Συνεργείο δημοτικών υπαλλήλων μαζεύει από τους δρόμους χρησιμοποιημένα στρώματα, άχρηστα για τους ιδιοκτήτες τους μιας και αγόρασαν καινούργια. Τα φορτώνουν ένα ένα στο φορτηγό και τα οδηγούν εκεί που πρέπει. Η διαδικασία είναι καθημερινή. Ευτυχώς. Αν δεν ήταν κι αυτή, όλη η Καβάλα θα είχε «πνιγεί» στα στρώματα!
Για την παραλία της Ραψάνης είναι είδηση οι αλλαγές στη δυτική της πλευρά (φωτογραφία). Εκεί απομακρύνθηκαν τα σύρματα που προεξείχαν, σύρματα δημοτικού έργου. Προστέθηκε και στρώθηκε νέα άμμος. Σύντομα θα μπουν και ομπρέλες. Η περιοχή έγινε φιλικότερη για τους κολυμβητές. Κάτι που το κατάλαβαν κι όπως φαίνεται το εκμεταλλεύονται.
Η χθεσινή απεργιακή συγκέντρωση είχε είδηση. Τελικά ήταν μία, στην οποία συμμετείχαν άπαντες. Από πολιτικής, συνδικαλιστικής και εργατικής πλευράς. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί πάρα πολύ καιρό. Υπήρξαν βέβαια κάποιες «παραφωνίες» μα η τελική εικόνα ήταν ενδιαφέρουσα και ενωτική. Για να γίνει αυτό συνεννοήθηκαν το ΠΑΜΕ με το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ Καβάλας. Δεν είχαν συνεννοηθεί πρόσφατα, για τη συγκέντρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Τότε στην Καβάλα είχαν γίνει 3 διαφορετικές απεργιακές συγκεντρώσεις!
Οι λεπτομέρειες τόσο της συνεννόησης όσο και της πιο συνηθισμένης μη συνεννόησης δεν αφορούν μόνο την Καβάλα. Είναι γεγονότα που ισχύουν για χρόνια στις πλατείες όλης της Ελλάδας. Στο τέλος αυτής της διαδρομής το ΠΑΜΕ (που πάντα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων) αποφασίζει να συνεργαστεί με όσους κατά βάθος απορρίπτει. Τους δέχεται στη συγκέντρωση και τους τα … σέρνει!
Αυτοί, οι μη ΠΑΜΕ, κάνουν ότι δεν ακούν. Τους είναι αρκετή η σύμπραξη και η συνύπαρξη. Ξέρουν άλλωστε ότι το τίμημα είναι ελάχιστο μπροστά στο κέρδος. Π.χ. χθες η Καβάλα είχε μόνο μία συγκέντρωση και πορεία, η οποία είχε και μαζικότητα και δυναμική. Στοιχεία που εν πολλοίς οφείλονται στους εργαζόμενους στα Πετρέλαια. Καλά που ήταν αυτοί κι ήταν περισσότεροι από 100. Αυτοί έδιναν στίγμα απεργιακό, έδιναν παλμό. Ήταν η ουσία του γεγονότος. Αν δεν ήταν αυτοί θα υπήρχαν λίγο περισσότεροι από τους συνηθισμένους και τίποτα πέραν τούτου.
Από τις 10 το πρωί και για μία περίπου ώρα συγκέντρωση και αναμονή. Μπροστά μπροστά οι εργαζόμενοι των Πετρελαίων. Οι συνδικαλιστές και εργαζόμενοι του ΠΑΜΕ. Και κάποιοι άλλοι, κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι. Πιο πίσω οι εκπρόσωποι του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ. Οι ομιλίες που έπρεπε να γίνουν έμοιαζαν να μην τελειώνουν ποτέ κι ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ άρχισε να κάνει κριτική σε όλα τα άλλα κόμματα. Μίλησε κατά του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρθηκε στο κακό ΠΑΣΟΚ, στο ίδιο κακό ΚΙΝΑΛ και φυσικά στη ΝΔ. Τότε ήταν που η συνύπαρξη δοκιμάστηκε. Μα όπως ήδη σημειώσαμε κάποιοι ήξεραν, το περίμεναν. Κι έκαναν ότι δεν άκουσαν. Για χάρη του κινήματος.
