Στα τέλη της δεκαετίας του 80’ η Καβάλα πάσχιζε να εξασφαλίσει την έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του νέου της λιμανιού. Δεν ήταν εύκολο. Η ΒΦΛ αντιδρούσε κι οι εργαζόμενοι της (σήμερα συνταξιούχοι) προσπαθούσαν να σταματήσουν τις μπουλντόζες που προσέγγιζαν την περιοχή του Εσκί Καπού. Τότε ήταν μια άλλη εποχή. Ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Δεν υπήρχε Οργανισμός Λιμένα αλλά Λιμενικό Ταμείο. Δεν υπήρχε Δημωφέλεια- ΔΕΤΑΚ- ΔΑΝΕΚ αλλά μόνο Δήμος Καβάλας. Άπαντες ήταν βέβαιοι ότι το συμφέρον της πόλης υπαγόρευε την έναρξη του «ώριμου» έργου. Ανάδοχος ήταν η εταιρία Μηχανική του κ. Πρόδρομου Εμφιετζόγλου.
Έγιναν ακόμη και μικροεπεισόδια στην απάτητη κι εντελώς άγνωστη περιοχή όπου θα ξεκινούσαν οι εργασίες. Κάποιοι κυνήγησαν τον Φάνη Γκερλεκτσή. Ίσως επειδή ήταν κομμουνιστής (κι αυτοί γνήσιοι δεξιοί), κι όχι ένας ακόμη υποστηρικτής του συγκεκριμένου έργου. Απογευματινές ώρες μιας δύσκολης μέρας οι εργαζόμενοι της ΒΦΛ υποχώρησαν (μετά από την έκδοση δικαστικής απόφασης), το έργο ξεκίνησε. Μετά κόπων και βασάνων.
Ανάμεσα στους λίγους που ήταν επί τόπου για να σιγουρευτούν ότι οι εργασίες άρχισαν ήταν κι ο πολιτικός μηχανικός Νίκος Τουφεξής. Ο άνθρωπος που μελέτησε το μεγάλο νέο λιμάνι, αυτός που οραματίστηκε ένα μεγάλο λιμενικό σύστημα εντός του οποίου θα λειτουργούσε και το λιμάνι της ΒΦΛ.
Πριν λίγες εβδομάδες ο Νίκος Τουφεξής πέθανε αλλά στην Καβάλα δεν μάθαμε το παραμικρό. Η είδηση του θανάτου ενός θαυμάσιου επιστήμονα δεν υπήρχε καν στις τοπικές ειδήσεις με τα μικρά γράμματα. Έφυγε από τη ζωή χωρίς κανένα θόρυβο, χωρίς ντόρο. Έτσι ήθελε. Ήταν ένας διαφορετικός χαρακτήρας. Εργάζονταν και δεν προκαλούσε. Δεν ήθελε την δημοσιότητα, δεν ήθελε την προβολή. Προτιμούσε την ουσία.
Ο Νίκος Τουφεξής είναι ένα πρόσωπο που πρέπει να τιμηθεί από την τοπική κοινωνία. Την ευθύνη να αναδείξουν το έργο του (όχι μόνο αυτό του νέου λιμανιού) έχουν όσοι τον γνώρισαν. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα θυμηθούν αυτήν τους την υποχρέωση.
Καμιά δεκαριά χρόνια μετά ο Γιάννης Τσακλίδης έδωσε την αξέχαστη συνέντευξη τύπου στη διάρκεια της οποίας ανακοίνωσε ότι ο πήχης χαμηλώνει. Πρέπει να συγκεντρωθήκαμε στον νέο τότε Οργανισμό Λιμένα. Το επιχείρημα ήταν ένα και μοναδικό. Η Ε.Ε. δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τόσα πολλά μεγάλα λιμενικά έργα στην ΑΜΘ. Κάπως έτσι πρώτος ο Τσακλίδης περιέγραψε το νέο λιμάνι ως κάτι που είναι σήμερα. Μικρό και ευέλικτο. Στην τοπική ιστορία αυτή η φράση του τότε Υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ γράφτηκε με μεγάλα γράμματα. Σχολιάστηκε αρνητικά. Ο ίδιος έλεγε τότε ότι δεν μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο.
