Για τη φωτογραφία
Ο κόμβος του Φαλήρου αυτές τις μέρες. Τα αυτοκίνητα «κατεβαίνουν» υπομονετικά την οδό, το ένα πίσω από το άλλο. Λόγω αυξημένης κίνησης η ουρά φθάνει μέχρι «ψηλά» στην 7ης Μεραρχίας. Ε και; Λίγο πριν τα φανάρια δίδεται η δυνατότητα να διαμοιραστούν σε δύο ή και τρεις λωρίδες. Αυτό όμως είναι προσωρινό. Αμέσως μετά το πράσινο του σηματοδότη μια από τα ίδια. Τόσο στη στενή Βενιζέλου όσο και στη φαρδιά Ερυθρού Σταυρού.
Δεν είναι το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης που μας ενοχλεί. Το συνηθίσαμε, το αποδεχθήκαμε κτλ. Είναι η έλλειψη αστυνόμευσης που κάνει τη διαφορά… Τούτες τις μέρες ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, δεν υπάρχει καμία μα καμία απολύτως αστυνόμευση. Οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Τροχαίας και της Δ. Αστυνομίας είναι: 1) Σε άδεια 2) Στη δροσιά κλιματιζόμενου γραφείου 3) Κάπου αλλού και όχι εκεί όπου υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση.
==========================================================================
Το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ αναφέρει ότι μετά τη χθεσινή συζήτηση, μετά τη χθεσινή ψήφιση του νομοσχεδίου για το άσυλο και τις αλλαγές στον «Κλεισθένη», άπαντες οι βουλευτές έχουν ίδιο ακριβώς πρόγραμμα. Η Βουλή διακόπτει τις συνεδριάσεις κι έτσι όλοι μαζί ξεκινούν τις διακοπές τους. Αν μπορούσαν να μας πουν την άποψη τους, όλοι οι βουλευτές θα την έλεγαν χρησιμοποιώντας τα ίδια πάνω κάτω λόγια. Θα μας έλεγαν ότι τις έχουν μεγάλη ανάγκη.
Αμέσως μετά θα εξηγούσαν ότι προέρχονται από μια δύσκολη προεκλογική περίοδο, την οποία ακολούθησε η μακρά τους παραμονή στην Αθήνα. Τώρα «απελευθερώνονται», ανακούφιζονται κι έτσι σπεύδουν (οι περισσότεροι) στις παραλίες. Εκεί θα αναζητήσουν την δροσιά που τους λείπει, η οποία λόγω και του καύσωνα θα είναι ακόμη πιο αναγκαία.
Πριν τελειώσουν αυτές τις πρώτες τους υποχρεώσεις έζησαν έντονες στιγμές. Δηλαδή μάλωσαν και ξαναμάλωσαν μεταξύ τους, συνεχίζοντας αυτήν την ωραία παράδοση των «δυνατών» διαφωνιών. Έτσι ήταν στη Βουλή πριν τις εκλογές του Ιούλη, έτσι ήταν και τώρα. Παρά το ότι η Κυβέρνηση είναι καινούργια κι η αντιπολίτευση το ίδιο.
Δεν ήταν λίγοι οι έλληνες που εμφανίστηκαν αισιόδοξοι από το αποτέλεσμα της 7ης Ιούλη. Παρουσίασαν το σκεπτικό τους, στήριξαν όσο καλύτερα μπορούσαν τις ελπίδες τους. Ο καιρός πέρασε, η χαρά των νικητών ήταν ένα μπαλόνι. Το οποίο ξεφούσκωσε. Οι φωνές και οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης ακούγονται κάθε μέρα περισσότερο κι η χώρα επιτέλους βρίσκει το «σωστό», το συνηθισμένο της βηματισμό. Γιατί στην πατρίδα μας τίποτα δεν αλλάζει. Τίποτα δεν διορθώνεται.
Αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα. Κι αυτό όχι και τόσο συχνά. Τα πρόσωπα αλλάζουν αλλά η πρακτική μένει ίδια. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο. Από τον επικεφαλής έως τον πιο απλό κι ανώνυμο πολίτη. Το γιατί δεν αλλάζει η Ελλάδα είναι μια ολόκληρη ιστορία. Συνήθως επιρρίπτουμε ευθύνες σε αυτούς που ψηφίζουμε, σε αυτούς που μας εκπροσωπούν και μας διοικούν.
Πιθανότερο ωστόσο είναι οι βασικές ευθύνες να μην είναι των άλλων. Να είναι δικές μας. Μάθαμε άραγε να ψηφίζουμε τους ικανότερους ή απλώς τιμωρούμε όσους μας απογοήτευσαν; Ξέρουμε να αξιολογούμε δίκαια όσους προεκλογικά μας τα υπόσχονται όλα ή συνεχώς πέφτουμε θύματα πολιτικών απατεώνων; Οι οποίοι λατρεύουν την εξουσία, τα δίνουν όλα προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Να ξανασυναντηθούν με αυτήν.
Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα διαφορετικά κι όχι όπως συνήθως. Φταίμε εμείς οι έλληνες ψηφοφόροι γιατί σε όλες τις πρόσφατες εκλογές ψηφίσαμε συναισθηματικά και όχι ρεαλιστικά. Φταίμε εμείς γιατί τα προηγούμενα παθήματα δεν μας έγιναν μαθήματα. Φταίμε εμείς αφού όταν είμαστε μόνοι μας, πάντα σκοπεύουμε στη βόλεψη μας και όχι στο σωστό. Φταίμε εμείς γιατί ακόμη και την επόμενη γενιά την καλομαθαίνουμε. Την ετοιμάζουμε με τέτοιο τρόπο προκειμένου να συνεχίσει το έργο μας.
