Η κ. Ελεωνόρα Καζαντζίδου εκτός από μέλος της διοίκησης του Νοσοκομείου είναι και καλή φωτογράφος. Με το κινητό της τηλέφωνο φωτογράφησε τις καλές χθεσινές στιγμές, αυτές της κοπής της βασιλόπιτας του διοικητικού συμβουλίου. Κι όπως καταλαβαίνουμε η ίδια έτυχε το τυχερό φλουρί. Η βασιλόπιτα κόπηκε από τον Διοικητή Ντίνο Κλειτσιώτη, μετά το τέλος της συνεδρίασης.
*Μια άλλη είδηση από το Νοσοκομείο, ευχάριστη κι αυτή, αφορά τις οριστικές αποφάσεις συνταξιοδότησης γιατρών του ιδρύματος. Αποχωρούν γιατί συμπλήρωσαν με επιτυχία τα προβλεπόμενα έτη εργασίας οι: Διευθυντής Οφθαλμολογίας κ. Δημήτρης Καραμάνης, Διευθύντρια Μαιευτικής κ. Μαρία Απανωζίδου, Διευθυντής Παιδιατρικής κ. Χαράλαμπος Σιδηρόπουλος. Οι συγκεκριμένες αποχωρήσεις δημιουργούν υποχρέωση πρόσληψης νέων γιατρών για την κάλυψη των κενών που ανακύπτουν.
Τη δεκαετία του ‘90 οι φορείς της περιοχής, όλοι σχεδόν οι τοπικοί παράγοντες μαζί με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ασχολούνταν συχνά με τους πρόσφυγες. Τους πρόσφυγες εκείνης της εποχής. Τους ανθρώπους που ήρθαν στην Καβάλα με τις οικογένειες τους από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Σε αυτό το πλαίσιο άπαντες οι προαναφερθέντες βρίσκονταν πολύ συχνά στον οικισμό του Νέου Ζυγού. Τόπο εγκατάστασης των προσφύγων. Τα εγκαίνια μάλιστα του οικισμού είχε κάνει ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κώστας Μητσοτάκης.
Αυτό το ενδιαφέρον κάποτε σταμάτησε κι όπως αποδείχθηκε σταμάτησε οριστικά. Να το αποτέλεσμα: Οι κοινόχρηστοι χώροι παρέμειναν στο ιστορικό ίδρυμα «Υποδοχής και Αποκατάστασης των προσφύγων». Που εν τω μεταξύ διαλύθηκε. Αυτό έγινε περίπου στο τέλος της δεκαετίας του 2000. Υποτίθεται ότι το ελληνικό κράτος αφού τους υποδέχθηκε, στη συνέχεια τους εξυπηρέτησε και τους τακτοποίησε. Αμ δε. Το κράτος τους εγκατέλειψε, τους παράτησε και τους ταλαιπώρησε μιας και τις κατοικίες που τους υποσχέθηκε δεν τις κατασκεύασε ποτέ.
Τους παραχώρησε –σε ορισμένες περιπτώσεις- κάποια οικόπεδα και μετά έπρεπε μόνοι τους να εργαστούν για κα χτίσουν ένα σπίτι και να γλιτώσουν από τα περιβόητα «τολ». Όσοι έφυγαν από τον οικισμό του Νέου Ζυγού, βρήκαν εύκολα μια λύση στα προβλήματα τους. Δυστυχώς δεν έφυγαν όλοι. Κι όσοι -ήθελαν δεν ήθελαν- έμειναν, συμβιβάστηκαν με μια ζωή δύσκολη. Τόσο δύσκολη όσο και στη Ρωσία!
Ήταν και είναι δημότες του Δήμου Καβάλας. Κι όταν οι Δήμαρχοι κάτι προσπάθησαν να βελτιώσουν, «σκόνταψαν» στα γραφειοκρατικά προβλήματα. Μικρά και μεγάλα. Βασικότερο όλων, αυτό που λύθηκε προχθές. Το έλυσε η διοίκηση Μουριάδη, το προσπάθησαν οι προηγούμενες. Σύμφωνα και με τις σχετικές ανακοινώσεις, βοήθησε και το ενδιαφέρον του Μακάριου Λαζαρίδη.
Πλέον τα πράγματα μπήκαν σε μια βάση. Οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι κοινόχρηστοι χώροι του οικισμού ανήκουν στην αυτοδιοίκηση. Όπως παντού. Για να συμβεί αυτό έπρεπε να περάσουν κοντά 30 χρόνια! Φταίει φυσικά το ελληνικό κράτος αλλά φταίει και η αυτοδιοίκηση. Που δεν πήρε ποτέ στα σοβαρά την εκκρεμότητα αφού οι διοικήσεις μια ζωή είχαν σε προτεραιότητα κάποια άλλα θέματα.
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Τα θέματα των απαραίτητων υποδομών στο Νέο Ζυγός θα μπουν πάλι στη σειρά και θα περιμένουν μέχρι να λυθούν. Κάποια ακόμη χρόνια. Πλέον δεν υπάρχει το βασικό εμπόδιο. Η συνηθισμένη δικαιολογία. Από εδώ και πέρα και οι άνθρωποι του οικισμού θα μπορούν να διεκδικούν όπως όλοι οι άλλοι δημότες του Δήμου Καβάλας. Άργησαν αλλά επιτέλους έφθασαν σε ένα επίπεδο που πάνω κάτω είναι ίδιο με το επίπεδο όλων των άλλων δημοτικών περιοχών, κοινοτήτων και συνοικιών.
Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα αθηναϊκών εφημερίδων, ο Ν. Δράμας μπορεί και να χάσει την ευκαιρία του Χόλιγουντ. Η Αμερικάνικη ταινία που ήταν να «γυριστεί» στην γειτονική περιοχή μπορεί και να πάει αλλού. Αυτό διαβάζουμε. Γιατί θύμωσαν –λέει- οι παραγωγοί που η είδηση έγινε γνωστή πανελληνίως καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις επιθυμούν εχεμύθεια. Απόλυτη μυστικότητα.
Στη Δράμα η αντίδραση όσων έμαθαν το καλό νέο ήταν απόλυτα ελληνική. Έσπευσαν να το διαδώσουν. Κι έτσι από στόμα σε στόμα κυκλοφόρησε παντού. Κι έγινε είδηση. Αρχικά στη Δράμα, στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα. Η χαρά των Δραμινών κράτησε λίγο, αν και εφόσον όλα όσα επακολούθησαν είναι αλήθεια. Γιατί μπορεί και να μην είναι. Ίσως η αντίδραση να είναι προσωρινή και τελικά η ταινία να «γυριστεί» στα ορεινά του όμορου Νομού. Είναι κάτι που το ευχόμαστε.
Οι εκδηλώσεις δύο ημερών στη Νέα Καρβάλη, για τον Άγιο Γρηγόριο, έγιναν με την παρουσία και της Δημοτικής Αστυνομίας. Τελικά τη Δημοτική Αστυνομία τη βλέπεις παντού. Ειδικά όταν πρόκειται για γιορτές. Την συναντάς παντού εκτός από εκεί που πρέπει. Εκτός από το κέντρο της Καβάλας.
Με την ευκαιρία της γιορτής στη Νέα Καρβάλη, ο Καπλάνης Ιωσηφίδης ανακοίνωσε ότι οι συναυλίες στο Ακόντισμα θα επαναληφθούν και το προσεχές Καλοκαίρι. Πρόκειται για τη πετυχημένη συνεργασία με ομάδα νέων επιχειρηματιών που οργανώνουν στο Ακόντισμα πολλά μουσικά γεγονότα. Από τον Μάη ως τον Σεπτέμβρη.
Στη χθεσινή συνεδρίαση της η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Καβάλας εξέλεξε ομόφωνα αντιπρόεδρο τον κ. Σωτήρη Παπαδόπουλο. Η Οικονομική Επιτροπή συνεδρίασε την Τρίτη (προχθές) ενώ σήμερα συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο. Ελπίζουμε οι δημοτικοί σύμβουλοι να προσέλθουν διαβασμένοι. Όπως οι μαθητές στο καθημερινό τους μάθημα….
Ο ΑΟΚ κάνει αισθητή την παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο διαδίκτυο γενικά. Αυτό είναι καλό. Πολύ καλό. Μας κάνει εντύπωση που αρκετές φορές οι ανακοινώσεις του είναι γραμμένες και στην αγγλική γλώσσα. Επηρεασμένες μάλλον από το ότι ο μεγαλομέτοχος και ουσιαστικά ιδιοκτήτης της ΠΑΕ μιλά κυρίως την Αγγλική και σχεδόν καθόλου την ελληνική.
Επαναλειτούργησαν χθες τα σχολεία στο Δήμο Καβάλας αλλά η θερμοκρασία δεν ήταν διαφορετική από αυτή της Τρίτης. Μέρα που δεν λειτούργησαν. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο πως έγινε το χθεσινό μάθημα καθώς την απόφαση των ανοιχτών παραθύρων την λαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί και όχι οι Δήμαρχοι. Γιατί σε καιρό πανδημίας, της συγκεκριμένης πανδημίας, τα παράθυρα των τάξεων πρέπει να είναι ανοιχτά. Για τον απαραίτητο αερισμό.
Το θερμόμετρο χθες το πρωί ήταν κοντά στο μηδέν. Στα δημοτικά όπου τα παιδιά είναι μικρά, τα περισσότερα παράθυρα των τάξεων ήταν κλειστά. Στα διαλείμματα άνοιγαν αλλά μόνο όσο διαρκούν τα διαλείμματα. Αντίθετα στα Γυμνάσια και τα Λύκεια οι εκπαιδευτικοί ήταν πιο θαρραλέοι. Είχαν αρκετά ανοιχτά τα παράθυρα και διαρκώς. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις την είσοδο του καθαρού αέρα (και του κρύου αέρα) εμπόδιζαν οι κουρτίνες.
Αυτός είναι ο χορός κι αυτόν πρέπει να χορέψουμε. Αυτά είναι τα δεδομένα και σε αυτά πρέπει να προσαρμοστούμε. Όταν τα σχολεία λειτουργούν, κάποιοι διαμαρτύρονται. Όταν τα σχολεία δεν λειτουργούν κάποιοι άλλοι διαμαρτύρονται. Όταν τα παράθυρα των τάξεων είναι ανοιχτά, κάποιοι διαμαρτύρονται. Κι όταν είναι κλειστά, πάλι κάποιοι διαμαρτύρονται. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες. Και κάπως έτσι η ζωή συνεχίζεται κι ο Χειμώνας το ίδιο. Που θα πάει, κάποια στιγμή θα τελειώσει. Έτσι ώστε να ανοίξουν τα παράθυρα και να μην διαμαρτύρεται κανείς.
