Συνέντευξη στο Proininews και στον Τάσο Πατσίδη παραχώρησε η διεθνής Καβαλιώτισσα μπασκετμπολίστρια Μυρτώ Σταμπουλίδου που τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται σε ομάδες του εξωτερικού συνδυάζοντας παράλληλα την επαγγελματική της δραστηριότητα.
Μίλησε για τα μπασκετικά της βήματα αλλά και τη νέα κατάσταση που δημιουργείται μετά την καραντίνα και στην Ολλανδία εκεί όπου τελευταία εργάζεται σε μεγάλο κεντρικό ξενοδοχείο του Άμστερνταμ.
Αναλυτικά.
Ερώτηση: Μια ομάδα της Καβάλας οι Πάνθηρες από τη νέα σεζόν θα παίζουν στην Α2 κατηγορία. Θετικό γεγονός για το τοπικό μπάσκετ.
Απάντηση: Είναι πάρα πολύ ευχάριστο το γεγονός και αυτή η άνοδος για την πόλη της Καβάλας όσον αφορά τα γυναικεία τμήματα. Συγχαρητήρια πρώτα απ` όλα στην ομάδα των Πανθήρων, στη διοίκηση, στο προπονητικό τιμ, στα κορίτσια σε όλους.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά. Οι καιροί που αντιμετωπίζουμε είναι δύσκολοι και ελπίζω να βρούνε θετική ανταπόκριση, οικονομική στήριξη από την κοινωνία της Καβάλας. Πρέπει να στηριχθεί η ομάδα σε αυτή την κατηγορία. Το μπάσκετ της Καβάλας είχε ανάγκη και από μια παρουσία γυναικείας ομάδας σε υψηλή κατηγορία. Προσθέτει σίγουρα αίγλη.
Ερώτηση: Ποια είναι τα μπασκετικά σου βήματα; Σε έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια κάπου ανάμεσα σε Γερμανία και Ολλανδία.
Απάντηση: Επανήλθα ενδιάμεσα στον ΠΑΟΚ όπου έπαιξα για 1 χρόνο στην Α1. Τα τελευταία γεγονότα είναι ότι φέτος δεν κατάφερα να παίξω στην Ολλανδία στην Α2 που ήμουν, λόγω του κορωνοϊού. Θα γινόταν μια ανανέωση του συμβολαίου τον Φεβρουάριο και θα έπαιζα στο Β` γύρο. Δυστυχώς ο Β` γύρος λόγω της πανδημίας δεν άρχισε σε όλο τον κόσμο.
Ήμουν λίγο άτυχη γιατί έχασα τη σεζόν. Τώρα από τη νέα σεζόν δεν θα μείνω στην ίδια ομάδα, με την οποία διατηρώ άριστες σχέσεις, θα δω αν μπορεί να γίνει κάτι με σύλλογο της Α1 Ολλανδίας.
Ερώτηση: Είναι σίγουρο ότι θα ξενιτευτείς και πάλι;
Απάντηση: Ναι γιατί στην Ολλανδία και στο Άμστερνταμ βρίσκεται η δουλειά μου. Είναι η καθημερινότητα μου. Έχω αρχίσει με τις ομάδες τις γνωριμίες και πλέον ξέρουν ποια είμαι. Έχω κάνει μάλιστα και κάποιες προπονήσεις με αυτή την ομάδα που θέλω να πάω, όταν είχα πρωτοπάει στο Άμστερνταμ.
Ερώτηση: Στη σύγκριση το Ολλανδικό γυναικείο μπάσκετ είναι καλύτερο από το Ελληνικό;
Απάντηση: Δεν θα το έλεγα. Ούτε αντάξιο. Ασχολούνται με πολλά αθλήματα οι Ολλανδοί, οπότε δεν είναι στις προτεραιότητες τους το μπάσκετ. Στο ποδόσφαιρο ο Άγιαξ έχει τη μερίδα του λέοντος. Επίσης παίζει ρόλο και το οικονομικό. Δεν ξέρω αυτή τη στιγμή πως θα στελεχωθούν οι ομάδες που παίζουν στην Α1 του Ολλανδικού μπάσκετ.
Ερώτηση: Πως έζησες την πανδημία; Από την Ολλανδία να έρθεις στην Ελλάδα;
Απάντηση: Ήταν και είναι κάτι πολύ δύσκολο για όλους εντός και εκτός συνόρων. Βέβαια υπάρχει η συναισθηματική φόρτιση όταν είσαι στο εξωτερικό, λόγω του ότι είσαι μακριά από τους δικούς σου. Δεν μπορείς να γνωρίζεις κάτι αν δεν το έχεις περάσει. Ήταν για όλους κάτι το πρωτόγνωρο.
Τα κρούσματα στην Ολλανδία ήταν πάρα πολλά.
Ήταν δύσκολο να δουλεύεις σε ένα ξενοδοχείο στην κεντρική πλατεία του Άμστερνταμ και εκεί που έβλεπες χιλιάδες κόσμο, χιλιάδες τουρίστες, να βλέπεις μέσα σε δυο τρεις μέρες να αδειάζει η πόλη.
