Εδώ και 74 χρόνια από την ίδρυση του, το ΝΑΤΟ, σαν αμυντικό σύμφωνος χωρών Β. Ατλαντικού (δηλ. στην ουσία ΗΠΑ-Η.Β.), μέχρι σήμερα που έχει μεταβληθεί σ’ ένα καθαρά επιθετικό οργανισμό εναντίον χωρών της Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής, η λίστα των θυμάτων του είναι πολύ μεγάλη: Κύπρος, Ελλάδα, Βιετνάμ, Κογκό, Λιβύη, Συρία, Καμπότζη, Κορέα, Χιλή, Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Λίβανος, Ιράν, πρώην Γιουγκοσλαβία κλπ.…
Σ’ αυτή τη λίστα προστίθεται και ο πόλεμος στην Ουκρανία, που προκλήθηκε και μεθοδεύτηκε από το 2014,προκειμένου να αποδυναμωθεί ή να καταστραφεί μια ανταγωνιστική δύναμη των ΗΠΑ, με στόχο να κερδίσουν έδαφος στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με την Κίνα.
Έτσι έφθασε σήμερα ν’ αποτελεί πλέον μια συμμαχία κρατών, που ακυρώνει δικαιώματα και ελευθερίες, δημιουργεί πείνα και μετανάστευση, και παράγει οικονομικές φούσκες και χρεοκοπίες. Ν’ αμφισβητείται πλέον φανερά στα πλαίσια ενός νέου Πολυπολικού κόσμου.
Την ίδια στιγμή, η λεγόμενη «ανωτερότητα της συλλογικής Δύσης“ NATO-G7σε σχέση με την «καθυστερημένη Ανατολή» έχει εξαλειφθεί, και βρίσκεται σε συνεχόμενη μείωση της παγκόσμιας επιρροής της, σε αντίθεση με της Ρωσίας που μετά το πόλεμο στην Ουκρανία έχει αυξηθεί, όπως δείχνει στο πίνακα έρευνα του Λονδρέζικου ECONOMIST.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία όμως, αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν να κρατήσουν την ηγεμονία τους με κάθε μέσο και τρόπο προκαλώντας πολεμικές συρράξεις και συσσωρεύοντας δεινά για τους λαούς του κόσμου.
Η πραγματικότητα όμως αυτή όλο και περισσότερο τις τελευταίες δεκαετίες, “θάβεται” ειδησεογραφικά και παραβλέπεται πολιτικά στο σύνολο σχεδόν των Ελληνικών κομμάτων, από τη Δεξιά μέχρι τη Νατοϊκή αριστερά, τα οποία αποδέχονται και αποσιωπούνε:
1. Tο πόσο επικίνδυνο είναι για τη Χώρα μας και τον Λαό της η μετατροπή της Ελλάδας σε στρατόπεδο και ορμητήριο των Αμερικανονατοϊκών δυνάμεων στο πόλεμο της Ουκρανίας, και 2. Ότι η προφασιζόμενη και προβαλλόμενη μείωση των “συμμαχικών“ Τουρκικών απειλών εναντίον μας, δεν πρόκειται και δεν μπορεί μέσα στα πλαίσια της “συμμαχίας“ να εξαλειφθεί ή ακόμη και να περιορισθεί.
ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ
