Μύνημα πρωτοχρονιάς Μητροπολίτου Στέφανου

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ

κ.κ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ

ΔΙΑ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ 2018

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

Ο Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, μάς εχάρισε το δώρο και την ευλογία του για να εισέλθωμε στο νέο έτος 2018, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τον ευχαριστούμε και τον ευγνωμο­νούμε, όπως επίσης και για τα άφθονα πνευματικά και υλικά α­γαθά που μάς εχάρισε κατά τον προηγούμενο χρόνο. Πλην ό­μως μέσα από την ψυχή μας εκζητούμε από τον αναμάρτητο Θεάνθρωπο, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό να μας συγχωρήση για όλα τα παραπτώματά μας, πού συνέβησαν κατά την προ­ηγου­μένη περίοδο της ζωής μας, τα ηθελημένα και αθέλητα, αυ­τά που γνωρίζομε και αυτά που δεν υπέπεσαν στην αντίληψή μας.

Κατά την εορτάσιμη αυτή ημέρα ενθυμούμεθα από την με­λέτη της αδεκάστου ιστορίας τα γεγονότα εκείνα τα οποία ε­γνώρισε η ανθρωπότητα κατά την μεγάλη αυτή χρονική περί­οδο που παρήλθε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο προχριστιανικός κό­σμος ευρίσκετο σε μια χαώδη κατάσταση, σε μεγάλη σύγχυ­ση και ακαταστασία. Η έλευση όμως του Κυρίου μας Ιησού Χρι­στού στον ταλαιπωρημένο κόσμο μας «όταν έφθασε η ώρα εκείνη που είχε καθορίσει ο Θεός»[1] άλλαξε την ροή της ιστορί­ας και την θλιβερή εικόνα την οποία επαρουσίαζε η ανθρωπό­τη­τα. Ο Χριστιανισμός κατήργησε την δουλεία, και όπως γρά­φει ο άγιος Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Γαλάτες, τώρα πια «δεν υπάρχει Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άνδρας και γυ­ναί­κα, όλοι σείς είσθε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό»[2].

Η κατάσταση που επικρατούσε για τους δούλους ήταν φρι­κιαστική. Οι κύριοί τους τους χρησιμοποιούσαν σαν κατώτερα όντα, και πολλές φορές, όπως μαρτυρεί και επιβεβαιώνει η ι­στο­ρία, κάποιοι έτρεφαν από τα διαμελιζόμενα σώματά τους τα ιχθυοτροφεία τους, όπως για παράδειγμα έπραξε ο χριστομάχος αυτοκράτορας Νέρωνας, και άλλοι. Κάθε γυναίκα εθεωρείτο πράγμα, «res» σύμφωνα με την λατινική γλώσσα. Ο Χριστός την ανεβίβασε στο ύψος που της αρμόζει για να είναι κυρία του σπιτιού της, αρίστη κοινωνική λειτουργός και ισότιμη ως προς την αξία της σε όλα τα επίπεδα της ανθρωπίνης ζωής και κοι­νω­νίας. Τα παιδιά εκείνα που δεν εθεωρούντο αρτιμελή γκρεμί­ζον­ταν στον Καιάδα ποταμό ή εθυσιάζονταν στον ψευτικο θεό των ειδώλων, τον Μολώχ.

Η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η αγάπη, και πολλές άλ­λες αρετές, απουσίαζαν από την κοινωνία των ανθρώπων και ανέμεναν τον  δίκαιο και γεμάτο από την αληθινή και αιώνια α­­γά­πη Θεάνθρωπο για να τις προσφέρη και να τις χαρίση στην ανθρωπότητα. Πολυάριθμα φιλανθρωπικά καθιδρύματα για την θεραπεία της ανέχειας και της πτωχείας εδημιουργήθηκαν κατά την χριστιανική περίοδο. Τόσο βαθειά είχε εισχωρήσει για παράδειγμα «η πίστη, που ενεργείται με την αγάπη»[3] στους κατοίκους του Βυζαντίου ώστε το χριστιανικό Βυζάντιο να μην έχει πια ανάγκη από τέτοια φιλανθρωπικά ιδρύματα, γι’  αυτόν ακριβώς τον λόγο και ο μέγας αυτοκράτορας, ο Ιου­στι­νια­νός, θεολόγος και νομικός, εξέδωσε διάταγμα βάσει του οποίου απηγορεύετο πια η ανέγερση τέτοιων ιδρυμάτων, όπως ορ­φανοτροφείων, νοσοκομείων, γηροκομείων, πτωχοτροφείων και πολλών άλλων.

