Συμπολίτης φωτογράφισε την ακτή κάτω από τον φάρο της Παναγίας, γράφοντας το ακόλουθο κείμενο:
«Η όμορφη παραλία πίσω από το λιμάνι παρά την απαξίωση της και την καταστροφή της από τις εργολαβίες του λιμανιού , εξυπηρετεί ακόμη τους κατοίκους της Παναγίας και όχι μόνο. Ας ελπίσουμε για ένα έργο ανάπλασή της».
Εδώ και πολύ καιρό οι φορείς της Αλεξανδρούπολης (Δήμος Αλεξανδρούπολης. Επιμελητήριο κτλ) χρησιμοποιούν την ανάγκη σωστής σύνδεσης με τη Σαμοθράκη προκειμένου να φθάσουν ως τον Πειραιά και το Λαύριο! Ζήτησαν και ξαναζήτησαν με αυτό το πρόσχημα, επιδοτούμενο δρομολόγιο από την Αλεξανδρούπολη ως την Αττική! Ξέρουν καλά τι κάνουν. Τι ζητούν. Κάτι παρόμοιο με αυτό που τα τελευταία χρόνια γίνεται από και προς το λιμάνι της Καβάλας.
Η προσπάθεια τους εκφράστηκε με ερωτήσεις και πολιτικές πρωτοβουλίες κυρίως του βουλευτή Δημοσχάκη. Ο οποίος άλλοτε μόνος κι άλλοτε μετά πολλών άλλων εξασφάλισε κονδύλια- αποφάσεις- εγκρίσεις. Κι ενώ γραφειοκρατικά έγιναν στην Αθήνα όσα έπρεπε, δεν υπήρξε ποτέ κανείς ενδιαφερόμενος πλοιοκτήτης. Σχέδια και δρομολόγια έμειναν ανεκτέλεστα.
Με την ευκαιρία των τραγικών γεγονότων απομόνωσης της Σαμοθράκης το προηγούμενο διάστημα, η προσπάθεια τους επανέρχεται. Από χθες έχει την έγκριση ακόμη και του Πρωθυπουργού. Στο μεταξύ η Σαμοθράκη δεν κρύβει την προτίμηση της στην πόλη μας, ζητά να συνδεθεί ακτοπλοϊκά με τα δρομολόγια που εξυπηρετούνται ήδη στο δικό μας λιμάνι.
Αυτό χθες το εξέφρασε (δειλά είναι αλήθεια) ο κ. Μέτιος. Το έκανε με συνέντευξη του στην εφημερίδα «Μακεδονία». Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει στο τέλος της ιστορίας. Πιθανότερο είναι να μην γίνει τίποτα. Από επιχειρηματικής πλευράς η ενίσχυση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Σαμοθράκης ήταν και παραμένει «ακριβό σπορ». Τόσο με τον έναν τρόπο όσο και με τον άλλο.
Η Αλεξανδρούπολη μας… «συμπαθεί» αρκετά το τελευταίο διάστημα. Τόσο που μανιωδώς προσπαθεί να μας αντιγράψει. Ζητά για το λιμάνι της πλωτές εξέδρες αλλά και δρομολόγια. Πολλά δρομολόγια προς τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Το λιμάνι της έλαβε ήδη άλλη «κατεύθυνση» ανάπτυξης αλλά το μυαλό των φίλων μας δεν είναι στα δικά τους. Κοιτούν συνέχεια την Καβάλα, προσπαθούν να την αντιγράψουν όσο πιο πιστά γίνεται!
Αυτού του είδους οι ανταγωνισμοί και οι νοοτροπίες ευχόμαστε να ξεπεραστούν το προσεχές διάστημα. Θα βοηθήσει αρκετά η αλλαγή δημάρχου στην πρωτεύουσα του Έβρου. Ας «προσγειωθούν» λοιπόν σε κάτι που θα είναι ρεαλιστικότερο κι ας πάψουν να αναζητούν ρόλο επικεφαλής στην ΑΜΘ. Αυτόν, στο κάτω κάτω, τον έχει η Κομοτηνή και όχι η Καβάλα.
Η χθεσινή συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Καβάλας μας έπεισε για την επικείμενη αποχώρηση όσων διοικούν το Δήμο 5 χρόνια τώρα. Προετοιμάζονται κι αυτό φαίνεται. Αφήνουν όσα περισσότερα μπορούν για τους επόμενους, γνωρίζοντας ότι αυτές οι εκκρεμότητες δεν είναι ούτε απλές μα ούτε εύκολες. Χθες π.χ. ανέκυψε το ερώτημα: Πότε θα γίνει η επόμενη διανομή τροφίμων από το δημοτικό κοινωνικό παντοπωλείο;
Κανείς δεν το ξέρει. Το δημοτικό κοινωνικό παντοπωλείο «ξέφτισε» επειδή τάχα οι ανάγκες των οικονομικά αδύναμων εξυπηρετούνται αλλιώς. Από το κράτος. Ακόμη κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ένα δημοτικό κοινωνικό παντοπωλείο πρέπει να έχει συνεχώς μια δυναμική και μια αποτελεσματικότητα. Όπως πάμε θα το καταργήσουμε στην πράξη και επί της εξέλιξης δεν θα εκδοθεί ούτε καν δελτίο τύπου!
Η Αναστασία Δρακονάκη έλεγε χθες ότι συνεχίζει ανεπηρέαστη τη δουλειά της αφού «… κάθε μέρα αποχωρώ από το Δήμο στις 4 το απόγευμα». Ο Ανέστης Τσουρουκίδης μάλλον έλεγε την αλήθεια όταν προέβλεπε ενίσχυση του προσωπικού της Καθαριότητας τον Νοέμβρη!
Και μέχρι τότε; Μέχρι τότε θα συνεχιστούν τα υφιστάμενα χάλια, τα οποία κάθε μέρα είναι και χειρότερα. Κάθε μέρα προβλήματα με κάδους που δεν αδειάζουν και βρωμοκοπούν αφού δεν πλένονται. Κάθε μέρα τα ίδια παράπονα για απορριμματοφόρο που δεν έκανε δρομολόγιο κτλ.
Η κατά τα άλλα τουριστική Καβάλα παρουσιάζει μεγάλες αδυναμίες ακόμη και σε τομείς που θεωρούσαμε σίγουρους. Οι τουρίστες προσπερνούν αυτά τα προβλήματα. Αδιαφορούν, συνεχίζουν την πορεία τους προς τη θάλασσα. Προς την αγορά, προς τα καταστήματα εστίασης. Ελπίζουμε να κάνουν το ίδιο συνεχώς. Δηλαδή η έλλειψη καθαριότητας να μην επηρεάσει την απόφαση τους να περάσουν μέρες ή ώρες των διακοπών τους στην Καβάλα. Η οποία κακά τα ψέματα, από κοντά αν τη δεις δεν είναι τόσο όμορφη όσο ήταν.
Με το μπουρίνι του περασμένου Σαββάτου έπεσαν κι άλλα δέντρα από αυτά που είναι στην άκρη του δρόμου, βρίσκονται μετά το κεντρικό αντλιοστάσιο ύδρευσης της ΔΕΥΑΚ (περιοχή Αμισιανών). Θυμίζουμε ότι στον ίδιο δρόμο, πιο κοντά στην Ελευθερούπολη, έπεσε επίσης πρόσφατα δέντρο.
Η αρμόδια υπηρεσία της Π.Ε. Καβάλας οφείλει να σπεύσει. Να προλάβει να κόψει και τα άλλα επικίνδυνα δέντρα πριν πέσουν με το επόμενο μπουρίνι. Κι όπως βλέπουμε τον καιρό, θα υπάρξουν αρκετές ακόμη καταιγίδες πριν έρθει οριστικά ο Χειμώνας.
Αυτήν την φορά θα γράψουμε καλά λόγια για το προσωπικό της Τροχαίας. Την Κυριακή το απόγευμα και το βράδυ είχε προσωπικό στο δρόμο από το Σταυρό ως το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Πρόβλεψε σωστά την αυξημένη κίνηση, την βοήθησε όσο περισσότερο μπορούσε.
Οι πολίτες μας αναφέρουν κι άλλα πρόσφατα προβλήματα. Προβλήματα της καθημερινότητας. Σάββατο απόγευμα βλάβη στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ επί των οδών Χρ. Σμύρνης και Ανδρομάχης. Υπήρξαν- μας λένε- διαμερίσματα πολυκατοικίας που έμειναν χωρίς ρεύμα για 12 ή και 24 ώρες! Ο φωτισμός στο δρόμο της Κ. Τσολάκη δεν λειτουργεί σωστά εδώ και μέρες. Αναφερόμαστε στο τμήμα του δρόμου κοντά στην οδό Ρωμανού και στην οδό Κ. Παλαιολόγου.
Στη λαϊκή αγορά των Κρηνίδων (κάθε Τετάρτη) η καθαριότητα γίνεται το πρωί της επόμενης μέρας. Προχθές η επόμενη μέρα ήταν αργία, αυτή του 15Αυγουστου. Έτσι τα σκουπίδια έμειναν στο δρόμο της λαϊκής πάνω από 24 ώρες με αποτέλεσμα να γίνεται «πάρτι». Τα σκουπίδια διασκορπίστηκαν από μια αγέλη αδέσποτων σκυλιών!
Ένα ακόμη κείμενο σε εφημερίδα των Αθηνών (στη «Νέα Σελίδα») για την παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ που παίζεται από χθες στο Καρνάγιο: «Με μια παράσταση-εμπειρία που χρησιμοποιεί ως σκηνικό τον φυσικό χώρο ενός από τα ελάχιστα εναπομείναντα καρνάγια της χώρας και ως μουσικά όργανα τις φωνές μιας ομάδας ντόπιων τραγουδιστών, οι θεατές καλούνται να γίνουν και οι ίδιοι μέρος μιας σύγχρονης «Οδύσσειας» που συμβαίνει όχι απέναντι, αλλά ανάμεσά τους.
«Οταν μου ανατέθηκε ο ρόλος του Οδυσσέα από τον Θοδωρή Γκόνη, ένιωσα ότι ανάμεσα στον ήρωα κι εμένα υπήρχε μεγάλη απόσταση. Ωστόσο, πάντα παρέμενε στη συνείδησή μου ο Οδυσσέας ως ένα πρόσωπο άρρηκτα συνδεδεμένο με το ταξίδι. Στα 56 μου χρόνια έκατσα και διάβασα με προσήλωση το ομηρικό έπος κι ένιωσα ότι το περιεχόμενο και οι προεκτάσεις του μίλησαν κατευθείαν στην καρδιά μου. Ηρθαν στον νου μου παιδικές αναμνήσεις – μια φωτογραφία του πατέρα μου ανάμεσα σε ναυτικούς. Η εμπειρία μου αυτή με την “Οδύσσεια” ήταν μια καλή αφορμή να ξεκινήσει και το δικό μου ταξίδι αυτογνωσίας», λέει στη «Νέα Σελίδα» ο Αρης Λεμπεσόπουλος.
