Ανήμερα της εορτής του Αγίου Γρηγορίου (γιορτή και της Νέας Καρβάλης) η ανταπόκριση «ήρθε» εύκολα. Ήταν αναλυτική, κατατοπιστική. Δημοσιογραφικά άριστη.
Κι αφού σχολιάστηκαν όλα τα εορταστικά ζητήματα, επακολούθησε κάτι παρόμοιο για την υπόλοιπη επικαιρότητα. Από αυτό, το δεύτερο μέρος της συνέντευξης Αλέξανδρου Ιωσηφίδη στην Πρωινή ξεχωρίζουμε τα ακόλουθα λόγια του: «Ήταν βιαστική και λάθος η απόφαση της Περιφερειακής Επιτροπής για το φωτοβολταϊκό πάρκο της Λεκάνης. Στη συνεδρίαση –σημειώνω- δεν έλαβε μέρος κανείς περιφερειακός σύμβουλος εκλεγμένος στο Ν. Καβάλας. Η απόφαση πάρθηκε με μια ταχύτητα που μου έκανε εντύπωση. Ήμουν και είμαι θετικός στις επενδύσεις, ειδικά όταν αφορούν τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας».
Ακόμη και στις καλές πολιτικά εποχές, ακόμη και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας δεν φημίζονταν για τις μεγάλες του συγκεντρώσεις. Η προσέλευση στις αίθουσες που πραγματοποιούνταν ήταν περιορισμένη. Λες και δεν ήταν κόμμα εξουσίας αλλά αντιπολίτευσης. Και μάλιστα όχι αξιωματικής.
Πολύ περισσότερο τώρα που το ίδιο κόμμα βρίσκεται σε κρίση. Ο κόσμος που παρακολουθεί τις δραστηριότητες του στην Καβάλα λιγόστεψε κι άλλο. Μια τέτοια εικόνα παρουσίασε το απόγευμα της Τετάρτης η αίθουσα του Γαλαξία. Στην προ του συνεδρίου εκδήλωση με παρόντα τον ευρωβουλευτή Κώστα Αρβανίτη. Αν και από τις συγκεντρώσεις καλό είναι να μην βγάζεις συμπέρασμα, ο ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας δείχνει να δυσκολεύεται. Βασικά επειδή διασπάστηκε. Ένα μέρος του εντάχθηκε στη Νέα Αριστερά. Με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δύο κόμματα έχουν στην Καβάλα συμμετοχή, καλή οργάνωση. Η ΝΔ και το ΚΚΕ. Κι αυτά όμως «χάνουν» κόσμο. Οι εκδηλώσεις τους γίνονται συνεχώς με λιγότερο. Όχι ότι είναι ευχάριστο το γεγονός. Ίσα ίσα το αντίθετο. Είναι όμως γεγονός. Κι είναι ίδια η κατάσταση σε όλη την Ελλάδα. Τα κόμματα έχουν θέμα αφού ο κόσμος δεν τα εμπιστεύεται όσο πριν τα μνημόνια. Όλα τα κόμματα.
Ανακύπτει ζήτημα λειτουργίας της δημοκρατίας. Εξ αυτού του λόγου τόσο κεντρικά όσο και στην επαρχία τα κόμματα οφείλουν να ψαχτούν. Να αλλάξουν. Να προσαρμοστούν στα δεδομένα της εποχής ώστε να πείσουν πάλι. Αυτό θα γίνει υπό αντίξοες γενικότερες συνθήκες μιας και αυτό που χάθηκε δύσκολα επανέρχεται. Πρέπει όμως να γίνει προσπάθεια. Κι ασφαλώς οφείλουν (όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου) να δώσουν παντού και πρώτα αυτά το καλό παράδειγμα. Σε κάθε ευκαιρία.
Σε μια νέα φάση βρίσκεται η υπόθεση της εφαρμογής των αυξημένων ανταποδοτικών τελών στην Καβάλα. Σε αυτήν της αμφισβήτησης. Και της προσφυγής. Την ανακοίνωσαν αυτή τη δράση και ο κ. Χρυσανίδης και η κ. Ιωσηφίδου. Ξαφνιαζόμαστε ή μήπως δεν πρέπει; Κάθε προσφυγή, ομαδική ή ατομική, θα απευθυνθεί στην Αποκεντρωμένη. Με τα έως σήμερα στοιχεία οι πιθανότητες να γίνει δεκτή δεν είναι πολλές. Χωρίς αυτό να σταματά τη διαδικασία σύνταξης και κατάθεσης των.
Την προηγούμενη 4ετια που όλα ήταν διαφορετικά στο Δήμο, οι προσφυγές ήταν συχνές. Διαδοχικές. Άλλοτε έβγαζαν είδηση κι άλλοτε όχι. Αν και έγινε ένα τέτοιο ξεκίνημα και τώρα, σα να μην πέρασε μια μέρα, δύσκολα θα υπάρξει ανάλογη συνέχεια. Για έναν και βασικό λόγο. Τώρα έπαθαν και έμαθαν. Τώρα ξέρουν να προσέχουν και τη γραφειοκρατία. Έτσι τα λάθη τους λογικά θα περιοριστούν. Μέχρι φυσικά να αποδειχθεί το αντίθετο. Αν αποδειχθεί.
Σχολιάσαμε για τα αυξημένα δημοτικά τέλη και το ότι προεκλογικά ουδείς έθιξε το θέμα. Ο Χρήστος Ποτόλιας διαφώνησε και μας θύμισε ότι αυτός- ως υποψήφιος Δήμαρχος Καβάλας- το έκανε: «Όχι και κανένας…. Στο ραδιόφωνο της “Πρωινής”, το οποίο είναι από τα ελάχιστα, κάποια καθόλου, που προβάλει τη Λαϊκή Συσπείρωση, προεκλογικά έβαλα και “στοίχημα”, πέρα από τις ανακοινώσεις που δώσαμε στον τύπο, που επίσης προβάλει η “Πρωινή”, ότι όποια παράταξη αναλάβει τις “τύχες” των Καβαλιωτών μετά τις εκλογές, μια από τις πρώτες αποφάσεις που θα λάβει θα είναι αυτή της αύξησης των ανταποδοτικών.
Εκτός και αν το «κανένας» δεν αφορά τη Λ.Σ, καθότι στη συνείδηση των Καβαλιωτών η Λ.Σ. είναι από χέρι έξω από οποιαδήποτε αντιλαϊκή πολιτική….Όμως ρε παιδί μου όταν βάζουμε γκολ θέλουμε και εμείς να γίνεται σέντρα, να μην είναι γκολ σα να μη μετράει….»
Δύο φορές επιχειρήθηκε να γίνει και στην Καβάλα συγκέντρωση διαμαρτυρία κατά της ιδιωτικοποίησης της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Η ανταπόκριση περιορισμένη. Η διαμαρτυρία «χλιαρή». Σαν ξαναζεσταμένη σούπα. Ως που αποφάσισαν να επανέλθουν αλλά απόγευμα. Είναι τέτοια η χαλαρότητα στη προσέγγιση του θέματος που το σχετικό δελτίο τύπου με τη χθεσινή και απογευματινή συγκέντρωση έφθασε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης αργά το βράδυ της Τετάρτης… Την ώρα του ύπνου.
Ο Δήμαρχος Θόδωρος Μουριάδης υπέγραψε την προβλεπόμενη και απαραίτητη απόφαση. Διορισμού της Χριστίνας Ταβουλτζίδου – μια ακόμη φορά- στη θέση του γενικού γραμματέα του Δήμου. Δεν υπάρχει είδηση. Ήταν αναμενόμενο. Σημειώνουμε ότι προεκλογικά περιγράφηκε και ως «η μάνα το λόχου». Η προσέγγιση μάλλον την αδικεί. Είναι κάτι σημαντικότερο στη διοίκηση του Δήμου Καβάλας. Ήταν και παραμένει ο πιο άμεσος συνεργάτης του Δημάρχου.
Μια από τις πρώτες ενέργειες στην μετά Δημωφέλεια εποχή. Ο Δήμος Καβάλας και όχι η Δημωφέλεια (που στο μεταξύ διαλύθηκε) αρχίζει τη διαδικασία για να προσλάβει 25 γυμναστές. Θα εργαστούν εποχιακά στα προγράμματα άθλησης. Γνωστό και ως πρόγραμμα μαζικού αθλητισμού. Αυτή η δραστηριότητα όχι μόνο ήταν της δημοτικής επιχείρησης αλλά ήταν από τις πιο παλιές και πιο σταθερές της.
Άσχετα από όλες τις άλλες περί του γνωστού θέματος απόψεις, ο πρόεδρος της Στέγης Βαγγέλης Καμπουρίδης οφείλει άμεσα να αποδεχθεί τα νέα δεδομένα. Πέντε μέλη της διοίκησης στηρίζουν τη συμφωνία με την Μητρόπολη. Έξι όχι. Τα έξι είναι πλειοψηφία κι έτσι αυτό που διατυπώνουν επικρατεί. Τελεία και παύλα.
Η διαφορετική Πνοή. Δραστήριος τοπικός σύλλογος, από αυτούς που ξεχωρίζουν. Πότε θα κόψετε τη βασιλόπιτα του συλλόγου, ρωτήσαμε χθες την πρόεδρο Ιωάννα Χατζηβαρύτη. Δεν το αποφασίσαμε ακόμη, μας απάντησε. Αφήνοντας ανοιχτό και το ενδεχόμενο κοπή πίτας όπως κάνουν όλοι οι άλλοι σύλλογοι, να μην πραγματοποιηθεί. Ε ναι, αυτή η απάντηση είναι είδηση (εδώ που έφθασαν τα πράγματα).
Σχολιάστηκε από πολλούς και αρνητικά η κατασκευή του Δήμου, τα απλά στέγαστρα στη στάση του Αστικού λεωφορείου μπροστά στον ΟΑΕΔ. Αυτά μπορεί να κάνει υπό τις σημερινές συνθήκες η τεχνική υπηρεσία, αυτά έκανε. Σύντομα, μετά τη συνταξιοδότηση του προσωπικού που απέμεινε, δεν θα μπορεί να κατασκευάζει ούτε αυτά! Καλό είναι να προσέχουμε και να σεβόμαστε αυτό που έχουμε- όσο «φτωχό κι αν είναι- αφού κι αυτό έχει σύντομη ημερομηνία λήξης.
