Νόμιζα ότι ο όρος «Ιουδαιοναζί» που χρησιμοποιούσε ο Yeshayahu Leibowitz ήταν πολύ ισχυρός για να περιγράψει το Ισραήλ. Σήμερα, όμως, πρέπει να το ξανασκεφτώ.
Ο αείμνηστος καθηγητής Yeshayahu Leibowitz εφάρμοσε τον όρο «ΙουδαιοΝαζί» στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αναφερόμενος στον πρώην δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Meir Landau, ο οποίος είχε ουσιαστικά νομιμοποιήσει τα βασανιστήρια, για να τον περιγράψει.
Εξέφρασε σθεναρά τα επιχειρήματά του: «Το κράτος του Ισραήλ αντιπροσωπεύει το σκοτάδι ενός κρατικού σώματος, όπου ένα πλάσμα ανθρώπινης μορφής που ήταν ο Ανώτατος Δικαστής αποφασίζει ότι επιτρέπεται η χρήση βασανιστηρίων προς το συμφέρον του Κράτους».
Το πήρα ως ένα είδος ηθικής υπερβολής. Ήταν άσχημο: οι παλαιστίνιοι βασανίζονταν συστηματικά, αλλά κατά κάποιο τρόπο σκέφτηκα ότι δεν είμαστε τόσο γενοκτονικοί όσο οι ναζί. Σήμερα όμως σκέφτομαι διαφορετικά. Χθες [πριν από λίγες ημέρες, στμ] ο αντιδήμαρχος της Ιερουσαλήμ, Arieh King, δημοσίευσε στο Twitter μια φωτογραφία με πάνω από εκατό γυμνούς παλαιστίνιους που απήχθησαν από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα, δεμένους με χειροπέδες και καθισμένους στην άμμο, φρουρούμενους από Ισραηλινούς στρατιώτες.
Ο Κινγκ έγραψε ότι «Ο Ισραηλινός Στρατός εξοντώνει τους ναζί μουσουλμάνους στη Γάζα» και ότι «πρέπει να ανεβάσουμε το ρυθμό». «Αν ήταν στο χέρι μου», πρόσθεσε, «θα έφερνα 4 μπουλντόζες D9, θα τις έβαζα πίσω από τους λόφους με άμμο και θα έδινα την εντολή να θάψουν όλους αυτούς τους ναζί ζωντανούς.
Δεν είναι ανθρώπινα όντα ούτε καν ζώα, είναι υπάνθρωποι και έτσι πρέπει να τους φέρονται», είπε ο Κινγκ. Ολοκλήρωσε επαναλαμβάνοντας τη βιβλική αναφορά στη Γενοκτονία των Αμαληκιτών του Νετανιάχου: «Εξαλείψτε τη μνήμη των Αμαληκιτών, δεν θα ξεχάσουμε».
Αν και το Ισραήλ την αποκάλεσε μια «σκούπα μελών της Χαμάς», οι άντρες και τα αγόρια σε αυτές τις φωτογραφίες, ορισμένοι ηλικίας μόλις 13 ετών, ήταν γιατροί, δημοσιογράφοι, καταστηματάρχες και άλλοι πολίτες που είχαν αναζητήσει καταφύγιο σε σχολεία της UNRWA [υπηρεσίας αρωγής του ΟΗΕ] στην Beit Lahia. Είχαν απαχθεί αυθαίρετα και χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους.
Το tweet του King, το οποίο αναδημοσιεύτηκε από το Middle East Monitor, ήταν προφανώς υπερβολικό για το X (Twitter) και φαίνεται να έχει αφαιρεθεί από την πλατφόρμα. Αλλά μην ανησυχείτε, σήμερα το πρωί ο King έγραψε ξανά στο Twitter, με την ίδια φωτογραφία και άλλες (γυμνών παλαιστινίων αγοριών και ανδρών σε φορτηγά) και αυτή τη φορά ξεκίνησε τη δημοσίευσή του με ένα βιβλικό απόφθεγμα που αναφέρεται στον Amalek, ίσως για να μπερδέψει τους αλγόριθμους.
Παρέθεσε το Δευτερονόμιο 25.19: «Γι’ αυτό, όταν ο Κύριος, ο Θεός σου, θα σου έχει δώσει ειρήνη, ελευθερώνοντάς σε από όλους τους εχθρούς σου που σε περικυκλώνουν στη Χώρα που σου δίνει ο Κύριος ο Θεός σου ως κληρονομιά για να την κατέχεις, θα εξαλείψεις τη μνήμη του Αμαλήκ κάτω από τον ουρανό: μην το ξεχνάς!»
