ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Αγαπητοί αδελφοί καί τέκνα εν Κυρίωπεφιλημένα,
Υμνούμεν και δοξάζομεν τον εν Τριάδι Θεόν, τον αξιώσαντα ημάς και εφέτος να φθάσωμεν εις την μεγάλην εορτήν της εν “Βηθλεέμ τη μικρά” κατά σάρκα Γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού Πατρός.
Εορτάζει εν χαρά πεπληρωμένη η Αγία Εκκλησία, της οποίας “σάρκα ανέλαβεν” ο Χριστός σαρκωθείς, καταστήσας αυτήν “κόσμον του κόσμου”. Σκιρτά δια τας θείας ευλογίας όχι μόνον σύνολον το ανθρώπινον γένος, αλλά “πάσα η κτίσις”. “Τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται˙ Χριστού τεχθέντος εκ της Παρθένου”.
Εν αντιθέσει προς το “πρώτον ακίνητον” των Αρχαίων, ο Θεός ημών είναι καθ’ εαυτὸν κοινωνία αγάπης και κινείται εν χρόνω αγαπητικώς προς τον άνθρωπον και τον κόσμον. “Εν τούτω εστίν η αγάπη, ουχ ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ ὅτι αυτός ηγάπησεν ημάς”.
Ο προαιώνιος Λόγος του Πατρός, ο οποίος έδωκεν εις τον άνθρωπον το “είναι”, χαρίζεται εις αυτόν δια της Ενανθρωπήσεώς Του το “ευ είναι”. “Τούτο εστιν ημίν η πανήγυρις, τούτο εορτάζομεν σήμερον, επιδημίαν Θεού προς ανθρώπους, ίνα προς Θεόν εκδημήσωμεν, ή επανέλθωμεν…, ίνα τον παλαιόν άνθρωπον αποθέμενοι τον νέον ενδυσώμεθα, και ώσπερ εν τω Αδάμ απεθάνομεν ούτως εν τω Χριστώ ζήσωμεν, Χριστώ και συγγεννώμενοι και συσταυρούμενοι και συνθαπτόμενοι και συνανιστάμενοι”. Εις πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον είναι πλέον ανοικτή η οδός τής κατά χάριν Θεώσεως. Όλοι είμεθα “Θεού χωρητικοί”. “Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ˙ πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιησού”.
Δυστυχώς, το Ευαγγέλιον των Χριστουγέννων κηρύσσεται και πάλιν εις ένα κόσμον, όπου ηχεί η κλαγγή των όπλων, όπου ασκείται απρόκλητος βία εις βάρος ατόμων και λαών, όπου κυριαρχεί ανισότης και κοινωνική αδικία. Αφόρητος είναι η κατάστασις εις την οποίαν ευρίσκονται τα αναρίθμητα παιδία, θύματα πολεμικών συγκρούσεων, εκρύθμων καταστάσεων, ποικιλωνύμων εκμεταλλεύσεων, διωγμών και διακρίσεων, πείνης, πενίας και επωδύνων στερήσεων.
Κατά τον παρελθόντα Απρίλιον είχομεν την ευκαιρίαν, μετά του Αγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, να διαπιστώσωμεν ιδίοις όμμασιν εν Λέσβω τας περιπετείας των προσφύγων και των μεταναστών και ιδίως τα οξέα προβλήματα των ταλαιπωρημένων παιδίων, των αθώων και ανυπερασπίστων θυμάτων της πολεμικής βίας, των φυλετικών και θρησκευτικών διακρίσεων και της αδικίας, ο αριθμός των οποίων αυξάνει συνεχώς.
Η εορτή του νηπιάσαντος δι ἡμᾶς Λόγου του Θεού, του παιδίου Χριστού, τον αφανισμόν του οποίου ζητεί η κοσμική εξουσία συμφώνως προς τον Ευαγγελιστήν Ματθαίον,ε ίναι υπόμνησις και κλήσις να μεριμνήσωμεν δια τα παιδία, να προστατεύσωμεν τα ευάλωτα αυτά θύματα και να σεβασθώμεν την ιερότητα της παιδικής ηλικίας.
Τα παιδία και αι ευαίσθητοι ψυχαί των απειλούνται βεβαίως και εις τας χώρας του ανεπτυγμένου οικονομικώς και σταθερωτέρου πολιτικώς κόσμου, από την μεγάλην κρίσιν του γάμου και της οικογενείας, από ποικιλομόρφους παρεμβάσεις και την άσκησιν σωματικής και ψυχικής βίας. Αλλοιώνεται η παιδική ψυχή εκ της καταλυτικής επιρροής των ηλεκτρονικών μέσων και ιδίως της τηλεοράσεως και του διαδικτύου εις την ζωήν των και από την ριζικήν αλλαγήν του επικοινωνιακού περιβάλλοντος. Ο άκρατος οικονομισμός τα μετατρέπει ενωρίς εις καταναλωτάς και ο ευδαιμονισμός εξαφανίζει ταχύτατα την παιδικήν αθωότητα.
