Πολλά χρόνια τώρα το συγκεκριμένο γιαπί δημιουργεί απορίες στους περαστικούς αφού βρίσκεται σε προνομιακό σημείο, στο κεντρικό δρόμο της Παναγίας. Απέναντι από την εκκλησία. Οικοδομικό έργο σταματημένο, θέμα μπλεγμένο πιθανόν στη γραφειοκρατία. Ίσως και στα οικονομικά δεδομένα μιας εποχής προηγούμενης. Αρκετά χρόνια πριν την κρίση.
Στο μεταξύ το πέρασμα του χρόνου αφήνει τα σημάδια του. Τα τσιμέντα χορτάριασαν, οι μονώσεις ξεκόλλησαν από τα μπετά. Κι η προσεκτική αρχικά περίφραξη, παραβιάστηκε κι αυτή. Κάπως έτσι το ισόγειο και το υπόγειο ενός οικοδομικού έργου που έμεινε στη μέση, έγινε χώρος συνάντησης παιδιών. Παράτολμο σίγουρα να συχνάζεις σε ένα γιαπί, χώρος επικίνδυνος αφού είναι γεμάτος υπολείμματα μιας δραστηριότητας που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Κι όμως, από το συγκεκριμένο γιαπί είναι ωραία η θέα. Ωραία και δωρεάν. Η μουσική ακούγεται δυνατά, προέρχεται από τα κινητά τηλέφωνα των παιδιών. Προσέρχονται απόγευμα, φεύγουν όταν νυχτώσει. Καλό πάντως είναι να προσέχουν αφού όπως όλα τα άλλα έτσι κι αυτό το γιαπί κρύβει παγίδες. Στις φωτογραφίες το γιαπί της οδού Θ. Πουλίδου στην Παναγία, με και χωρίς παιδιά.
==================================================================
Ξαφνιάζει η σύνδεση των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Φιλίππων με την επέτειο 100 χρόνων από την ίδρυση του Δήμου Καβάλας. Τέτοιες επέτειοι θυμίζουν κι αφορούν πρωτίστως τα Ελευθέρια. Πρώτη φορά το συγκεκριμένο και ιστορικό φεστιβάλ. Ελπίζουμε να μην γίνει το Φεστιβάλ Φιλίππων εκδήλωση των «Ελευθερίων». Δεν το νομίζουμε κι οι λόγοι είναι πολλοί.
Το πρόγραμμα που επίσημα παρουσιάστηκε προχθές παραείναι πλούσιο. Περιλαμβάνει 30 συνολικά γεγονότα, εκ των οποίων τα 15 αφορούν το αρχαίο θέατρο. Από τα 30 γεγονότα, τα 19 είναι θεατρικές παραστάσεις ενώ οι συναυλίες είναι 5. Μία μόνο πραγματοποιείται στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων.
Το σλόγκαν «Με ΘΕΑ την Καβάλα» μας ξενίζει. Ούτε η θέα μας έχει απασχολήσει ιδιαίτερα στο παρελθόν, ούτε συνηθίζουμε να αποκαλούμε την πόλη μας θεά. Η δουλειά που παρά ταύτα έγινε είναι σημαντική, οι δε εντυπώσεις είναι πολύ πιθανό να διορθωθούν και να αποκατασταθούν στην πορεία.
Διαβάζοντας μία μία τις 30 εκδηλώσεις που υπάρχουν στο έντυπο πρόγραμμα, ξεχωρίζουμε το ταγκό από την Αργεντινή (φέρνει λίγο από Cosmopolis), την θεατρική παράσταση στο Καρνάγιο, τις δύο εκθέσεις που θα προσπαθήσουν να επηρεάσουν και να αλλάξουν (όσο γίνεται) την καθημερινότητα όλων κινούνται ή εργάζονται στο κέντρο της πόλης.
Παρά την θεαματική αύξηση των Καλοκαιρινών εκδηλώσεων στην Καβάλα, το συγκεκριμένο Φεστιβάλ είναι μια σταθερή αξία. Η οποία προόδευσε, ισχυροποιήθηκε επί Γκόνη. Αφήνουμε στην άκρη όσα μας κάνουν να κοιτάμε παράξενα τις πρώτες ανακοινώσεις, περιμένουμε την ουσία. Εκεί στο κάτω κάτω θα κριθούν όλα.
