Πέρασε ένας δίσεκτος χρόνος και οι μεταβολές στην κανονικότητά μας πολλές και ενδιαφέρουσες. Οι αλλαγές που κουβάλησε στην πλάτη του και μας της έφερε αυτός ο χρόνος, άφθονες και από αυτές αρκετές απρόσμενες και κοσμογονικές.
Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος αλλάζει δραματικά τόσο έξω από τα σύνορα της χώρας μας αλλά και εντός αναπόφευκτα. Κλυδωνίζεται πια σοβαρά η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο περιβάλλον, τόσο από την Κίνα αλλά και από τον συνασπισμό των BRICS (διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων αναδυόμενων αγορών, που αποτελείται από δέκα χώρες: τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Νότια Αφρική, καθώς και την Αίγυπτο, την Αιθιοπία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία).
Η αντιπαλότητα των ΗΠΑ και ο στόχος της πρώτα να διαλυθεί η Ρωσία, αφού ηττηθεί στον πόλεμο που διεξάγει δια αντιπροσώπου, απέτυχε. Ο επερχόμενος Πρόεδρος Τραμπ, αφού κέρδισε πανηγυρικά την αντίπαλο του Καμάλα Χάρις, χωρίς εκείνο το αναμενόμενο ντέρμπυ, ειδοποιήθηκε έγκαιρα από τους ενδιαφερόμενους με σφαίρα που απείχε δυο χιλιοστά από τη ζωή του, ότι τα παιχνίδια με τους εξοπλισμούς για την Ουκρανία είναι άκρος επικίνδυνα.
Στη γειτονιά μας το Ισραήλ με αριστοτεχνικό τρόπο αποκεφάλισε την ηγεσία της Χεζμπολάχ, βομβαρδίζει αμείλικτα τη Γάζα με στόχο όπως φαίνεται την εξαφάνιση του από το χάρτη, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τον ΟΗΕ και τα ψηφίσματά του.
Η δε κατακρήμνιση του καθεστώτος Άσαντ το έφερε λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Δαμασκό. Εκεί περιχαρής εμφανίστηκε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, αγκαλιά με τον τρομοκράτη ενεργούμενό τους που μπήκε αμαχητί στην πρωτεύουσα της Συρίας.
Έτσι ο Πρόεδρος της Τουρκίας θριαμβευτής και εγκομιαζόμενος από Αμερική και Ευρώπη βλέπει να υλοποιείται το Νέοθωμανικό του όνειρό, μάλιστα δίχως ένας στρατιώτης του να μπήκε στην φωτιά. Κατόρθωσε τα ακατόρθωτα με την ανατολίτικη πολιτική του, τα αδιαμφισβήτητα ηγετικά του προσόντα και την συγκυρία.
Όλοι τρέχουν στην Άγκυρα να τον συγχαρούν και ο ίδιος ο Τραμπ προκαταβολικά του έστειλε τον θαυμασμό του, σαν τέλειο παίκτη σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Βοηθήσαμε λίγο και εμείς, ξεπλένοντας τα αμαρτήματά του με την περίφημη συμφωνία των Αθηνών.
Εμείς, η χώρα μας, κατά τα λεγόμενα της κυβέρνησής μας πάει στα οικονομικά άριστα! Αυτό αποδεικνύεται μας λένε από τις συνεχείς αναβαθμίσεις των διάφορων οικονομικών κύκλων του εξωτερικού. Ποιοι πάνε όμως καλά είναι το μεγάλο ερώτημα των πολλών!
Λίγοι είναι αυτοί που φαίνεται να καρπώνονται αυτά τα καλά. Η νεολαία μας υποφέρει, δεν τα βγάζει πέρα, δεν γεννά και με δίχως νέα μέλη μια κοινωνία, ένας λαός, ένα έθνος χάνεται, πεθαίνει. Όταν τριαντάρηδες παραμένουν κάτω από την ίδια οικογενειακή στέγη, που τους ανάστησε, γιατί δεν φθάνουν αυτά που παίρνουν, πώς να κάνουν οικογένεια, πώς να γεννήσουν παιδιά, πώς να αναστήσουν την πατρίδα και το έθνος!
Έτσι δεν τους μένει τίποτε άλλο παρά ο δρόμος του εξωτερικού και της εσωτερικής ακαρπίας. Η κυβέρνησή μας προσπαθεί, επιδοτεί! Χτίζει όμως επάνω στην άμμο. Οι επιδοτήσεις δεν είναι λύσεις! Η σωστή και αξιοκρατική μισθοδοσία σε θέσεις εργασίας -κοινές για όλους- ανάλογα με τα προσόντα του καθενός είναι η λύση.
