Επιπλέον ενημερωτικές πινακίδες στους πεζόδρομους. Φυσικά πρωτοβουλία του Δήμου Καβάλας. Οι πινακίδες αυτές κάνουν γνωστό ότι στις εισόδους των πεζόδρομων τοποθετήθηκαν και λειτουργούν βυθιζόμενες μπάρες (κολωνάκια). Στις πινακίδες υπάρχει και το ωράριο στο οποίο οι μπάρες είναι όρθιες, εμποδίζοντας την είσοδο των αυτοκινήτων. Ελπίζοντας ότι ακόμη κι αυτοί οι οδηγοί που δεν βλέπουν τα βυθιζόμενα κολωνάκια, θα δουν τις πινακίδες!
Η κατάσταση παραμένει περίεργη. Δύσκολη, διαφορετική. Από τη μια όλη η καθημερινότητα. Η συνηθισμένη τοπική επικαιρότητα. Από την άλλη η πίεση που δημιουργούν τα νέα κρούσματα του κορωνοϊού. Κι ενώ οι άνθρωποι προσπαθούν να συνηθίσουν σε αυτήν τη διαδικασία, τα δεδομένα συνεχώς επιδεινώνονται. Είναι το δεύτερο κύμα της νόσου; Μπορεί. Αν ισχύει αυτό, ας προετοιμαστούμε. Ας λάβουμε τα μέτρα μας αφού έχουμε μπροστά μας μέλλον…
Υπάρχει η αισιοδοξία των αρμοδίων. Τα διάφορα πρωτόκολλα τους, οι κανόνες που ετοιμάστηκαν. Κι όταν ένα διαφορετικό κρούσμα ανακύπτει, όλοι τρέχουν να καλύψουν τα κενά. Γιατί ότι κι αν σχεδιάστηκε, ήταν αδύνατο να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Τα φέρνει έτσι η ζωή που τα περιστατικά είναι συνεχώς διαφορετικά. Οι αποφάσεις λαμβάνονται. Καθυστερούν αλλά λαμβάνονται. Φυσικά επιδέχονται κριτικής. Η πρώτη φορά είναι πάντα η πρώτη φορά. Η πιο δύσκολη από όλες τις επόμενες.
Χρειάζεται να είμαστε ψύχραιμοι. Να μην φοβόμαστε αλλά και να προσέχουμε. Τα μέτρα ασφαλείας πρέπει να τα τηρούμε παντού κι έτσι να βαδίζουμε όσο πιο σίγουρα γίνεται στο δρόμο της πρόληψης. Εδώ που έφθασαν τα πράγματα άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Κι αν κάπου μπορούμε να παρηγορηθούμε, αυτό βρίσκεται στα χειρότερα. Ναι, υπάρχουν και χειρότερα στην Ελλάδα. Στην Βόρεια Ελλάδα. Δεν θέλουμε να μοιάσουμε σε αυτά. Θέλουμε να τα αποφύγουμε και γρήγορα να ξεπεράσουμε το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο κτλ κύμα της … «κακοκαιρίας». Κι αν για τις άλλες κακοκαιρίες υπάρχει ΕΜΥ, στην προκειμένη περίπτωση δεν την ανακαλύψαμε ως τώρα. Κι έτσι τα πράγματα παραμένουν σκούρα…
Τι θα λέγαμε υπό φυσιολογικές συνθήκες; Θα συζητούσαμε για την πρώτη τοπική ιδιωτικοποίηση αυτής της εβδομάδας. Την ιδιωτικοποίηση που ξεκίνησε χθες για το κοίτασμα «Νότια Καβάλα». Τρεις προτάσεις, οι αναμενόμενες. Αναμενόμενες και οι συμμαχίες που ανέκυψαν. Αν και το κριτήριο είναι το οικονομικό και μόνο αυτό, φυσικά και ξεχωρίζουμε την πρόταση της Ενεργειακής Αιγαίου. Από τους συμμετέχοντες στο διαγωνισμό είναι η μόνη που ξέρει με τι έχει να κάνει.