Στην Ελλάδα και στην Καβάλα ήρθα και η κατάσταση ήταν πιο καλή. Έμεινα σε καραντίνα για 14 ημέρες, έκανα τα χαρτιά όλα μέσα στο αεροπλάνο. Το περάσαμε, το ζήσαμε, πρέπει να βλέπουμε τώρα θετικά τη συνέχεια αν και θέλει ακόμη μεγάλη προσοχή.
Ερώτηση: Τι σου έχει μείνει απ` όλες τις εμπειρίες που έζησες στις ομάδες που αγωνίστηκες;
Απάντηση: Δεν άλλαζα το μπάσκετ με κάτι άλλο. Με κέρδισε αν και έκανα 10 χρόνια τραμπολίνο.
Η όλη μου εμπειρία είναι έντονη στο μπασκετικό χώρο από πολύ μικρή. Τα καλοκαίρια μου γεμάτα με τις Εθνικές ομάδες και πολλές γνωριμίες ανά τον κόσμο.
Έχω πολύ καλές σχέσεις με συμπαίκτριες και αντίπαλες, βρισκόμαστε, μιλάμε. Είναι πολύ καλό που γυρνάω στην Καβάλα και να βλέπω τα κορίτσια να κάνουν τις προπονήσεις τους, να μεγαλώνουν, να αθλούνται.
Εύχομαι τις αντίστοιχες δικές μου εμπειρίες σε κάθε νεαρή αθλήτρια και αθλητή. Με τη στήριξη πάντα του σωματείου και της οικογένειας.
Στην κάθε ομάδα είναι διαφορετικό το επίπεδο, διαφορετική η αντιμετώπιση και οι εμπειρίες που μπορεί να έχεις κάποιος η κάποια.
Στον Αστέρα ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα. Στην Ένωση ο πρόεδρος μας έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστούμε σε υψηλότερο πρωτάθλημα. Ένα πολύ καθοριστικό σημείο στη μέχρι τώρα πορεία μου η Δράμα και η Α2 αν και πηγαινοερχόμουν ενώ ήμουν στη Γ Λυκείου.
Η Δράμα μου έδωσε τη δυνατότητα να με δουν ομάδες της Θεσσαλονίκης και να με επιλέξουν. Στον Αρη έμεινα 3 χρόνια και μετά στο εξωτερικό με μια ομάδα της Γερμανίας, όπου με είχε συστήσει ο κόουτς Αλεξανδρής. Μετά η επιστροφή στην Ελλάδα και ο ΠΑΟΚ με τον ίδιο προπονητή τον κ. Μασλαρινό που είναι προπονητής της Εθνικής γυναικών.
Κάθε ομάδα έχει και κάτι το διαφορετικό να θυμάμαι.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια ομάδα. Ο Αστέρας όμως με στήριξε από τα πρώτα μου βήματα, οι άνθρωποι πάντα ρωτάνε για την πορεία μου, οπότε θελήσω κάνω εκεί προπονήσεις. Ξεκίνησα με τους Καρακά και Μουχτάρη, στα σχολικά τότε πρωταθλήματα στο Φάληρο.
Δεν ξεχνάω τον Αστέρα.
Ερώτηση: Σε θέμα δουλειάς έχει περισσότερες ευκαιρίες στο εξωτερικό;
Απάντηση: Σαφώς υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες. Εξαρτάται το πόσο προσπαθείς και δουλεύεις είτε στο μπάσκετ, είτε στον επαγγελματικό τομέα. Εγώ είμαι σε ξενοδοχείο στο κέντρο του Άμστερνταμ και ενώ ξεκίνησα στην υποδοχή πλέον είμαι εκπαιδεύτρια των ατόμων που ξεκινούν για την υποδοχή. Είμαι πολύ ευχαριστημένη ενώ βρίσκομαι στο δεύτερο χρόνο. Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζεται η δουλειά σου στον επαγγελματικό τομέα και να σε επιβραβεύουν για αυτό.
Ερώτηση: Σε όλα αυτά σε συμπαραστάθηκαν οι γονείς σου, φανταζόμαστε.
Απάντηση: Σαφώς. Πάντα ήταν και είναι ακόμη δίπλα μου. Ότι χρειαστώ είναι κοντά μου.
Στα μπασκετικά μου βήματα πάντα ήταν κοντά ο πατέρας μου. Η μητέρα μου περισσότερο στην επαγγελματική μου πορεία. Οι αποφάσεις πάντα λαμβάνονται από μένα ενώ βέβαια συζητιούνται.
Δεν έχω μετανιώσει για κάτι. Τα καλοκαίρια μου είναι γεμάτα. Το μπάσκετ δεν με έχει φρενάρει για κάτι. Μάλιστα με την Εθνική έβλεπα κάτι διαφορετικό στα ταξίδια στο εξωτερικό. Από 14 χρονών είμαι μακριά από τους γονείς μου αφού ταξίδευα με την Εθνική και έμαθα να είμαι ανεξάρτητη.
Δεν με μπλόκαρε το μπάσκετ. η δουλειά μου είναι τέτοια που μπορώ να γυρνάω κάθε χρόνο σε άλλη χώρα, σε άλλη πόλη. Ομάδες υπάρχουν παντού και συγχρονίζω μπάσκετ με δουλειά.