Η κριτική μας αφορά και την προχθεσινή συνέντευξη τύπου, η οποία άρχισε με καθυστέρηση πέραν των 20 λεπτών. Το έχει αυτό το κουσούρι ο καλλιτεχνικός διευθυντής. Δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά της συνέντευξης τύπου από μια συνάντηση φίλων. Πολλοί από τους οποίους έχουν καιρό να βρεθούν και να συνομιλήσουν.
Οι εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης αν και βιάζονταν (ως συνήθως), περίμεναν να τελειώσουν οι ιδιωτικές συζητήσεις και συναντήσεις. Κι όταν επιτέλους η συνέντευξη τύπου άρχισε (ή φαίνονταν έτοιμη να αρχίσει) ο κ. Γκόνης ζήτησε από τις κάμερες να κάνουν στην άκρη… Πάλι καλά που δεν τις έδιωξε!
Όλα αυτά γίνονται επειδή ο κ. Γκόνης (και ο κάθε κύριος Γκόνης) δεν αποδέχεται τους όρους μιας συνέντευξης τύπου, δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε κάποιους ελάχιστους κανόνες που υπάρχουν. Ταλαιπωρεί άθελα του όλους όσους προσκαλεί. Είναι τυχαίο άραγε που τα μέσα ενημέρωσης της Καβάλας είναι κάθε φορά και λιγότερα; Αυτό ας το σκεφθεί ο ίδιος.
Κατάλληλη απάντηση έδωσε στον Κώστα Παπακοσμά ο πρώην Δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής. Όλα ξεκίνησαν όταν ο κ. Παπακοσμάς (συνεργάτης της δημάρχου αυτό το διάστημα) ανάρτησε φωτογραφία από την αποκλεισμένη περιοχή του φάρου στην Παναγία. Σχολίασε τα ακόλουθα στο facebook: «Ότι δεν …κατάφεραν οι. …”γείτονες” κατακτητές το 1918 ….Να στερήσουν τον Φαρο από την Καβάλα να τον …σβήσουν κυριολεκτικά και. .μεταφορικά, το κάναμε εμείς μετά 100 χρόνια. Ο Φάρος της πόλης ο παλαιότερος επί ανατολικού Μακεδονικού εδάφους ΔΕΝ λειτουργεί. Εγκαταλειμμένος, στην φθορά του χρόνου “φυλακισμένος ” στην κυριολεξία. Στο ωραιότερο σημείο της πόλης η απόλυτη αδιαφορία. Μόνο ντροπή μπορεί να νιώθει κανείς».
Ο πρώην Δήμαρχος δεν άφησε την ανάρτηση να περάσει… Έγραψε προς τον Κ. Παπακοσμά όσα κατά την άποψη του ισχύουν για την δημοτική παρέμβαση που αργεί: «Ζούμε σε έναν τόπο όπου οι άνθρωποι φαίνεται πως έχουν κοντή μνήμη. Και αρέσκονται στις αρνητικές γενικεύσεις. Λυπάμαι που μόλις το έπαθες κι εσύ. Διότι δεν αδιαφορούν οι τοπικές αρχές γενικώς. Η αδιαφορία και η ανικανότητα έχουν συγκεκριμένο όνομα: Δήμητρα Τσανάκα. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία. Είσαι στον Δήμο. Οπότε ας πω εγώ τα πράγματα με το όνομά τους. Η Υπηρεσία Φάρων ήθελε να τον καταργήσει. Ο Δήμος Καβάλας προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το 2009. Πρόσφατα βγήκε η απόφαση. Ο Δήμος Καβάλας κέρδισε την υπόθεση! Αλλά η σημερινή διοίκηση περί άλλα τυρβάζει».
Η διαδικτυακή συζήτηση συνεχίστηκε κι ο συμπολίτης γιατρός Θόδωρος Μήτρας έγραψε για το ίδιο θέμα: «Τα λέμε, τα ζούμε, τα φωτογραφίζουμε εμείς οι πολίτες…και αύριο θα τα ξεχάσουμε πάλι… Σήμερα τα παιδιά μου, μαθητές στο 7ο δημοτικό σχολείο που βλέπαμε μαζί τις φωτογραφίες από την εκδήλωση για το φεστιβάλ Φιλίππων χάρηκαν που είδαν το σχολείο τους. « Αλλά μπαμπά, στα σίδερα αυτά εγώ έχω σκίσει το παντελόνι μου» είπε η μικρή, «σιγά το πράγμα, εγώ έσκισα το πόδι μου» είπε ο μεγάλος… και αυτό δεν είναι φαντασία αλλά γεγονός…. Δεν ξέρω ποιός φταίει πολύ ή λίγο. Ξέρω ότι όλοι όσοι ασχολήθηκαν έστω και λίγο με την υπόθεση αυτή και ήταν σε θέσεις εξουσίας, θα έπρεπε-τουλάχιστον- να ντρέπονται λιγάκι…μνημείο αποτυχίας. Καληνύχτα σας κύριοι και «ραντεβού» πάλι σε μερικούς μήνες που κάποιες άλλες φωτογραφίες θα αναρτηθούν για να μας θυμίσουν την ανικανότητά μας…».
