«Είμαι Έλληνας Μακεδόνας και ομιλώ την ελληνική γλώσσα. Αυτό είναι στοιχείο της εθνικής μου συνείδησης και η εθνική μου συνείδηση είναι στοιχείο της ψυχής μου». Με αυτές τις φράσεις ξεκίνησε την ομιλία του ο Βουλευτής Ν. Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, χθες, στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης που κατέθεσαν οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Σε μία έντονα συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία, ο κ. Παναγιωτόπουλος, τόνισε πως με τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ για το Σκοπιανό δημιουργούνται τετελεσμένα σε βάρος της χώρας μας και εξέφρασε τους φόβους του πως θα προκαλέσει προβλήματα, αν όχι και δεινά, στο μέλλον.
«Γεννήθηκα λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη των Φιλίππων, μετονομασθείσα έτσι το 356 π.Χ. από τον Φίλιππο τον Β΄, Βασιλέα των Μακεδόνων» είπε στην ομιλία του, για να συνεχίσει με έντονο και κατηγορηματικό ύφος πως «δεν επιτρέπω σε κανέναν, αστοιχείωτο ή πονηρό, σε κανέναν χαβαλέ της Ιστορίας ή κυνικό της εξουσίας, είτε αυτός είναι κυβερνητικός παράγοντας είτε Βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, σε καμία διεπιστημονική επιτροπή, του άρθρου 8 παράγραφος 5 της συμφωνίας που φέρνετε, να μου το αλλάξει αυτό».
Αναλυτικά, το κείμενο της ομιλίας του κ. Παναγιωτόπουλου, χθες, στην Ολομέλεια της Βουλής, έχει ως εξής:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι Έλληνας Μακεδόνας και ομιλώ την ελληνική γλώσσα.
Γεννήθηκα λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη των Φιλίππων, μετονομασθείσα έτσι το 356 π.Χ. από τον Φίλιππο τον Β΄, Βασιλέα των Μακεδόνων και καμία διεπιστημονική επιτροπή του άρθρου 8 παράγραφος 5 της συμφωνίας που φέρνετε δεν μπορεί να μου το αλλάξει αυτό.
Αυτό είναι στοιχείο της εθνικής μου συνείδησης και η εθνική μου συνείδηση είναι στοιχείο της ψυχής μου. Και δεν επιτρέπω σε κανέναν αστοιχείωτο ή πονηρό, σε κανέναν χαβαλέ της ιστορίας ή κυνικό της εξουσίας, είτε αυτός είναι κυβερνητικός παράγοντας είτε Βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, που θα ψηφίσουν το βράδυ υποθέτω υπέρ της απόρριψης της πρότασης δυσπιστίας της Νέας Δημοκρατίας και επομένως θα ανάψουν αύριο το πράσινο φως στον Πρωθυπουργό και στον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας, για να πάνε να υπογράψουν αυτή τη συμφωνία που κατά τα άλλα απορρίπτουν.
Και μεθαύριο θα ανάψουν το πράσινο φως στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, στον Πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κ. Πάνο Καμμένο, να πάει στο ΝΑΤΟ να διαχειριστεί τα διαδικαστικά της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων σε αυτόν τον Οργανισμό, ως αρμόδιος Υπουργός, που κατά τα άλλα απορρίπτει αυτή τη συμφωνία. Αυτά συμβαίνουν αυτές τις μέρες.
Έκανα, όμως, αυτή τη δήλωση και για κάποιον άλλο λόγο, πολύ πιο σημαντικό, αν θέλετε, και πιο σοβαρό. Γιατί δεν αργεί η ώρα, που με βάση τα κεκτημένα αυτής της διπλωματικής επιτυχίας -λέμε τώρα- θα έρθει κάποιος να μου πει ότι, κύριε Παναγιωτόπουλε, δεν μπορείτε να δηλώνετε Έλληνας Μακεδόνας που μιλά την ελληνική γλώσσα, διότι οι Μακεδόνες είναι οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, όπως συμφώνησε ο κ. Τσίπρας με τον κ. Ζάεφ.
Και αυτοί ομιλούν τη μακεδονική γλώσσα, όπως συμφώνησε ο κ. Τσίπρας με τον κ. Ζάεφ. Επομένως, όταν δηλώνετε Έλληνας Μακεδόνας, ομιλών την ελληνική γλώσσα, ενδεχομένως η συμπεριφορά σας να αναπτύσσει σοβινιστικά στοιχεία, βάσει συγκεκριμένου άρθρου αυτών που συμφώνησαν ο κ. Τσίπρας με τον κ. Ζάεφ.
Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτής της επιθετικής, εχθρικής, σοβινιστικής συμπεριφοράς, μπορεί μια τέτοια δήλωση, αν όχι αντιφατική, να είναι τουλάχιστον επιλήψιμη. Αυτό και όλα αυτά είναι τα προϊόντα της διαπραγμάτευσης που οδήγησαν σε αυτή τη συμφωνία. Γι’ αυτό δηλώνουμε ότι είναι κάκιστη η συμφωνία.
Εξαντλώντας τα όπλα του κοινοβουλευτικού ελέγχου, εγείρουμε αυτήν την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, που διαπραγματεύτηκε και έκλεισε αυτή τη συμφωνία και αύριο-μεθαύριο θέλει να πάει να την υπογράψει.
Στεκόμαστε μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες, τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού, που δεν ακούει αυτή η Κυβέρνηση, οι οποίοι διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν σε όλη την Ελλάδα, στη Βόρεια Ελλάδα, παντού, γιατί απλά δεν συμφωνούν.
Εμείς, λοιπόν, μέσα εδώ για αυτούς και αυτοί έξω για εμάς, όλοι μαζί να απορρίψουμε αυτή τη συμφωνία, η οποία πολύ φοβάμαι ότι θα δημιουργήσει προβλήματα, αν όχι και δεινά, στο μέλλον.
Γιατί είναι κακή η συμφωνία; Πού είναι το αμετάφραστο όνομα «Severna Makedonija», για το οποίο έκανε λόγο και ο Πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, προφανώς, ψευδόμενος άλλη μία φορά; Έφυγε αυτό.
Έχουμε ένα όνομα το οποίο μεταφράζεται στη γλώσσα κάθε χώρας και το όνομα είναι «Βόρεια Μακεδονία». Και το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», όπως ακούστηκε, αποτέλεσε επιλογή Ζάεφ και Ντιμιτρόφ, των σκοπιανών δηλαδή κυβερνητικών παραγόντων, την οποία δέχτηκε η ελληνική πλευρά «ασμενώς», όπως λέει ο κ. Κοτζιάς ο οποίος, όταν δεν κακοποιεί εθνικά δίκαια, κακοποιεί την ελληνική γλώσσα.
Ρωτάω εγώ σε ποια σκληρή διαπραγμάτευση, όπου το μείζον είναι το όνομα, έρχεται η μία πλευρά και αποφασίζει ελεύθερα, επιλέγει ελεύθερα και η άλλη πλευρά, που υποτίθεται ότι διαπραγματεύεται σκληρά, απλώς προσυπογράφει και συναινεί; Όμως, και το ίδιο το όνομα, η επιλογή, όπως σας είπα, Ζάεφ δεν παραπέμπει σε αλυτρωτισμούς; Γιατί οι Τούρκοι επιμένουν να αποκαλούν Δυτική Θράκη την ελληνικότατη Θράκη, σε αντιδιαστολή με την Ανατολική Θράκη, που είναι κομμάτι αυτού που λέμε εμείς τώρα ευρωπαϊκή Τουρκία.
Αλυτρωτισμός. Και δεν είναι ο γραφικός αλυτρωτισμός του Γκρουέφσκι με τα αγάλματα. Είναι ο υποθάλπων, υφέρπων, επικίνδυνος αλυτρωτισμός του μακεδονικού ιδεολογήματος των αλύτρωτων πατρίδων, αυτός που σιγά-σιγά θα βγει, γιατί οι πολιτικοί συσχετισμοί μεταβάλλονται.
Δεν έχω καιρό να αναλύσω τα υπόλοιπα της συνθήκης. Δυο πράγματα λέω και θα κλείσω.
Σε αυτήν σας την πρωτοβουλία, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, λειτουργήσατε ερήμην της βούλησης και της επιθυμίας του ελληνικού λαού. Δείχνετε περισσότερο ενδιαφέρον να ικανοποιήσετε τα αιτήματα του διεθνούς παράγοντα προς ικανοποίηση δικών τους συμφερόντων, παρά το λαϊκό αίσθημα, την επιθυμία του ελληνικού λαού.
Είναι και κάτι άλλο, όμως. Αυτό το επιθυμούσατε πάντα. Όταν ο Καραμανλής έδινε τη μάχη στο Βουκουρέστι, επιφανή στελέχη του κόμματός σας, που ήταν τότε στο 3% -αναμνήσεις από το μέλλον ίσως- υποστήριζαν την αναγνώριση του γειτονικού κράτους με το συνταγματικό όνομα «Μακεδονία» σκέτο.
Έτσι τώρα βρίσκω ή μάλλον καταλαβαίνω γιατί είστε τόσο ικανοποιημένοι. Δεν θα γίνουν, όμως, έτσι τα πράγματα».
