Το πρωί της Δευτέρας εξ αιτίας του δυνατού αέρα, έπεσε το δέντρο της φωτογραφίας. Περιοχή Ποταμουδίων, δίπλα στο εκτελούμενο δημοτικό έργο. Ήταν, ακούμε, να μεταφυτευτεί. Αυτό θα γίνει τώρα πιο γρήγορα. Ίσως λόγω επικείμενης μεταφύτευσης να είχε μετακινηθεί, οπότε κι ο όχι και τόσο δυνατός αέρας να ήταν αρκετός να το ρίξει στο έδαφος.
Προχθές. Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024. Μια ακόμη μέρα με τη δική της ιστορία. Την τοπική, όπως συχνά λέμε, ιστορία. Μέρα εθνικής εορτής. Το πρωί η καθιερωμένη δοξολογία. Μετά το τέλος της οποίας η φωνή του Μητροπολίτη Στέφανου ακούστηκε πολύ δυνατά. Εντός και εκτός του ιερού ναού. Κανείς δεν περίμενε ότι θα επανέλθει στο θέμα του νόμου για τους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών. Το έκανε και με το παραπάνω. Λες και ο νόμος ψηφίζονταν εκείνη την ώρα! Επέκρινε τους βουλευτές που τον ψήφισαν και περισσότερο όλων επέκρινε την Κυβέρνηση. Μιας και αυτή έλαβε την κοινοβουλευτική πρωτοβουλία.
Μεσολάβησε η επιμνημόσυνη δέηση –όλα ήταν όπως πάντα- κι ύστερα ήρθε η ώρα της παρέλασης. Πάλι ο Μητροπολίτης είχε είδηση. Απέφυγε την εξέδρα, στάθηκε όρθιος δίπλα της. Νέα πράξη διαμαρτυρίας κατά των βουλευτών. Κατά της Κυβέρνησης και των κομμάτων που στήριξαν το επίμαχο νομοθέτημα.
Η παρέλαση αρχίζει και δεν λέει να τελειώσει. Έλαβαν μέρος οι συνηθισμένοι. Κανένας επιπλέον. Η καθυστέρηση οφείλεται στην κακή της οργάνωση. Η απόσταση που είχε το ένα τμήμα από το άλλο ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Αλλά κάποιος φρόντισε για αυτό. Η ενέργεια του ίσως είχε καλό σκοπό αλλά αυτή και μόνο αυτή μετέτρεψε την παρέλαση σε μια διαδικασία που δεν έλεγε να τελειώσει!
Ο κόσμος αποχωρούσε, το κοινό περιορίζονταν. Απτόητοι οι σύλλογοι έκαναν την παρέλαση τους κι ας είχε εν τω μεταξύ μεταβληθεί η εικόνα της παραλίας. Δεν υπήρχε η πολυκοσμία κι ο ενθουσιασμός. Κι όσοι έμειναν, έδειχναν κουρασμένοι. Άλλοι βαρέθηκαν αλλά για λόγους παράδοσης δεν το κουνούσαν από τη θέση τους. Κι όταν η παρέλαση τέλειωσε, μια ανακούφιση εμφανίστηκε στα πρόσωπα αυτών που είχαν καταφέρει να μείνουν κοντά στο γεγονός. Από την αρχή ως το τέλος του… Πράξη ίσως και «ηρωική».
Το απόγευμα νέα «παρέλαση». Αυτήν την φορά έξω από τη Μεγάλη Λέσχη. Δύο ώρες πριν την περιβόητη εκδήλωση εμφανίστηκαν στον τόπο και οι αστυνομικοί και οι διαδηλωτές. Συνεννοήθηκαν κι οι δεύτεροι έφθασαν ως την εξώπορτα της Μεγάλης Λέσχης. Κι όσο η ώρα περνούσε, τόσο περισσότερο φώναζαν. Κατά των Αμερικανών. Ευτυχώς όλα έμειναν εκεί. Στις φωνές. Γιατί θα μπορούσαν να είναι ακόμη χειρότερα. Αυτά αποφεύχθηκαν χάρη και στην αστυνομία και στην αυτοσυγκράτηση των διαδηλωτών. Στο τέλος όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Περίεργο μεν αλλά αλήθεια. Όλοι υποστήριζαν ότι πέτυχαν τον στόχο τους. Άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο.