Στους παράγοντες της τοπικής ΝΔ σήμανε χθες νέος συναγερμός. Υπάρχουν μαρτυρίες πολιτών (κυρίως από το Παγγαίο) σύμφωνα με τις οποίες διεξάγεται τηλεφωνική δημοσκόπηση. Θέμα της οποίας είναι η σύνθεση του επόμενου βουλευτικού ψηφοδελτίου. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει τα ονόματα όλων των παλιών, του Μακάριου Λαζαρίδη (που με κάθε τρόπο προσπαθεί να γίνει γνωστός στο Νομό) αλλά και των Γιάννη Φιλόσογλου- Χρήστου Μποσμπότη!
Για ευνόητους λόγους η δημοτική επιχείρηση Δημωφέλεια επέλεξε τη Βούλα Καρκαλέτσου στην προσφυγή της στη δικαιοσύνη κατά της Εγνατίας οδού. Η συμπολίτισσα δικηγόρος γνωρίζει άριστα την υπόθεση Εσκί Καπού. Την χειρίστηκε επί Σιμιτσή, την κέρδισε (σε σχέση με τον ΟΛΚ) τα προηγούμενα χρόνια. Ήταν φυσικό επόμενο η ίδια να αναλάβει την προσφυγή για το έργο των διοδίων στην Παράκαμψη.
Βράδυ Δευτέρας εργάστηκαν στην Βενιζέλου και στην Ερυθρού Σταυρού. Φρεσκάρισαν τις διαβάσεις πεζών, τις οποίες έβαψαν. Λογικά το έργο επρόκειτο να συνεχιστεί και χθες το βράδυ. Ήταν απαραίτητο αφού οι διαβάσεις δεν φαίνονταν καθόλου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση των Νομαρχιακών Επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΜΘ θα γίνει προσπάθεια συνεννόησης με τους εκπροσώπους της πρώην παράταξης Άρη Γιαννακίδη. Ιδεολογικά ο στόχος είναι απόλυτα εφικτός. Αρκεί φυσικά να λυθούν ένα σωρό σημαντικές λεπτομέρειες, όπως αυτή του επικεφαλής. Ο Φώτης Καραλίδης θέλει να είναι ο υποψήφιος Περιφερειάρχης, θα δούμε αν το αίτημα του θα γίνει δεκτό.
Η Βουλή κινείται σε ρυθμούς πολυνομοσχεδίου. Κατά συνέπεια η ερώτηση Παναγιωτόπουλου για τα διόδια στην Παράκαμψη θα περιμένει τη σειρά της. Φαίνεται δύσκολο να συζητηθεί αυτήν την εβδομάδα. Ούτε χθες υπήρξε απάντηση του αρμόδιου υπουργείου για το χρονικό προσδιορισμό της.
Ειδική ανάρτηση του Γιώργου Καλαντζή για το θάνατο του Παύλου Γιαννακόπουλου: «Με τον Παύλο Γιαννακόπουλο γνωριστήκαμε το 1979, στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Χαλκιδική. Αν και ο ίδιος δεν σπούδασε Φαρμακευτική, οι φαρμακοποιοί τον αποκαλούσαμε «συνάδελφο», γιατί οι γνώσεις του για το αντικείμενο ήταν μοναδικές! Για την τεράστια προσφορά του στο χώρο του Φαρμάκου και του Αθλητισμού στην Ελλάδα, τον ευχαριστούμε και θα τον θυμόμαστε πάντα. Στο γιο του Δημήτρη, εκτός από τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια, εκφράζω την ευχή και τη βεβαιότητα ότι θα συνεχίσει επάξια το μεγάλο έργο του πατέρα του».
