Οι εορταστικές εκδηλώσεις του τριήμερου αναβλήθηκαν για να γίνουν αυτήν την εβδομάδα. Ο λόγος είχε σχέση με την κακοκαιρία. Την Παρασκευή στην Παναγία υπήρξε μια εξαίρεση, χάρη στην αποφασιστικότητα και ετοιμότητα του συνοικιακού συλλόγου. Εκεί την πρόλαβαν την κακοκαιρία. Η εκδήλωση, απ’ όπου η φωτογραφία, έγινε παρουσία του βουλευτή Μακάριου Λαζαρίδη και του Δημάρχου Θόδωρου Μουριάδη.
Την προηγούμενη εβδομάδα έγιναν στην πόλη και το Ν. Καβάλας πολλά και διάφορα. Όλα τοπικά και ενδιαφέροντα γεγονότα. Παρά το πολύ πρόσφατο της ισχυρής κακοκαιρίας, ξεχωρίζουμε κι ασχολούμαστε με κάτι άλλο. Με τη διαφωνία και αντιπαράθεση στα Πετρέλαια. Επιλέγουμε αυτό το θέμα για πολλούς και διάφορους λόγους. Προκαλεί κοινωνική αναταραχή. Επηρεάζει την οικονομική ζωή του τόπου. Είναι κάτι που υπό προϋποθέσεις και σύμφωνα με την γενικότερη τοπική κατάσταση, θα μπορούσε να περιγραφεί και ως περιττή «πολυτέλεια».
Πολύ περισσότερο όταν οι δύο πλευρές κατάφεραν και δημιούργησαν προϋποθέσεις μεταξύ τους συμφωνίας (την περασμένη Πέμπτη). Δυστυχώς επ’ αυτού δεν υπήρξε ανάλογη συνέχεια (την περασμένη Παρασκευή). Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις που δημιούργησαν μια αισιοδοξία δυστυχώς είχαν κοντινή ημερομηνία λήξης. Κι έτσι σήμερα είμαστε στα ίδια.
Το πρωί της Παρασκευής κι ενώ ακόμη υπήρχαν ελπίδες, αναρτήθηκαν δύο κείμενα. Σχεδόν ταυτόχρονα. Τα οποία μας έπειθαν για το απαισιόδοξο της υπόθεσης. Κι ενώ δεν υπήρχε λόγος, και στα δύο αναφέρονταν και σχολιάζονταν η υποχώρηση (την προηγούμενη μέρα) των εργαζόμενων! Αυτά τα κείμενα που σε γενικές γραμμές έριχναν μπόλικο λάδι στη φωτιά, είχαν την ανάλογη συνέχεια. Οι δύο πλευρές συναντήθηκαν μα δεν συζήτησαν σχεδόν καθόλου.
Η εταιρία σαν έτοιμη από καιρό, έσπευσε να ενημερώσει και να αποδώσει ευθύνες. Κι αμέσως μετά υπήρξε παρόμοια απάντηση του σωματείου. Μια απ’ τα ίδια λοιπόν κι ο Θεός να βάλει το χέρι του. Τα ΜΑΤ είναι κοντά, έτοιμα να επέμβουν κι αυτό θα είναι ότι χειρότερο. Το καταλαβαίνουν μόνο όσοι σκέπτονται ψύχραιμα. Δεν έχουμε την ίδια απαίτηση από τους φανατικούς. Αυτοί μάλλον ετοιμάζονται για τον … πόλεμο. Που καμιά φορά δίνουν την εντύπωση ότι τον επιδιώκουν.
Γιατί όμως η συμφωνία της Πέμπτης (κοινό έργο και των δύο πλευρών) δεν υπήρξε και την Παρασκευή; Φταίνε οι εργαζόμενοι, όπως αναφέρει η ανακοίνωση της εταιρίας; Πρέπει να ερευνηθούν και να αναφερθούν κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες προκειμένου να καταφέρουμε να καταλάβουμε – να προσπαθήσουμε τουλάχιστον- το τι άλλαξε. Μια σημαντική λεπτομέρεια έχει σχέση με αυτούς που συζητούσαν την Πέμπτη αλλά δεν ήταν παρόντες στη συνάντηση της Παρασκευής. Γιατί αποχώρησαν και «εξαφανίστηκαν»; Μήπως γιατί ότι συζητήθηκε την Πέμπτη δεν εγκρίθηκε ώστε να είναι η βάση της συζήτησης και την Παρασκευή;
Το σωματείο διαπραγματεύεται σε μια σταθερή και ίδια κάθε μέρα βάση. Η εταιρία; Οι δύο πλευρές την Πέμπτη φέρονται να άφησαν στην άκρη τα διαδικαστικά (ποιος θα μπει και ποιος δεν θα μπει στο εργοστάσιο), προχώρησαν στην ουσία του θέματος. Κάπου εκεί άρχισε να γλυκοχαράζει συμφωνία…. Οι προτάσεις του σωματείου θα είχαν οριστική απάντηση το επόμενο πρωί. Μόνο που αυτό έγινε έμμεσα και όχι άμεσα. Με σαφήνεια ωστόσο. Κι έτσι είμαστε μπροστά στα ίδια και δυσάρεστα.
