Και κατά το παρελθόν η ΠΡΩΙΝΗ παρουσίασε μια μαθητική εφημερίδα που ξεχωρίζει. Πρόκειται για την εφημερίδα «Πρωτοπόροι» που εκδίδεται κάθε τρεις μήνες από τους μαθητές του δεύτερου τμήματος της ΣΤ’ τάξεως του 5ου δημοτικού σχολείου Καβάλας. Τα παιδιά μας έφεραν χθες το καινούργιο τους τεύχος ου μας ξάφνιασε ευχάριστα από την ύλη που περιλαμβάνεται σ’ αυτό.
Συνεντεύξεις και αφιερώματα με την Ανθή Καραγιάννη και τη διευθύντρια της δημοτικής βιβλιοθήκης Κατερίνα Κουμανίδου. Αναμνήσεις από μια Καβάλα που δεν υπάρχει πια μέσω κι άλλων συνεντεύξεων με τον Σάββα Κουμουλίδη και το Νίκο Παπαγιαννίδη. Για την τέχνη μίλησε στους μαθητές ο γνωστός συμπολίτης ζωγράφος Λόης Ανθάκης. Οι μαθητές έγραψαν κείμενα για την εντύπωση που τους δημιούργησε η επίσκεψή τους στο κτήριο του «Πυθαγόρα», στο Μουσείο Καπνού, στο μνημείο του Αποστόλου Παύλου.
Ο αναγνώστης της εφημερίδας μαθαίνει πολλά για την πόλη της Καβάλας και τις τοπικές δραστηριότητες, όπως επίσης για την πολιτιστική δράση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και για τα περιβαλλοντικά ζητήματα που διαχειρίζεται ο δήμος Καβάλας. Στο τέλος της 8σέλιδης εφημερίδας υπάρχει μια συνέντευξη από εκείνες που σπάνια βρίσκει κανείς ακόμη και στις καθημερινές εφημερίδες της πόλης. Ο ταχυδακτυλουργός Ανανίας Καραπαπάζογλου εξομολογείται στους μαθητές το ταλέντο του, δηλώνοντας ότι μπορεί να είναι και ο μοναδικός αυτοδίδακτος ταχυδακτυλουργός.
Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στους μαθητές για την πρωτοβουλία τους, για το μεράκι τους που συνεχίζεται. Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν και στους εκπαιδευτικούς που οργανώνουν τους μαθητές.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΑΝΙΑ ΚΑΡΑΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ
1.Τα παιδιά σάς λατρεύουν και μαγεύονται από τα ταχυδακτυλουργικά σας κόλπα. Εσείς πως νιώθετε γι’ αυτό;
Αισθάνομαι μεγάλη χαρά και περισσότερο που εισπράττω θαυμασμό απ’ τα παιδιά, διότι τους προσφέρω ψυχαγωγία. Στα τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα έχω επισκεφτεί τόσα πολλά σχολεία, κατασκηνώσεις, ιδρύματα, στρατόπεδα,… σε όλη την Ελλάδα! Ο θαυμασμός και τα χειροκροτήματα από ψυχής που λαμβάνω κάθε φορά μόνο χαρά θα μπορούσαν να μου προκαλέσουν.
2.Υπήρξε κάποιος δάσκαλος που σας δίδαξε αυτή τη μαγεία με τα δάχτυλα;
Δυστυχώς όχι και ίσως να είμαι ο μοναδικός αυτοδίδακτος ταχυδακτυλουργός που υπάρχει. Έχω πέντε αδέρφια και ο μεγαλύτερος αδερφός μου, όταν ήμουν 16 χρονών, μου έφερε απ’ την Αθήνα μια απλή κασετίνα με απλά μαγικά (trick). Αυτό ήταν το ερέθισμα για να βρεθώ κλειδωμένος νύχτα και μέρα σ’ ένα δωμάτιο και να δίνω παραστάσεις μπροστά στον καθρέφτη. Έτσι έμαθα τα κόλπα και μετά από ένα χρόνο, άρχισα τις εμφανίσεις στις γειτονιές.
3.Πότε δείξατε για πρώτη φορά στον κόσμο το κόλπο με τα ξυραφάκια; Πως ξεκινήσατε;
Το 1974 ξεκίνησα το κόλπο με τα ξυραφάκια και ο κόσμος έμενε άφωνος . Το 1979 στην τότε εκπομπή «Να η ευκαιρία» στην ΕΡΤ1 με κριτές τον Γιώργο Κατσαρό (μουσικοσυνθέτης), τον Γρηγόρη Γρηγορίου (σκηνοθέτης), τη Ροζίτα Σώκου (κριτικός), τη Σάσα Ντάριο (χορογράφος) και πήρα το πρώτο βραβείο με άριστα. Στη συνέχεια, αυτό το κόλπο το παρουσίασα και σε άλλες εκπομπές, όπως στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο», στο «Άρωμα Ελλάδος» στην ΕΡΤ3 (στη Βόρειο Ελλάδα) και στην εκπομπή του Παπαδάκη.
4.Χόμπυ ή επάγγελμα; Τι είναι για εσάς η ταχυδακτυλουργία;
Η ταχυδακτυλουργία είναι το χόμπυ μου! Στο επάγγελμα, μέχρι το 1997 όπου μετά πήρα σύνταξη, ήμουν μόνιμος τεχνικός υπάλληλος στην Ενδακάτη Μεραρχεία Καβάλας. Βέβαια, η ταχυδακτυλουργία δεν είναι το μόνο μου χόμπυ. Ασχολούμαι πολλά χρόνια με τη μουσική, παίζοντας ακορντεόν (αυτοδίδακτος) και για 40 χρόνια είχα μια πενταμελή ορχήστρα με την επωνυμία «Μουσικό συγκρότημα Ανανία».
5.Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε μια δική σας σχολή μικρών μάγων;
Όχι, γιατί σύμφωνα με το καταστατικό της Ομοσπονδίας ταχυδακτυλουργών Ελλάδας, δεν πρέπει τα μυστικά κόλπα που γνωρίζουμε να τα δείχνουμε στον καθένα. Ιδιαίτερα τα επαγγελματικά δύσκολα κόλπα. Άλλωστε το λέει και η φράση «Ο μάγος δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του».
6.Θέτε να συμπληρώσετε κάτι που είναι σημαντικό για εσάς;
Θα ήθελα να διευκρινίσω, σε όσους πιστεύουν πως τα κόλπα είναι σατανικά, ότι δουλεύουμε με τα αθώα χέρια μας και τίποτα παραπάνω. Είναι μια παρεξήγηση που υπάρχει και πάντα προσπαθώ να δώσω στον κόσμο να το καταλάβει πως δεν είναι κάτι κακό. Αυτήν την άποψη έχουν και οι ιερείς, αλλά κι εγώ άνθρωπος της εκκλησίας είμαι (ιεροψάλτης).
