Όλη η Καβάλα είναι γεμάτη από κομμένα ξερά κλαδιά και χόρτα. Όλη. Ο Δήμος είναι φανερό ότι δεν προλαβαίνει. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάνει ότι μπορεί. Αν και συχνά αυτό δεν επιβεβαιώνεται. Ταυτόχρονα αυτά τα κομμένα ξερά κλαδιά και χόρτα, μαζί με ογκώδη αντικείμενα (στρώματα κτλ), γεμίζουν και το περιαστικό δάσος! Μέχρι εκεί έφθασε η χάρη μας. Στη φωτογραφία ένας όγκος από κομμένα ξερά κλαδιά στην άκρη του περιαστικού. Στον Προφήτη Ηλία. Κοντά στην οδό Αστεριάδου. Ίδια και χειρότερα στο δάσος προς τον Άγιο Σίλα. Ας τα πετούν τουλάχιστον εκεί που ο Δήμος μπορεί και νομιμοποιείται να τα μαζεύει. Και όχι στο δάσος.
Επιτέλους κι ένας πολιτικός που δήλωσε ότι αποσύρεται, ότι αποχωρεί. Πρόκειται για τον κ. Δημήτρη Παπαδημούλη. Πρώην του ΣΥΡΙΖΑ, έως πρόσφατα του κόμματος Νέα Αριστερά. Η ανακοίνωση του προχθές μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό. Τόσοι άλλοι έχουν τις… «προϋποθέσεις», μα επιμένουν. Θέτουν τη μια υποψηφιότητα πίσω από την άλλη. Πολλές φορές εκλέγονται και ξαναεκλέγονται. Κι όταν αποτυγχάνουν, δεν πτοούνται. Επιμένουν και προσπαθούν να επανέλθουν.
Αναφερόμαστε σε ένα πολιτικό δυναμικό μιας κάποιας ηλικίας. Ανθρώπους που «χόρτασαν» από αξιώματα και εξουσία. Τους συναντούμε όχι μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Συχνά ίδιες περιπτώσεις υπάρχουν και στην αυτοδιοίκηση. Αλήθεια, πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν υπήρχε το λεγόμενο «όριο θητειών»; Νέοι άνθρωποι όχι μόνο θα ήταν υποψήφιοι αλλά με το κενό που θα προέκυπτε, θα είχαν παρουσία εκεί που λαμβάνονται οι καθοριστικές για τους ανθρώπους αποφάσεις.
Χρόνια τώρα το σύστημα αντιστέκεται, απορρίπτοντας το «όριο θητειών». Παραπέμπει στη δημοκρατία, η οποία –ισχυρίζεται- ότι δεν το επιτρέπει. Αλλά κι οι ψηφοφόροι. Έχουν κι αυτοί τις ευθύνες τους. Ψηφίζοντας διαρκώς τους ίδιους και τους ίδιους, «καθυστερούν» αυτό που η δημοκρατία έχει όντως μεγάλη ανάγκη. Και την ανανέωση και την αλλαγή.
Μακάρι το παράδειγμα του κ. Παπαδημούλη να ακολουθήσουν κι άλλοι. Σε όλα τα κόμματα, σε όλα τα επίπεδα. Αν η νέα γενιά αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες κι αν αυτή αποφασίζει, ποιος ξέρει… Ίσως η Ελλάδα αλλάξει πορεία. Τούτη την φορά προς το καλύτερο. Οι γνωστοί, υφιστάμενοι και «μαθουσάλες» (που δεν έχουν καμία διάθεση να πάνε σπίτι τους) έκαναν την προσπάθεια τους. Είχαν τα αποτελέσματα που είχαν. Περαιτέρω παραμονή τους σε θέσεις εξουσίας διευκολύνει την καλοζωία τους και τίποτα παραπάνω.
Θα μείνουμε λίγο ακόμη στα θέματα των Αθηνών. Στις αφορμές που μας δίνει η καθημερινότητα της Κυβέρνησης και των οργανισμών της. Υπέγραψαν –διαβάζουμε- μνημόνιο συνεργασίας η ΕΤΑΔ με το ΤΑΙΠΕΔ. Και οι δύο ετοιμάζονται να … καταργηθούν αφού σύντομα θα απορροφηθούν από το Υπερταμείο. Ως το τέλος τους ωστόσο ελπίζουν. Κι επειδή δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν για να προβληθούν, συνεργάζονται. Το αυτονόητο με λίγα λόγια προσπάθησαν να το κάνουν είδηση!
Φέτος το Καλοκαίρι και μέχρι σήμερα, η Καβάλα κυκλοφοριακά φαίνεται να αντέχει. Ρόλο παίζει η απόφαση πολλών οδηγών να την αποφεύγουν. Γνωρίζοντας τι τους περιμένει αν κινηθούν στους κεντρικούς της δρόμους. Έπαθαν, έμαθαν, προσαρμόστηκαν και άλλαξαν. Ίσως είναι προσωρινό, ίσως είναι οριστικό. Προβλήματα φυσικά και παρουσιάζονται. Καθημερινά μικροπροβλήματα που λόγω της περιορισμένης κίνησης ξεπερνιούνται πιο εύκολα.