Είναι σωστή η πρόταση που μοιάζει να διατυπώνει στην ανακοίνωση της η εταιρία. Την πιστεύει ή την αναφέρει ειρωνικά; Όντως υπάρχουν τοπικοί παράγοντες που πραγματικά ενδιαφέρονται, όπως θα έκανε άλλωστε κάθε απλός πολίτης. Δεν είναι τοπικοί παράγοντες που «… εμφανίζονται να ενδιαφέρονται για λύση». Αυτό το σχόλιο προσβάλει κάποιους ανθρώπους που θέλουν να μεσολαβήσουν. Να βοηθήσουν.
Ακόμη κι αν αρχικά είναι θετικά διακείμενοι στις απόψεις των εργαζόμενων, φαίνονται και είναι δίκαιοι. Αντικειμενικοί. Αν είναι αποδεκτοί μεσολαβητές και από την εταιρία, τότε ας επανέλθουν αυτοί. Κι ας συνεχιστεί η συζήτηση από εκεί που σταμάτησε. Ενώ δεν μπορούμε, ας κάνουμε μια τέτοια προσπάθεια. Φέρνοντας τον χρόνο πίσω. Στο διάλογο της Πέμπτης. Χωρίς προκαταλήψεις. Ούτε από τη μια, ούτε από την άλλη πλευρά.
Το άλλο σενάριο είναι «εκρηκτικό». Αν φέρουμε πίσω μόνο τα ΜΑΤ, τότε κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στο τέλος. Στο εργοστάσιο η εταιρία υποστηρίζει ότι βρίσκεται μια μερίδα εργαζομένων. Μήπως κάνει λάθος; Μήπως εκεί είναι όλοι οι εργαζόμενοι; Σκέπτεστε τι έχει να συμβεί αν αυτοί οι αποφασισμένοι άνθρωποι βρεθούν αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ;
Προ λίγων ημερών ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας κ. Βασίλης Λεμονίδης ήταν στην Αθήνα για συνδικαλιστικούς λόγους. Εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία. Επισκέφθηκε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όπου συνάντησε τον Νίκο Παναγιωτόπουλο και συζήτησε μαζί του. Τα θέματα της συζήτησης τα γνωρίζουν μόνο οι δυο τους.
Συνεχίζει να λαμβάνει εγκρίσεις από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Καβάλας το επικείμενο δημοτικό έργο στο κλειστό της Καλαμίτσας (και στον περιβάλλοντα χώρο αυτού). Το καλό της υπόθεσης είναι ότι πλέον οι αποφάσεις στην επιτροπή είναι ομόφωνες. Για να συμβεί αυτό έπρεπε να προηγηθούν πολλά. Στο τέλος όπως καταλαβαίνουμε, επικρατεί το σωστό. Πάνω απ’ όλα τα έργα και η όσο το δυνατό πιο γρήγορη εκτέλεση τους.
Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου την Πέμπτη (ως τα ξημερώματα της Παρασκευής) συζητήθηκε το έργο στην πεσμένη γέφυρα. Ξέραμε ότι θα αργήσει. Θα αργήσει πολύ. Με την ευκαιρία της συζήτησης πεισθήκαμε ακόμη περισσότερο. Οι μελέτες λέει, πήραν παράταση ως τον Απρίλιο! Αν αυτό είναι αλήθεια, δεν προκύπτει από τις έως τώρα αποφάσεις της Εγνατίας, τότε είναι εξοργιστικό. Οι μελέτες δεν είναι δα οι δυσκολότερες του κόσμου. Αλλά για μια στιγμή, γιατί έλαβαν ή θα λάβουν παράταση ως τον Απρίλιο; Προχθές ήταν η απόφαση της Εγνατίας που έδινε παράταση μόνο ως το τέλος του τρέχοντος μήνα.
Η Εγνατία Οδός δεν είναι η εταιρία που ξέραμε. Η οποία εκ των έσω θα μπορούσε να εκπονήσει γρήγορα τις μελέτες. Αυτό που το ζητά ή το ζήτησε εγκαίρως ο κ. Μαρκόπουλος, δεν μπορεί να συμβεί. Η σχετική παρατήρηση για μια αποδυναμωμένη εταιρία, παρατήρηση του κ. Σιμιτσή, περιέχει όλη την αλήθεια.
Τελικά καταλάβαμε τι έγινε; Μόλις έπεσε η γέφυρα η τότε Κυβέρνηση ζήτησε εμπλοκή της Εγνατίας Οδού. Ο Δήμος Καβάλας προτίμησε την Περιφέρεια ΑΜΘ. Η οποία με καθυστέρηση απευθύνθηκε στην ίδια. Την Εγνατία Οδό… Στο τέλος αυτής της περιπέτειας η Εγνατία Οδός αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων. Τώρα είναι αργά για διορθωτικές κινήσεις. Μόνο … προσευχές. Να υπάρξει η μικρότερη δυνατή καθυστέρηση.
Γιατί οι κάτοικοι της πόλης προτιμούν να εμβολιάζονται στο Νοσοκομείο; Γιατί δεν επιλέγουν για την ίδια διαδικασία το κτίριο του πρώην ΙΚΑ; Η απάντηση είναι σχετική και με τις γενικότερες συνθήκες της μικρής έστω αναμονής στο κάθε εμβολιαστικό κέντρο. Στο Νοσοκομείο υπάρχει η απαραίτητη θέρμανση, στο πρώην ΙΚΑ δεν είναι βέβαιη. Το παλιό κτίριο από αυτήν την πλευρά δεν καλύπτει τις ανάγκες του κόσμου. Κι ας προσπαθεί φιλότιμα το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
