι επαγγελματίες της περιοχής πρόσφατα ζήτησαν έργα, φωτισμό, αναβάθμιση της περιοχής. Η Δήμαρχος ξέρει ότι έχουν δίκιο. Αντί άλλης παρέμβασης (την οποία τώρα δεν μπορεί να υλοποιήσει), μεταφέρει άμμο κι οργανώνει εκεί πρωτάθλημα μπιτς ράγκμπι. Με ένα μπις ράγκμπι, ποιος ξέρει; Ίσως ξεχαστούν τα πραγματικά προβλήματα της πλατείας Με ένα Cosmopolis, με ένα αεροπορικό σόου κτλ ξεχνάς εύκολα αυτά που συνήθως ζητάς (παλαιότερα τα απαιτούσες) από τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης…
Αν μάλιστα με αυτές τις εκδηλώσεις καταφέρεις να ενισχύσεις την τοπική αγορά κι οικονομία τότε ακόμη καλύτερα. Αν όμως τον διαγωνισμό για τον ήχο και τον φωτισμό τον κερδίσει Δραμινός επαγγελματίας, τότε υπάρχει νέο πρόβλημα…. Που δεν λύνεται με τίποτα!
Σωστή όπως φαίνεται παρατήρηση συμπολίτη. Στον δρόμο από τα Πλαστικά Καβάλας προς το Χαλκερό στάθμευε τόσο καιρό όχημα με αστυνομικούς. Η παρουσία τους στο σημείο επί μέρες, 24 ώρες το 24ωρο, δημιούργησε πλήθος απορριμμάτων. Οι αστυνομικοί έφυγαν, τα μέτρα ασφαλείας στην είσοδο της ΒΦΛ σταμάτησαν. Τα σκουπίδια από την καθημερινή παρουσία των αστυνομικών έμειναν. Κάποιος να πάει να τα καθαρίσει, φωνάζει στον Δήμο Καβάλας μέσω της στήλης ο συμπολίτης.
