Οι τρεις αδελφές γεννήθηκαν στο Γκέλβερι της Καππαδοκίας. Παππούς τους ήταν ο περιώνυμος ευεργέτης Μιχαήλ Καπλάνογλου, αδελφός του Ευθυμίου Καπλάνογλου, προπάππου του δικού μας Καπλάνη Ιωσηφίδη. Τα δύο αδέλφια εμβληματικοί ευργέτες του Γκέλβερι, ίδρυσαν στην Κωνσταντινούπολη το 1884 την Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα «Ναζιανζός».
Ο πατέρας των κοριτσιών ήταν ο σπουδαίος «φωτογράφος του Γκέλβερι» Ερμόλαος Καπλάνογλου, που έμαθε την «διαβολική» τέχνη κατά τους συγχωριανούς τους, στη Μίκρα της Θεσσαλονίκης του 1919 και ενόψει της εγκατάλειψης του χωριού, το απαθανάτισε σε 120 υπέροχες φωτογραφίες τις οποίες φυσικά εξέδωσε σε βιβλίο η Στέγη.
Μικρά κορίτσια 4-2 χρονών ήλθαν μετά τη συνθήκη της Λωζάνης στη Θεσσαλονίκη, την οικεία πόλη του Ερμόλαου, όπου αυτός δούλεψε ως υπαίθριος φωτογράφος, στη γνωστή τριάδα του Λευκού Πύργου.
Τα χρόνια πέρασαν. Η Μαρίκα αραβωνιάστηκε, διαγνώστηκε με καρδιοπάθεια και ο αρραβώνας διαλύθηκε, παρ’ όλο που η καρδιά της άντεξε τελικά ως τα εβδομήντα της. Η Ολυμπία ντύθηκε νύφη στις 27/10/1940 και την επόμενη μέρα ο άντρας της πήγε στο μέτωπο και δε γύρισε ποτέ.
Ευτυχώς ο Δήμος Θεσσαλονίκης αναγνωρίζοντας το δράμα της τής επέτρεψε να συμπληρώνει αιτήσεις, έξω από το Διοικητήριο, ένα ξεχασμένο σήμερα επάγγελμα….
Η πρωτότοκη Ελένη, παντρεύτηκε αλλά μετά από ένα μόνο χρόνο χώρισε και έγινε ράφτρα.
Συμπληρώνοντας ολημερίς τις αιτήσεις, η Ολυμπία έβαλε στόχο να βοηθήσει με τις οικονομίες της τους συγχωριανούς της που είχαν στεριώσει στη Νέα Καρβάλη, κτίζοντας τους ένα γηροκομείο. Οι δυό αδελφές της την ενθάρρυναν, -η περίφημη αίσθηση του χρέους των Καπλάνογλου- όπως και η Στέγη Πολιτισμού της Ν. Καρβάλης.
Με κεφάλαιο 40.000.000 δρχ., το 1997 αγοράστηκε στο κέντρο της Νέας Καρβάλης το οικόπεδο κυριότητα της Στέγης, το ίδιο έτος εκδόθηκε οικοδομική άδεια και υψώθηκε το τριώροφο με υπόγειο κτίριο που έφτασε στα τούβλα. Όμως τα χρήματα των τριών αδελφών τέλειωσαν.
Αλλά η Στέγη Πολιτισμού και ο Καπλάνης αγρυπνούσαν και τον Ιούνιο του 2012, επί Κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου, δημάρχου Καβάλας Κωστή Σιμιτσή και περιφερειάρχη ΑΜΘ Άρη Γιαννακίδη, το κτίριο ως ΟΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ 2007-2013.
Στις 15 Μαϊου 2016, ενενηνταεπτάχρονη πλέον η κ. Ελένη, βαδίζοντας στα χνάρια των ευεργετών Καπλάνογλου, αξιώθηκε να ζήσει τη μέρα των εγκαινίων, εκπροσωπώντας νοερά και τη Μαρίκα και την Ολυμπία, που είχαν πλέον πεθάνει.
Το κτίριο έτοιμο και επιπλωμένο με 10 δωμάτια και όλες τις κοινόχρηστες λειτουργίες, ήταν έτοιμο να παραχωρηθεί για 25 χρόνια στο Δήμο Καβάλας, με στόχο να υποδεχθεί και να περιθάλψει με χριστιανική αγάπη προσωρινά, όσους η ζωή δοκιμάζει σκληρά, τηρώντας στο ακέραιο τις αρχές του λόγου «περί Φιλοπτωχίας» του πολιούχου Αγιο-Καρβαλίτη, Γρηγορίου του Θεολόγου.
Δυστυχώς, χθες την Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021, η κ. Ελένη κυριολεκτικά πλήρης ημερών, εγκατέλειψε τα εγκώσμια, αλλά το κτίριό της είναι ακόμη κλειστό. Ελπίζουμε σύντομα, κόντρα στη γραφειοκρατία, να λειτουργήσει. Ο Δήμος ας μεριμνήσει, είναι χρέος και υποχρέωση του. Οι ευεργέτες είναι απελπιστικά λίγοι στις μέρες μας.
