Ανυπαρξία
Και εσύ, εσύ ο άλλος
Ζεις εσύ… εσύ ζεις
Και συνεχίζεις τη ζωή σου
Πεινάς
Διψάς
Θέλεις
Οι ανάγκες σου
Το σώμα σου το ζητά
Η φθαρτή η σάρκα σου
Η ύλη πρέπει να τραφεί
Και…. και σαν να ντρέπεσαι γι αυτό
Ντρέπεσαι και θυμώνεις που ζεις
Μα έτσι είναι
Να ζήσεις θέλεις
Εκείνος όμως;
Εκείνος που έφυγε;
Και η ψυχή
Η ψυχή
Πονάει η ψυχή φίλε μου
Κλαίει η ψυχή
Έχει σάρκα και η ψυχή
Ματώνει και πονά κι αυτή
Πιότερο κι από το σώμα
Κι εσύ φίλε μου… πού είσαι εσύ; που ταξιδεύεις;
Σε ζητά η ψυχή μου
Εσένα ζητά
Γιατρικό
Την παρουσία σου θέλει
Το γέλιο σου
Το τραγούδι σου να ακούσει θέλει
Την αγάπη σου να νιώσει
Αυτήν που αφειδώλευτα χάριζες
Σε όλους
Φίλε μου
Φίλε μου….. φίλε….
Φίλε μου αγαπημένε
Και εσύ…εσύ-εγώ ζεις-ζω
Ζεις εσύ….Ζούμε εμείς
Και συνεχίζουμε να θέλουμε
Και τούτο και το άλλο
Και θέλουμε να γελάσουμε, να χαρούμε
Και γελάμε
Μπορούμε και γελάμε
Θέλουμε να χαρούμε τη ζωή
Και χαίρομαστε
Θέλουμε να χορέψουμε
Να γλεντήσουμε
Και μας πιάνει μια θλίψη
Και μια οργή
Έτσι είναι αυτή η ζωή βλέπεις
Έτσι μας θέλει η ζωή
Ακούς;
Αχ ρε φίλε μου… φίλε Τάσο
Κι εγώ τώρα;
Εμείς;
Εγώ, εκείνος, οι δικοί του άνθρωποι;
Οι δικοί του
Πώς;
Μου λείπεις φίλε Τάσο
Μου λείπεις πολύ
Μας λείπεις Τάσο
Σε όλους λείπεις
Φίλε μου, φίλε μου, φίλε μου
Αγαπημένε μου φίλε…
Θα συναντηθούμε… να ξέρεις
Θα συναντηθούμε
Δύο παγάκια στο ποτήρι μου θα σου ζητήσω… σε εκείνο το στενό ποτήρι…ξέρεις εσύ…
*****
Στον Τάσο… στον φίλο μου που έφυγε στα ξαφνικά…που έφυγε νωρίς… δίχως άλλα Σάββατα… δίχως άλλα καλοκαίρια…
Άγγελος
