Για περίπου 15 λεπτά, στην αρχή της μετάδοσης των επίσημων αποτελεσμάτων, οι 4 έδρες του Ν. Καβάλας μοιράζονταν σε 4 διαφορετικά κόμματα. ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- Νίκη- Σπαρτιάτες. Ήταν κάτι προσωρινό. Από τις 8 και 15 το απόγευμα της Κυριακής, ως τις 8 και 30. Αμέσως μετά το αποτέλεσμα έγινε το γνωστό. 4-0.
Το καλό νέο και της χθεσινής μέρας αφορά φυσικά την τουριστική κίνηση. Τόσο στην πόλη όσο και στο Νομό Καβάλας. Θα επαναλάβουμε και θα τονίσουμε ότι μεταξύ μας κυκλοφορούν μπόλικοι Βαλκάνιοι. Αυτήν την περίοδο αρκετοί Τούρκοι. Αρκεί να κοιτάξει κάποιος τις πινακίδες των αυτοκινήτων. Τόσο αυτών που κυκλοφορούν στους δρόμους όσο και αυτών που σταθμεύουν έξω από μικρά και μεγάλα ξενοδοχεία. Οι Τούρκοι έχουν γιορτή μετά αρκετών αργιών κι έχουν επανέλθει τουριστικά στην περιοχή. Επιτέλους ένα καλό νέο, από αυτά που έχει μεγάλη ανάγκη η τοπική οικονομία.
Έτσι θέλουμε να συνεχιστεί το Καλοκαίρι. Κι έτσι θα γίνει. Μία ακόμη φορά τονίζουμε ότι η ανάπτυξη για την οποία πασχίζουμε έχει προς το παρόν σχέση μόνο με τον τουρισμό. Όλα τα άλλα, μεγαλόπνοα επενδυτικά σχέδια, παραμένουν στα χαρτιά. Σχέδια επί χάρτου. Λόγια μεγάλα και πολύ μεγάλα που δεν έγιναν ούτε στο ελάχιστο πράξη. Τουλάχιστον όχι ως τώρα.
Η χθεσινή Δευτέρα ήταν «μουδιασμένη» καθώς τόσο η αγορά όσο και το δημόσιο προσπαθούσαν να επανέλθουν από την Κυριακή των εκλογών. Στην αγορά αυτό ήταν -ας πούμε- και απλό και εύκολο. Στο δημόσιο τομέα όχι. Όσοι π.χ. εργάστηκαν στις εκλογές της Κυριακής χθες δεν πήγαν στο πόστο τους. Έμειναν σπίτι για να ξεκουραστούν. Κατά συνέπεια η κατάσταση χθες ειδικά στο δημόσιο ήταν κάτι σαν κατάσταση υπολειτουργίας. Αν σε αυτό προσθέσουμε τις συνεχιζόμενες συζητήσεις περί του εκλογικού αποτελέσματος, τότε καταλαβαίνουμε γιατί η χθεσινή μέρα ήταν για πολλούς κάπως αλλιώς….
Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Καβάλα και στην Ελλάδα. Τα αναμενόμενα. Αυτά που γνωρίσαμε στις εκλογές της 21ης Μάη. Κι ενώ το αποτέλεσμα δεν άλλαξε παρά ελάχιστα, άλλαξε ο εκλογικός νόμος. Έτσι οι έδρες μοιράστηκαν αλλιώς κι η ΝΔ (νικήτρια των εκλογών και μάλιστα μεγάλη) έφθασε εύκολα στην πολυπόθητη αυτοδυναμία.
Γκρινιάζει η αντιπολίτευση επειδή οι βουλευτικές έδρες πήγαν όλες στο πρώτο κόμμα. Αυτοί που γκρινιάζουν γνώριζαν την εξέλιξη και δεν ξαφνιάστηκαν. Αν ήταν αυτοί πρώτο κόμμα, δηλαδή αν πρώτο κόμμα ήταν το κόμμα τους, όλα θα είχαν καλώς. Τώρα που το 4-0 ευνοεί τους άλλους, τώρα υπάρχουν παράπονα. Γνωστές Ελληνικές καταστάσεις που δεν πρόκειται να αλλάξουν. Γιατί όταν υπάρχει η δυνατότητα, όλοι το αποφεύγουν. Νομίζοντας ότι μια ζωή το 4-0 θα τους ευνοεί. Και θα τους βολεύει.
Σε όλον τον κόσμο τα κεντροδεξιά ή ακροδεξιά κόμματα αναλαμβάνουν αυτά να κυβερνήσουν. Οι ψηφοφόροι παντού αυτά εμπιστεύονται στον «μονόδρομο» που υπάρχει μπροστά τους. Άλλο πράγμα οι κατάλληλοι κι άλλο πράγμα οι προοδευτικοί. Που κι αυτοί τα ίδια πάνω κάτω θα αποφασίσουν. Σημασία λοιπόν έχει να βρεθεί, να υποδειχθεί ένας άλλος δρόμος και να πεισθεί σχετικά το εκλογικό σώμα. Όσο ο άλλος δρόμος είναι ζητούμενο, τόσο θα κερδίζουν οι δεξιοί. Που θα είναι αλλού ακροδεξιοί κι αλλού κεντροδεξιοί. Στην Ελλάδα μάλλον είμαστε τυχεροί που ισχύει το δεύτερο.
