Πρόσφατη φωτογραφία από το Βιοτεχνικό Πάρκο Καβάλας. Εμπόδια στους εσωτερικούς δρόμους ώστε σε αυτούς να μην μπορεί να μπει κανένα όχημα. Το προηγούμενο διάστημα τα οικόπεδα και οι χώροι του Βιοτεχνικού Πάρκου θεωρήθηκαν κατάλληλοι για εγκατάλειψη μπάζων. Κατά τα άλλα απόλυτη ησυχία (παρά τις συμφωνίες με ιδιώτες και τις παραχωρήσεις νέων οικοπέδων σε αυτούς). Στο Βιοτεχνικό Πάρκο συνεχίζει να υπάρχει μόνο μια τοπική επιχείρηση, αυτή του κ. Μάκη Δημητριάδη. Με λίγα λόγια η ανάπτυξη δεν ήρθε ακόμη. Πάντως την περιμένουμε…
Όπως είναι γνωστό και κοινά παραδεκτό, οι ειδήσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Ποτέ. Αυτήν όμως την περίοδο παρουσιάζεται μεγάλη έλλειψη ευχάριστων νέων. Καλών ειδήσεων. Γεγονός εκνευριστικό και φυσικά άδικο. Τις ψάχνουν κάθε μέρα οι άνθρωποι τις ευχάριστες ειδήσεις μα δεν τις βρίσκουν πουθενά. Ειδικά αυτές που θα ήθελαν. Αυτές που έχουν ανάγκη.
Χθες είχαμε επιτέλους ένα καλό νέο. Την επιστροφή του ΑΟΚ στο γήπεδο. Μαζί με την ομάδα επέστρεψε στο «Ανθή Καραγιάννη» και ο κόσμος. Ήταν τα πρώτα βήματα μιας νέας προσπάθειας, η οποία έχει μέλλον μπροστά της. Κι όσο θα πείθει, τόσο η υποστήριξη του κόσμου θα μεγαλώνει.
Αυτό που έγινε με τον ΑΟΚ δεν ήταν καθόλου εύκολο. Κι ότι το πρώτο ουσιαστικά ματς της σεζόν παίχθηκε Γενάρη, είναι κάτι που τα λέει όλα. Αφήνουμε πίσω δυσκολίες που ξεπεράστηκαν, θυμόμαστε τον καλό ΑΟΚ της περσινής περιόδου και συνεχίζουμε. Κάθε αρχή είναι και δύσκολη αλλά πλέον «μπήκε το νερό στο αυλάκι».
Καλές ειδήσεις συνεχίζουν να έρχονται από τα τουριστικά και επενδυτικά σχέδια. Ένα ξενοδοχείο της πόλης θα κάνει ανακαίνιση όλων των δωματίων του. Ένα πρώην ξενοδοχείο στη Νέα Ηρακλείτσα ετοιμάζεται να λειτουργήσει πάλι ενώ νέο ξενοδοχείο 4 αστέρων και 139 κλινών εντάχθηκε στις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις για να κατασκευαστεί στην περιοχή της Σκάλας Ραχωνίου Θάσου.
Βέβαια τα μέτρα που αφορούν την πολύπαθη εστίαση χθες έλαβαν παράταση. Όπως όλοι περίμεναν. Αλλά που θα πάει, κάποια στιγμή θα τελειώσει ο Χειμώνας που είναι σε εξέλιξη. Αμέσως μετά τον Χειμώνα, πολλά πράγματα θα διορθωθούν. Τότε φαίνεται ότι θα μας έρθουν μαζεμένες όλες οι καλές ειδήσεις. Τις οποίες σήμερα ψάχνουμε και δεν έχουμε!
Ένα ακόμη δυσάρεστο νέο για την Καβάλα. Πέθανε χθες σε ηλικία 67 ετών ο Γιάννης Καρράς. Πριν συνταξιοδοτηθεί και αποχωρήσει από την εστίαση, ήταν υπεύθυνος πολλών καταστημάτων στο κέντρο της πόλης. Όλα τα μαγαζιά του Γιάννη Καρρά αγαπήθηκαν από τους Καβαλιώτες. Όπως αγαπήθηκε και ο Γιάννης. Το τελευταίο διάστημα έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Μια από τις ειδήσεις που μετέδωσε χθες το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων αφορούσε τις τιμές των καυσίμων και ειδικά του Brent: « Οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται στις ασιατικές αγορές. Η τιμή του πετρελαίου διεθνούς προέλευσης τύπου Brent αυξάνεται κατά 3,50% στα 83,70 δολάρια το βαρέλι». Μία ακόμη απόδειξη ότι ειδικά αυτό το διάστημα τα Πετρέλαια στην πόλη μας έπρεπε να δουλεύουν. Να βγάζουν και να πωλούν το πετρέλαιο του Πρίνου.
Συμπολίτης που περπατά στο δρόμο μεταξύ Διοικητηρίου και ανοιχτού κολυμβητηρίου παρατηρεί ότι στην άκρη του νότιου πεζοδρομίου υπάρχει ράμπα για ΑμΕΑ. Η οποία ποτέ δεν φαίνεται κι ως εκ τούτου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Πάντα μπροστά της υπάρχει –κακώς- παρκαρισμένο όχημα.
