Και μόνο η ανακοίνωση για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν είδηση. Για δύο λόγους. Το θέμα της (83 χρόνια από την εκλογή του Μήτσου Παρτσαλίδη, του πρώτου «κόκκινου» Δημάρχου της Καβάλας) και το γεγονός ότι την εκδήλωση αυτή σκέφτηκε, οργάνωσε και πραγματοποίησε μια δημοτική παράταξη, η Συμπαράταξη Πολιτών με επικεφαλής τον Άρη Βέρρο.
Ήταν η τρίτη εκδήλωση της ίδιας παράταξης αφού είχαν προηγηθεί εκείνη για την ποιήτρια Χρυσούλα Βακιρτζή κι μία άλλη, λίγο νωρίτερα, για τον Νίκο Ρουδομέτωφ. Και οι δύο είχαν πραγματοποιηθεί το 2013.
Ήταν σαφές λοιπόν ότι επρόκειτο για κάτι διαφορετικό, ένα μάθημα τοπικής ιστορίας το ίδιο απαραίτητο με όλες τις υπόλοιπες εκδηλώσεις στην πόλη και το νομό. Αυτές που συνήθως έχουν μεγάλο προϋπολογισμό, αρέσουν (οι πιο πολλές) στον κόσμο, παρακολουθούν την εξέλιξη και τα δεδομένα της εποχής αφού οι εκδηλώσεις στις μέρες μας είναι μόδα. Με λίγα λόγια η πρωτοβουλία της Συμπαράταξης Πολιτών έγινε δεκτή με ευχαρίστηση ως μια έκπληξη σαφώς θετική. Είναι και το άλλο: ότι οι άλλες εκδηλώσεις προτιμούν να δημιουργούν κλίμα χαράς- ψυχαγωγίας. Άλλοτε γιορτής. Η συγκεκριμένη επρόκειτο να μας γυρίσει πολλά χρόνια πίσω, σε μια δύσκολη περίοδο τόσο για την Καβάλα όσο και για την υπόλοιπη Ελλάδα.
Η εκδήλωση άρχισε με 25 λεπτά καθυστέρηση και είναι ζήτημα αν το βασικό της μέρος διήρκεσε άλλο τόσο.
Επακολούθησε συζήτηση, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν το κυριότερο και πιο ενδιαφέρον ίσως μέρος της βραδιάς.
Στο πάνελ ο δημοσιογράφος Κώστας Φιλίδης που συντόνισε τη συζήτηση, ο Άρης Βέρος ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης που διοργάνωσε την εκδήλωση και ο βασικός και μοναδικός ομιλητής Νίκος Καραγιαννακίδης.
Είχε μεγάλο ενδιαφέρον όμως και το ποιοι βρίσκονταν στο ακροατήριο. Οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Εμμανουηλίδης, Μορφίδης, Παπαφιλίππου), ο τέως δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής και ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «ο τόπος της ζωής μας» και δημοτικός σύμβουλος Μάκης Παπαδόπουλος. Ο πρώην βουλευτής Ηλίας Παπαδόπουλος, δύο τουλάχιστον εκπρόσωποι της ΛΑ.Ε. (Αλεξάνδρα Τσανάκα και Μίλτος Σιτσάνης), οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι της Συμπαράταξης Πολιτών (Μουρτασάγας, και Σωτηριάδης), ο περιφερειακός σύμβουλος Παντελής Λασκαρίδης, ο περιφερειακός σύμβουλος Βασίλης Τραϊφόρος αλλά κι ο διοικητής του Νοσοκομείου Καβάλας Τάσος Καρασαββόγλου. Με μια κουβέντα; Η κεντροαριστερά, όπως εκφράζεται σήμερα στην πόλη της Καβάλας.