Το ΤΑΙΠΕΔ προσεγγίζει το θέμα διαφορετικά. Δεν ενδιαφέρεται για την προηγούμενη κατάσταση, για την εμπειρία και τη γνώση. Ζητά να μάθει το οικονομικό μέρος της υπόθεσης. Κι έτσι το έργο θα το αναλάβει όποιος δώσει τα περισσότερα χρήματα. Θα είναι η Ενεργειακή; Ουδείς το γνωρίζει. Υπό λογικές συνθήκες –μη παγκοσμιοποίησης και καθόλου μνημονίων- θα ήταν σίγουρα το φαβορί.
Κι άλλη φορά έχουμε σημειώσει το κλίμα εντός του οποίου άρχισαν και συνεχίζονται οι ιδιωτικοποιήσεις του ΤΑΙΠΕΔ. Πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις που ετοιμάζονταν πολλά χρόνια, για τις οποίες δεν αντιδρά κανείς! Ούτε καν η Αριστερά. Η ιδιωτικοποίηση του νέου λιμανιού «Φίλιππος Β’» είναι του ΣΥΡΙΖΑ και του κοιτάσματος «Νότια Καβάλα» του ΠΑΣΟΚ. Πρώτος την εξήγγειλε ο πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις. Οι οποίες θα βοηθήσουν- θα γεμίσουν- το ταμείο του κράτους κι ελάχιστα την παραγωγική διαδικασία στην Καβάλα. Ειδικά η αξιοποίηση του κοιτάσματος «Νότια Καβάλα» θα δημιουργήσει πολύ λίγες νέες θέσεις εργασίας. Για το νέο λιμάνι υπάρχει μια προοπτική. Μακρινή αλλά υπάρχει.
Η τοπική κοινωνία δεν αντιδρά σε όλα αυτά γιατί βαρέθηκε να περιμένει να κάνει το κράτος τα αυτονόητα βήματα. Έχει την χειρότερη άποψη για το δημόσιο κι έτσι ακόμη και οι πιο πιστοί στην ιδεολογία τους (αυτήν της Αριστεράς) έχουν απορία να δουν τι θα γίνει μέσω του … «άλλου δρόμου». Θαύματα πάντως δεν πρόκειται να συμβούν. Αυτό είναι βέβαιο.
Η αγορά της Καβάλας και η επιχειρηματικότητα του τόπου δεν θα επηρεαστούν και δη καθοριστικά. Όλοι αυτοί- δηλαδή όλοι εμείς- συνεχίζουμε να στηρίζουμε τις ελπίδες μας σε αυτό που μας φαίνεται πιο εύκολο και πιο άμεσο. Στον τουρισμό. Κι ελπίζουμε ως τον Απρίλιο και τον Μάη του 2021 να έχουν όλα επανέλθει. Μακάρι αλλά ειδικά αυτές τις μέρες τίποτα δεν μπορεί να είναι σίγουρο.
Ο Πέτρος Ζουμπουλάκης παραπέμπει σε μια Καβάλα προηγούμενων δεκαετιών. Πολλών μάλιστα. Οι περισσότεροι νέοι Καβαλιώτες ξέρουν το «Ζουμπουλάκειο», όχι τα δύο αδέλφια που με τη δωρεά τους το έχτισαν. Εκείνη η Καβάλα δεν υπάρχει πια. Μόνο στις αναμνήσεις των παλαιών αλλά κι αυτοί που θυμούνται καθημερινά λιγοστεύουν.
Υποτίθεται ότι τα πράγματα εξελίχθηκαν. Έγιναν καλύτερα. Τόσο η πόλη όσο και οι άνθρωποι της. Ένα σημείο στο οποίο αυτή η προς το καλύτερο αλλαγή θα επιβεβαιωθεί είναι η σωστή αντίδραση στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων. Δυσάρεστες μεν αλλά έχουν τη σημασία τους στην ιστορία του τόπου.