Η επισταμένη μελέτη της ιστορίας του Χριστιανισμού κα­τά την διάρκεια των δύο χιλιάδων και πλέον ετών έχει να ανα­φέρη πάμπολλα παραδείγματα με τα οποία αποδεικνύεται έμ­πρα­κτα η μεγίστη προσφορά στον κόσμο της Χριστιανικής μας θρησκείας που αποκαλύφθηκε από τον ίδιο τον Θεό στον κόσμο μας.

Εμείς, μάλιστα, οι ορθόδοξοι χριστιανοί Έλληνες έχομε ιδιαιτέρως ευεργετηθεί από τον Κύριο και Θεό μας, με τις πολλαπλές πνευματικές και υλικές δωρεές, τις οποίες εχάρισε σε όλους εμάς και στην πολυαγαπημένη μας Πατρίδα, την Ελ­λάδα, η θρησκεία της «Εσταυρωμένης Αγάπης», όπως αποκα­λεί τον Χριστό μας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Έχοντας αυτά στο νού μας, όντως γεννάται ευλόγως το ε­ρώ­τημα, που είχε και ο προφητάνακτας και ψαλμωδός Δαβίδ, όταν αναλογιζόταν και εκείνος τις άπειρες δωρεές του Θεού προς τον ίδιο και προς το έθνος του. «τί ανταποδώσωμεν τώ Κυ­ρίω περί πάντων ών ανταπέδωκεν ημίν;» «Τί μπορούμε να αντιπροσφέρωμε στον Κύριο για όλα όσα εκείνος μας προσέφε­ρε;»[4]

Τον νέο χρόνο 2018, η τοπική μας Εκκλησία τον αφιε­ρώνει στην Νεότητα, που είναι η αυριανή ελπίδα μας και η χα­ρά όλων μας. Θα έχωμε την ευκαιρία με ανάλογες εκκλη­σια­στικές και μουσικές εκδηλώσεις να χαρίσωμε στους νέους και στις νέες μας την δυνατότητα να έλθουν κοντά μας και να μιλήσωμε μαζύ τους.

Είθε η νέα χρονιά 2018 στην αρχή της οποίας με την βοή­θεια του Θεού ήδη ευρισκόμεθα από σήμερα με τις πρεσ­βείες της Υπεραγίας Θεοτόκου και του πολιούχου μας αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Παύλου να αποβή πλου­σιώ­τε­­ρη σε προσφορά δωρεών προς όλη την ανθρωπότητα, προς το ευσεβές Γένος μας, και προς την μητέρα μας Ορθόδοξη Εκ­κλησία, την οποία ο Κύριος «την έκαμε ιδική του με το αίμα του»[5], και η οποία αποτελεί «τον στύλον και το εδραίωμα της αληθείας»[6], αλλά και την σπονδυλική στήλη του έθνους μας, για να συνεχίζη να επιτελή εν «πνεύματι αγίω» τον υψηλό της προορισμό, που είναι η λύτρωση και η σωτηρία του ανθρωπίνου γέ­νους.

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και ευλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

V Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

[1] Γαλ. 4,4.-
[2] Γαλ. 3,28.-
[3] Γαλ. 5,5.-
[4] Ψαλμ. 115,3.-
[5] Πράξ. 20,28.-
[6] Α΄ Τιμ. 3,15.-