Το νέο λιμάνι , που ως δημόσιο έργο άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 80, βρίσκεται ακόμη και σήμερα (2016) σε φάση ανάπτυξης των εργασιών του. Ναι μεν υπάρχει αλλά δεν είναι ότι σχεδιάστηκε, ούτε καν μικρό και ευέλικτο. Το ελπίζουμε, το προσπαθούμε για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Αφού τελειώσουν τα έργα που είναι σε εξέλιξη αμέσως μετά θα χρειαστεί μία ακόμη νέα εργολαβία. Αυτή για τις χερσαίες του εγκαταστάσεις. Χρήματα δεν υπάρχουν αλλά κάποια στιγμή θα βρεθούν. Ας μη ξεχνάμε ότι παράλληλα με τα πιο πάνω το κράτος ετοιμάζει επί δεκαετίες και τη σιδηροδρομική του σύνδεση. Άργησε πολύ αλλά ετοιμάζεται…
Όλα αυτά τα θυμηθήκαμε με την ευκαιρία της εξυπηρέτησης από το νέο λιμάνι του έργου του αγωγού ΤΑΡ. Παρασκευή πρωί οι εργασίες σε φουλ ρυθμό. Ένα πλοίο ξεφορτώνει σωλήνες. Δίπλα του, γύρω του, μέσα σε αυτό περισσότεροι από 100 άνθρωποι. Γερανοί δουλεύουν. Φορτηγά κινούνται. Λιμενεργάτες σε πλήρη δράση. Κάτι τέτοιο είχαμε άπαντες στο μυαλό μας όταν το έργο άρχιζε. Ένα λιμάνι με καθημερινή κίνηση φαντάζονταν και σχεδίαζε ο Νίκος Τουφεξής. Η εικόνα που περιγράψαμε δεν είναι ο κανόνας. Είναι η εξαίρεση. Παρόλα αυτά το παλεύουμε.
Δεν είναι τυχαίο που ο ΤΑΡ επέλεξε το λιμάνι της Καβάλας για να εξυπηρετηθεί. Απέρριψε της Αλεξανδρούπολης (που ακόμη γκρινιάζει), δεν βολεύτηκε σε αυτό της Θεσσαλονίκης. Στο νέο λιμάνι βρήκε όλα όσα ζητούσε. Δικαίωσε έτσι την αρχική επιλογή του τόπου, τα χρήματα που ξοδεύτηκαν και ξοδεύονται ώστε σε μια περιοχή αγροτική και παραθαλάσσια να γίνει ένα μικρό θαύμα. Ένα μικρό και ευέλικτο νέο λιμάνι. Έργο που επέτρεψε στο κεντρικό λιμάνι της Καβάλας να αποσυμφορηθεί, να επικεντρωθεί στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Στα κρουαζιερόπλοια, στα σκάφη αναψυχής κτλ.
Και κάτι ακόμη. Τον Φεβρουάριο του 2008 λόγω της απεργίας του προσωπικού της Θεσσαλονίκης το νέο λιμάνι γέμισε από κοντέινερ. Τα εξυπηρέτησε άριστα ελπίζοντας ότι εξ αυτού του λόγου δεν θα το ξεχάσουν. Δυστυχώς τα κοντέινερ δεν επανήλθαν. Στιγμές όπως εκείνη του 2008 ζει σήμερα το νέο λιμάνι. Ο ΤΑΡ είναι μετά από πολύ καιρό μια ευχάριστη είδηση για την πόλη και την οικονομία της. Μια δικαίωση για όσους πίστεψαν στην προοπτική ενός νέου μόνο εμπορικού λιμανιού. Μια ώθηση σε αυτούς που διαχειρίζονται σήμερα τις τύχες του προκειμένου να το αναπτύξουν κι άλλο. Ευκαιρίες υπάρχουν, χρήματα θα βρεθούν, ο σιδηρόδρομος έρχεται.
Για να μην παρεξηγηθούμε. Άλλο πράγμα η χρησιμοποίηση του λιμανιού της Καβάλας από τον ΤΑΡ για το έργο στην ΑΜΘ κι άλλο πράγμα η όδευση του αγωγού από Αμυγδαλεώνα έως Λυδία. Όλα τα πιο πάνω αφορούν το νέο λιμάνι και τον νέο αγωγό γενικά. Τα ειδικότερα θέματα της όδευσης είναι κάτι διαφορετικό.