Το βράδυ της Δευτέρας η κίνηση στο κέντρο της πόλης ελάχιστη. Οι δρόμοι άδειοι. Λογικό. Οι άνθρωποι της πόλης είχαν ολοκληρώσει τη δραστηριότητα τους κι είχαν επιστρέψει σπίτι. Ανάπαυση κι αναμονή της επόμενης μέρας. Εργάσιμης και όχι γιορτής. Ο Μάρτιος αποχωρεί ενώ τα δώρα του (τα δύο τριήμερα στο τέλος του) αξιοποιήθηκαν καταλλήλως από πολλούς. Τους τυχερούς. Οι άτυχοι εργάζονταν και στα τριήμερα. Είναι αυτοί που δεν επηρεάζονται από τις γιορτές και τις αργίες. Κι είναι κάθε φορά και περισσότεροι. Αυτές δε τις ημέρες εργάζονται πιο πολύ. Πιο εντατικά και πιο πολλές ώρες.
Με αφορμή την παρουσία στην Καβάλα της χορωδίας των Αμερικάνων στρατιωτών, επανήλθε η Λαϊκή Ενότητα Καβάλας. Νέα της οποίας είχαμε πάρα πολύ καιρό να μάθουμε. Η οργάνωση κατ’ αρχήν υπάρχει κι αυτό είναι καλό. Συντάσσεται με τις απόψεις του ΚΚΕ αν και στις προηγούμενες εκλογές είχε συνεργαστεί με το κόμμα Βαρουφάκη. Χωρίς θετικό αποτέλεσμα.
Ο κ. Ηλίας Ιωαννίδης που διαδήλωσε κι αυτός έξω από τη Μεγάλη Λέσχη, έγραψε αμέσως μετά: «Από μυστική είσοδο μπήκε η χορωδία του Αμερικανικού στρατού και σε μια άδεια αίθουσα έκανε το ξέπλυμα της. Από κάτω πλήθος κόσμου φώναζε “φονιάδες των λαών Αμερικάνοι” ” Λευτεριά στην Παλαιστίνη” με σημαίες της Παλαιστίνης. Οι δυό Ελλάδες που λέγαμε. Κάτω νέοι, αγωνιστές, εργαζόμενοι να υπερασπίζονται την αξιοπρέπεια μιας χώρας και του λαού της και μέσα οι ελάχιστοι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών. Προεξάρχοντος του Μητροπολίτη. Αλλά πότε ήταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας για να είναι και τώρα; Φιάσκο τελικά η μεγάλη και πολυδιαφημισμένη συναυλία του στρατού των φονιάδων. Σίγουρα το μετάνιωσαν οι εμπνευστές της. Και μεγάλη ικανοποίηση σε όσους αντιτάχθηκαν και πάλεψαν για να τύχει της περιφρόνησης και της απαξίωσης από τον Καβαλιώτικο λαό. Μπράβο και στους διοργανωτές που σε μια εποχή δύσκολη κατάφεραν μία σημαντική νίκη».
Επανήλθε στη δράση και ο πρώην βουλευτής Τάκης Εμμανουηλίδης. Συμμετέχοντας τη Δευτέρα στις εορταστικές εκδηλώσεις στην Ελευθερούπολη. Ο κ. Εμμανουηλίδης παρακολουθεί στενά την τοπική επικαιρότητα. Κι όποτε υπάρχει λόγος σχολιάζει. Όπως σχολιάζει τόσο τα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής όσο και του κόμματος του. Του ΣΥΡΙΖΑ.
Στις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου στην Καβάλα ήταν και ο Πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης κ. Φώτης Μάρης. Ξαφνικά μεγάλο το ενδιαφέρον του για την πόλη. Μεγάλο και διαρκές. Μακάρι να μην είναι κάτι προσωρινό. Να συνεχιστεί και να είναι πραγματικό. Και για τον πανεπιστημιακό κόμβο και για όλα τα υπόλοιπα.
Με τη συνέντευξη του πριν λίγες μέρες σχετικά με το έργο ύδρευσης της Δημοτικής Ενότητας Φιλίππων, ο πρώην Δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής σχολίασε τη γνωστή συμφωνία. Χρηματοδότησης του έργου και από τον αγωγό ΤΑΡ. Είπε μεταξύ άλλων καλά λόγια για τη Δήμητρα Τσανάκα και την τότε Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: « Η συμφωνία να χρηματοδοτήσει το έργο και ο αγωγός ΤΑΡ ήταν ένας πολύ καλός ελιγμός της τότε Κυβέρνησης και της τότε Δημάρχου κ. Δήμητρας Τσανάκα».
Αρχές Ιουνίου θα πραγματοποιήσει μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση το σωματείο Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελμάτων. Μέλη του σκοπεύουν να μαγειρέψουν σε κεντρικό σημείο της πόλης, συγκεντρώνοντας χρήματα για καλό σκοπό. Φιλανθρωπικό. Ταυτόχρονα επιθυμούν να προβάλουν τις γεύσεις της Καβάλας. Συνεννοούνται και συνεργάζονται ήδη και με το Δήμο Καβάλας και με άλλους τοπικούς φορείς.