Αν η Δήμαρχος κ. Τσανάκα βρίσκονταν την Παρασκευή το απόγευμα στην Καβάλα, θα ήταν σίγουρα στην εκδήλωση. Απουσίαζε όμως στην Αθήνα και δυστυχώς ουδείς εκ των συνεργατών της σκέφθηκε να την αντικαταστήσει. Μια αληθινή αντίδραση, ένα καθόλου τυχαίο κενό για αυτούς που ποτέ δεν είχαν σχέση με το ΚΚΕ (πραγματική σχέση). Άσχετα αν πολλές φορές προσποιούνται και ισχυρίζονται το αντίθετο.
Ο Κώστας Φιλίδης παρατήρησε ότι ακόμη και σήμερα δεν συνηθίσαμε να αναφέρουμε ως οδό Κωνσταντίνου Τσολάκη, τον δρόμο που έχει το όνομα ενός άλλου «κόκκινου» δημάρχου της Καβάλας, ως «οδός Τσολάκη» αλλά εξακολουθούμε να την αποκαλούμε «Ρούσβελτ». Ο Άρης Βέρρος αμέσως μετά παραδέχθηκε ότι ένας λόγος για τη διοργάνωση της εκδήλωσης είναι και η ομοιότητα της εποχής μας με εκείνης του Παρτσαλίδη. «Ακόμη και στα δύσκολα υπάρχει περιθώριο αντίστασης και νίκης. Δικό μας χρέος είναι η υπεράσπιση της δημοκρατίας» είπε.
Στη συνέχεια μίλησε ο ιστορικός Νίκος Καραγιαννακίδης. Άρχισε με …Σόϊμπλε. Είπε πολλά για την εποχή της εκλογής Παρτσαλίδη, σε μια γενικότερη προσέγγιση που ίσως σε ένα βαθμό να ήταν και περιττή. Με περιορισμένο σχετικά υλικό αναφέρθηκε στην προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών του 1934 και, άγνωστο γιατί, στάθηκε μόνο στα βασικά σημεία της ιστορίας. Δεν είπε τίποτα σχεδόν για τον άνθρωπο Παρτσαλίδη και για το τι έκανε το μικρό χρονικό διάστημα που ήταν δήμαρχος Καβάλας. Εξ αυτού του λόγου δέχθηκε στη συνέχεια σχετικές ερωτήσεις, προσπαθώντας με τις απαντήσεις του να καλύψει το κενό. Ενώ είναι σίγουρο ότι γνώριζε και πολύ καλά μάλιστα την ιστορία, παρουσίασε ωστόσο μια φτωχή και σύντομη εισήγηση, φοβούμενος να μη κουράσει το ακροατήριο επειδή πιθανόν στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί ότι μακρηγορεί στις εισηγήσεις του,.
Πολύ σημαντικές και ουσιαστικές οι παρεμβάσεις Τραϊφόρου – Χωματά που συμπλήρωσαν τον βασικό ομιλητή με άγνωστες λεπτομέρειες, περιστατικά και προσωπικές εμπειρίες από την ζωή, την δράση και το θάνατο του Μήτσου Παρτσαλίδη, προβάλλοντας περισσότερο και το ανθρώπινο στοιχείο του αγωνιστή της Αριστεράς.
Τελικά και με τις όποιες αδυναμίες της, ο στόχος της εκδήλωσης επετεύχθη. Πρώτα – πρώτα γιατί η Συμπαράταξη Πολιτών σκέφτηκε, οργάνωσε και πραγματοποίησε μια εκδήλωση για την οποία θα έπρεπε να δραστηριοποιηθεί μάλλον ο Δήμος Καβάλας. Δεύτερον γιατί επέλεξαν ένα σημαντικό θέμα, όχι ευρύτερα γνωστό. Βάδισαν στα δύσκολα αλλά και πολύ ενδιαφέροντα. Τρίτον, αμέσως υπήρξε ανταπόκριση από έναν κόσμο που γέμισε την αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.
Από τα παραλειπόμενα της εκδήλωσης η αποχώρηση της Αλεξάνδρας Τσανάκα την ώρα που πήρε τον λόγο κι άρχισε να μιλά ο βουλευτής Τάκης Εμμανουηλίδης. Όλοι κατάλαβαν ότι από πολιτικής πλευράς εκείνη την ώρα η υπομονή της εξαντλήθηκε.