Το τολμούν όμως! Η εξωτερική μας πολιτική τώρα, κατακρίθηκε και εκ των έσωθεν γι’ αυτήν την κυβέρνηση. Τα λάθη πολλά και δυστυχώς επαναλαμβανόμενα διαχρονικά. Πρώτα η περίφημη «Ελληνοτουρκική Συμφωνία» έδωσε στον Σουλτάνο την έξωθεν καλή μαρτυρία για να κάνει κινήσεις που στο παρελθόν του ήταν αδύνατες.
Έτσι μπήκε στο πρόγραμμα αναβάθμισης των F16 και τη δυνατότητα να κινείται ελεύθερα στην Ευρώπη και να κλείνει τις αγορές του σε τομείς που του ήταν κλειστές. Ήδη κατόρθωσε και έκλεισε συμφωνία με τη Γαλλία για τους φονικούς πυραύλους METEOR.
H σχετική πληροφορία αυτούσια από τον τύπο. Η Γαλλία είπε το «ναι» και ανοίγει ο δρόμος προμήθειας από την Τουρκία των πυραύλων αέρος-αέρος Meteor, που η Ελλάδα αγόρασε μαζί με τα Rafale. Έτσι χάνεται ένα σημαντικό πλεονέκτημα στο Αιγαίο και μαζί με τα Eurofighter η Τουρκία επιχειρεί το μεγάλο αεροπορικό “come back”.
Το «ΕΛΛΑΣ ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» πάει περίπατο. Τι ήθελες δηλαδή να κάνει ο άλλος, όταν εσύ τα βρίσκεις και του δίνεις συγχωροχάρτι, εκείνος να μη τα οικονομήσει από αυτόν! Δεν ξέρω πόσο καλό ή κακό έκανε σ’ εμάς αυτό το «Σύμφωνο», την Τουρκία την ωφέλησε πάντως πολύ.
Κάποιος μπορεί βέβαια να πει ότι δεν είχαμε παραβιάσεις στον εναέριο μας χώρο και κερδίσαμε κάποια εκατομμύρια από τα καύσιμα που δεν ξοδεύτηκαν. Αλήθεια μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος ειδήμονας, αν θα μπορούσαν να πετούσαν τα Τούρκικα αεροπλάνα, αφού τα Rafale μας θα τα κλείδωναν από το πρώτο εκατοστό της παραβίασης τους στον εναέριο χώρο της πατρίδας μας και αυτό θα γίνονταν όταν τα αεροπλάνα μας θα βρίσκονταν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά τους!
Η αλήθεια είναι μια δυστυχώς, η πολιτική μας ηγεσία είναι φοβική και αναποτελεσματική από χθες μέχρι σήμερα. Τον Υπουργό Εξωτερικών μας τον έβγαλαν ψεύτη εκεί στην Κάσο, παρά τις εγκάρδιες αγκαλιές με τον αντίστοιχο της Τουρκίας.
Εκεί πάλι, στα νερά της Καρπάθου μόλις βγήκαμε κανένα μέτρο έξω από τα έξη μίλια ήρθαν οι φρεγάτες τους και εφάρμοσαν στο πεδίο την ύπαρξη του Τουρκολιβυκού Συμφώνου, γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων τους Δίκαιο της θάλασσας και την συμφωνία μας για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο.
Το δίκαιο, διεθνές ή εθνικό το εφαρμόζεις στο σύγχρονο κόσμο που ζούμε… Μόνο με τη δύναμη δεν υπάρχουν -δυστυχώς- Παγκόσμιοι Χωροφύλακες να το εφαρμόσουν. Εμείς δύναμη -απ’ ότι μας λένε- έχουμε, μας λείπει όμως η θέληση και η ψυχή δυστυχώς.
Τέλος η αδελφή του πρωθυπουργού έβαλε προ καιρό το δίλλημα «Εν θέλουμε στο κάτω κάτω πόλεμο!». Τον Πόλεμο κανένας δεν τον θέλει ασφαλώς! Όταν όμως διακυβεύονται υψηλά εθνικά αγαθά, όπως η ελευθερία, η αξιοπρέπεια και η ακεραιότητα της πατρίδας μας τότε δυστυχώς είναι απαραίτητος.
Εξάλλου, σε τέτοιες στιγμές ας θυμόμαστε λίγο και τον εθνικό μας ποιητή, τον Σολωμό: «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!».
Παναγιώτης Φώτου