Υπάρχει άραγε κανονισμός φορτοεκφορτώσεων; Και να υπάρχει, στην πράξη έχει καταργηθεί. Με εύκολη δικαιολογία που πάντως δεν ισχύει κάθε μέρα, το ότι δεν είναι ελεύθερες οι θέσεις φορτωεκφορτώσεων, οι οδηγοί των μεσαίων ή μεγάλων φορτηγών κάνουν περίπου ότι θέλουν. Φορτώνουν και ξεφορτώνουν όπως θέλουν. Οι ουρές στο κέντρο, κάποιες από αυτές που παρατηρούνται, σε αυτές τις συμπεριφορές οφείλονται. Το ξέρουν αλλά δεν κάνουν κάτι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Όταν υπάρχουν. Ανέχονται μια αυθαιρεσία που κάθε μέρα είναι μεγαλύτερη.
Δημοσιεύσαμε χθες στην Πρωινή μέρος συνέντευξης του πρύτανη του Δ.Π.Θ. Φώτη Μάρη. Επιμένει ότι και για λόγους εθνικούς το όνομα του πανεπιστημίου δεν πρέπει να αλλάξει. Σημειώνει ότι στον τίτλο του πρέπει να αναφέρεται η Θράκη. Μισό λεπτό, ποιος είπε το αντίθετο; Φυσικά και να αναφέρεται. Με κεφαλαία γράμματα. Κάπου μετά δεν πρέπει να προστεθεί και το «Ανατολική Μακεδονία»; Τόσο δύσκολο είναι; Όπως υπάρχουν εθνικοί λόγοι για τη Θράκη, έτσι υπάρχουν και για τη Μακεδονία. Μέρος της οποίας είναι η Ανατολική Μακεδονία.
Εδώ και μέρες δεν υπάρχουν εξελίξεις στο θέμα της πιάτσας ταξί στην πλατεία Καπνεργάτη. Οι τόνοι έπεσαν. Αυτό το τελευταίο είναι καλό μήνυμα. Με ηρεμία οι δύο πλευρές μπορούν ευκολότερα να βρουν τη χρυσή τομή. Με καλόπιστο διάλογο θα τα καταφέρουν. Το σωματείο συνεχίζει να περιμένει πρόσκληση από το Δήμο, για να παρουσιαστεί η τελική δημοτική πρόταση. Που υπό προϋποθέσεις μπορεί να σώσει την κατάσταση!
Ήταν σωστή η παρατήρηση του Χαράλαμπου Χρυσανίδη. Απέδωσε η πίεση που η παράταξη του άσκησε. Έτσι και με μεγάλη καθυστέρηση, θα ληφθούν μέτρα στην υπόθεση Πράϊσνερ. Θα γίνει αυτό που έπρεπε να γίνει από την πρώτη στιγμή. Αν δεν ήταν η αντιπολίτευση- η σημερινή αντιπολίτευση- θα επικρατούσε το περίεργο. Θα δικαιώνονταν η αυθαιρεσία του αλλοδαπού μουσικού. Και το εύκολο χρήμα που έβαλε τότε στην τσεπούλα του.
Αύριο βράδυ η Δράμα έχει την εκδήλωση της Λευκής Νύχτας. Στο πλαίσιο της ενδοπεριφερειακής συνείδησης και της καλής γειτονίας, αρκετοί Καβαλιώτες σκοπεύουν να βρεθούν στα γεγονότα της. Κάποια μάλιστα μουσικοί- χορευτές- καλλιτέχνες, θα λάβουν ενεργό μέρος σε αυτά. Καλή επιτυχία.
Το περιστατικό έγινε χθες το πρωί στα ΤΕΠ (τμήμα επειγόντων περιστατικών) του Νοσοκομείου. Ηλικιωμένος άνδρας ακούστηκε να μιλά δυνατά, λέγοντας προς τον εργαζόμενο που τον εξυπηρετούσε: « Που ξέρω εγώ από ίντερνετ ρε μάστορα!». Κάποιοι άνθρωποι λόγω ηλικίας δεν μπορούν και δεν έχουν διάθεση να μπορέσουν. Πρέπει να λάβουν βοήθεια. Συνήθως από κάποιον συγγενή τους. Άλλος δρόμος για την ηλεκτρονική εποχή στην οποία βρισκόμαστε, δεν υπάρχει!
Αναστάτωση επικράτησε χθες το πρωί στο Ογκολογικό τμήμα του Νοσοκομείου. Ο διευθυντής ανακοίνωσε ότι παραιτείται και αποχωρεί. Επακολούθησαν συναντήσεις, επαφές κτλ. Που φαίνονταν να ματαιώνουν την αποχώρηση. Όση ώρα αυτή ίσχυε, λάβαμε το ακόλουθο μήνυμα ασθενούς του Ογκολογικού τμήματος: «Ένας υπέροχος γιατρός με πάρα πολλές γνώσεις και διαρκή εξέλιξη. Δυστυχώς η διοίκηση του νοσοκομείου αλλά και το κράτος κρατάνε το ογκολογικό τμήμα και τους ασθενείς “ομηρία “. Η μη δημιουργία ογκολογικής κλινικής από τμήμα της παθολογικής που είναι σήμερα αναγκάζει γιατρούς να αναχωρούν για άλλες πόλεις. Όπως έγινε πριν 5 χρονιά και με τον προκάτοχό του τωρινού διεύθυντη . Χιλιάδες ασθενείς αγχωμένοι για την επόμενη μέρα».
