Ο Νίκος Μήλιος είναι ένας από τους συμπολίτες-ήρωες, από τους επαγγελματίες που λειτουργούν μικρά καταστήματα τροφίμων.
Παλιά τα λέγαμε μπακάλικα και οπωροπωλεία. Σήμερα τα λέμε μίνι μάρκετ. Η άποψη του έχει ενδιαφέρον. Παρατηρεί ότι τα μίνι μάρκετ φυσικά και λιγόστεψαν. Βρίσκονται μας λέει, τα περισσότερα, στις γειτονιές της πόλης. Γεγονός όχι τυχαίο. Αντέχουν τα μίνι μάρκετ. Τα καταφέρνουν σε ένα δύσκολο περιβάλλον. Για τους λόγους που εξηγεί στη συνέντευξη του.
Η συνέντευξη
Ερ: Τι γίνεται με τα μικρά και μικρομεσαία παντοπωλεία της Καβάλας; Σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο κλάδος;
Απ: Τα καταστήματα αυτά λειτουργούν εδώ και χρόνια στην αγορά της πόλης. Έχουν μείνει περίπου 50-60 . Διάσπαρτα στην Καβάλα. Πολλά από αυτά δουλεύουν όλη τη μέρα, κάθε μέρα για όλο το χρόνο θα έλεγα. Πολλοί δουλεύουν μόνοι τους, οικογενειακά τα καταστήματα τους, χωρίς υπαλλήλους. Τα παντοπωλεία έχουν αντικαταστήσει πλέον τα περίπτερα τα οποία σωρηδόν κλείνουν τώρα τελευταία. Καλύπτουμε ανάγκες πολλών πελατών στις γειτονιές, περισσότερο ηλικιωμένων οι οποίοι αδυνατούν να κατέβουν προς το κέντρο. Έχουμε προβλήματα, το ενεργειακό φυσικά που υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Προσπαθούμε πάντα να κρατήσουμε τους πελάτες, γιατί είναι προσωπικοί φίλοι, ξέρουμε τα οικογενειακά τους, τους δίνουμε πιστώσεις πολλές φορές, πράγματα που δε γίνονται στις «αλυσίδες» και στα σούπερ μάρκετ. Έχουμε πολλά τοπικά προϊόντα τα οποία δεν υπάρχουν στις «αλυσίδες», με πολύ καλές τιμές. Είμαστε ανταγωνιστικοί σε μεγάλη γκάμα προϊόντων σε σχέση με τις «αλυσίδες». Καλύπτουμε πολλές ανάγκες.
Ερ: Παλιά τα λέγαμε μπακάλικα, τώρα λέγονται μίνι μάρκετ, αυτά τα καταστήματα;
Απ: Λέγονται μίνι μάρκετ, παντοπωλεία, οπωροπαντοπωλεία.
Ερ: Είναι ελάχιστα στο κέντρο, τα πιο πολλά είναι σε συνοικίες.
Απ: Στο κέντρο έχουν ανταγωνισμό, τις μεγάλες «αλυσίδες». Προτιμούνε να φεύγουν κάπως μακριά από το κέντρο, προκειμένου να είναι πιο ανταγωνιστικά με τις «αλυσίδες». Χρειάζεσαι αυτοκίνητο από μακριά για να κατέβεις στο κέντρο, αυτό έχει έξοδα οπότε πολλοί προτιμούνε τα συνοικιακά.
Ερ: Αφήσατε κάποια υπονοούμενα για τις τιμές. Μας λέτε ότι οι καταναλωτές πρέπει να βλέπουν τις τιμές και στα μίνι μάρκετ, γιατί είναι ένας μύθος ότι είναι περισσότερο φτηνές οι τιμές στα σούπερ μάρκετ.
Απ: Έτσι είναι. Τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν και πολλά λειτουργικά έξοδα. Τα μικρά καταστήματα δεν έχουν τα λειτουργικά έξοδα που έχουν τα μεγάλα. Φυσικά δουλεύουνε με πολλά τοπικά προϊόντα, δουλεύουνε με προϊόντα από μικρές βιοτεχνίες προϊόντα που είναι ποιοτικά και φτηνά. Καλύπτουμε όλες τις ανάγκες του καταναλωτή. Η συνεχόμενη διαφήμιση στην τηλεόραση, στα έντυπα, όλα αυτά με τις προσφορές και με όλο το μάρκετινγκ που κάνουν οι «αλυσίδες», προσελκύουν τον κόσμο. Ακόμη και το κράτος τώρα με το Food Pass, εκεί στέλνει τον κόσμο. Αλλά και εκεί να πάει ο κόσμος θα έρθει και στα δικά μας καταστήματα, γιατί δημιουργεί ανάγκες τις οποίες ξεχνάει για κάποιους λόγους ή κάποια πράγματα που τα βρίσκει μόνο σε μας και έρχεται. Περνάνε και από εμάς.