Σημειώστε ότι το βράδυ ή το απόγευμα της Κυριακής των εκλογών δεν υπήρξαν στην Καβάλα καθόλου πανηγυρισμοί. Καθόλου. Αλλά να πανηγυρίσει ποιος; Αυτός που και εκείνο το βράδυ εργάζεται; Να πανηγυρίσει ποιος; Αυτός που και το βράδυ των εκλογών βλέπει τηλεόραση; Συμβιβασμένοι οι περισσότεροι άνθρωποι δέχονται περίπου ως μοιραίο το αποτέλεσμα των εκλογών, γνωρίζοντας ότι επί της ουσίας δεν θα αλλάξει τίποτα. Κι όταν είναι να αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν, επιλέγουν τους δεξιούς. Τους θεωρούν καταλληλότερους σε μια πορεία και πολιτική έτσι κι αλλιώς προς τα δεξιά.
Η κ. Αγγελική Δεληκάρη ήρθε από το πουθενά, δηλαδή από τη Θεσσαλονίκη, κι έγινε βουλευτής Καβάλας. Συγχαρητήρια και μπράβο της. Καλή επιτυχία και καλή μια νέα, εντελώς νέα ζωή. Ας θυμηθούμε τι προηγήθηκε. Τη θέση της στο ψηφοδέλτιο η ΝΔ την είχε «κλειδώσει» στο Μάρκο Δέμπα. Αυτός την κρίσιμη στιγμή επέλεξε τη σιγουριά του προέδρου του Επιμελητηρίου παρά το εκλογικό ρίσκο. Ο άνθρωπος δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε τη διαφορά του 20% (το πρώτο από το δεύτερο κόμμα) αλλά ούτε και το 4-0. Κινήθηκε συντηρητικά. Έπαιξε και νόμισε ότι κέρδισε (μένοντας πρόεδρος του Επιμελητηρίου). Αμ δε! Στην πραγματικότητα έχασε την ευκαιρία.
Αμέσως μετά η κενή θέση φάνηκε να πηγαίνει στον Παύλο Ζησίμου. Αποδέχθηκε την ιδέα, άρχισε να ετοιμάζεται. Και κάπου εκεί τον «έκοψαν». Τον «έκοψε» ένας; Τον «έκοψαν» όλοι μαζί; Μικρή σημασία έχει. Οι έρευνες συνεχίστηκαν. Το έδειχναν κι ας το αρνούνταν. Έψαχναν κάποιον που δεν θα είναι κίνδυνος για τους υπόλοιπους. Βρήκαν την κ. Δεληκάρη κι αυτή δέχθηκε. Αν και όλα ήταν σε βάρος της. Κι η ζωή που κάνει συνεχώς σενάρια, έφερε έτσι τα αποτελέσματα που εκλέχθηκαν όλοι όσοι φέρονταν να ανησυχούσαν αλλά και η κ. Δεληκάρη. Ε ναι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούσε κανείς να το φανταστεί.
Λένε ότι θα είναι η πρώτη και τελευταία της θητεία. Πιθανό. Αλλά όχι σίγουρο. Ποιος αλήθεια μπορεί να είναι σίγουρος για κάτι που θα γίνει μετά από μήνες ή χρόνια; Κανείς. Και κάπως έτσι η Αγγελική Δεληκάρη έγινε βουλευτής. Η οποία πρέπει να γνωρίσει την εκλογική της περιφέρεια. Τους ανθρώπους και τα προβλήματα τους και να δουλέψει για να τα λύσει. Θα έχει ενδιαφέρον να την παρακολουθεί κάποιος από κοντά αφού μπήκε γρήγορα και στα βαθιά. Όταν της δόθηκε η ευκαιρία, τότε απάντησε θετικά.
Αντίθετη είναι η πορεία της κ. Ελευθεριάδου. Περίμενε νίκη του ΣΥΡΙΖΑ κι άνετη επανεκλογή της αλλά «έπεσε» θύμα του 4-0. Και της εκλογικής κατάρρευσης του κόμματος της. Είναι ίσως άδικο αλλά είναι γεγονός. Η αντιπολίτευση της κ. Ελευθεριάδου ήταν μαχητική και διαρκής. Ταυτόχρονα και ξεπερασμένη. Ο κόσμος αποδοκίμασε τη συγκεκριμένη αντιπολίτευση κι ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τους ανθρώπους του) αυτό το κατάλαβε όταν πια ήταν πολύ αργά. Η Τάνια Ελευθεριάδου ξαναγίνεται δικηγόρος, χωρίς φυσικά η εξέλιξη να είναι το τέλος του κόσμου. Επιστρέφει εκεί που ήταν, ελπίζοντας στις επόμενες εκλογές.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ, ο κόσμος δεν το έχει συγχωρέσει ακόμη. «Πληρώνει» και σήμερα τα πρώτα μνημόνια και τις τότε άδικες αποφάσεις της ευρισκόμενης σε αδιέξοδο Κυβέρνησης Παπανδρέου. Κανονικά θα πρέπει να ενωθεί με το ΣΥΡΙΖΑ μιας και ιδεολογικές διαφορές δεν υπάρχουν. Οι φιλοδοξίες και οι εγωισμοί των ανθρώπων και των δύο κομμάτων εμποδίζουν το φυσιολογικό. Και θα το εμποδίζουν για καιρό ακόμη. Παντού στην Ευρώπη η κεντροαριστερά υπάρχει, χάνει τις εκλογές αλλά είναι ενωμένη. Προκειμένου κάθε φορά να αρχίσει από την αρχή, ψάχνοντας αυτό που ήδη περιγράψαμε. Τον άλλο δρόμο. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν δύο κόμματα που ουσιαστικά λένε τα ίδια πράγματα. Κι αυτό το έργο όπως φαίνεται, θα το βλέπουμε καιρό ακόμη…. Προς μεγάλη χαρά της ΝΔ.