Το εργασιακό νομοσχέδιο (που οι συνδικαλιστές το ονομάζουν αντιεργατικό) είναι βέβαιο ότι θα γίνει νόμος του κράτους. Το κόμμα, ένα είναι το κόμμα, βλέπει μπροστά. Γνωρίζοντας τη σημαντική λεπτομέρεια αναφέρει ότι δεν θα εφαρμοστεί ποτέ. Είναι κάτι πολύ πιθανό. Η Ελλάδα άλλωστε έχει αυτήν την παράδοση. Οι νόμοι της ψηφίζονται μα δεν εφαρμόζονται. Πρόσφατα ψηφίστηκε νόμος για συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις (όπως οι χθεσινές) και φυσικά τίποτα από όσα προβλέπει δεν εφαρμόζεται. Δηλαδή η φασαρία που έγινε τότε, στην ψήφιση του, αποδεικνύεται άδικη και περιττή. Είναι ένας ακόμη νόμος στα χαρτιά για τον οποίο ξοδεύτηκε χρόνος και χρήμα χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.
Η Καβάλα εν τω μεταξύ απολαμβάνει τις στιγμές χωρίς ισχυρό πρόβλημα κορωνοϊού. Ζει όπως παλιά. Εξ αυτού του λόγου υπήρχαν γνωστοί συνδικαλιστές που ήταν χθες στην πλατεία Καπνεργάτη αλλά προτίμησαν να πάρουν θέση στις κοντινές καφετέριες. Από εκεί τα παρακολουθούσαν όλα. Κι όταν άρχισε η πορεία, σηκώθηκαν για να συμμετάσχουν. Όταν η πορεία τέλειωσε κι άπαντες επέστρεψαν στην πλατεία Καπνεργάτη, αυτοί πήραν το δρόμο τους. Ξανακάθισαν στο τραπεζάκι της καφετέριας για να πιουν τον υπόλοιπο τους καφέ! Αυτή ήταν η Ελλάδα κι αυτή παραμένει. Τώρα που η εστίαση λειτουργεί, όλα είναι καλύτερα αφού όλα είναι ταιριασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να στηρίζονται σε έναν φρέντο εσπρέσο. Ή σε κάποιον άλλο καφέ!
Διαπιστώνουμε ταυτόχρονα ότι ακόμη και στην Καβάλα υπάρχουν άνθρωποι (αρκετοί άνθρωποι) που παρά τη χαλάρωση των μέτρων συνεχίζουν να αναπαύονται στα παγκάκια. Πίνουν καφέ σε πλαστικό ποτήρι στις πλατείες, πηγαίνουν τα παιδιά τους να παίξουν στις αυλές των σχολείων. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι και στην Καβάλα που οι απαγορεύσεις τους επηρέασαν και τους άλλαξαν. Υπάρχουν συνήθειες που θα αργήσουν να επανέλθουν. Κάποιες μάλιστα ίσως να μην επανέλθουν ποτέ.
Υπάρχουν κοινωνικές αλλαγές που τις αντιλαμβανόμαστε τώρα. Τώρα που όλα πρέπει να γίνουν όπως ήταν πριν τα «λοκ ντάουν». Και δεν γίνονται. Γιατί τελικά οι μεγάλες χρονικά απαγορεύσεις προκάλεσαν ριζικές αλλαγές στις συμπεριφορές και στις συνήθειες όλων των ανθρώπων. Η πανδημία του 2020-21 αποδεικνύεται κομβικό σημείο, μετά το οποίο πολλά πράγματα είναι και θα είναι αλλιώς. Πόσα και ποια θα το μαθαίνουμε σιγά σιγά.
