Γράφει η Στέλλα Αργυρίου, Δημοτική σύμβουλος και εντεταλμένη σε θέματα, πολιτισμού και επιστημών
Οι τελευταίες δυο εβδομάδες υπήρξαν έντονες σε αθλητικό και συγκινησιακό φορτίο για τρεις μας ομάδες. Για τον ΠΑΟΚ που στην τελευταία στροφή κατέκτησε το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Ελλάδας.
Για τον Παναθηναϊκό που επέστρεψε στην κορυφή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Για τον Ολυμπιακό που έφερε το πρώτο ευρωπαϊκό κύπελλο σε συλλογικό επίπεδο στην Ελλάδα στο ποδόσφαιρο. Σε οπαδικό επίπεδο δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά.
Υπάρχουν οι ανάλογοι χώροι και οι εκφραστές του οπαδισμού για να διαβαστούν οι σχετικές απόψεις. Εγώ ως φίλαθλος, αφού συγχαρώ και τους τρεις, δηλώνω ωστόσο μια ιδιαίτερη συγκίνηση για κάτι που θεωρώ ότι άγγιξε εξίσου όλους τους υγιείς φιλάθλους.
Η πρόσκληση της ΠΑΕ Ολυμπιακός σε έναν φίλαθλο του ΠΑΟΚ και στην οικογένεια του, αποτελεί είδηση ούτως η άλλως για τις οπαδικές φατρίες. Η πρόσκληση στον Γιάννη Παπαστεφανάκη είναι όμως η επιτομή της ουσίας του αθλητισμού. Είναι η επιτομή της Κοινωνικής Ευθύνης και της Συμπερίληψης πέρα από οποιοδήποτε τοξικό πλαίσιο.
Ο ίδιος ο μικρός Γιάννης φρόντισε να γίνει επάξια πρέσβης των παραπάνω: «δεν είμαι ο Γιάννης του ΠΑΟΚ. Είμαι ο Γιάννης όλων των ομάδων». Και αν αυτό φαντάζει μεγαλοψυχία, θα μου επιτρέψετε να πάω ένα βήμα πιο πέρα.
Να ευχαριστήσουμε τον Γιάννη για το μάθημα και την ένεση μεγαλοψυχίας. Να προβάλουμε περισσότερους Γιάννηδες γύρω μας. Να τους συμπεριλαμβάνουμε στις μικρές ή μεγάλες στιγμές μας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη μιας κοινωνίας που δείχνει να αντιλαμβάνεται τον ρόλο της στο αύριο. Όλοι να είμαστε όλων. Συγχαρητήρια Γιάννη Παπαστεφανάκη!