Το έργο κατασκευής δικτύου φυσικού αερίου συνεχίστηκε και χθες και πήρε κατεύθυνση προς τα Σφαγεία. Οι συγκεκριμένες εργασίες αφορούν το δίκτυο χαμηλής πίεσης. Άρχισαν από το σημείο της Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού στο πρώην Στρατοδικείο και κινούνται προς την οδό Θάσου (παραλιακός δρόμος Σφαγείων). Αυτό σημαίνει ότι και η περιοχή των Σφαγείων θα είναι από τις πρώτες που θα εξυπηρετηθούν.
Αυτήν την φορά οι αποχωρήσεις των δημοτικών υπαλλήλων γίνονται για διαφορετικό λόγο. Της συνταξιοδότησης. Με την ευκαιρία του νέου έτους αποχωρούν αρκετοί κι από διάφορα πόστα. Εργάτες, οδηγοί αλλά και διοικητικοί. Υπάρχει επίσης απόφαση μετακίνηση νέου δημοτικού υπαλλήλου (οδηγού) από το Δήμο Καβάλας στο Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων. Εξ αιτίας θεμάτων υγείας.
Επειδή ο Χειμώνας είναι μπροστά μας, ο Δήμος Καβάλας ετοιμάζει συνεννόηση και συνεργασία με τους συνοικιακούς συλλόγους για να μοιράσει αλάτι παντού στην Καβάλα. Πρόκειται για τα γνωστά τσουβαλάκια, κίτρινου χρώματος. Σε μικρές ποσότητες που αν δεν χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν, ο Δήμος Καβάλας τις παίρνει πίσω. Για τον επόμενο Χειμώνα ή για το επόμενο κύμα κακοκαιρίας.
Διαδικασία επιλογής νέου καλλιτεχνικού διευθυντή στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών. Κι επιλογή ενός καινούργιου προσώπου. Του Γιώργου Ανδρέου. Διαβάζουμε μάλιστα ότι είναι Σερραίος στην καταγωγή. Στην Καβάλα η θητεία του κ. Γκόνη λήγει την Άνοιξη. Αναμένονται με λίγα λόγια εξελίξεις.
Σχολιάζεται αρνητικά από την Τρίτη το περιστατικό δηλητηρίασης δύο δεσποζόμενων σκύλων στην ευρύτερη περιοχή του Χαλκερού. Ο ιδιοκτήτης των σκύλων και κτηνοτρόφος προσέφυγε στη δικαιοσύνη. Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις είναι σχεδόν απίθανο να βρεθεί ο δράστης. Τα σκυλιά ήταν της κτηνοτροφικής μονάδας, κοντά στο Χαλκερό. Ποιόν να ενοχλούσαν άραγε; Δεν ήταν ούτε στην πόλη, ούτε σε ένα διαμέρισμα. Κινούνταν σε ένα ιδανικό για αυτά περιβάλλον. Κι όμως, κάποιοι τα δηλητηρίασαν!
«Κλούβα» των ΜΑΤ στάθμευσε το βράδυ της Τρίτης στο κεντρικό λιμάνι. Ήταν εκεί για ώρα. Όσοι την είδαν απόρησαν. Κάποιοι είπαν ότι ο λόγος της παρουσίας της στο σημείο αφορούσε το θέμα των Πετρελαίων. Η υποψία δεν επιβεβαιώθηκε.
Αντίθετα υπήρξε αστυνομική κινητοποίηση στις Κρηνίδες. Επίσης το απόγευμα και το βράδυ της Τρίτης. Και σύλληψη υπόπτων. Συμπολίτες μάλιστα αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη καταδίωξη ξεκίνησε από την Καβάλα και την περιοχή του Βύρωνα. Κι ως καταδίωξη έφθασε μέχρι τις Κρηνίδες!
Ο Κωστής Σιμιτσής διάβασε το βιβλίο του Λευτέρη Κελβερίδη και το σχολίασε στο διαδίκτυο: «Με τη δική μας πάνω – κάτω εποχή ασχολήθηκε ο συμπολίτης μας Λευτέρης Κελβερίδης. Το βιβλιαράκι του είναι αυτοέκδοση και φέρει τον τίτλο «Ο κύριος Έξαρχος … και άλλες ιστορίες». Περιγράφει μικρά γεγονότα στα οποία έλαβε μέρος ή απλώς υπέπεσαν στην αντίληψή του, καθώς όμως τα βλέπουμε με το φίλτρο της χρονικής απόστασης παίρνουν τη θέση των σημαντικών ορόσημων στη ζωή της πόλης μας. Δεν πρόκειται για νοσταλγική αναφορά σε ένα παρελθόν δήθεν καλύτερο. Ίσα – ίσα, από το πρώτο κείμενο ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με τη ζοφερή είδηση του πνιγμού ενός παλικαριού. Τα μικρά αφηγήματα κλιμακώνονται προς τη σύγχρονη εποχή, από τα χρόνια της πολλαπλής καταπίεσης στην αποκατάσταση της δημοκρατίας και τους ήρωες της μεταπολίτευσης. Ο συγγραφέας γράφει λιτά, πολλές φορές με ένα χιούμορ που μισοκρύβεται στις γραμμές, χωρίς να του λείπει η συγκίνηση και ο θαυμασμός για την ποικιλία των ανθρώπινων χαρακτήρων, για το δώρο που είναι για όλους μας η ζωή, για την ελπίδα και τον αγώνα για μια πιο ανοιχτή κοινωνία. Και καταφέρνει να αναδείξει το μικρό και να το κάνει μεγάλο. Όπως ίσως είναι και στην πραγματικότητα».