Ερ: Είναι μια αντίσταση κατά κάποιο τρόπο. Το σύστημα θέλει να εξαφανίσει τους μικρούς και μικρομεσαίους για να υπάρχουν μόνο τα Σουπερ Μάρκετ.
Απ: Η αλήθεια είναι ότι από στοιχεία που δίνουνε οι ιστοσελίδες του λιανεμπορίου, φαίνεται ότι τρεις μεγάλες «αλυσίδες» ελέγχουν περίπου το 65- 70% των πωλήσεων. Από εκεί και μετά υπάρχουν άλλες 20 «αλυσίδες, ¨μικρότεροι όμιλοι όπως είναι ο Γουντζίδης στη Δράμα, ο Κάντζας στις Σέρρες, οι οποίοι ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος από το υπόλοιπο που αφήνουν οι μεγάλες «αλυσίδες».
Ερ: Τι μένει για τους μικρούς;
Απ: Ένα πολύ μικρό ποσοστό το οποίο όμως καλύπτει τα έξοδα της λειτουργίας και τα κέρδη που χρειάζονται τα καταστήματα για να λειτουργήσουνε.
Ερ: Τα μίνι μάρκετ λειτουργούν το 24ωρο περισσότερες ώρες από τα σούπερ μάρκετ.
Απ: Όλες τις μέρες του χρόνου και Κυριακές. Όλες τις Κυριακές. Δύσκολο αυτό για αυτούς τους επιχειρηματίες αλλά παλεύουνε. Έχουν μπει στη λογική των ζαχαροπλαστείων, των περιπτέρων. Όπως οι καφετέριες που δουλεύουν όλο το χρόνο κάθε μέρα. Παλεύουν οι άνθρωποι. Η αγορά είναι ανταγωνιστική.
Ερ: Η Καβάλα έχει την παράδοση της στα παντοπωλεία αν και έχουν αλλάξει τώρα και έχουν γίνει μίνι μάρκετ.
Απ: Σίγουρα έχουν αλλάξει αλλά αυτό δε θα σταματήσει να υπάρχει. Τα μίνι μάρκετ δε θα σταματήσουν να υπάρχουν γιατί καλύπτουν ανάγκες της γειτονιάς οι οποίες είναι συνεχόμενες. Οι καταναλωτές δε θα κατέβουν για ένα πράγμα σε μια «αλυσίδα». Πλέον όμως είναι δύσκολα τα πράγματα, λόγω του ενεργειακού. Στο δικό μου κατάστημα έχει διπλασιαστεί το ενεργειακό κόστος. Οι αυξήσεις των τιμών που υπάρχουν το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι υπερβολικές. Τα κέρδη του κράτους είναι μεγάλα. Για το λάδι έχει γίνει μεγάλος ντόρος. Έχει τριπλασιαστεί η τιμή του. Στα ελαιόλαδα η μεγάλη εταιρεία του χώρου, είχε πεντάλιτρα πριν δυο-τρία χρόνια. Πέρσι έγιναν τετράλιτρα και τώρα έγιναν τρίλιτρα. Η τιμή παρέμεινε η ίδια όμως. Έχουν λιγοστέψει τα γραμμάρια στις μαργαρίνες και η τιμή ανέβηκε. Ένα χρόνο πριν έπαιρνα ένα τενεκέ τυρί 80 ευρώ. Φέτος τον αγοράζω 135 ευρώ και μου είπε ο παραγωγός ότι σύντομα θα έχει και άλλη αύξηση. Τώρα πως βγάζει το κράτος το 10% του πληθωρισμού, δεν γνωρίζω. Οι τιμές είναι υπερβολικά υψηλές.
Ερ: Στήριξη είχατε εσείς οι μικρομεσαίοι από το κράτος;
Απ: Δε νομίζω. Οι αυτοαπασχολούμενοι όχι. Μόνο όσοι έχουν προσωπικό. Λένε ότι από την επόμενη χρονιά θα ανέβει κατά 10% το ασφάλιστρο (η εισφορά στον ΕΦΚΑ), άρα την επόμενη χρονιά θα δώσουμε συν ένα ακόμη ασφάλιστρο για το κράτος. Το κράτος κερδίζει πάντοτε όπως και να έχει. Ειδικά τώρα με αυτές τις τιμές… Άλλο ΦΠΑ έχει ένα προϊόν που κάνει 80 ευρώ και άλλο ΦΠΑ ένα προϊόν που έχει πάει στα 135 ευρώ. (Στο πρόσφατο παρελθόν ο κ. Μήλιος ήταν μέλος της διοίκησης του Επιμελητηρίου Καβάλας).