Οι διαμαρτυρίες λουομένων της Καλαμίτσας έπιασαν τόπο. Το νερό επανασυνδέθηκε εκεί όπου αθλούνται. Έλεγαν χθες ότι η επανασύνδεση έγινε για να εξυπηρετηθεί η διαδικασία εγκατάστασης (στην Καλαμίτσα) του ειδικού μηχανισμού για το θαλάσσιο μπάνιο των ΑμΕΑ. Το sea truck της Καλαμίτσας είναι έτοιμο να το χρησιμοποιήσουν όσοι μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να απολαύσουν τη θάλασσα και τη δροσιά του θαλασσινού νερού.
Χθες Πέμπτη δεν δικάστηκε καμία υπόθεση στο Μονομελές και στο Τριμελές Καβάλας. Αντίθετα σήμερα είναι προγραμματισμένες να γίνουν κανονικά (για να μην παραγραφούν) 6 δίκες στο Μονομελές Καβάλας.
Νωρίς χθες το πρωί ανακοινώθηκε η αναβολή της συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου. Ήταν αναπόφευκτο λόγω της μη συμμετοχής σε αυτήν της παράταξης που έχει πλειοψηφία (και μόνο αυτή συμμετέχοντας εξασφαλίζει απαρτία). Αντίθετα για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου έπρεπε να περιμένουμε για το απόγευμα. Νωρίτερα χθες οι παρατάξεις Δήμητρας Τσανάκα και Μάκη Παπαδόπουλου είχαν δηλώσει ότι θα συμμετείχαν κανονικά. Άρα υπήρχε μικρό έστω ενδεχόμενο απαρτίας.
Πέθανε και κηδεύτηκε χθες ο Κώστας Λεπίδας. Ένας συμπολίτης γιατρός (συνταξιούχος εδώ και καιρό) με παράλληλη ενασχόληση με τα κοινά. Ήταν για λίγο δημοτικός σύμβουλος Καβάλας ενώ το ΕΣΥ το υπηρέτησε κυρίως ως διευθυντής στο Κ.Υ. Ελευθερούπολης. Ο Κώστας Λεπίδας είχε αποσυρθεί από τις δημόσιες εκδηλώσεις κτλ αφού γενικότερα ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων. Για αυτόν έγραψε ένα συγκινητικό κείμενο η Ελένη Βλατσιώτου: «Καλό σου ταξίδι Κώστα Λεπίδα καλέ μου Σύντροφε Γιατρέ και Διευθυντή του κέντρου Υγείας της Ελευθερούπολης πρόεδρε του Νοσοκομείου Καβάλας Γραμματέα της Νομαρχιακής Καβάλας. Κώστα τί να πρωτοθυμηθώ. Τις αγωνίες μας κάθε προεκλογική περίοδο. Την ανθρωπιά σου. Ήσουν γνήσιος Σοσιαλιστής. Ήσουν απλός άνθρωπος παρόλο που όταν έφυγε ή Μαίρη είχες κλειστεί στον εαυτό σου. Δεν σταμάτησες να ενδιαφέρεσαι για την πορεία του κόμματος! Είμαι πολύ λυπημένη. Πέρα από σύντροφοι είμαστε και οικογενειακοί φίλοι. Τα ταξίδια μας στο σπίτι στην Θάσο, τα ταβερνάκια μας! Κώστα θα ζεις πάντα μέσα στην καρδιά μου. Εύχομαι να βρεις την αγαπημένη σου Μαιρούλα εκεί πάνω γιατί από τότε που έφυγε για σένα δεν υπήρχε ζωή. Σε παρακαλάγαμε η παρέα να βγούμε έξω και πάντα προφασιζόσουν κάτι!!! Πωλίνα μου Σοφία μου συλλυπητήρια! Να είσαστε υπερήφανες για τον υπέροχο μπαμπά σας. Τον άνθρωπο Κώστα Λεπίδα. Η αγκαλιά μου θα είναι πάντα ανοιχτή για σας».