Μετά ζητούμε ευθύνες από τους άλλους. Κάνουμε κριτική στους αιρετούς μπας και με αυτόν τον τρόπο κρυφτούμε από τις δικές μας παραλείψεις. Αυτή η Ελλάδα δεν έχει καμία απολύτως ελπίδα. Αυτή η Ελλάδα δεν αλλάζει γιατί απλώς δεν αλλάζουν οι έλληνες. Όσο για αυτούς που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, αυτοί συνήθως δίνουν το χειρότερο παράδειγμα. Κι αν δεν το κάνουν όλοι, το βλέπουμε (ή θα το δούμε λίαν συντόμως) από τους περισσότερους.
Όποιος αντέξει και παρακολουθήσει τις πρόσφατες συνεδριάσεις του ελληνικού κοινοβουλίου θα βρεθεί μπροστά σε μια διαδικασία πραγματικού καυγά. Τάχα νομοθετούν. Τάχα εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Μπούρδες. Κάθε ένας προσεγγίζει τα θέματα από την δική του πλευρά. Δηλαδή από το δικό του συμφέρον. Αναφέρονται κι επικαλούνται την πατρίδα αλλά κατά βάθος σκέπτονται μόνο τα δικά τους. Με την στενή και την ευρύτερη έννοια.
Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να αποφύγουν αυτήν την γενικότερη θεματολογία. Ασχολούνται με τα μικρά, με τα Καβαλιώτικα. Κάθε τοπικό θέμα που αναδεικνύουν τα μέσα ενημέρωσης στον τόπο μας είναι και μια ίδια κατάσταση αλλά σε μικρογραφία. Κάθε τοπικό θέμα για το οποίο διαφωνούμε, έχει τις αφετηρίες του στα ίδια ακριβώς προβλήματα. Τα μικρά συνήθως τα ελέγχουμε πιο εύκολα. Κάποτε κάποια τα διορθώνουμε. Τα άλλα, τα μεγάλα, ούτε που ελπίζουμε ότι μπορούμε να τα βελτιώσουμε.
Η εβδομάδα που τελειώνει σήμερα -για τους τυχερούς- έχει μια ιδιαιτερότητα. Μαζί της τελειώνει και η επόμενη. Την επόμενη εβδομάδα (του 15Αυγουστου) το κράτος «παραλύει», το σύστημα διαλύεται. Κι ας μη το δέχεται. Όσο μπορούν παρακολουθούν την ίδια πορεία και οι του ιδιωτικού τομέα. Άρα σήμερα λέμε αντίο, με επόμενο ραντεβού όχι την ερχόμενη Δευτέρα αλλά τη Δευτέρα 19 Αυγούστου.
Επί του θέματος είμεθα σίγουροι. Αν επρόκειτο για συζήτηση στη Βουλή, δεν θα είχε διαφωνήσει κανείς. Δεν θα είχε αποχωρήσει από τη συνεδρίαση κανείς. Όλοι θα ήταν σύμφωνοι. Αφήστε που μπορεί και να παρέτειναν τη διακοπή, ως τη μεθεπόμενη Δευτέρα!
============================================================================
Απορρίφθηκε η ένσταση του κ. Φίλιππα Αναστασιάδη
Ανακοινώθηκε χθες η απορριπτική απόφαση του Εκλογοδικείου Καβάλας (Δ. Πρωτοδικείο) επί της ένστασης της παράταξης “ΝΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ” (παράταξη του κ. Φίλιππα Αναστασιάδη) που αφορούσε την 11η έδρα που είχε καταλάβει στη Δ.Ε. Ελευθερών η Ευαγγελία Κοντίδου (της παράταξης “ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ”) στις εκλογές του Μάϊου. Με την απόφαση του δικαστηρίου η έδρα παραμένει στην κ. Κοντίδου. Συνεπώς οι έδρες στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο Παγγαίου παραμένουν όπως τις ανακήρυξε το Πρωτοδικείο Καβάλας : Ναι Μπορούμε 19, Σωστή Επιλογή 11, Παγγαίο Αύριο 1, Όραμα & Ανάπτυξη 1, Λαϊκή Συσπείρωση 1.
Με αφορμή τη χθεσινή παγκόσμια μέρα γάτας
Ο Κυριάκος Λυκουρίνος βρήκε αφορμή την παγκόσμια ημέρα γάτας, χθες 8 Αυγούστου. Ανέτρεξε στην ιστορία της πόλης και θυμήθηκε ότι: Το Σεπτέμβριο του 1918, μετά την αποχώρηση των βουλγαρικών κατοχικών δυνάμεων, φθάνουν στην έως τότε αποκλεισμένη Καβάλα οι πρώτοι διεθνείς παρατηρητές, Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι, μέλη διεθνών επιτροπών και ανθρωπιστικών οργανώσεων. Διεκτραγωδούν τα συμπτώματα της ανθρωπιστικής καταστροφής και παρατηρούν κάτι παράξενο: στην πόλη δεν υπάρχουν πια γάτες και σκυλιά, αφού όλα τα ζώα είχαν φαγωθεί από τους κατοίκους. Όμως οι γάτες ήταν πλέον απαραίτητες, επειδή είχε ξεσπάσει η επιδημία του εξανθηματικού τύφου και έπρεπε να εξοντωθούν τα ποντίκια. Σε λίγες μέρες κατέπλεαν στο λιμάνι της Καβάλας ιστιοφόρα που κουβαλούσαν γάτες από τα νησιά του Αιγαίου… Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποια παρόμοια περίπτωση μετακίνησης τέτοιου πληθυσμού.