Εν όψει των κινδύνων αυτών η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, απευθυνθείσα “μετ’ ἰδιαιτέρας αγάπης και στοργής” προς τα παιδία και τους νέους, αναφέρει εν τη Εγκυκλίω αυτής τα εξής: “Μέσα εις τον κυκεώνα των αλληλοαναιρουμένων ορισμών της ταυτότητος της παιδικής ηλικίας, η αγιωτάτη ημών Εκκλησία προβάλλει τα Κυριακά λόγια, “εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των Ουρανών” και το “ος εάν μη δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν”, ως και όσα αναφέρει ο Σωτήρ ημών δι ἐκείνους, οι οποίοι “κωλύουν” τα παιδία να Τον πλησιάσουν και δι ὅσους τα “σκανδαλίζουν”.
Το μυστήριον των Χριστουγέννων συμπυκνούται εις τους λόγους του Κοντακίου της εορτής “Δι ἡμᾶς γαρ εγεννήθη παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός”. Ο Θεός Λόγος ως παιδίον και το παιδίον ως Θεός αποκαλύπτεται εις ανθρώπους με “καθαράν καρδίαν” και με την απλότητα του παιδίου. Τα παιδία κατανοούν αληθείας, τας οποίας “οι σοφοί και οι συνετοί” αδυνατούν να προσεγγίσουν. “Από παιδιά και μόνον φτιάχνεις Ιεροσόλυμα”, σημειώνει ο Ελύτης εις το “Εκ του πλησίον”.
Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω,
Απευθύνομεν έκκλησιν προς πάντας, να σέβωνται την ταυτότητα και την ιερότητα της παιδικής ηλικίας. Ενώπιον της παγκοσμίου προσφυγικής κρίσεως, η οποία θίγει κατ ἐξοχὴν τα δικαιώματα των παιδίων, ενώπιον της μάστιγος της παιδικής θνησιμότητος, της πείνης, της παιδικής εργασίας, των σωματικών κακώσεων και της ψυχολογικής βίας, αλλά και των κινδύνων αλλοιώσεως της παιδικής ψυχής λόγω της ανεξελέγκτου εκθέσεώς των εις την επιρροήν των συγχρόνων ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας και της καθυποτάξεως αυτών εις τον καταναλωτισμόν, ανακηρύσσομεν το 2017 Έτος προστασίας της ιερότητος της παιδικής ηλικίας, καλούντες πάντας να αναγνωρίζουν και να σέβωνται τα δικαιώματα και την ακεραιότητα των παιδίων.
Όπως τονίζεται εις έτερον σπουδαίον κείμενον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η Εκκλησία του Χριστού, με τον λόγον αυτής, δεν αποβλέπει πρωτίστως «εις το να κρίνη και να καταδικάση τον κόσμον», αλλά εις το να προσφέρη εις αυτόν ως οδηγόν το Ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού, την ελπίδα και βεβαιότητα ότι το κακόν, υπό οιανδήποτε μορφήν, δεν έχει τον τελευταίον λόγον εις την ιστορίαν και δεν πρέπει να αφεθή να κατευθύνη την πορείαν της».
Προσκυνούντες εν ταπεινώσει και κατανύξει τον Σωτήρα ημών, όστις επεσκέψατο ημάς εξ ύψους, και ανυμνούντες άσμασιν ενθέοις το μέγεθος της περί ημάς θείας Οικονομίας, κλίνοντες το γόνυ ενώπιον της βρεφοκρατούσης Υπεραγίας Θεοτόκου, απευθύνομεν εκ του ακοιμήτου Φαναρίου τον εόρτιον χαιρετισμόν «Χριστός γεννάται˙ δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών˙ απαντήσατε» προς τα μακράν και τα εγγύς τέκνα της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας και αποστέλλομεν προς αυτά τας πατρικάς ευχάς και την Πατριαρχικήν ημών ευλογίαν.
«Ενδυναμούμενοι εν τη χάριτι τη εν Χριστώ Ιησού», ας αγωνισθώμεν άπαντες εν ομοψυχία, εν πίστει και αγάπη ανυποκρίτω, τον καλόν αγώνα της καινής εν Εκκλησία ζωής, τηρούντες όσα ενετείλατο ημίν ο Κύριος, ο ων μεθ ἡμῶν «πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».
Χριστούγεννα 2016
† Ο Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών
