Όταν προ μηνών ανέκυψε το θέμα, τα δεδομένα ήταν διαφορετικά σε σχέση με σήμερα. Διοίκηση και αντιπολίτευση προσπαθούσαν να συνηθίσουν, να αποδεχθούν ο ένας τον άλλον. Συχνά προκαλούνταν μικρής σημασίας μεταξύ τους «αναμετρήσεις», στις οποίες τις πιο πολλές φορές- λόγω του Κλεισθένη- επικρατούσε η αντιπολίτευση! Ποιος αλήθεια ξεχνά την χαμένη ευκαιρία του προγράμματος έργων στην Παναγία; Κάτι παρόμοιο ήταν- λίγο αργότερα- το θέμα της ΔΕΥΑΚ και της καταβολής μειωμένης εγγύησης από νέους πελάτες ή πελάτες που ποτέ δεν είχαν πληρώσει εγγύηση.
Η σχετική αρχική απόφαση της διοίκησης της ΔΕΥΑΚ (Νοέμβρης του 2019) , κατ΄ουσία ομόφωνη, είχε και εισπρακτικό χαρακτήρα. Στηρίζονταν στην αμοιβαία διευκόλυνση. Των πελατών (θα πλήρωναν εγγύηση με έκπτωση 70%), της επιχείρησης που αποκτούσε επιπλέον έσοδα. Αυτό δεν άρεσε σε ορισμένους της αντιπολίτευσης που γρήγορα παρέσυραν και κάποιους ακόμη. Αποτέλεσμα της κινητικότητας να καταργηθεί η έκπτωση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτό τάχα έγινε για καλό αλλά το καλό στην ιστορία δεν υπήρξε ποτέ. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Κίνητρο μέρους της αντιπολίτευσης ήταν το συνηθισμένο. Να δώσουν ένα μάθημα στο Δήμαρχο για να υπολογίζει περισσότερο τα εις βάρος του αριθμητικά δεδομένα στο δημοτικό συμβούλιο. Κάλυψη στο κίνητρο η πρόταση των ιδίων, για ακόμη μεγαλύτερες εκπτώσεις. Εκπτώσεις που τελικά δεν προτάθηκαν ποτέ. Αυτή ήταν μια υποχρέωση της αντιπολίτευσης (ειδικά των πιο πρόθυμων) στην οποία ουδέποτε επανήλθαν.
Λάθος χειρισμός έγινε κι από τη διοίκηση. Έπρεπε να υπολογίζει περισσότερο την αντιπολίτευση και τις ειδικές συνθήκες στο δημοτικό συμβούλιο, έπρεπε επίσης να κάνει διάλογο όταν το αδιέξοδο οριστικοποιήθηκε. Η διοίκηση έκανε μία προσφυγή, πρόσφατα η προσφυγή απορρίφθηκε.
Μέρος της αντιπολίτευσης λαϊκίζει για να καλύψει την γκάφα της. Άλλοι –πάλι της αντιπολίτευσης- το σκέπτονται πιο σοβαρά. Η δε διοίκηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον «διορθωμένο» Κλεισθένη για να επανέλθει. Οδηγούμαστε σε νέο «ντέρμπι» με πιθανότερες απώλειες τις συνηθισμένες. Στους πολίτες.
Κάποιοι βάζουν μυαλό, κάποιοι άλλοι όχι. Δεν θα βάλουν ποτέ. Ο λόγος έχει σχέση με τα ψυχολογικά τους. Είναι μεν λίγοι, ελάχιστοι, αλλά τα ψυχολογικά τους δεν θα μας εγκαταλείψουν. Είναι κακό για τους ίδιους (ειδικά που δεν το αντιλαμβάνονται), είναι ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα για την πόλη. Την οποία προσπαθούν να ταλαιπωρήσουν. Ο εγωισμός τους προέχει, κατά βάθος αυτόν εξυπηρετούν. Με αυτήν τη διαδικασία άλλωστε ξεχνούν τον πόνο τους…. Τον οποιοδήποτε καημό τους. Ή βγάζουν ένα καλό μεροκάματο. Έμμεσα ή άμεσα. Εις υγείαν όσων τους πληρώνουν.
Το μείζονος σημασίας ερώτημα είναι ένα. Τι κάνουμε τώρα; Τώρα- απαντούμε αμέσως- κάνουμε διάλογο. Συζήτηση μιας και όλοι υποτίθεται ότι αποζητούν το ίδιο. Το συμφέρον των πολιτών (δηλαδή την έκπτωση). Μόνο με διάλογο θα βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση, θα υπάρξει μια ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εξαιρούμε τους «αρρώστους», γνωρίζουμε ότι θα συνεχίσουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Κοιτάμε μπροστά με συναίνεση και συνεργασία. Αυτή η λύση δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα όσα τους χωρίζουν. Στην προκειμένη περίπτωση ωστόσο θα είναι η ιδανική συνέχεια των αυτογκόλ που προηγήθηκαν.
Κι άλλες δωρεές στο Νοσοκομείο Καβάλας. Προέρχονται από τις εταιρίες: VIOBREATH και Smirdex. Η πρώτη δωρίζει «…100 συσκευές οξυγονοθεραπείας, 3 αναπνευστήρες όγκου πίεσης, 20 συσκευές τύπου BIPAPST» και η δεύτερη «…δύο συστήματα H–80 Series High Flow HUMIDIFIER».
Συνέντευξη τύπου με τη διαδικασία της τηλεδιάσκεψης θα δώσει σήμερα το μεσημέρι ο Δήμαρχος. Στη χθεσινή συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής (πάλι με τηλεδιάσκεψη) απάντησε σε κριτική που του γίνεται, την οποία απέρριψε. Κριτική σε ότι έχει σχέση με διαγωνισμό κλάδευσης δέντρων. Ο οποίος στη συνέχεια εγκρίθηκε ομόφωνα. Δύο αόριστες αναφορές του κ. Μουριάδη προκάλεσαν εντύπωση μα δεν σχολιάστηκαν από τα μέλη της επιτροπής. Η πρώτη αναφέρονταν σε χρεωστικά στο ΚΤΕΛ και η άλλη σε χόρτα που κόβονταν στα σχολεία. Μάλλον εννοούσε κάποιους (και κάποιες δαπάνες) της προηγούμενης διοίκησης του Δήμου.
