Dark Mode Light Mode

Ο αφόρητος επαρχιωτισμός και η ακατάσχετη Επιδαυρίλα του ΚΘΒΕ

Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης

Με έναν πρωτόγνωρο επικοινωνιακό καταιγισμό, το ΚΘΒΕ επιχειρεί από τις αρχές Ιουνίου να προβάλει με κάθε τρόπο, τη φετινή του καλοκαιρινή παραγωγή με την κωμωδία του Αριστοφάνη “Πλούτος” σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

Στα κοινωνικά δίκτυα, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Παντού. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό. Αντιθέτως μάλιστα αποτελεί μια πολύ αποτελεσματική επικοινωνιακή τακτική.

Ωστόσο το βάρος δίδεται μονόπλευρα και με έναν σκανδαλώδη και προκλητικό  τρόπο αποκλειστικά και μόνο στις δύο παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Σε κάθε αναφορά για την συγκεκριμένη παραγωγή σημειώνονται μόνον οι παραστάσεις της Επιδαύρου.

Κι όταν “χτυπάει” κανείς την ένδειξη “εισιτήρια” ανοίγει μόνον η επιλογή για να αγοράσεις εισιτήρια για τις δύο παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Μέχρι και σχετικό δελτίο τύπου εκδόθηκε για την δωρεάν μεταφορά των δημοσιογράφων από την Αθήνα στην Επίδαυρο.

Επίσης άλλο δελτίο τύπου κάνει γνωστό ότι όσοι θεατές ενδιαφέρονται μπορούν να μεταβούν στην Επίδαυρο από την Αθήνα με λεωφορεία που βάζει το ΚΘΒΕ. Αλήθεια θα ισχύσει το ίδιο για το κοινό και τους δημοσιογράφους της Καβάλας και της Δράμας όταν η παράσταση θα ανέβει στους Φιλίππους;

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Αστέριος Πελτέκης, σε εκπομπή που εμφανίστηκε στην κρατική τηλεόραση, αναφέρθηκε και εκείνος για την συγκεκριμένη παραγωγή, μόνον στις παραστάσεις της Επιδαύρου.

Αλήθεια γιατί αυτή η πρεμούρα για την Επίδαυρο; Γιατί ένας κρατικός θεατρικός οργανισμός που από την ιδρυτική του διακήρυξη τάχθηκε να υπηρετήσει και να προωθήσει τη θεατρική τέχνη στο χώρο της βόρειας Ελλάδας (εξ ού και τίτλος του), βάζει κάθε καλοκαίρι πρώτο και βασικό του στόχο την παρουσία του στην Επίδαυρο;

Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΚΘΒΕ με τη συγκεκριμένη παραγωγή θα δώσει, κατά τη φετινή καλοκαιρινή σεζόν, 14 εν όλω παραστάσεις. Απ’ αυτές οι μισές μόνο δίδονται στη Βόρεια Ελλάδα, (οι τρεις εξ αυτών μάλιστα στο θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης) και άλλες επτά στη νότια Ελλάδα: στην Επίδαυρο (δύο), στην Κύπρο, και τέσσερις σε θέατρα της Αττικής.

Το Κρατικό Θέατρο ΒΟΡΕΙΟΥ Ελλάδος λοιπόν, για τη Βόρεια Ελλάδα πλην Θεσσαλονίκης, έχει, για φέτος το καλοκαίρι με τη θερινή του παραγωγή, μόνον τέσσερις όλες και όλες παραστάσεις: στους Φιλίππους, στο Κιλκίς στο Δίον και στη Δωδώνη.

Θαρρεί κανείς λοιπόν ότι για το ΚΘΒΕ και τους διοικούντες του η καταξίωση για κάθε παραγωγή και κάθε παράσταση είναι η παρουσίασή της στην Επίδαυρο. Αλλά ίσως και η προσωπική προβολή των συντελεστών των παραστάσεων αυτών είναι η παρουσία τους στην Επίδαυρο. Οι υπόλοιπες παραστάσεις είναι προφανώς γι’ αυτούς αγγαρεία.

Καμία λοιπόν παράσταση στη Θράκη, καμία στη Δυτική Μακεδονία, καμία στη Θεσσαλία αλλά δύο παραστάσεις, παρακαλώ, στην Επίδαυρο. Πρέπει λοιπόν να μάθουν και να συνειδητοποιήσουν τόσο οι διοικούντες όσο και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ ότι ο θεατρικός αυτός οργανισμός ιδρύθηκε το 1961 ως αντίποδας του Εθνικού Θεάτρου για να κάνει στη Βόρεια Ελλάδα τη δουλειά που έκανε το Εθνικό Θέατρο στο νότο.

Η Καβάλα και οι παραστάσεις αρχαίου δράματος που είχαν ήδη αρχίσει από το 1957 να δίνονται στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων με εμπνευστές και δημιουργούς τους επικεφαλής του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Καβάλας αείμνηστους Δημήτρη Λαζαρίδη και Χαράλαμπο Λαλένη, ήταν οι βασικοί συντελεστές για τη σύλληψη της ιδέας και την δημιουργία στη συνέχεια του ΚΘΒΕ που έδωσε την παρθενική του παράσταση το καλοκαίρι του 1961 με τον “Οιδίποδα τύραννο” του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Σωκράτη Καραντινού, ο οποίος άλλωστε ήταν και ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του βορειοελλαδίτικου κρατικού θεατρικού οργανισμού.

Να μην ξεχνούν λοιπόν η αρμόδιοι και οι διοικούντες το ΚΘΒΕ ότι όλα ξεκίνησαν από την Καβάλα και το Φεστιβάλ Φιλίππων και ότι τα πρόσωπα που έπεισαν τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή να προχωρήσει στη δημιουργία δεύτερης (μετά το Εθνικό) κρατικής θεατρικής σκηνής στη βόρεια Ελλάδα ήταν ο Θάσιος υπουργός βορείου Ελλάδος Αύγουστος Θεολογίτης, ο Γιώργος Θεοτοκάς και ο Σωκράτης Καραντινός.

Να μη ξεχνούν επίσης εκεί στο ΚΘΒΕ ότι για 20 περίπου χρόνια, διοργανωτής του Φεστιβάλ Φιλίππων ήταν το ΚΘΒΕ και όλο το δυναμικό τού θεάτρου, καλλιτεχνικό, διοικητικό και τεχνικό  εγκαθίστατο για δύο μήνες κάθε καλοκαίρι στην Καβάλα για να προετοιμάσουν τις παραστάσεις στους Φιλίππους.

Στόχος λοιπόν και υποχρέωση του ΚΘΒΕ είναι η παρουσίαση όλων των παραστάσεων από άκρου εις άκρον σε όλη την επαρχιακή βόρεια Ελλάδα από τον Έβρο μέχρι την  Ήπειρο κι όχι η φιλάρεσκη πασαρέλα στο νότο και η ακατάσχετη Επιδαυρίλα.

Ας απαλλαγεί επιτέλους το ΚΘΒΕ απ’ αυτόν τον αφόρητο επαρχιωτισμό κι ας καταλάβει ότι η καταξίωση έρχεται μέσα από την πιστή υπηρέτηση των σκοπών για τους οποίους δημιουργήθηκε.

Προηγούμενο άρθρο

Να σωθεί η Ουκρανία από την αμερικανική παρέμβαση

Επόμενο άρθρο

Μια αληθινή, πραγματική Ελληνοτουρκική φιλία: Γράφει ο Παναγιώτης Φώτου