Ο Κώστας Κουνάκος που «γύρισε» σε εκείνη την εποχή πρότεινε χθες να τιμηθεί ο Κοσμάς Ραμαντάνης. Ένας πολύ καλός δημόσιος υπάλληλος, συνταξιούχος σήμερα, που «έφαγε» τα νιάτα του εργαζόμενος στο Διοικητήριο. Την εποχή της κατασκευής του «Ζουμπουλάκειου» είχε την επίβλεψη του έργου.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Σαμοθράκη ο δήμαρχος του νησιού κατέθεσε τις προτάσεις και τα αιτήματα του. Τα περισσότερα διατυπώθηκαν μία ακόμη φορά. Ξεχωρίζουμε την αναφορά του στην Καβάλα. Ο Δήμαρχος της Σαμοθράκης ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού με την Καβάλα και το Λαύριο! Το γεγονός δεν είναι καθόλου τυχαίο. Δείχνει την προτίμηση των κατοίκων της Σαμοθράκης, οι οποίοι τόσα χρόνια δεν βρήκαν τη συγκοινωνία που θα ήθελαν στη σύνδεση του νησιού τους με την Αλεξανδρούπολη.
Επιθυμούν τα δρομολόγια με την πιο κοντινή τους Αλεξανδρούπολη, στο μυαλό τους έχουν και την Καβάλα. Γνωρίζουν ότι η Καβάλα είναι το λιμάνι που θα τους δημιουργήσει την προοπτική που επιζητούν αφού είναι ο προορισμός που σταθερά προτιμούν οι ναυτιλιακές εταιρίες.
Η άλλη παρατήρηση αφορά την επίσκεψη του Νίκου Παναγιωτόπουλου στα Λιμενάρια της Θάσου. Έγινε δεκτός με θετικά σχόλια και αντιδράσεις ενθουσιασμού. Κι είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι τον χειροκρότησαν δύο φορές. Μία όταν ανακοινώθηκε ότι θα καταθέσει στεφάνη, μία δεύτερη όταν το κατέθεσε. Είναι κάτι- το χειροκρότημα στη διαδικασία κατάθεσης στεφάνων- που δεν συνηθίζεται. Οι κάτοικοι των Λιμεναρίων επέλεξαν αυτόν τον τρόπο να δείξουν τη συμπάθεια τους στον Υπουργό και το ότι εγκρίνουν τις αποφάσεις και κινήσεις του. Ειδικά στα Ελληνοτουρκικά.
Για τις εκδηλώσεις της επετείου της απελευθέρωσης της Θάσου ήταν στο νησί την Κυριακή ο κ. Χριστόδουλος Τοψίδης. Μαζί με τον Θόδωρο Μαρκόπουλο. Κοντά στο βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα. Αυτό που επεδίωξαν να συζητήσουν –στο περιθώριο φυσικά των εκδηλώσεων-ήταν το περιβόητο πρόγραμμα Μέτιου. Μη επιστρεπτέας προκαταβολής. Που δεν καλύπτει τις τουριστικές επιχειρήσεις του νησιού.
Για το ίδιο θέμα βρίσκεται συνεχώς στην «επίθεση» ο Μάρκος Δέμπας. Προετοιμάζει μια σύσκεψη τοπικών φορέων, η οποία μάλλον θα γίνει στο Επιμελητήριο. Μάλλον την προσεχή Παρασκευή. Θα κληθούν- από το Επιμελητήριο που θα την οργανώσει- πολλοί και διάφοροι. Επίσης το Επιμελητήριο θα απευθυνθεί για να έχει βοήθεια στην ευρωβουλευτή της ΝΔ κ. Μαρία Σπυράκη. Την οποία ήδη «ενόχλησε» για τον ίδιο λόγο η Ομοσπονδία Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Νομού Καβάλας. Οι εκπρόσωποι της λένε ότι η συμπαθής ευρωβουλευτής δήλωσε ότι δεν έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει. Θα ήθελε αλλά δεν μπορεί.
Ο Βαγγέλης Παππάς μίλησε χθες στην Πρωινή για το κοίτασμα «Νότια Καβάλα» και την ιστορία του. Στο τέλος ρωτήθηκε για την πρόταση που θα του κάνει ο κ. Μουριάδης. «Δεν υπάρχει καμία εξέλιξη, δεν υπάρχει καμία κουβέντα» απάντησε.