Το άλλο μεγάλο (τοπικό) θέμα αυτών των ημερών είναι το πρόβλημα της ΒΦΛ. Υπάρχει κινητικότητα και μυστικότητα στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Κάτι ετοιμάζεται, είναι προφανές. Αληθεύουν οι φήμες ότι μπορεί και να διώξουν από την εταιρία τον Λαυρεντιάδη; Τέτοια σενάρια αναπτύσσονται αυτό το διάστημα. Προς αυτή τη κατεύθυνση μας οδηγούν τα ακόλουθα : 1) Η ερώτηση Δ. Καμμένου που θέτει ζήτημα αυξημένων χρεών της εταιρίας στη ΔΕΠΑ 2) Το ότι το θέμα της ΒΦΛ απασχολεί το Μέγαρο Μαξίμου (σύντομα και τον Γιάννη Δραγασάκη) 3) Οι συζητήσεις για μια οριστική λύση που άρχισαν στην Καβάλα, στα γραφεία του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι κατάλληλη ώρα το δημόσιο να αναλάβει τέτοιες υποχρεώσεις, σχολίασε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος όταν τέθηκαν υπόψη του παρόμοιες πληροφορίες. Δεν θα το επιτρέψει η Ε.Ε., συμπλήρωσε. Όσοι άκουσαν τη συζήτηση (στα γραφεία της ΝΟΔΕ Καβάλας) συμφώνησαν με την εκτίμηση του βουλευτή. Γενικά θα είναι μεγάλη έκπληξη αν φθάσουμε σε μια τόσο μεγάλη ανατροπή των δεδομένων. Ωστόσο έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία επιλέγει τακτική άλλοτε μνημονιακή κι άλλοτε ρήξεων κι ανατροπών. Δίνει την εντύπωση ότι τώρα που επιτέλους ασχολείται με τη ΒΦΛ κάτι ψάχνει. Σύντομα θα γνωρίζουμε αν το βρήκε και τι είναι αυτό.
Από την ιστοσελίδα του Επιμελητηρίου των Σερρών αντιγράφουμε απόσπασμα πρόσφατης ανακοίνωσης. Αφορά τη συμμετοχή του προέδρου του Επιμελητηρίου στην τελετή εγκαινίων του αγωγού ΤΑΡ. Το απόσπασμα αναφέρει: Το Επιμελητήριο Σερρών, ως εκπρόσωπος του επιχειρηματικού κόσμου του Ν.Σερρών, παρακολουθεί με ζωηρό ενδιαφέρον και εύλογη ανησυχία τα γεγονότα αναφορικά με τη χάραξη του αγωγού TAP και ως πάγια πρόταση έχει τον «σωστό στρατηγικό σχεδιασμό, τον οποίο και θεωρεί απαραίτητο, ώστε να προστατευτεί ο σερραϊκός πληθυσμός από τον Σταθμό Συμπίεσης (πιθανά ατυχήματα- εκρήξεις) και να αποφευχθεί η διατάραξη καλλιεργούμενων γαιών υψηλής παραγωγικότητας . Άλλωστε, σε περιόδους κρίσης, ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας παρουσιάζει αντοχή και ως Διοίκηση του Επιμελητηρίου Σερρών επιθυμούμε να αποτραπεί η κάθε είδους διατάραξη της επαγγελματικής δραστηριότητας των Μελών του ΕΒΕΣ. Επιπλέον, ιδιαίτερα βαρύτητα δίνουμε στα αντισταθμιστικά οφέλη από την όδευση του αγωγού επί σερραϊκού εδάφους, η διασφάλιση των οποίων πρέπει το συντομότερο να επιτευχθεί και για την απασχόληση Σερραίων εργαζομένων στον αγωγό TAP αλλά και στη χρήση του φυσικού αερίου σε όλη τη περιοχή μας».
Από το κείμενο προκύπτει ότι το Επιμελητήριο των Σερρών ασχολείται με το έργο του ΤΑΡ ζητώντας αντισταθμιστικά, ντόπιο δυναμικό να απασχοληθεί στις εργασίες του αγωγού και αλλαγή του χώρου όπου θα λειτουργήσει ο σταθμός συμπίεσης. Το Επιμελητήριο Καβάλας ενώ θα μπορούσε να δείξει το ίδιο ενδιαφέρον, δεν φαίνεται να παρακολουθεί ότι αφορά τον ΤΑΡ.