Ωστόσο, ο Κινγκ θεώρησε απαραίτητο να τονίσει την τρέχουσα συνάφεια, μήπως είναι πολύ ασαφής: «Εκατοντάδες γιοι του Αμαλέκ, μουσουλμάνοι-ναζί, ποια πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι η τιμωρία τους;» Έτσι, είναι ξεκάθαρο ότι βρισκόμαστε πράγματι σε ναζιστική εποχή, και αυτό φέρνει αληθινά συσχετισμούς με το Ολοκαύτωμα. Και αυτές οι διακηρύξεις, αυτές οι ενέργειες, είναι παντού.
Σήμερα, ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής των μέσων ενημέρωσης Yinon Magal (ο οποίος ήταν κάποτε βουλευτής του Εβραϊκού Κόμματος της Πατρίδας του Naftali Bennett και φιλοξενεί μια ραδιοφωνική εκπομπή με τον Ben Caspit στον κεντρώο ραδιοφωνικό σταθμό Maariv 103FM), ανέβασε στο Twitter την ίδια φωτογραφία μαζί με μια άλλη φωτογραφία Παλαιστινίων Κρατουμένων του 1967 (ντυμένων αυτή τη φορά) και έγραψε ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται».
Θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιήσει μια φωτογραφία της Nakba του 1948 ή, εν προκειμένω, μια φωτογραφία του Ολοκαυτώματος. Ο Magal δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την ειρωνεία του πώς η ιστορία πράγματι επαναλαμβάνεται.
Χθες, ο Magal ανέβασε στο Twitter μια φωτογραφία μερικών από αυτά τα γυμνά αγόρια και άνδρες καθώς κάθονταν στον ισοπεδωμένο δρόμο στο Beit Lahiya και ρώτησε σοβαρά «γιατί δεν υπάρχουν γυναίκες στη φωτογραφία;».
Εδώ είναι δύσκολο να ξεπεράσεις ακόμη και όλα τα στρώματα της διαστροφής. Χθες, ο Magal μοιράστηκε ένα βίντεο με ισραηλινούς στρατιώτες στη Γάζα να τραγουδούν και να χορεύουν, και εγκρίνει τους στίχους του γενοκτονικού τραγουδιού τους:
“Ήρθα να κατακτήσω τη Γάζα
Και να χτυπήσω δυνατά τη Χεζμπολάχ
Να εκπληρώσω μια mitzvah (εντολή)
Για να εξαφανίσω τον σπόρο του Αμαλέκ
Έφυγα από το σπίτι μου
Και δεν θα επιστρέψω μέχρι να επιτευχθεί η νίκη
Όλοι γνωρίζουν αυτό που μας κινεί
Δεν υπάρχουν αμέτοχοι”
Αυτά δεν είναι μόνο τα άσματα ορισμένων νεαρών ριζοσπαστών σιωνιστών εποίκων στους λόφους της Δυτικής Όχθης: είναι στη Γάζα και είναι αυτοί που διαπράττουν αυτή τη φρικτή Γενοκτονία. Ακριβώς μπροστά στα μάτια μας. Και όσοι τους ενθαρρύνουν με ρητά γενοκτονικούς όρους δεν είναι απλώς ακροδεξιοί φανατικοί: αυτό το πνεύμα υπάρχει παντού.
Μιλάω με κάποιους συναδέλφους ακτιβιστές που βρίσκουν όλο αυτό πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσουν. Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη φρίκη, τον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών, ενώ οι αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι η ισραηλινή επίθεση θα μπορούσε να συνεχιστεί με τον τρέχοντα τρόπο μέχρι τα τέλη ιανουαρίου, και μετά να συνεχιστεί με «μια στρατηγική χαμηλής έντασης, υπερτοπικοποιημένη».
Πώς στο καλό μπορεί να συνεχιστεί αυτή η Γενοκτονία, μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου; αναρωτιόμαστε. Λοιπόν, η απάντηση φαίνεται να είναι πως συνεχίζεται ακριβώς επειδή όλος ο κόσμος, [ο δυτικός] παρακολουθεί αντί να προσπαθεί να τη σταματήσει. Όλοι μας φταίμε.
του Jonathan Ofir *
* ο Jonathan Ofir είναι ένας ισραηλινός-δανός μαέστρος, μουσικός, συγγραφέας και blogger, ο οποίος γράφει τακτικά για το Mondoweiss.
Μετάφραση: Beniamino Rocchetto – Invictapalestina.org
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος contropiano.org
